0112-KDIL3-2.4011.335.2017.2.TR - Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku (data wpływu 8 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 listopada 2017 r. (data wpływu 20 listopada 2017 r.) oraz pismem (data wpływu 4 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 4 oraz art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 28 listopada 2017 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.335.2017.1.TR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 28 listopada 2017 r. (skutecznie doręczono w dniu 1 grudnia 2017 r.), zaś w dniu 4 grudnia 2017 r. (data nadania 1 grudnia 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 14 sierpnia 2012 r. Zainteresowana wraz z mężem kupili działkę budowlaną za cenę 128 197 zł plus koszty aktu notarialnego.

W wyniku rozwodu i podziału majątku wspólnego, dnia 31 października 2016 r. Wnioskodawczyni sama stała się jej właścicielem.

W celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych, Zainteresowana sprzedała tę działkę za cenę 179 000 zł.

Następnie Wnioskodawczyni opisała swoją sytuację: życiową, zawodową i światopoglądową. Wskazała m.in., że zawodowo pracuje w szkole podstawowej; jest nauczycielem i logopedą. Pracuje także w instytucji, gdzie jej pacjenci to dzieci z chorobami takimi jak: afazja, upośledzenia czynności, porażenia. Pracuje też dodatkowo w poradni jako neurologopeda dla dzieci maleńkich - noworodków i niemowlaków. Wynagrodzenie Zainteresowanej, mimo zaangażowania w tak wiele prac, jest niewysokie. Wnioskodawczyni nie umie i nie chce wykonywać innej pracy. Podała, że zarówno w szkole, jak i w instytucji dziecięcej, czy poradni, osiągają z dziećmi dużo sukcesów. Praca jest pożyteczna dla społeczeństwa, a Zainteresowanej i jej pacjentom daje dużo dobrego i rozwija.

Wobec powyższego, Wnioskodawczyni poprosiła o indywidualne podejście do jej sprawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowana musi zapłacić podatek?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dnia 9 sierpnia 2011 r. była podpisana przedwstępna umowa sprzedaży działki, która następnie była własnością Zainteresowanej i jej męża. Działka została przy Wnioskodawczyni po rozwodzie. Sprzedaż niniejszej działki była potrzebna Zainteresowanej do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, gdyż wyprowadziła się z domu, w którym mieszkała przez 17 lat. Termin od umowy przedwstępnej do sprzedaż to okres 5 lat: lata 2011-2017, zatem można przypuszczać, że nie ma konieczności obawy o przydzielenie przez urząd skarbowy nałożenia na Zainteresowaną konieczności opłat podatkowych.

Ponadto, za dom męża ponosiła długo koszty eksploatacyjne, mimo że w nim nie mieszka od 3 lat.

Z tych przesłanek i argumentów, jak również z przywołanej sytuacji: życiowej, zawodowej i światopoglądowej wynika, że Zainteresowana stoi na stanowisku, że w jej przypadku nie ma zastosowania żadna opłata podatkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z analizy wniosku wynika, że przedmiotową działkę budowlaną Wnioskodawczyni wraz z mężem kupili w roku 2012. W wyniku rozwodu i podziału majątku wspólnego, dnia 31 października 2016 r. Zainteresowana została jedynym właścicielem tejże działki, po czym sprzedała ją przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości stanowi źródło przychodu, z którego dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach wynikających z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiła przed upływem 5 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym miało miejsce nabycie.

Zgodnie bowiem z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

W myśl natomiast art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

W terminie określonym w ust. 1 (tj. do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym), z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 3 (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy tym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując: w zależności od wyniku rozliczenia dokonanego w zeznaniu podatkowym PIT-39 za rok, w którym Wnioskodawczyni sprzedała rzeczoną nieruchomość, na Zainteresowanej ciąży ewentualny obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży przedmiotowej działki budowlanej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Z uwagi jednak na podnoszoną przez Wnioskodawczynię szczególność jej sytuacji, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej informuje, że w odniesieniu do poboru podatku, ustawodawca przewidział możliwość udzielania podatnikom uznaniowych ulg w spłacie zobowiązań podatkowych w określonych sytuacjach szczególnych. Udzielanie ulg w poborze podatku nie mieści się jednak w obszarze właściwości rzeczowej organu interpretacyjnego, ponieważ należy ono do wyłącznych kompetencji właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Zasadność udzielenia takiej ulgi jest rozstrzygana w drodze decyzji właściwego naczelnika urzędu skarbowego, po przeprowadzeniu stosownego postępowania, wszczętego na wniosek podatnika.

Zgodnie bowiem z art. 67a § 1 w zw. z art. 13 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, naczelnik urzędu skarbowego, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

Końcowo, informuje się również, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej organ interpretacyjny nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Wnioskodawczynię i stanowiskiem Wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.