0112-KDIL3-2.4011.191.2018.1.DJ - Skutki podatkowe otrzymania spłaty w związku z działem spadku i zniesieniem współwłasności.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2018 r. (data wpływu 18 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku z działem spadku i zniesieniem współwłasności - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku z działem spadku i zniesieniem współwłasności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z Postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział Cywilny spadek po zmarłej 20 maja 2006 r. Stefanii Ż., na podstawie testamentu nabyły dzieci:

* Anna B. - 1/3 części;

* Małgorzata K. - 1/3 części;

* Wnioskodawca - 1/3 części.

Zgodnie również z ww. Postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział Cywilny spadek po zmarłym w dniu 22 maja 2017 r. Piotrze Ż., na podstawie testamentu nabyły dzieci:

* Anna B. - 1/3 części;

* Małgorzata K. - 1/3 części;

* Wnioskodawca - 1/3 części.

Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego prowadzi księgę wieczystą dla lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość, w której wpisani są na zasadach wspólności ustawowej Piotr i Stefania małżonkowie Ż., z mocy umowy sporządzonej w Kancelarii Notarialnej przed notariuszem dnia 21 grudnia 1991 r. Dodatkowo małżonkom Ż. Stefanii i Piotrowi przysługiwało na zasadach wspólności ustawowej prawo własności samochodu osobowego.

W dniu 19 marca 2018 r. w Kancelarii Notarialnej spadkobiercy: Anna B., Małgorzata K. i Wnioskodawca zawarli umowę o dział spadku i zniesienie współwłasności.

W wyniku powyższego siostra Anna B. nabyła w całości:

* prawo do lokalu mieszkalnego,

* prawo własności do samochodu osobowego.

Wartość przedmiotu umowy, spadkobiercy określili na kwotę 132.990,00 zł.

Strony umowy oświadczyły, iż w wyniku ww. zniesienia współwłasności Anna B. wypłaciła tytułem spłaty:

* na rzecz Małgorzaty K. - kwotę 44.330,00 zł,

* na rzecz Wnioskodawcy - kwotę 44.330,00 zł.

Uczestnicy umowy oświadczyli, że w przyszłości nie będą wnosić żadnych roszczeń z tego tytułu i że czują się zaspokojeni w swoich prawach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w wyniku dokonania zniesienia współwłasności lokalu mieszkalnego aktem notarialnym z dnia 19 marca 2018 r., a nabytym przez Annę B., Małgorzatę K. i Wnioskodawcę na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego Wydział Cywilny z dnia 24 października 2017 r. - w zamian za spłatę dokonaną przez Annę B. na rzecz pozostałych dwóch spadkobierców - powstanie u Wnioskodawcy przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) - od części odziedziczonej po zmarłym Piotrze Ż.?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu sprzedaży udziałów w nieruchomości przed upływem 5 lat od nabycia - jest w tej sytuacji podatkiem należnym - od części udziału w lokalu nabytym po Piotrze Ż. zmarłym 22 maja 2017 r.

Zgodnie bowiem z art. 922 Kodeksu cywilnego, spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

Z kolei według art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a według art. 925 spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Tak więc spadkobiercy wchodzą w posiadanie spadku w momencie śmierci spadkodawcy.

Skoro więc Stefania Ż. zmarła w dniu 20 maja 2006 r., należący do niej udział w lokalu mieszkalnym, został przez spadkobierców nabyty w dacie jej śmierci - a tym samym minął 5-letni termin od daty nabycia do momentu zbycia.

Natomiast nabycie części nieruchomości po zmarłym Piotrze Ż. miało miejsce w dniu 22 maja 2017 r.

Skoro zatem w wyniku zniesienia współwłasności - w zamian za spłatę - Wnioskodawca dokonał zbycia przysługującej mu części, Zainteresowany uważa, że powstał u niego przychód podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl powołanego bowiem artykułu ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeśli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i jeżeli ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W sytuacji Wnioskodawcy bezspornym jest, iż udział w opisanym lokalu nabył w dniu 22 maja 2017 r., a jego zbycia dokonał 19 marca 2018 r., czyli przed upływem pięcioletniego okresu.

