0112-KDIL3-2.4011.137.2019.1.MKA - PIT w zakresie sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2019 r. (data wpływu 2 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2019 r. (data wpływu 5 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca do września 2018 r. był właścicielem 1/2 udziałów we własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego na zasadzie wspólnoty majątkowej małżeńskiej. Przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo własności w ramach wspólnoty majątkowej małżeńskiej nastąpiło w dniu 14 lutego 2008 r., zgodnie z aktem notarialnym nr (...). We wrześniu 2018 r. zmarła małżonka Wnioskodawcy. W wyniku postępowania spadkowego Zainteresowany został właścicielem kolejnej 1/4 części ww. prawa do lokalu.

Wnioskodawca zamierza sprzedać mieszkanie w 2019 r. - 3/4 udziałów, czyli 1/2 nabytą w 2008 r. i 1/4 nabytą w 2018 r.

Zainteresowany po sprzedaży mieszkania zamierza przeprowadzić się do domu seniora i spędzić w nim resztę życia. Koszt związany z zamieszkaniem i pobytem w domu seniora Wnioskodawca zamierza finansować ze środków pochodzących ze sprzedaży mieszkania.

Ponieważ Wnioskodawca sprzeda 1/4 wartości udziałów w prawie do lokalu mieszkalnego przed upływem pięciu lat - powstanie obowiązek zapłaty 19% podatku dochodowego od ww. wartości.

Miesięczna opłata za pobyt w domu seniora wynosi (bez kosztów leków, pampersów i innych artykułów higienicznych) 3 500,00 zł. Wnioskodawca 1/4 wartości udziałów w prawie do lokalu mieszkalnego szacuje na około 50 000,00 zł. Oznacza to, że środki w wysokości 50 000,00 zł zostałyby spożytkowane na potrzeby mieszkaniowe w okresie czternastu miesięcy, czyli przed upływem dwóch lat od daty nabycia prawa do spadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca składając PIT-39 może zaliczyć/potraktować opłaty, które na swoje utrzymanie będzie wnosił na konto domu seniora jako wydatki na własne cele mieszkaniowe, które to uprawniałyby Zainteresowanego do skorzystania ze zwolnienia z podatku od dochodu ze sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle opisanego zdarzenia przyszłego, Zainteresowany powinien mieć prawo do skorzystania ze zwolnienia z podatku od dochodu ze sprzedaży nieruchomości ponieważ mieszkanie w domu seniora będzie jedynym mieszkaniem Wnioskodawcy do końca życia. Wnioskodawca nie zamierza nabywać innego lokalu za środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W przypadku zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma zatem ustalenie momentu oraz sposobu ich nabycia.

Stosownie do art. 10 ust. 6 ww. ustawy - w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159), a mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. - w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Z treści wniosku wynika, Wnioskodawca wraz z żoną w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej byli właścicielami spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, które zostało przekształcone w prawo własności w dniu 14 lutego 2008 r. We wrześniu 2018 r. zmarła żona Wnioskodawcy. W wyniku postępowania spadkowego Wnioskodawca nabył 1/4 prawa własności do przedmiotowego lokalu. Zainteresowany planuje sprzedaż prawa do udziału w mieszkaniu w 2019 r.

Wobec powyższego uznać należy, że 5-letni okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Wnioskodawcy niewątpliwie minął, bowiem - jak wynika z treści wniosku - od końca roku, w którym Wnioskodawca wraz z małżonką uzyskał prawo własności do lokalu mieszkalnego przekształcone ze spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego do momentu sprzedaży planowanej w 2019 r. przysługującego Wnioskodawcy udziału w prawie własności przedmiotowego mieszkania upłynęło ponad 5 lat.

Zatem planowane odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę 3/4 udziałów w nieruchomości nie będzie stanowiło dla Zainteresowanego źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie ww. udziału nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie do majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz małżonki w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej. Uzyskany z tej sprzedaży przychód nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego PIT-39.

W związku z powyższymi ustaleniami, mając na względzie, że sprzedaż udziału w prawie do mieszkania będącego przedmiotem zapytania nie powoduje powstania przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, zatem nie powstanie przychód, który mógłby zostać wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.