0112-KDIL3-2.4011.314.2019.3.JK - PIT w zakresie ustalenia kosztów odpłatnego zbycia akcji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2019 r. (data wpływu 22 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym w dniach 3 października 2019 r., 4 października 2019 r. oraz 5 listopada 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów odpłatnego zbycia akcji - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów odpłatnego zbycia akcji.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3, art. 14b § 4 oraz w art. 14f Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 12 września 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.314.2019.1.JK, na podstawie art. 169 § 1 i § 4 ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

W rozpatrywanej sprawie wezwanie nr 0112-KDIL3-2.4011.314.2019.1. zostało wysłane w dniu 12 września 2019 r. za pomocą środków komunikacji elektronicznej na adres: (...). W dniu 27 września 2019 r. do tut. Organu wpłynęło Urzędowe Poświadczenie Odbioru (UPD), z którego wynika, że wezwanie nie zostało podjęte i uznaje się za doręczone w dniu 27 września 2019 r. W dniu 3 października 2019 r. do siedziby tut. organu za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniosku, a więc termin o którym mowa w ww. wezwaniu został zachowany.

Jednakże wniosek nadal nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 23 października 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.314.2019.2.JK, na podstawie art. 169 ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 29 października 2019 r. natomiast w dniu 5 listopada 2019 r. (data nadania 29 października 2019 r.) wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pan P. P. (dalej: Podatnik) był uczestnikiem programu motywacyjnego przyjętego na mocy uchwały z dnia 7 lipca 2006 r. Walnego Zgromadzenia (...). (dalej: (...)).

W związku z obowiązywaniem Programu Motywacyjnego Wnioskodawca nabył w latach 2006, 2007 i 2008 w sumie 945 akcji (...).

W dniu 23 października 2009 r. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie (...) podjęło uchwałę w przedmiocie zmiany Programu Motywacyjnego.

Podatnik wniósł sprzeciw od uchwały (...).

W związku z zakończeniem współpracy Podatnika z (...) z dniem 31 października 2009 r., zgodnie z obowiązującą na ten dzień uchwałą zmieniającą Program Motywacyjny, akcje Podatnika przeszły na (...).

Pomimo wniesionego sprzeciwu od uchwały w dniu 13 listopada 2009 r. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie (...) podjęto uchwałę w przedmiocie umorzenia 945 akcji będących własnością Podatnika.

Na skutek prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 14 listopada 2012 r. w sprawie (...) stwierdzono nieważność uchwały zmieniającej Program Motywacyjny i nieważność uchwały umarzającej akcje (...).

Wyrok Sądu Apelacyjnego został wydany w związku z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 2012 r., o sygn. akt (...), który uchylił poprzedni wyrok Sądu Apelacyjnego w sprawie Podatnika i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. W przedmiotowym wyroku Sąd Najwyższy stwierdził między innymi: Jeżeli brak podstaw do przyjęcia, że zmiana Regulaminu dokonana uchwałą walnego zgromadzenia pozwanej spółki w dniu 23 października 2009 r. była objęta wolą powoda, wyrażoną w umowie z dnia 8 sierpnia 2006 r., to zarzuty sprzeczności tej uchwały z przepisami kodeksu spółek handlowych, wskazane w skardze kasacyjnej, są zasadne. Tryb automatycznego przejścia prawa z akcji należących do akcjonariusza na spółkę, sam w sobie budzi zastrzeżenia, gdyż nie przewidują go przepisy k.s.h. Zastosowanie takiego automatycznego przejścia prawa z akcji przysługujących akcjonariuszowi na spółkę można by rozważyć jako umorzenie akcji za zgodą akcjonariusza, wyrażoną uprzednio, w razie zajścia określonego zdarzenia. Skoro jednak powód jako akcjonariusz nie wyraził zgody no takie umorzenie czyli, używając określeń zawartych w zaskarżonej uchwale o zmianie Regulaminu, automatyczne przejście akcji na spółkę, uznać należy że uchwała ta pozostaje w sprzeczności zarówno z przepisami o nabywaniu własnych akcji przez spółkę (art. 362 k.s.h.), jak i z przepisami dotyczącymi przymusowego umorzenia akcji, skoro w statucie spółki nie przewidziano takiej możliwości (art. 359 k.s.h.). Zaskarżona uchwała jest także sprzeczna z art. 339 k.s.h., gdyż przewiduje tryb przenoszenia prawa z akcji bez zachowania wymogów określonych tym przepisem. Istnieją więc podstawy do stwierdzania, że uchwała wlanego zgromadzenia pozwanej spółki z dnia 23 października 2009 r. jako sprzeczna z ustawę jest nieważna.