Spisując umowę o dział spadku i zniesienie współwłasności Zainteresowany uważa, że zbył odpłatnie przysługujący mu udział, a jego siostra Anna B. nabyła w wyniku powyższego cały lokal, ponad przysługujący jej dotychczas udział. Dlatego też Wnioskodawca sądzi, że zniesienie współwłasności polegające na przyznaniu udziału w mieszkaniu jednemu ze współwłaścicieli, w zamian za spłatę pieniężną na rzecz pozostałych, stanowi formę odpłatnego zbycia. W takiej sytuacji spłata jest wyrażoną w pieniądzu równowartością zbytego udziału we wspólnym prawie, co oznacza, że pomiędzy współwłaścicielami dochodzi do wymiany dóbr majątkowych w zamian za środki pieniężne.

Wnioskodawca uważa, że opisana czynność wypełnia zatem dyspozycję art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rodzi obowiązek podatkowy, a także konieczność rozliczenia odpłatnego zbycia 1/6 udziału po zmarłym Piotrze Ż. w zeznaniu PIT-39 do dnia 30 kwietnia 2019 r.

Potwierdzenie swojego rozumowania Wnioskodawca znalazł m.in. w bieżących interpretacjach indywidualnych opisujących podobny stan faktyczny:

* 0113-KDIPT2-2.4011.73.2017.1.DA,

* 0115-KDIT2-1.4011.340.2017.2.AS.

Aczkolwiek Wnioskodawca dotarł również do odpowiedzi podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na interpelację nr 9106 z dnia 12 października 2012 r., w której stwierdzono, iż brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

W przedmiotowej odpowiedzi stwierdzono, że dział spadku, którego przedmiotem jest nieruchomość następuje ze spłatami na rzecz pozostałych spadkobierców i powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny z konsekwencjami wynikającymi z art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia nieruchomości. Jeżeli suma spłaty nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. I0 ust. 1 pkt 8 uopdf. Tym samym w sytuacji, w której spłata jest ekwiwalentna do posiadanego przez podatnika udziału w spadku, to podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej.

W związku z rozbieżnymi stanowiskami przedstawionymi powyżej, po przedstawieniu stanu faktycznego, Wnioskodawca prosi o odpowiedź w swojej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca - wraz z siostrami Anną B. i Małgorzatą K. - odziedziczył po zmarłych rodzicach (matce, zmarłej 20 maja 2006 r. i ojcu, zmarłym 22 maja 2017 r.) lokal mieszkalny, stanowiący odrębną nieruchomość oraz prawo własności samochodu osobowego. W dniu 19 marca 2018 r. spadkobiercy zawarli umowę o dział spadku i zniesienie współwłasności. W wyniku powyższego siostra Anna B. nabyła w całości: prawo do ww. lokalu mieszkalnego oraz prawo własności do samochodu osobowego. Wartość przedmiotu umowy, spadkobiercy określili na kwotę 132.990,00 zł, wobec czego Anna B. wypłaciła tytułem spłaty na rzecz Małgorzaty K. kwotę 44.330,00 zł oraz na rzecz Wnioskodawcy również kwotę 44.330,00 zł.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, ze z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego - jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Artykuł 1037 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi natomiast, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Natomiast, zgodnie z art. 210 § 1 zd. 1 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

