0112-KDIL2-3.4012.48.2019.1.AŻ - Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT w całości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 marca 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-3.4012.48.2019.1.AŻ Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT w całości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2019 r. (data wpływu 30 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub części - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub części.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: "Gmina", "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: "VAT").

Wnioskodawca złożył wniosek o powierzenie grantu w ramach poddziałania "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji realizowanych w ramach projektu grantowego. Wniosek dotyczy powierzenia grantu na urządzenie placu zabaw. Celem operacji jest upowszechnienie wypoczynku i rekreacji na obszarze Powiatu (objętego LSR) poprzez urządzenie ogólnodostępnego placu zabaw w miejscowości P. (roboty ziemne oraz zakup wyposażenia).

Cel ogólny operacji to poprawa jakości życia, aktywizacja i integracja mieszkańców oraz promocja turystyki na obszarze LGD, w tym wzrost aktywności społeczeństwa w oparciu o obiekty infrastruktury społecznej, kulturalnej, sportowo-rekreacyjnej.

Realizacja operacji przyczyni się do zaspokojenia potrzeb w zakresie wypoczynku, rekreacji mieszkańców z terenu działalności Lokalnej Grupy Działania Stowarzyszenia, a w szczególności miejscowości i okolic. Urządzenie placu zabaw daje możliwość aktywnego spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu, nowoczesne połączenie przyjemnego z pożytecznym oraz szansę na prowadzenie poprawnego i zdrowego stylu życia lokalnej społeczności, w szczególności dla najmłodszych mieszkańców. Projekt zakłada nowe rozwiązania techniczne, innowacyjne w ujęciu lokalnym a nawet mikrolokalnym, co jest zgodne z zapisami zawartymi w LSR.

Prace budowlane zostaną wykonane zgodnie z obowiązującymi normami bezpieczeństwa, a także sztuką budowlaną. Projekt został zaproponowany przez mieszkańców miejscowości, przygotowany wspólnie ze społecznością lokalną. Jest to oddolna inicjatywa. Zrealizowanie projektu zapewni warunki do wypoczynku i rekreacji wszystkim mieszkańcom przedmiotowych miejscowości bez względu na wiek i stanie się miejscem spotkań wsi. Operacja w swoim zakresie wpisuje się w pełni w Lokalne Kryteria Wyboru określone w Lokalnej Strategii Rozwoju LGD Stowarzyszenia.

Operacja będzie więc stanowiła budowę lub przebudowę wraz z wyposażeniem obiektów spełniających funkcje społeczne, kulturalne i sportowo-rekreacyjne.

Szczegółowy opis operacji:

Miasto jest obszarem objętym Lokalną Strategią Rozwoju Lokalnego kierowanego przez społeczność na lata 2016-2022, którą wdraża Lokalna Grupa Działania Stowarzyszenie.

Głównym problemem Osiedla jest brak nowoczesnego miejsca rekreacji i wypoczynku zarówno dla dzieci i młodzieży, ale również dorosłych mieszkańców, w tym brak miejsca rekreacji, czy odpoczynku, z którego mogliby korzystać inni mieszkańcy z terenu LSR, np. odwiedzający miejscowość turyści.

Rekreacja i turystyka są działaniami coraz częściej podejmowanymi na szczeblu lokalnym. Działania w ramach nich propagowane pozwalają bowiem zachować obywatelom sprawność fizyczną i intelektualną oraz przyczyniają się do lepszego zagospodarowania czasu wolnego. Z tego też powodu zasadne zdaje się zrealizowanie przedmiotowego projektu, który adresowany jest dla dzieci i młodzieży w wieku od 3 do 12 lat z terenu objętego oddziaływaniem Lokalnej Grupy Działania Stowarzyszenie oraz pośrednio dla ich rodziców/opiekunów. Dzieciństwo to najważniejszy okres rozwojowy w życiu każdego człowieka. Zdobyte w tym czasie doświadczenia mają bowiem wpływ na dalszą intensyfikację dziecka w celu adaptacji otaczającego środowiska. Z tego też powodu obiekt dostosowany będzie do potrzeb i możliwości wymienionej powyżej grupy docelowej projektu. Wszystkie zakupione w ramach projektu urządzenia przystosowane będą dla osób, które chcą na świeżym powietrzu skorzystać z lekkiego wysiłku fizyczno-ruchowego ale również zintegrować się społecznie z innymi.