Wyrok Sądu Najwyższego będący efektem długotrwałego i kosztownego postępowania sądowego doprowadził do uznania za nieważne uchwał, które pozbawiły Podatnika prawa dysponowania akcjami stanowiącymi własność Podatnika.

Ze względu na brak możliwości odwrócenie skutków prawnych czynności dokonanych przez (...) w oparciu o uchwałę zmieniającą Program Motywacyjny i uchwałę o umorzeniu akcji będących własnością Podatnika strony zawarły w dniu 28 maja 2014 r. ugodę sądową przed Sądem Apelacyjnym w (...).

W treści ugody sądowej strony stwierdziły w pkt 2d Ugody: zgodnie z umową oraz Programem Motywacyjnym P. P. był zobowiązany do zbycia Akcji w drodze umowy sprzedaży na rzecz Spółki i niniejszym potwierdza dokonanie sprzedaży Akcji (...) za cenę określoną w punkcie 3 płatną w terminie określonym w punkcie 3 ("Wynagrodzenie"). Ponadto, w pkt 3 Ugody strony ustaliły cenę sprzedaży akcji Podatnika w oparciu o następujący zapis: "Tytułem wynagrodzenia (...) zapłaci P. P. na podstawie niniejszej ugody kwotę..."

W Ugodzie ustalono również wartość odszkodowania należnego Podatnikowi za bezprawne działania (...).

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że: zgodnie z prawomocną ugodą sądową z dnia 28 maja 2014 r. akcje (...) będące własnością Podatnika przeszły na (...) w dniu 31 października 2009 r. Działania (...) podjęte w roku 2009, tj. przejęcie akcji i ich umorzenie zostały uznane za bezprawne przez Sąd Apelacyjny w (...). Dopiero zawarcie ugody pomiędzy Podatnikiem i (...) w dniu 28 maja 2014 r. pozwoliło na uznanie za prawnie skuteczne działania (...) ze skutkiem na moment podjęcia tych działań czyli rok 2009. Dopiero ugoda zawarta w 2014 r. ustaliła wszystkie essentialia negotii umowy sprzedaży akcji przez Podatnika na rzecz (...), w tym cenę sprzedaży. Wydatki przedstawione przez Podatnika we wniosku były ponoszone w okresie od dnia 5 listopada 2009 r. do dnia 11 lipca 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na zastępstwo prawne i rozprawy sądowe, w tym koszty opłat sądowych, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o PIT, a tym samym czy będą mogły pomniejszać przychód Podatnika z tytułu sprzedaży akcji (...)?

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskane przychody ze sprzedaży prawa własności 945 akcji (...) powinny zostać pomniejszone o koszty odpłatnego zbycia akcji poniesione przez Podatnika, do których należy zaliczyć część wydatków poniesionych na koszty sądowe i procesowe, jak i koszty doradztwa prawnego związane z procesami sądowymi, w wyniku których możliwe było podpisanie Ugody i dokonanie sprzedaży akcji na rzecz (...), a więc dokonanie zbycia akcji i osiągnięcie przychodu ze zbycia akcji (...).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o PIT za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji).

Ponadto, zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o PIT przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ustawy o PIT.

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy o PIT przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Zdaniem Podatnika poniesione przez niego koszty związane z procesami sądowymi, w wyniku których potwierdzono prawo własności Podatnika do 945 akcji (...), co następnie pozwoliło na doprowadzenie do podpisania Ugody i ustalenie ceny sprzedaży akcji będących własnością Podatnika na rzecz (...) należy uznać za koszty odpłatnego zbycia akcji (...).

Podatnik podkreśla, że w wyniku przeprowadzonych procesów sądowych Sąd Apelacyjny w (...) uznał za nieważną uchwałę walnego zgromadzenia akcjonariuszy (...) z dnia 31 października 2009 r. która przenosiła własność akcji (...) będących w posiadaniu Podatnika na (...). W konsekwencji tej uchwały nie było możliwe zawarcie umowy sprzedaży akcji i ustalenie ceny sprzedaży bez wcześniejszego zakwestionowania ważności tej uchwały w drodze procesu sądowego.

Dopiero prowadzony przez Podatnika spór sądowy z (...) doprowadził do uznania za nieważną uchwały i doprowadził do zawarcia Ugody która potwierdziła przeniesienie własności 945 akcji (...) będących własnością Podatnika na (...) oraz w której to Ugodzie ustalono wynagrodzenie Podatnika za zbycie akcji (...).

