0112-KDIL2-3.4012.491.2017.1.AŻ - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn.: "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych (PSZOK) w Gminie (...)".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2017 r. (data wpływu 7 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn.: "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych (PSZOK) w Gminie (...)"- jest prawidłowe.

W dniu 7 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn.: "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych (PSZOK) w Gminie (...)".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT), jako podatnik VAT czynny.

Gmina realizuje zadania własne w zakresie wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, wskazane w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Ponadto zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej: ustawa o utrzymaniu czystości) do obowiązków Gminy należy m.in. tworzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób zapewniający łatwy dostęp dla wszystkich jej mieszkańców.

Gmina wraz z inną Gminą (dalej: gmina sąsiadująca), planuje realizację zadania inwestycyjnego pn.: "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych (PSZOK) w Gminie (...)" (dalej: PSZOK lub Inwestycja). Działalność PSZOK będzie polegała na:

PSZOK będzie stanowił miejsce składowania wybranych rodzajów odpadów komunalnych, w tym m.in.:

* tworzywa sztuczne i szkło,

* opakowania wielomateriałowe,

* odpady kuchenne ulegające biodegradacji,

* zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny pochodzący z gospodarstw domowych,

* przeterminowane leki i chemikalia powstające w gospodarstwach domowych,

* zużyte baterie i akumulatory,

* meble i inne odpady wielkogabarytowe,

* odpady budowlane i rozbiórkowe,

* zużyte opony, etc.

PSZOK będzie zlokalizowany na terenie gminy sąsiadującej i pozostanie jej własnością. Nie mniej jednak mieszkańcom Gminy będzie przysługiwać możliwość przekazywania odpadów do PSZOK w ramach uiszczanej na rzecz Wnioskodawcy opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o której mowa m.in. w art. 6h ustawy o utrzymaniu czystości. Każda z gmin uczestniczących w projekcie będzie pobierała opłaty oddzielnie, jedynie od swoich mieszkańców. Ponadto za przekazywanie ww. odpadów do PSZOK nie będą pobierane od mieszkańców inne dodatkowe odpłatności.

PSZOK nie będzie stanowił również przedmiotu umowy dzierżawy, ani innej umowy cywilnoprawnej. Tym samym, z tytułu funkcjonowania PSZOK, Gmina nie będzie pobierała żadnych odpłatności na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Inwestycja będzie realizowana przez Gminę oraz gminę sąsiadującą przy udziale dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, którego beneficjentem będzie gmina sąsiadująca. Po otrzymaniu dofinansowania Wnioskodawca oraz gmina sąsiadująca dokonają między sobą stosowanych rozliczeń na podstawie porozumienia międzygminnego.

W związku z Inwestycją, Gmina oraz gmina sąsiadująca będą oddzielnie otrzymywać od wykonawców odrębne faktury VAT z wykazanymi kwotami podatku naliczonego, m.in. z tytułu nabycia usług projektowych, wykonania prac budowlanych, nadzoru inwestorskiego, itp. Część wydatków ponosić będzie bowiem Wnioskodawca, a pozostałą część gmina sąsiadująca.

Po oddaniu Inwestycji do użytkowania, będzie ona wykorzystywana przez Gminę (jak również prze gminę sąsiadującą) do realizacji zadań własnych w zakresie wysypisk, unieszkodliwiania odpadów komunalnych i utrzymania porządku, tj. w ramach reżimu publiczno-prawnego, a nie na podstawie umów cywilnoprawnych. W konsekwencji Gmina będzie wykorzystywać PSZOK do czynności, które jej zdaniem, pozostają poza zakresem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).

Wniosek dotyczy wyłącznie wydatków udokumentowanych fakturami, na których jako nabywca widnieje Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Inwestycji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, zadania własne gminy obejmują sprawy w zakresie wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Celem odliczenia podatku VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

* wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika VAT,

* wydatek musi mieć związek z dokonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT,

* nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Innymi słowy, nie jest możliwe obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez podmiot, który nie występuje w tym zakresie w roli podatnika VAT. Nie jest, przy tym, możliwe obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wykonywaniem czynności pozostających poza zakresem ustawy o VAT bądź czynności zwolnionych z tego podatku.