W ramach projektu zostaną wytworzone następujące produkty: * utworzenie placu zabaw dla dzieci i młodzieży wyposażonego w specjalistyczne sprzęty.

Projekt proponowany do realizacji jest również zgodny z zapisami dotyczącymi kwestii wytworzonych produktów i uzyskanych rezultatów założonych Lokalnej Strategii Rozwoju 2016-2022, gdyż wpisuje się w cele ogólne i cele szczegółowe określone szczegółowo we fiszce operacji.

Przedmiotem operacji jest urządzenie placu zabaw w miejscowości. W ramach operacji przewidziano wyposażenie placu zabaw w urządzenia (zestaw zabawowy, piaskownica, karuzela) oraz wykonanie ogrodzenia. Operacja przyczyni się do poprawy jakości życia i wypoczynku mieszkańców, rozwoju sprawności ruchowej szczególnie najmłodszego pokolenia mieszkańców.

Wartość szacunkowa przedmiotowej inwestycji została oszacowana wg kosztorysu inwestorskiego - wg poziomu cen rynkowych III kwartału 2017 r.

Projekt realizowany z Fundacją (działania animacyjne na terenie placu zabaw) oraz OSP (ewentualne zabezpieczenie terenu inwestycji).

Rezultaty operacji:

Wskaźnikiem produktu operacji będzie wyposażony w urządzenia plac zabaw. Pomiar wskaźnika dokonany zostanie protokołem zdawczo-odbiorczym zakupionych i zamontowanych urządzeń rekreacyjnych. Wskaźnikiem rezultatu będzie liczba osób korzystających z placu zabaw w miejscowości.

Ponadto projekt przyczyni się do osiągnięcia rezultatów miękkich:

* rozpowszechnienie "wychowania do rekreacji" w obrębie obszaru objętego LSR,

* poprawa sprawności fizycznej i intelektualnej dzieci z terenu objętego LSR,

* wzrost świadomości lokalnej nt. ważności zdrowego i aktywnego trybu życia z terenu objętego LSR,

* zwiększenie dostępności do uprawiania sportu przez dzieci i młodzież z terenu objętego oddziaływaniem LGD,

* nawiązywanie nowych znajomości oraz rozwój kontaktów interpersonalnych wśród dzieci i młodzieży oraz ich rodziców/opiekunów,

* wyższa otwartość społeczności lokalnej, w tym grup defaworyzowanych na otoczenie,

* poprawa integracji międzypokoleniowej lokalnej społeczności oraz pomiędzy innymi mieszkańcami z terenu LSR,

* wzrost własnej dyscypliny uczestników w życiu codziennym,

* możliwość bycia "dobrym wzorcem" - oddziaływanie zastosowanego wzorca odnowy wsi na inne obszary wiejskie znajdujące się w obrębie oddziaływania LGD ale również poza nim. Rezultaty miękkie mierzone będą na podstawie rozmóww.ywiadów z uczestnikami, analiz prowadzonych przez beneficjenta oraz zebranych opinii.

Grupę docelową projektu stanowią:

* dzieci i młodzież, które będą na co dzień korzystały z utworzonego placu zabaw,

* dorośli mieszkańcy, którzy na co dzień będą korzystały z utworzonego placu zabaw, np. sprawując opiekę nad dziećmi lub przy organizacji różnego rodzaju inicjatyw, np. Dzień Dziecka,

* pozostali mieszkańcy z terenu objętego LSR (mieszkańcy innych gmin, sąsiednich miejscowości), którzy będą znajdowali w granicach, rodziny/znajomi mieszkańców,

* przedstawiciele grupy defaworyzowanej, dla których nowa inwestycja stworzy możliwość aktywnego włączenia się w życie społeczne.