Bez poniesienia kosztów opłat sądowych oraz kosztów procesowych i kosztów doradztwa prawnego nie byłoby możliwe sfinalizowanie umowy sprzedaży akcji na rzecz (...).

W konsekwencji w ocenie Podatnika koszty takie stanowią koszty odpłatnego zbycia akcji (...), a Podatnik miał prawo pomniejszyć przychód ze sprzedaży akcji o koszty odpłatnego zbycia akcji w postaci przedmiotowych wydatków na opłaty sądowe, koszty procesowe i koszty doradztwa prawnego.

Stanowisko Podatnika potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 października 2018 r., o sygn. akt II FSK 2517/18 w którym sąd stwierdził: Dla uznania danego wydatku za "koszt odpłatnego zbycia" w rozumieniu art. 19 ust. 1 u.p.d.o.f konieczne jest stwierdzenie adekwatnego związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a zbyciem udziałów. Przez "koszty odpłatnego zbycia" należy rozumieć wydatki poniesione przez sprzedającego, które są niezbędne do tego, aby transakcja doszła do skutku.

Podobne stanowisko NSA zawarł w wyroku z dnia 28 marca 2017 r., o sygn. II FSK 3369/16 w którym to wyroku sąd stwierdził, że: Przepis ten wprost stanowi, że przychodem z tego tytułu jest "wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia". Jak trafnie stwierdził Sąd pierwszej instancji, przez koszty odpłatnego zbycia (...) należy rozumieć te wydatki, które są bezpośrednio związane ze zbyciem (...), bez poniesienia których do jej zbycia by nie doszło.

Bez wątpienia niezbędnym do zawarcia i sfinalizowania umowy sprzedaż przez Podatnika akcji na rzecz (...) było unieważnienie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy (...), która w nieskuteczny prawnie sposób pozbawiała Podatnika własności akcji. Wynikało to z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 2012 r., o sygn. akt (...), który orzekł że uchwała jako niezgodna z ustawą jest nieważna i w konsekwencji nie wywołuje skutków prawnych. W konsekwencji również uchwała nie wywoływała skutków prawnych, a więc w jej wyniku nie doszło do prawnie skutecznego umorzenia akcji Podatnika.

Bez poniesienia kosztów sądowych, procesowych i doradztwa prawnego nie doszłoby do unieważnienia uchwały i nie zostałaby potwierdzona możliwość dysponowania przez Podatnika własnością akcji (...). Dopiero wydanie wyroku Sądu Najwyższego uregulowało sytuację prawną Podatnika co do własności akcji (...), co w konsekwencji pozwoliło na zawarcie Ugody w roku 2014 oraz ustalenie w Ugodzie wszystkich essentialia negotii umowy sprzedaży akcji na rzecz (...), w tym ceny sprzedaży. Oznacza to, że dopiero w wyniku zawarcia Ugody doszło do prawnie skutecznego zawarcia umowy sprzedaży akcji przez Podatnika na rzecz (...).

W konsekwencji poniesione koszty opłat sądowych i doradztwa prawnego doprowadziły w efekcie do zawarcia umowy sprzedaży akcji (...) przez Podatnika, której warunki ustalono w Ugodzie.

W świetle powyższych uwag w ocenie Podatnika ma on prawo pomniejszyć przychody ze sprzedaży akcji (...) o koszty odpłatnego zbycia akcji w postaci poniesionych kosztów sądowych, procesowych i doradztwa prawnego. Poniesienie tych kosztów było bowiem niezbędne aby doszło do zawarcia prawnie skutecznej umowy sprzedaży akcji przez Podatnika.

Niemniej w opinii Podatnika nie ma on prawa do rozliczenia wszystkich poniesionych kosztów sądowych, procesowych i doradztwa prawnego, a jedynie taką część tych kosztów jaka przypada proporcjonalnie na przychód ze sprzedaży akcji w całym przychodzie osiągniętym przez Podatnika z tytułu zawarcia Ugody, tj. sumy przychodów ze sprzedaży akcji i otrzymanego odszkodowania czyli 71,4% poniesionych kosztów, co odpowiada procentowemu udziałowi przychodu ze sprzedaży akcji (w kwocie (...) PLN; cena sprzedaży) w łącznej sumie przychodów z Ugody (...) PLN (cena sprzedaży akcji i odszkodowanie w wartości (...) PLN).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłem przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Natomiast na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:

