0112-KDIL3-2.4011.30.2018.2.MKA - Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2018 r. (data wpływu 12 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia 15 stycznia 2018 r. (data wpływu 17 stycznia 2018 r.) i 29 stycznia 2018 r. (data wpływu 30 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 1,

* bezprzedmiotowe - w pozostałym zakresie.

W dniu 12 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 24 stycznia 2018 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.30.2018.1.MKA, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 24 stycznia 2018 r., skutecznie doręczono 26 stycznia 2018 r., natomiast 30 stycznia 2018 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej 29 stycznia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 3 listopada 1997 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną był właścicielem wykupionego mieszkania na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (z księga wieczystą).

W dniu 9 marca 2017 r. zmarła żona Wnioskodawcy.

Ustawowymi spadkobiercami po żonie Zainteresowanego byli: syn A, syn B oraz w miejsce nieżyjącej córki jej dzieci syn C i córka D.

W dniu 15 maja 2017 r. w Kancelarii Notarialnej w obecności ww. osób sporządzono następujące dokumenty w formie aktów notarialnych:

* protokół otwarcia i ogłoszenia testamentu,

* protokół oświadczenia o przyjęciu spadku,

* akt poświadczenia dziedziczenia,

* protokół dziedziczenia.

Na podstawie ww. aktów notarialnych w dniu 15 maja 2017 r. Wnioskodawca stał się pełnoprawnym spadkobiercą testamentowym po zmarłej żonie 1/2 części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu.

Wnioskodawca w dniu 18 maja 2017 r. do Urzędu Skarbowego złożył druk SD-Z2. W dniu 23 czerwca 2017 r. decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego na podstawie stosownych przepisów Zainteresowany został zwolniony z podatku od spadków i darowizn.

W związku ze złym stanem zdrowia oraz brakiem możliwości samodzielnej egzystencji Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży ww. mieszkania własnościowego.

W dniu 15 lipca 2017 r. Zainteresowany sprzedał przedmiotowe mieszkanie za kwotę 130 000,00 zł. Sprzedaż odbyła się za pośrednictwem Kancelarii Notarialnej. Został tam sporządzony akt notarialny, a kwota ze sprzedaży mieszkania została przelana konto osobiste Zainteresowanego w dniu sporządzenia aktu notarialnego.

Wnioskodawca w dniu 12 lipca 2017 r. zamieszkał u syna i synowej i pod tym adresem jest zameldowany na pobyt stały.

W dniu 13 lipca 2017 r. Zainteresowany złożył do Urzędu Skarbowego w P. druk ZAP-3 w celu aktualizacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do 30 kwietnia 2018 r. odprowadzić do urzędu skarbowego podatek dochodowy od osób fizycznych?

2. Jeżeli tak to w jakiej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawcy, w dniu 3 listopada 1997 r. Zainteresowany wspólnie z żoną wykupił mieszkanie spółdzielcze i od tego dnia małżonkowie stali się właścicielami ww. mieszkania na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. W lokalu tym małżonkowie zamieszkiwali przez cały czas we wspólnocie majątkowej.

W dniu 16 listopada 2010 r. małżonkowie złożyli testamenty - akty notarialne, w których do całości spadku powołali się wzajemnie.

W dniu 9 marca 2017 r. zmarła żona Wnioskodawcy. Zainteresowany z uwagi na stan zdrowia i podeszły wiek oraz wymóg całodobowej opieki nie może mieszkać sam. Wnioskodawca zamieszkał z synem i synową w ich mieszkaniu.

Mieszkanie własnościowe Wnioskodawcy zostało sprzedane w dniu 5 lipca 2017 r. za kwotę 130 000,00 zł. Okres zamieszkania z żoną w tym mieszkaniu wynosił prawie 20 lat. Zachowany został więc okres 5 lat od daty nabycia ww. mieszkania od daty jego sprzedaży.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że nie jest zobowiązany do zapłaty żadnej kwoty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży mieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 1,

* bezprzedmiotowe - w pozostałym zakresie.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle przywołanego powyżej przepisu, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku sprzedaży nieruchomości lub praw decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia i zbycia.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wspólnie z żoną od 3 listopada 1997 r. byli właścicielami mieszkania na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. W dniu 9 marca 2017 r. zmarła żona Zainteresowanego. Wnioskodawca na podstawie testamentu nabył 1/2 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu po zmarłej żonie. W dniu 15 lipca 2017 r. Wnioskodawca sprzedał przedmiotowe prawo.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że: "Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków".

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa i uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego należy stwierdzić, że za datę nabycia przez Wnioskodawcę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego należy uznać 1997 r., kiedy to ww. nieruchomość nabyta została do majątku wspólnego małżonków. Zatem, odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości, nie będzie stanowiło źródła przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ upłynęło pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Wobec tego, kwota uzyskana ze sprzedaży mieszkania, będącego przedmiotem wniosku, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek odprowadzenia podatku do urzędu skarbowego.

Końcowo zauważyć należy, że bezprzedmiotowość ustosunkowania się przez tut. organ do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wynika z tego, że warunkiem odpowiedzi na to pytanie jest wystąpienie obowiązku zapłaty podatku od uzyskanego przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Zatem w związku z tym, że w opisanym stanie faktycznym nie doszło do powstania zobowiązania podatkowego należało uznać, że odpowiedź na pytanie drugie stała się bezprzedmiotowa.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.