W związku z faktem, że realizując Inwestycję Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT - będzie wykonywała zadania własne w ramach reżimu publicznoprawnego (poza działalnością gospodarczą), przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostaną spełnione. Tym samym z uwagi na brak związku ponoszonych na Inwestycję wydatków z występującymi po stronie Gminy czynnościami opodatkowanymi VAT, Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia VAT.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS).

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 25 sierpnia 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.271.2017.1.MW, DKIS zauważył, że "w związku z realizacją inwestycji dotyczącej rozbudowy i modernizacji punktu selektywnego zbierania odpadów komunalnych, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w całości lub w części. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działać jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacja ww. inwestycji nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT".

Analogiczne stanowisko zajął DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 3 sierpnia 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.187.2017.1.MW, w której wskazał, że "skoro Gmina będzie wykorzystywać wybudowany w ramach Inwestycji PSZOK do czynności niepodlegających regulacjom ustawy o VAT, warunek związku ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi (o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) nie zostanie spełniony i tym samym, zdaniem Gminy, nie będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na opisaną inwestycję. (...) Wnioskodawca w zakresie poboru opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi występuje jako organ władzy publicznej Tym samym nie jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług, a pobieranie ww. opłat nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu".

Podobny pogląd wyraził DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 27 lipca 2017 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.215.2017.1.NK, w której stwierdził, że: "Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Inwestycji pn. "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych (PSZOK) (...)". Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją ww. projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT".

Zbieżne stanowisko zajął DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lipca 2017 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.216.2017.1.SS, w której wskazał, że: "Jak wynika z opisu sprawy, mieszkańcy nie będą ponosili na rzecz Gminy dodatkowych kosztów związanych z bieżącą eksploatacją, działaniem i utrzymaniem PSZOK - poza ustaloną opłatą za gospodarowanie odpadami. Efekty realizacji opisanej we wniosku Inwestycji będą służyły zatem Wnioskodawcy do wykonywania usług odbioru odpadów komunalnych. Jak wskazano natomiast powyżej, pobierane przez Gminę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi nie podlegają opodatkowaniu, a Gmina nie występuje w odniesieniu do tych opłat w charakterze podatnika. W konsekwencji, z uwagi na fakt, że Gmina będzie wykorzystywać powstały w ramach Inwestycji PSZOK do wykonywania jako organ władzy publicznej czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, warunek związku ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanym o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy nie został/nie zostanie spełniony i w efekcie Wnioskodawcy nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacji Inwestycji".

Ponadto w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2015 r., sygn. I FSK 1192/14, Sąd podkreślił, że: "W sprawie Skarżąca w zakresie poboru opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w tym odpadami budowlanymi będzie występowała jako organ władzy publicznej. Tym samym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług a pobieranie opłat nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu. Brak jest podstaw do uznania, aby w okolicznościach sprawy Skarżącej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez przedsiębiorcę obsługującego odbiór i zagospodarowanie odpadów pochodzących z terenu Gminy".

W konsekwencji zdaniem Gminy, nie będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347, z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Natomiast, w świetle unormowań prawa wspólnotowego, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) - tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 powołanej ustawy).

Ponadto w tym miejscu należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2017 r. poz. 1289, z późn. zm.).

W myśl art. 3 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy, gminy zapewniają czystość i porządek na swoim terenie i tworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, a w szczególności tworzą punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób zapewniający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców gminy, które zapewniają przyjmowanie co najmniej takich odpadów komunalnych jak: przeterminowane leki i chemikalia, zużyte baterie i akumulatory, zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny, meble i inne odpady wielkogabarytowe, zużyte opony, odpady zielone oraz odpady budowlane i rozbiórkowe stanowiące odpady komunalne, a także odpadów komunalnych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4a.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Gmina realizuje zadania własne w zakresie wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, wskazane w ustawie o samorządzie gminnym. Ponadto do obowiązków Gminy należy m.in. tworzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób zapewniający łatwy dostęp dla wszystkich jej mieszkańców. Gmina wraz z inną Gminą planuje realizację zadania inwestycyjnego. Działalność PSZOK będzie polegała na:

PSZOK będzie stanowił miejsce składowania wybranych rodzajów odpadów komunalnych, w tym m.in.:

* tworzywa sztuczne i szkło,

* opakowania wielomateriałowe,

* odpady kuchenne ulegające biodegradacji,

* zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny pochodzący z gospodarstw domowych,

* przeterminowane leki i chemikalia powstające w gospodarstwach domowych,

* zużyte baterie i akumulatory,

* meble i inne odpady wielkogabarytowe,

* odpady budowlane i rozbiórkowe,

* zużyte opony, etc.