Dzięki nowej infrastrukturze rekreacyjnej, tj. placu zabaw, najmłodsi mieszkańcy będą mieli okazję do treningu swojego ciała, ale również przez zabawę nabędą umiejętności społecznych: pracy zespołowej, działania indywidualnego, kreatywności, a także treningu współzawodnictwa. Dzieci poznają nie tylko zasady współżycia w grupie, ale też lepiej zrozumieją własne możliwości. Zaczną się uczyć, jak budować relacje z innymi rówieśnikami, będą zdobywać wiedzę o sobie i kontaktach między sobą. Nawiążą się również nowe kontakty między dorosłymi mieszkańcami, plac zabaw będzie tworzył centrum spotkań, co będzie miało również wpływ na zaktywizowanie społeczności. Dla dorosłych będzie to również miejsce łączące w sobie potrzebę odpoczynku i możliwości obserwowania swoich podopiecznych.

Zgodnie z definicją, grupą wymagającą szczególnego wsparcia są osoby określane jako grupa defaworyzowana. Wyodrębnienie tej grupy wiekowej podyktowane jest chęcią zatrzymania na obszarze działania lokalnej Grupy Działania ludzi młodych, mobilnych, zachęcenie ich do podjęcia własnej działalności gospodarczej w miejscu zamieszkania. Realizacja projektu, stworzenie uwarunkowań do wypoczynku, aktywnego spędzania czasu wolnego, korzystania z obiektów służących dla podniesienia aktywności fizycznej przez całe rodziny wpłynie pozytywnie na rozwój lokalnej integracji społecznej. Poprawa tożsamości lokalnej i rozwój obszaru Osiedla mogą stać się dla mieszkańców Osiedla i okolic, w tym w szczególności dla osób bezrobotnych bodźcem do działań aktywizujących w zakresie życia zawodowego, np. poprzez podjęcie decyzji o samozatrudnieniu, aktywne włączenie się w działalność wspólnot lokalnych. Urządzenie placu zabaw w miejscowości, będzie uzupełnieniem istniejącej luki infrastruktury sportowo-rekreacyjnej. Realizacja projektu sprzyja spędzaniu wypoczynku w warunkach zbliżonych do wiejskich w tzw. formie agroturystyki. Posiadając takie uwarunkowania, Wnioskodawca zamierza podejmować we współpracy z mieszkańcami, w szczególności z grup defowaryzowanych, inicjatywy miękkie z wykorzystaniem powstałej infrastruktury typu: festyny, happeningi, imprezy okolicznościowe.

Zaprojektowany plac zabaw będzie bezpieczny, atrakcyjny, wszechstronnie rozwijający dzieci oraz ogólnodostępny. Budowa i urządzenie placu zabaw przyczyni się również do integracji środowiska miejskiego oraz do lepszego rozwoju infrastruktury publicznej. Będzie on istotnym czynnikiem promocji przedmiotowego obszaru Osiedla.

Składając wniosek o przyznanie grantu, Wnioskodawca złożył oświadczenie o kwalifikowalności VAT. Gmina nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, która byłaby związana z poniesionymi przez nią wydatkami w związku z realizacją budowy ogólnodostępnego placu zabaw.

Realizacja operacji budowy ogólnodostępnego placu zabaw nie będzie służyła Wnioskodawcy do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (w szczególności Gmina nie zamierza udostępniać odpłatnie tego obiektu podmiotom zewnętrznym, czy organizować odpłatnych imprez). Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat tytułem udostępniania powyższego obiektu.

W związku z realizacją inwestycji, Gmina ponosi/będzie ponosiła wydatki dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawionymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Nabywane towary i usługi związane z realizacją budowy ogólnodostępnego placu zabaw będą wykorzystywane przez Gminę i jej jednostki do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które nie będą generowały dla Gminy podatku należnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca w odniesieniu do realizowanej operacji budowy ogólnodostępnego placu zabaw ma możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub części?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, w związku z realizacją operacji ogólnodostępnego placu zabaw Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT zarówno w części jak i całości.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług zakłada realizację czynności przez strony, w ramach której ustala się cenę lub świadczenie. W wydawanych wyrokach Trybunał, który wielokrotnie zajmował się kwestią odpłatności świadczeń, stwierdził, że kiedy działalność polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniej zapłaty, nie ma podstawy wymiaru podatku i z tego względu usługi nie są opodatkowane (np. wyrok w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma, pkt 12. Świadczenie usług tylko wtedy dokonywane jest "odpłatnie" w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy (obecnie art. 2 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm., dalej: "Dyrektywa"), jeżeli pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywisty ekwiwalent usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy (np. wyroki w sprawach C-16/93, pkt 14, C-246/08 Komisja vs. Republika Finlandii, pkt 44. Istnienie odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 2 pkt 1 Dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy wyświadczoną usługą a otrzymanym ekwiwalentem świadczenia (wyrok C-246/08).