W myśl art. 211 ustawy, każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego (art. 212 § 2 Kodeksu cywilnego). W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia należy stwierdzić, że dział spadku i zniesienie współwłasności może zatem nastąpić za odpłatnością w formie spłaty na rzecz drugiego współwłaściciela lub nieodpłatnie bez żadnych spłat. Czynności działu spadku i zniesienia współwłasności w świetle prawa cywilnego stanowią formę zbycia, a jeżeli dział spadku i zniesienie współwłasności następuje ze spłatą, wówczas mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości lub prawie, które wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Bez znaczenia jest bowiem to, czy do odpłatnego zbycia dochodzi w drodze umowy sprzedaży, zamiany, działu spadku czy zniesienia współwłasności. Użyte w powyższym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy "odpłatne zbycie" oznacza każde przeniesienie prawa własności lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin "odpłatne zbycie" obejmuje zatem szeroki zakres czynności. W myśl art. 155 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Tym samym określenie "zbycie" odnosi się do wszystkich przypadków przeniesienia własności, nie ogranicza się wyłącznie do sprzedaży czy zamiany, lecz ma zastosowanie do wszystkich czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do całej rzeczy lub udziału. Pod pojęciem "odpłatnego zbycia" należy rozumieć zatem każde zdarzenie i każdą czynność prawną, w wyniku których dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości lub praw (lub udziału w nich) za wynagrodzeniem, w tym odpłatne zbycie udziału w nieruchomości w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności.

W tym miejscu wskazać należy, że co prawda okoliczność, że dział spadku i zniesienie współwłasności następuje ze spłatami na rzecz pozostałych spadkobierców, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny, ale nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia przedmiotów wchodzących w skład spadku. Podkreślenia wymaga, że jeżeli kwota spłaty nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w sytuacji, w której spłata równa jest wartości udziału w spadku i nie przekracza go, podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku i zniesienia współwłasności żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy w wyniku dokonania zniesienia współwłasności lokalu mieszkalnego aktem notarialnym z dnia 19 marca 2018 r., w zamian za spłatę dokonaną przez Annę B. na rzecz pozostałych dwóch spadkobierców, powstanie u Wnioskodawcy przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - od części odziedziczonej po zmarłym ojcu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa należy uznać, że ma rację Wnioskodawca twierdząc, że zniesienie współwłasności, polegające na przyznaniu udziału w mieszkaniu jednemu ze współwłaścicieli, w zamian za spłatę pieniężną na rzecz pozostałych, stanowi formę odpłatnego zbycia. Jednakże, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że: opisana czynność wypełnia zatem dyspozycję art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rodzi obowiązek podatkowy, a także konieczność rozliczenia odpłatnego zbycia 1/6 udziału po zmarłym Piotrze Ż. w zeznaniu PIT-39 do dnia 30 kwietnia 2019 r.

Wyjaśnić bowiem należy, że otrzymanie przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności, przedmiotem którego był m.in. udział w nieruchomości, spłaty w kwocie równej wartości udziału, jaki przysługiwał Zainteresowanemu w spadku po rodzicach nie będzie skutkowało powstaniem przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet w sytuacji gdy nastąpił przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiła śmierć spadkodawcy.

Istotne znaczenie dla niniejszego rozstrzygnięcia ma okoliczność, że wartość spłaty nie przekroczyła wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału spadkowego, a umowa została zawarta wyłącznie między spadkobiercami. W analizowanej sprawie, kwota spłaty jest równa wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału w spadku, a zatem Zainteresowany nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku i zniesienia współwłasności żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy - w nawiązaniu do zadanego przez Wnioskodawcę pytania - stwierdzić zatem należy, że w przypadku działu spadku i zniesienia współwłasności ze spłatą na rzecz Wnioskodawcy w odniesieniu do tej części spłaty, która przypada proporcjonalnie do udziału w nieruchomości, nabytego w drodze spadku po zmarłym w 2017 r. ojcu - ze względu na okoliczność, że wartość całej otrzymanej przez Zainteresowanego spłaty nie przekracza wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału spadkowego - nie powoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W rezultacie na Wnioskodawcy z tytułu otrzymania spłaty, nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ani zgłoszenia otrzymanej kwoty do urzędu skarbowego.

Końcowo, odnosząc się do przywołanych interpretacji indywidualnych, tut. organ informuje, że nie są one wiążące dla tutejszego organu. Interpretacja organu podatkowego dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Ponadto, tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że interpretację prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez Wnioskodawcę jako jednego ze spadkobierców nieruchomości, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego spadkobiercy, tj. siostry Wnioskodawcy, która także otrzymała spłatę w ramach działu spadku. Siostra Wnioskodawcy, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.