0112-KDIL3-1.4011.174.2018.2.AN - Określenie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2018 r. (data wpływu 3 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 19 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 12 kwietnia 2018 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.174.2018.1.AN, na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 169 § 1 i § 2 i art. 155 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 kwietnia 2018 r., natomiast w dniu 19 kwietnia 2018 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 18 kwietnia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 20xx roku zmarł mąż Wnioskodawczyni. Był właścicielem budynku mieszkalnego, który nabył w spadku, był to jego majątek odrębny. Z postanowienia Sądu o nabyciu spadku wynika, iż spadkobiercami jest Wnioskodawczyni - jako żona 1/2 oraz małoletnia córka 1/2.

Mąż Wnioskodawczyni nie był jedynym właścicielem tego budynku mieszkalnego. Były jeszcze dwie osoby - jego ciotka i wujek.

Cena całej nieruchomości to 250.000

udział męża 26/32

udział wuja 3/32 dostali po

udział ciotki 3/32 20.625,-

Zainteresowana z córką mieszkali, dbali o dom, jak żył mąż remontowali. Gdy mąż Wnioskodawczyni umarł, po otrzymaniu postanowienia spadku, zgłosili się do niej p. A.M. i p. S.H. o spłatę ich udziału czyli kwotę większą jak im się należała. Wnioskodawczyni musiała iść do Sądu o sprzedanie domu bo nie dawali jej spokoju.

Nie posiadała żadnej kwoty, która mogła przeznaczyć na spłatę i zmuszona była sprzedać dom mieszkalny. Sąd pozwolił na sprzedaż jak znalazła kupca.

Córka jako osoba niepełnoletnia ma ustalonego kuratora, który w jej imieniu występuje. Zainteresowana zwróciła się z prośbą do Sądu o wyrażenie zgody na sprzedaż domu. Zgodę taką otrzymała. Ponadto zobowiązano ją postanowieniem Sądu do wpłacenia na rachunek oszczędnościowy kwoty 99.531,- która jest udziałem córki ze sprzedaży domu. Wychowała się ona w tym domu a rodzina jej kazała opuścić lub dać im pieniądze. Marzeniem córki jest mieć w przyszłości taki dom w jakim się urodziła. Co do konta oszczędnościowego jest oprocentowane i będzie do dyspozycji córki po ukończeniu 18-tego roku życia.

Zatem Wnioskodawczyni nie dysponuje kwotą, która należy do córki. W Urzędzie Skarbowym Zainteresowana otrzymała informację, że sprzedaż przed upływem 5 lat należy rozliczyć.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni powinna wliczyć udział córki małoletniej w PIT-39 skoro nie dysponuje tymi pieniędzmi?

Wnioskodawczyni otrzymała odpowiedź z sądu, że nie może dysponować tymi pieniędzmi do 18 lat życia córki, a potem ona sama zdecyduje co z nimi zrobi. Więc Zainteresowana nie ma takich pieniędzy ani na zapłatę podatku, ani nie ma tyle pieniędzy na zakup nowego mieszkania. Żyją z renty rodzinnej i nie przelewa im się, żyją bardzo skromnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro nie ma ona dostępu do pieniędzy córki ze sprzedaży nie powinna tego rozliczać. Zainteresowana nie ma możliwości zakupić mieszkania na cele mieszkaniowe, bo dopiero jak córka skończy 18 lat będzie miała taką możliwość. Jej marzeniem (córki) jest mieć dom swój i mieszkać w nim.

Opis sprawy, pytanie i własne stanowisko wynika z uzupełnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Zgodnie natomiast z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Powyższy przepis wprowadza obowiązek doliczania dochodów małoletnich dzieci (w wieku do 18 lat) własnych i przysposobionych, do dochodów rodziców. Wyjątek stanowi dochód uzyskany przez dziecko z własnej pracy, stypendium oraz dochód z przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku. Dochodów małoletnich dzieci nie dolicza się do dochodów rodziców także wówczas, gdy rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci, jak ma to miejsce w analizowanej sprawie.