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne podkreślić należy, że z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług.

Według regulacji art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, zarówno odpłatne jak i w pewnych sytuacjach nieodpłatne, jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy o VAT i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

W związku z treścią ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280), wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 29 września 2015 r., sygn. akt C-276/14, oraz uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 1/13, samorządowe jednostki organizacyjne (w tym jednostki budżetowe) nie mają odrębnego statusu podatnika podatku VAT od gminy. Podatnikiem podatku VAT jest wyłącznie gmina.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium rozróżniającym działanie organu samorządowego w charakterze organu władzy publicznej od działania w charakterze podatnika jest to, czy organ ten działa jako organ władzy, czy też zachowuje się jak przedsiębiorca (tak w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 9 września 2015 r., sygn. akt I SA/Po 578/15).

Także w kontekście wykładni art. 15 ust. 6 ustawy o VAT należy zwrócić uwagę na dwie istotne kwestie: źródło i charakter stosunku prawnego łączącego organ władzy publicznej z podmiotem na rzecz którego spełniane jest świadczenie (wykonywana czynność) oraz charakter prawny pobieranej opłaty (czy jest to opłata zbliżona do daniny publicznej czy też jest to cena ustalana w realiach rynkowych). Istotne także jest, czy strony danego stosunku prawnego mają pełną swobodę co do ustalania jego treści, czy też swoboda ta ograniczona jest przez przepisy powszechnie obowiązującego prawa administracyjnego (wyrok NSA z dnia 6 listopada 2014 r., sygn. akt I FSK 1644/13). W wyroku NSA z dnia 25 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 145/11, potwierdzono stanowisko, że organy samorządu terytorialnego należy kwalifikować jako organy władzy publicznej, bez względu na to, czy wykonują zadania własne, czy z zakresu administracji rządowej. Przez organ władzy publicznej należy rozumieć w szczególności gminę, również działającą za pośrednictwem utworzonych jednostek budżetowych (wyrok NSA z dnia 2 lipca 2015 r., sygn. akt I FSK 821/14; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 września 2015 r., sygn. akt I SA/Po 578/15).

W tym kontekście należy podzielić pogląd zaprezentowany w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 lipca 2015 r., sygn. akt I FSK 821/14, w którym wskazano, że z art. 13 ust. 1 Dyrektywy wynika, że czynności wykonywane przez organ władzy publicznej i w roli tego organu, stanowią przesłankę wyłączenia tych podmiotów z zakresu podatnika VAT. Warunkiem wyłączenia zawartego w tym przepisie jest to, aby czynność była wykonywana przez organ władzy publicznej i by czynność ta mieściła się w zakresie ich działań jako organu władzy publicznej. Do wszelkich innych czynności, które wykonuje organ władzy publicznej, zastosowanie ma ogólna definicja podatnika. Wyłączenie zawarte w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku 1, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest osobie fizycznej, osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów Dyrektywy. Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

W świetle powołanych unormowań, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Mając na uwadze, że konstrukcja całego systemu podatku od wartości dodanej w krajach członkowskich UE podlega ścisłej harmonizacji, co oznacza, że polskie przepisy dotyczące podatku od towarów i usług muszą być zgodne z przepisami wspólnotowymi, w szczególności z przepisami Dyrektywy, przy interpretowaniu przepisów dotyczących funkcjonowania podatku VAT należy brać pod uwagę orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które wskazuje jak prawidłowo powinny być stosowane przepisy tego podatku.