W myśl art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 tego artykułu - dochodem z odpłatnego zbycia papierów wartościowych jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7, 9 i 10, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 tej ustawy. W myśl powołanego przepisu przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za takie koszty uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszelkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy wydatkami mającymi stanowić koszt odpłatnego zbycia, a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Są to zatem takie koszty, które musiały zostać poniesione w związku ze zbyciem, czyli bez poniesienia których, do takiego zbycia by nie doszło.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 31 października 2009 r. doszło do przejścia własności akcji posiadanych przez Wnioskodawcę - w ramach uczestnictwa w Programie Motywacyjnym - na rzecz byłego pracodawcy i ich umorzenia. Zainteresowany nie zgadzał się z uchwałami walnego zgromadzenia byłego pracodawcy i je zaskarżał. W związku z powyższym ponosił koszty na zastępstwo prawne i rozprawy sądowe. Koszty były ponoszone w okresie od dnia 5 listopada 2009 r. do dnia 11 lipca 2014 r. W wyniku procesów doszło do zawarcia ugody sądowej.

Wnioskodawca twierdzi, że ww. koszty mogą stanowić koszty odpłatnego zbycia akcji.

Z powyższym twierdzeniem nie sposób się jednak zgodzić. Z treści ugody cyt. we wniosku wynika bowiem, że: zgodnie z umową oraz Programem Motywacyjnym P. P. był zobowiązany do zbycia Akcji w drodze umowy sprzedaży na rzecz Spółki i niniejszym potwierdza dokonanie sprzedaży Akcji (...) za cenę określoną w punkcie 3 płatną w terminie określonym w punkcie 3 ("Wynagrodzenie"). Ponadto, w pkt 3 Ugody strony ustaliły cenę sprzedaży akcji Podatnika w oparciu o następujący zapis: "Tytułem wynagrodzenia (...) zapłaci P. P. na podstawie niniejszej ugody kwotę...". Sprzedaż nastąpiła w październiku 2009 r.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki niewątpliwie przyczyniły się do uzyskania satysfakcjonującego wynagrodzenia za zbycie akcji, jednakże w żaden sposób nie warunkowały tegoż zbycia, na co zresztą wskazuje sam Zainteresowany we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego używając sformułowań: Zdaniem Podatnika poniesione przez niego koszty związane z procesami sądowymi, w wyniku których potwierdzono prawo własności Podatnika do 945 akcji (...), co następnie pozwoliło na doprowadzenie do podpisania Ugody i ustalenie ceny sprzedaży akcji będących własnością Podatnika na rzecz (...) należy uznać za koszty odpłatnego zbycia akcji (...). Podatnik podkreśla, że w wyniku przeprowadzonych procesów sądowych Sąd Apelacyjny w (...) uznał za nieważną uchwałę walnego zgromadzenia akcjonariuszy (...) z dnia 31 października 2009 r. która przenosiła własność akcji (...) będących w posiadaniu Podatnika na (...). W konsekwencji tej uchwały nie było możliwe zawarcie umowy sprzedaży akcji i ustalenie ceny sprzedaży bez wcześniejszego zakwestionowania ważności tej uchwały w drodze procesu sądowego. Dopiero prowadzony przez Podatnika spór sądowy z (...) doprowadził do uznania za nieważną uchwały i doprowadził do zawarcia Ugody która potwierdziła przeniesienie własności 945 akcji (...) będących własnością Podatnika na (...) oraz w której to Ugodzie ustalono wynagrodzenie Podatnika za zbycie akcji (...).

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki, niewątpliwie nie stanowią wydatków niezbędnych (koniecznych) do zbycia tych akcji, gdyż jak wynika z opisu sprawy Zainteresowany do zbycia akcji w drodze umowy sprzedaży na rzecz Spółki zobowiązany był zgodnie z umową oraz Programem Motywacyjnym - a nie wskutek zawarcia ugody. Zatem poniesione wydatki w celu zawarcia ugody nie warunkowały zbycia akcji, a co za tym idzie nie stanowią kosztu odpłatnego zbycia akcji.

Reasumując stwierdzić należy, że mimo iż poniesione przez Zainteresowanego wydatki niewątpliwie przyczyniły się do uzyskania wynagrodzenia za zbycie akcji to nie można ich uznać za koszty odpłatnego zbycia akcji, gdyż w żadnej mierze ich poniesienie tego zbycia nie warunkowało. Z tego też względu nie mogą pomniejszyć, zgodnie z dyspozycją art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągniętego z tytułu sprzedaży akcji przychodu (wynagrodzenia). W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy stwierdzić, że niniejsza interpretacja została oparta na brzmieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych na dzień zbycia akcji, tj. 31 października 2009 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.