0112-KDIL3-2.4011.351.2019.4.DJ - Określenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2019 r. (data wpływu 10 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2019 r. (data wpływu 4 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości oraz dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 18 października 2019 r., nr 0111-KDIB2-2.4014.192.2019.2.MA, 0112-KDIL3-2.4011.351.2019.3.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 18 października 2019 r., skutecznie doręczono w dniu 23 października 2019 r., natomiast w dniu 4 listopada 2019 r. (data nadania 30 października 2019 r.), do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie (uzupełnienie wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych).

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest zagadnienie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości, natomiast w kwestiach dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych (wynikające z wniosku i jego uzupełnienia).

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, posiada prywatny majątek - nieruchomość - niewprowadzony do firmy i niezwiązany z działalnością Zainteresowanego. Nieruchomość tę Wnioskodawca zamierza sprzedać.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany doprecyzował, że przedmiotowa nieruchomość była nabyta na podstawie umowy sprzedaży z dnia 29 grudnia 1998 r. i wykorzystywana na działalność gospodarczą przez wspólników Spółki Cywilnej (...). Uchwałą Wspólników Spółki Cywilnej z dnia 10 maja 2013 r. wyłączono z majątku spółki prawo użytkowania wieczystego zabudowanej działki oraz prawo własności budynków i budowli, stanowiących odrębną nieruchomość (uchwała poświadczona notarialnie). Dnia 10 czerwca 2013 r. zgodnie z aktem notarialnym oświadczono o wyłączeniu z majątku spółki cywilnej prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własność posadowionych na tym gruncie budynków i budowli (stanowiących odrębną nieruchomość), które to prawa wobec postanowień zawartych w § 4 tego aktu z momentem wyłączenia z majątku spółki cywilnej przeszły na Z. W. i Wnioskodawcę na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej.

Dokładnie Wnioskodawca zamierza zbyć prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynków i budowli, stanowiących odrębną nieruchomość (nieruchomość jest zabudowana, uzbrojona, niemieszkalna). Ww. prawa Zainteresowany nabył 12 lipca 2013 r. na mocy aktu notarialnego stanowiącego umowę o podział majątku wspólnego. Wszystkie zmiany potwierdzono stosownymi wpisami w Księdze Wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości. Dokonanie sprzedaży nastąpi po upływie pięciu lat od momentu nabycia praw. W 1998 r. jako Wspólnik Spółki Cywilnej Wnioskodawca nabył nieruchomość w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Od momentu nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli Wnioskodawca nie ponosił nakładów poza normalnym dbaniem o stan techniczny i konserwację. Zainteresowany nie wykonywał i nie będzie wykonywał szczególnych działań w zakresie zwiększania atrakcyjności nieruchomości. W odpowiedzi na pytanie, czy Wnioskodawca dokonywał lub zamierza dokonać sprzedaży jeszcze innych nieruchomości, Wnioskodawca poinformował, że notarialnie 10 lipca 2017 r. dokonał sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, której nabycie zostało potwierdzone aktem notarialnym w dniu 31 lipca 2006 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych (wynikające z uzupełnienia wniosku).

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli, stanowiących odrębną nieruchomość) w świetle przepisów wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. spowoduje powstanie obowiązku zapłaty podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedając prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynków i budowli, stanowiących odrębną nieruchomość będących częścią majątku osobistego, z zachowaniem okresu 5 lat (licząc od następnego roku) od daty nabycia prawa własności oraz uwzględniając fakt, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności polegającej na obrocie nieruchomościami - Zainteresowany uważa, że obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych nie powstaje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145).

Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług (art. 861 § 1 ww. Kodeksu).

W myśl art. 862 Kodeksu cywilnego, jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania, jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Jeżeli rzeczy mają być wniesione tylko do używania, stosuje się odpowiednio w powyższym zakresie przepisy o najmie.

Przywołany przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydania wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny.

Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku (art. 863 § 1 Kodeksu cywilnego).

W przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność jednego wspólnika, bądź też będącego współwłasnością wszystkich wspólników tej spółki, wyłączna własność wspólnika bądź współwłasność w częściach ułamkowych z chwilą wniesienia do spółki przekształca się we współwłasność łączną. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku. Spółka cywilna nie posiada własnego majątku. W spółce tej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej.