W wyroku z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie 89/81 Hong Kong Trade Development Council dotyczącym interpretacji przepisów drugiej dyrektywy Rady 67/228 Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że w sytuacji gdy "działalność podmiotu polega wyłącznie na świadczeniu usług bez pobrania za te usługi bezpośredniego wynagrodzenia, nie istnieje podstawa prawna naliczenia podatku, w związku z czym usługi świadczone bezpłatnie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT" (pkt 10 wyroku). Ponadto w wyroku z 6 października 2009 r. w sprawie C-267/08 SPÖ Trybunał zaznaczył, że "podstawą opodatkowania usług jest wszystko to, co zostało otrzymane jako świadczenie wzajemne za wyświadczoną usługę, a tym samym świadczenie usług jest opodatkowane jedynie wtedy, jeżeli istnieje bezpośredni związek pomiędzy wyświadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Wynika stąd, że świadczenie usług dokonywane jest »odpłatnie« w rozumieniu art. 2 ust. 1 Dyrektywy, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy" (pkt 19 wyroku). W wyroku tym Trybunał rozstrzygnął, że działalność reklamowa prowadzona przez oddział partii (SPÖ) nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 Dyrektywy, bowiem działalność ta nie pozwala na stałe osiąganie zysków, a jedynie "pozwala na prowadzenie działań informacyjnych w ramach realizacji jej celów politycznych, polegających na rozpowszechnianiu idei partii jako organizacji politycznej. (...) Wykonując tę działalność SPÖ nie działa jednak na żadnym rynku" (pkt 24).

Jak wskazał TSUE w postanowieniu z 20 marca 2014 r. w sprawie C-72/13: "odnośnie do tej ostatniej przesłanki sposoby wykonywania danej działalności pozwalają na ustalenie zakresu wyłączenia podmiotów prawa publicznego z opodatkowania. Działalność wykonywaną w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu art. 13 ust. 1 Dyrektywy 112 stanowi działalność wykonywana przez podmioty prawa publicznego w ramach właściwego dla nich reżimu prawnego, z wyłączeniem tej działalności, która jest wykonywana przez nie na tych samych warunkach prawnych, co działalność wykonywana przez prywatnych przedsiębiorców (por. wyrok z 14 grudnia 2000 r. w sprawie C-446/98 w sprawie Fazenda Publica, pkt 15-17 i przytoczone tam orzecznictwo.)".

W wyroku z 29 października 2015 r., C-174/14 Trybunał stwierdził, że możliwość zaklasyfikowania świadczenia usług jako odpłatnej transakcji zakłada jedynie istnienie bezpośredniego związku pomiędzy tym świadczeniem, a wynagrodzeniem rzeczywiście otrzymanym przez podatnika. Tego rodzaju bezpośredni związek ma miejsce, gdy między usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywistą równowartość usługi świadczonej usługobiorcy.

Zgodnie z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Gmina wykonując czynności o których mowa w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nie występuje w roli podmiotu gospodarczego.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm., dalej: "SamGmU") gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na mocy art. 6 ust. 1 SamGmU do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 SamGmU zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

1.

ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

2.

gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;

3.

wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz;

* 3a. działalności w zakresie telekomunikacji;

4.

lokalnego transportu zbiorowego;

5.

ochrony zdrowia;

6.

pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych;

* 6a. wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

7.

gminnego budownictwa mieszkaniowego;

8.

edukacji publicznej;

9.

kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;

10.

kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

11.

targowisk i hal targowych;

12.

zieleni gminnej i zadrzewień;

13.

cmentarzy gminnych;

14.

porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego;

15.

utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;

16.

polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej;

17.

wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;

18.

promocji gminy;

19.

współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2018 r. poz. 450, 650 i 723);

20.

współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

W przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca złożył wniosek o powierzenie grantu w ramach poddziałania "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji realizowanych w ramach projektu grantowego. Wniosek dotyczy powierzenia grantu na urządzenie placu zabaw.

Celem operacji jest upowszechnienie wypoczynku i rekreacji na obszarze Powiatu (objętego LSR) poprzez urządzenie ogólnodostępnego placu zabaw w miejscowości (roboty ziemne oraz zakup wyposażenia).

Cel ogólny operacji to poprawa jakości życia, aktywizacja i integracja mieszkańców oraz promocja turystyki na obszarze LGD SWDP, w tym wzrost aktywności społeczeństwa w oparciu o obiekty infrastruktury społecznej, kulturalnej, sportowo-rekreacyjne.