Analizując zatem unormowania powyższego artykułu można niewątpliwie stwierdzić, że u podstaw regulacji nakazującej łączyć dochody małoletniego dziecka z dochodami jego rodziców lub rodzica samotnie go wychowującego leżą unormowania ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682), wedle których rodzicom przysługuje względem małoletniego dziecka władza rodzicielska (art. 93 § 1), która obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do jego wychowania (art. 95 § 1), rodzice zaś zobowiązani są sprawować zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską z należytą starannością (art. 101 § 1).

Zgodnie natomiast z art. 22 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), jeżeli przedstawiciel ustawowy osoby ograniczonej w zdolności do czynności prawnych oddał jej określone przedmioty majątkowe do swobodnego użytku, osoba ta uzyskuje pełną zdolność w zakresie czynności prawnych, które tych przedmiotów dotyczą. Wyjątek stanowią czynności prawne, do których dokonania nie wystarcza według ustawy zgoda przedstawiciela ustawowego.

Zauważyć więc należy, że przepis art. 22 obejmuje wyłącznie przedmioty oddane do swobodnego użytku przez przedstawiciela ustawowego, czyli przez rodziców sprawujących władzę rodzicielką lub opiekuna.

Dochód ze sprzedaży nieruchomości (udziału w niej) osoby małoletniej nie jest przekazywany rodzicom. Sąd opiekuńczy najpierw musi wyrazić zgodę na sprzedaż nieruchomości (sprzedaż nieruchomości stanowiącej własność lub współwłasność małoletniego jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu jego majątkiem, do którego z mocy prawa upoważnieni są rodzice) następnie środki, co do zasady, złożone są w depozycie sądowym do czasu osiągnięcia przez małoletniego pełnoletniości. Każde wydatkowanie pieniędzy odbywa się tylko za zgodą sądu, także gdy chodzi o wydatkowanie na cele umożliwiające zwolnienie z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości (udziału w niej).

Powyższe oznacza, że jeśli małoletnie dziecko osiąga dochody, które nie mogą być doliczane do dochodów rodziców, należy złożyć odrębne zeznanie na imię i nazwisko dziecka. Zaznanie takie wypełniają jednak i podpisują w imieniu dziecka rodzice (rodzic).

Jak podano w opisanym we wniosku stanie faktycznym w 20xx roku zmarł mąż Wnioskodawczyni. Był właścicielem budynku mieszkalnego, który nabył w spadku, był to jego majątek odrębny. Z postanowienia Sądku o nabyciu spadku wynika, iż spadkobiercami jest Wnioskodawczyni - jako żona 1/2 oraz małoletnia córka 1/2.

Mąż Wnioskodawczyni nie był jedynym właścicielem tego budynku mieszkalnego. Były jeszcze dwie osoby - jego ciotka i wujek. Córka jako osoba niepełnoletnia ma ustalonego kuratora, który w jej imieniu występuje. Zainteresowana zwróciła się z prośbą do Sądu o wyrażenie zgody na sprzedaż domu. Zgodę taką otrzymała. Ponadto zobowiązano ją postanowieniem Sądu (postanowienie w załączeniu wniosku) do wpłacenia na rachunek oszczędnościowy kwoty 99.531,- która jest udziałem córki ze sprzedaży domu. Wychowała się ona w tym domu a rodzina jej kazała opuścić lub dać im pieniądze. Marzeniem córki jest mieć w przyszłości taki dom w jakim się urodziła. Co do konta oszczędnościowego jest oprocentowane i będzie do dyspozycji córki po ukończeniu 18-tego roku życia. Zatem Wnioskodawczyni nie dysponuje kwotą, która należy do córki.

Wobec powyższego analizując przytoczone powyżej przepisy oraz opis wskazany we wniosku Zainteresowana nie ma podstaw prawnych umożliwiających jej doliczenie dochodów małoletniej córki ze sprzedaży jej udziałów w nieruchomości do swoich dochodów z tejże sprzedaży, jak również do złożenia jednego zeznania podatkowego na swoje imię i nazwisko na łączną sumę dochodu.

Dochody małoletniej córki - jako odrębny podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych - winny zostać rozliczone w podpisanym przez Wnioskodawczynię zeznaniu podatkowym PIT-39 złożonym na jej imię i nazwisko, jednakże to zagadnienie nie stanowi już przedmiotu niniejszej interpretacji.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.