Spółka cywilna jest osobową spółką prawa cywilnego, która nie ma osobowości prawnej. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższe wynika z faktu, że spółka cywilna - na podstawie definicji zawartej w art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) - stanowi spółkę niebędącą osobą prawną.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, posiada prywatny majątek - nieruchomość - niewprowadzony do firmy i niezwiązany z działalnością Zainteresowanego. Nieruchomość tę Wnioskodawca zamierza sprzedać. Przedmiotowa nieruchomość była nabyta na podstawie umowy sprzedaży z dnia 29 grudnia 1998 r. w celu prowadzenia działalności gospodarczej i wykorzystywana na działalność gospodarczą przez wspólników Spółki Cywilnej (...). Uchwałą Wspólników Spółki Cywilnej z dnia 10 maja 2013 r. wyłączono z majątku spółki prawo użytkowania wieczystego zabudowanej działki oraz prawa własności budynków i budowli, stanowiących odrębną nieruchomość (uchwała poświadczona notarialnie). Dnia 10 czerwca 2013 r. zgodnie z aktem notarialnym oświadczono o wyłączeniu z majątku spółki cywilnej prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własność posadowionych na tym gruncie budynków i budowli (stanowiących odrębną nieruchomość), które to prawa z momentem wyłączenia z majątku spółki cywilnej przeszły na Z. W. i Wnioskodawcę na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej. Wnioskodawca zamierza zbyć prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynków i budowli, stanowiących odrębną nieruchomość (nieruchomość jest zabudowana, uzbrojona, niemieszkalna). Ww. prawa Zainteresowany nabył 12 lipca 2013 r. na mocy aktu notarialnego stanowiącego umowę o podział majątku wspólnego.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy planowana sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli, stanowiących odrębną nieruchomość) spowoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy - odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

d. innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie (jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

W myśl natomiast art. 10 ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego wynika, że do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się m.in. przychody ze sprzedaży wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej składników majątku będących środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi, jednakże nadmienić należy, że przepis ten obejmuje swoim zakresem także przychody ze sprzedaży tych składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, które nie zostały wprowadzone do firmowej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Co istotne, unormowania zawarte w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczą również sytuacji, gdy przed sprzedażą dany składnik majątku został przez podatnika wycofany z działalności gospodarczej, a w momencie sprzedaży nie upłynął jeszcze okres sześciu lat, liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten składnik majątku został wycofany z działalności (art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c tej ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą tego, czy zbycie przedmiotowych nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli, stanowiących odrębną nieruchomość), rodzi obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że nieruchomość, którą zamierza sprzedać jest nieruchomością zabudowaną, uzbrojoną, niemieszkalną. Stąd też rozpatrując skutki podatkowe sprzedaży ww. nieruchomości niemieszkalnej, która była wykorzystywana w działalności gospodarczej (wyłączonej w 2013 r. z majątku spółki cywilnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, do majątku Z. W. i Wnioskodawcy na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej, a następnie otrzymanej do majątku osobistego Wnioskodawcy na mocy aktu notarialnego stanowiącego umowę o podział majątku wspólnego) należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności gospodarczej i dniem ich zbycia nie upłynęło 6 lat. W tym przypadku nie ma znaczenia fakt, że ostatecznie Wnioskodawca otrzymał ww. nieruchomość w drodze podziału majątku wspólnego małżonków, bowiem w wyniku podziału majątku dorobkowego nabycie nieruchomości - zgodnie z argumentami zawartymi w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2017 r., sygn. II FSP 2/17, które odnoszą się również do kwestii podziału majątku dorobkowego małżonków - następuje do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Mając na uwadze powyższe, nie ma racji Wnioskodawca twierdząc, że obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych nie powstaje ze względu na fakt sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli, stanowiących odrębną nieruchomość, będących częścią majątku osobistego, z zachowaniem okresu 5 lat (licząc od następnego roku) od daty nabycia prawa własności oraz uwzględniając fakt, że Zainteresowany nie prowadzi działalności polegającej na obrocie nieruchomościami, bowiem - jak już wyżej wyjaśniono - w niniejszej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że skoro na dzień złożenia wniosku nie dokonano sprzedaży ww. nieruchomości (Wnioskodawca w złożonym wniosku zaznaczył zdarzenie przyszłe oraz wskazał, że nieruchomość tę chce sprzedać) planowana sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli, stanowiących odrębną nieruchomość) nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy obowiązku zapłaty podatku dochodowego z rzeczonej transakcji.

Reasumując, z uwagi na fakt, że między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym opisana we wniosku nieruchomość (prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli, stanowiących odrębną nieruchomość) została wyłączona z działalności gospodarczej i dniem jej zbycia upłynęło 6 lat, po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zbycia przedmiotowej nieruchomości.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania - właściwy organ - ustali, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest odmienny od rzeczywistego, to wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.