Realizacja operacji przyczyni się do zaspokojenia potrzeb w zakresie wypoczynku, rekreacji mieszkańców z terenu działalności Lokalnej Grupy Działania Stowarzyszenia, a w szczególności miejscowości i okolic. Urządzenie placu zabaw daje możliwość aktywnego spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu, nowoczesne połączenie przyjemnego z pożytecznym oraz szansa na prowadzenie poprawnego i zdrowego stylu życia lokalnej społeczności, w szczególności dla najmłodszych mieszkańców. Projekt zakłada nowe rozwiązania techniczne, innowacyjne w ujęciu lokalnym a nawet mikrolokalnym, co jest zgodne z zapisami zawartymi w LSR.

Prace budowlane zostaną wykonane zgodnie z obowiązującymi normami bezpieczeństwa, a także sztuką budowlaną. Projekt został zaproponowany przez mieszkańców miejscowości, przygotowany wspólnie ze społecznością lokalną. Jest to oddolna inicjatywa. Zrealizowanie projektu zapewni warunki do wypoczynku i rekreacji wszystkim mieszkańcom przedmiotowych miejscowości bez względu na wiek stanie się miejscem spotkań wsi. Operacja w swoim zakresie wpisuje się w pełni w Lokalne Kryteria Wyboru określone w Lokalnej Strategii Rozwoju LGD Stowarzyszenia.

Operacja będzie więc stanowiła budowę lub przebudowę wraz z wyposażeniem obiektów spełniających funkcje społeczne, kulturalne i sportowo-rekreacyjne.

Szczegółowy opis operacji:

Miasto jest obszarem objętym Lokalną Strategią Rozwoju Lokalnego kierowanego przez społeczność na lata 2016-2022, którą wdraża Lokalna Grupa Działania Stowarzyszenie.

Głównym problemem Osiedla jest brak nowoczesnego miejsca rekreacji i wypoczynku zarówno dla dzieci i młodzieży ale również dorosłych mieszkańców, w tym brak miejsca rekreacji czy odpoczynku, z którego mogliby korzystać inni mieszkańcy z terenu LSR, np. odwiedzający miejscowość turyści.

Rekreacja i turystyka są działaniami coraz częściej podejmowanymi na szczeblu lokalnym. Działania w ramach nich propagowane pozwalają bowiem zachować obywatelom sprawność fizyczną i intelektualną oraz przyczyniają się do lepszego zagospodarowania czasu wolnego. Z tego też powodu zasadne zdaje się zrealizowanie przedmiotowego projektu, który adresowany jest dla dzieci i młodzieży w wieku od 3 do 12 lat z terenu objętego oddziaływaniem Lokalnej Grupy Działania Stowarzyszenie oraz pośrednio dla ich rodziców/opiekunów. Dzieciństwo to najważniejszy okres rozwojowy w życiu każdego człowieka. Zdobyte w tym czasie doświadczenia mają bowiem wpływ na dalszą intensyfikację dziecka w celu adaptacji otaczającego środowiska. Z tego też powodu obiekt dostosowany będzie do potrzeb i możliwości wymienionej powyżej grupy docelowej projektu. Wszystkie zakupione w ramach projektu urządzenia przystosowane będą dla osób, które chcą na świeżym powietrzu skorzystać z lekkiego wysiłku fizyczno-ruchowego ale również zintegrować się społecznie z innymi.

W ramach projektu zostaną wytworzone następujące produkty: * utworzenie placu zabaw dla dzieci i młodzieży wyposażonego w specjalistyczne sprzęty.

Projekt proponowany do realizacji jest również zgodny z zapisami dotyczącymi kwestii wytworzonych produktów i uzyskanych rezultatów założonych Lokalnej Strategii Rozwoju 2016-2022, gdyż wpisuje się w cele ogólne i cele szczegółowe określone szczegółowo we fiszce operacji.

Przedmiotem operacji jest urządzenie placu zabaw. W ramach operacji przewidziano wyposażenie placu zabaw w urządzenia (zestaw zabawowy, piaskownica, karuzela) oraz wykonanie ogrodzenia. Operacja przyczyni się do poprawy jakości życia i wypoczynku mieszkańców, rozwoju sprawności ruchowej szczególnie najmłodszego pokolenia mieszkańców.