PSZOK będzie zlokalizowany na terenie gminy sąsiadującej i pozostanie jej własnością. Nie mniej jednak mieszkańcom Gminy będzie przysługiwać możliwość przekazywania odpadów do PSZOK w ramach uiszczanej na rzecz Wnioskodawcy opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o której mowa m.in. w art. 6h ustawy o utrzymaniu czystości. Każda z gmin uczestniczących w projekcie będzie pobierała opłaty oddzielnie, jedynie od swoich mieszkańców. Ponadto za przekazywanie ww. odpadów do PSZOK nie będą pobierane od mieszkańców inne dodatkowe odpłatności. PSZOK nie będzie stanowił również przedmiotu umowy dzierżawy ani innej umowy cywilnoprawnej. Tym samym, z tytułu funkcjonowania PSZOK, Gmina nie będzie pobierała żadnych odpłatności na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Inwestycja będzie realizowana przez Gminę oraz gminę sąsiadującą przy udziale dofinansowania, którego beneficjentem będzie gmina sąsiadująca. Po otrzymaniu dofinansowania Wnioskodawca oraz gmina sąsiadująca dokonają między sobą stosowanych rozliczeń na podstawie porozumienia międzygminnego. W związku z Inwestycją, Gmina oraz gmina sąsiadująca będą oddzielnie otrzymywać od wykonawców odrębne faktury VAT z wykazanymi kwotami podatku naliczonego, m.in. z tytułu nabycia usług projektowych, wykonania prac budowlanych, nadzoru inwestorskiego, itp. Część wydatków ponosić będzie bowiem Wnioskodawca, a pozostałą część gmina sąsiadująca. Po oddaniu Inwestycji do użytkowania, będzie ona wykorzystywana przez Gminę (jak również prze gminę sąsiadującą) do realizacji zadań własnych w zakresie wysypisk, unieszkodliwiania odpadów komunalnych i utrzymania porządku, tj. w ramach reżimu publiczno-prawnego, a nie na podstawie umów cywilnoprawnych. W konsekwencji Gmina będzie wykorzystywać PSZOK do czynności, które jej zdaniem, pozostają poza zakresem ustawy o VAT. Wniosek dotyczy wyłącznie wydatków udokumentowanych fakturami, na których jako nabywca widnieje Wnioskodawca.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Inwestycji.

Wnioskodawca wskazał, że po oddaniu Inwestycji do użytkowania będzie ona wykorzystywana m.in. przez Gminę Radłów do realizacji jej zadań własnych w zakresie wysypisk, unieszkodliwiania odpadów komunalnych i utrzymania porządku, tj. w ramach reżimu publicznoprawnego, a nie na podstawie umów cywilnoprawnych. W konsekwencji Gmina będzie wykorzystywać PSZOK do czynności, które jej zdaniem, pozostają poza zakresem ustawy o VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostaną spełnione. Przesłanką pozwalającą na taki wniosek, jest brak związku zakupów dokonanych na potrzeby realizacji projektu z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Dodatkowo w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik od towarów i usług, ale jako organ władzy publicznej w zakresie realizowanych przez niego zadań własnych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Inwestycji pn.: "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych (PSZOK) w Gminie (...)". Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją ww. projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego należy podkreślić, że wydana interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawnopodatkową tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla innych partnerów projektu (gminy sąsiadującej).

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Należy zauważyć ponadto, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Odnosząc się do powołanego przez Zainteresowanego w przedmiotowym wniosku wyroku sądu tutejszy organ wyjaśnia, że powołany wyrok jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się zawęża. Zatem wskazany we wniosku wyrok sądu nie ma wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.