Wartość szacunkowa przedmiotowej inwestycji została oszacowana wg kosztorysu inwestorskiego - wg poziomu cen rynkowych III kwartału 2017 r.

Projekt realizowany z Fundacją (działania animacyjne na terenie placu zabaw) oraz OSP (ewentualne zabezpieczenie terenu inwestycji).

Rezultaty operacji:

wskaźnikiem produktu operacji będzie wyposażony w urządzenia plac zabaw. Pomiar wskaźnika dokonany zostanie protokołem zdawczo-odbiorczym zakupionych i zamontowanych urządzeń rekreacyjnych wskaźnikiem rezultatu będzie liczba osób korzystających z placu zabaw w miejscowości.

Ponadto projekt przyczyni się do osiągnięcia rezultatów miękkich:

* rozpowszechnienie "wychowania do rekreacji" w obrębie obszaru objętego LSR,

* poprawa sprawności fizycznej i intelektualnej dzieci z terenu objętego LSR,

* wzrost świadomości lokalnej nt. ważności zdrowego i aktywnego trybu życia z terenu objętego LSR,

* zwiększenie dostępności do uprawiania sportu przez dzieci i młodzież z terenu objętego oddziaływaniem LGD,

* nawiązywanie nowych znajomości oraz rozwój kontaktów interpersonalnych wśród dzieci i młodzieży oraz ich rodziców/opiekunów,

* wyższa otwartość społeczności lokalnej, w tym grup defaworyzowanych na otoczenie,

* poprawa integracji międzypokoleniowej lokalnej społeczności Osiedla oraz pomiędzy innymi mieszkańcami z terenu LSR,

* wzrost własnej dyscypliny uczestników w życiu codziennym,

* możliwość bycia "dobrym wzorcem" - oddziaływanie zastosowanego wzorca odnowy wsi na inne obszary wiejskie znajdujące się w obrębie oddziaływania LGD ale również poza nim. Rezultaty miękkie mierzone będą na podstawie rozmóww.ywiadów z uczestnikami, analiz prowadzonych przez beneficjenta oraz zebranych opinii.

Grupę docelową projektu stanowią:

* dzieci i młodzież z ternu Osiedla, które będą na co dzień korzystały z utworzonego placu zabaw,

* dorośli mieszkańcy z terenu Osiedla, którzy na co dzień będą korzystały z utworzonego placu zabaw, np. sprawując opiekę nad dziećmi lub przy organizacji różnego rodzaju inicjatyw, np. Dzień Dziecka,

* pozostali mieszkańcy z terenu objętego LSR (mieszkańcy innych gmin, sąsiednich miejscowości), którzy będą znajdowali w granicach Osiedla, rodziny/znajomi mieszkańców Osiedla,

* przedstawiciele grupy defaworyzowanej, dla których nowa inwestycja stworzy możliwość aktywnego włączenia się w życie społeczne.

Dzięki nowej infrastrukturze rekreacyjnej, tj. placu zabaw najmłodsi mieszkańcy Osiedla i okolic będą mieli okazję do treningu swojego ciała, ale również przez zabawę nabędą umiejętności społecznych: pracy zespołowej, działania indywidualnego, kreatywności, a także treningu współzawodnictwa. Dzieci poznają nie tylko zasady współżycia w grupie, ale też lepiej zrozumieją własne możliwości. Zaczną się uczyć, jak budować relacje z innymi rówieśnikami, będą zdobywać wiedzę o sobie i kontaktach między sobą. Nawiążą się również nowe kontakty między dorosłymi mieszkańcami Osiedla i okolic, plac zabaw będzie tworzył centrum spotkań, co będzie miało również wpływ na zaktywizowanie naszej społeczności. Dla dorosłych będzie to również miejsce łączące w sobie potrzebę odpoczynku i możliwości obserwowania swoich podopiecznych.

Zgodnie z definicją, grupą wymagającą szczególnego wsparcia są osoby określane jako grupa defaworyzowana. Wyodrębnienie tej grupy wiekowej podyktowane jest chęcią zatrzymania na obszarze działania lokalnej Grupy Działania ludzi młodych, mobilnych, zachęcenie ich do podjęcia własnej działalności gospodarczej w miejscu zamieszkania. Realizacja projektu, stworzenie uwarunkowań do wypoczynku, aktywnego spędzania czasu wolnego, korzystania z obiektów służących dla podniesienia aktywności fizycznej przez całe rodziny wpłynie pozytywnie na rozwój lokalnej integracji społecznej. Poprawa tożsamości lokalnej i rozwój obszaru Osiedla mogą stać się dla mieszkańców Osiedla i okolic, w tym w szczególności osobom bezrobotnym bodźcem do działań aktywizujących w zakresie życia zawodowego, np. poprzez podjęcie decyzji o samozatrudnieniu, aktywne włączenie się w działalność wspólnot lokalnych. Urządzenie placu zabaw będzie uzupełnieniem istniejącej luki infrastruktury sportowo-rekreacyjnej. Realizacja projektu sprzyja spędzaniu wypoczynku w warunkach zbliżonych do wiejskich w tzw. formie agroturystyki. Posiadając takie uwarunkowania Wnioskodawca, zamierza podejmować we współpracy z mieszkańcami, w szczególności z grup defowaryzowanych, inicjatywy miękkie z wykorzystaniem powstałej infrastruktury typu: festyny, happeningi, imprezy okolicznościowe.

Zaprojektowany plac zabaw będzie bezpieczny, atrakcyjny, wszechstronnie rozwijający dzieci oraz ogólnodostępny. Budowa i urządzenie placu zabaw przyczyni się również do integracji środowiska miejskiego oraz do lepszego rozwoju infrastruktury publicznej. Będzie on istotnym czynnikiem promocji przedmiotowego obszaru Osiedla.

Składając wniosek o przyznanie grantu Wnioskodawca złożył oświadczenie o kwalifikowalności VAT. Gmina nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, która byłaby związana z poniesionymi przez nią wydatkami w związku z realizacją budowy ogólnodostępnego placu zabaw.

W związku z realizacją inwestycji, Gmina ponosi/będzie ponosiła wydatki dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawionymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Nabywane towary i usługi związane z realizacją budowy ogólnodostępnego placu zabaw będą wykorzystywane przez Gminę i jej jednostki do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które nie będą generowały dla Gminy podatku należnego.

Budowa ogólnodostępnego placu zabaw będzie służyć realizacji zadań własnych Gminy w postaci zaspokajania potrzeb społeczności lokalnej. Realizacji operacji budowy ogólnodostępnego placu zabaw nie będzie służyła Wnioskodawcy do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (w szczególności Gmina nie zamierza udostępniać odpłatnie tego obiektu podmiotom zewnętrznym, czy organizować odpłatnych imprez). Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat tytułem udostępniania powyższego obiektu.

W związku z faktem, że realizując Inwestycję Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT - będzie wykonywała zadania własne w ramach reżimu publicznoprawnego (poza działalnością gospodarczą), przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostaną spełnione. Tym samym z uwagi na brak związku ponoszonych wydatków na budowy ogólnodostępnego placu zabaw z występującymi po stronie Gminy czynnościami opodatkowanymi VAT, Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia VAT.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 6 lipca 2018 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.343.2018.1.NF stwierdził, że "Wobec powyższego, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego w związku z realizacją ww. zadania na zasadach określonych przepisami ustawy (w drodze odliczenia lub zwrotu). Ponadto, w związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działał jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia. Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odzyskania podatku VAT naliczonego w związku z realizacja zadania pn. "Budowa placów zabaw".

Podobnie, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 30 listopada 2017 r., nr 0112-KIDIL1-2.4012.523.2017.1.NF wskazał, że "Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Gminie, w związku z realizacja projektu pn. "Budowa 3 placów zabaw na terenie gminy (...)" dofinansowanego ze środków UE w ramach PROW na lata 2014-2020, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z wystawionych faktur dokumentujących poniesione nakłady na realizację ww. inwestycji. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją ww. projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT".

Tak też interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 kwietnia 2018 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.51.2018.1.JS: "Analiza treści wniosku, przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, w całości ani w części, z tytułu wydatków poniesionych na budowę obiektów małej architektury w ramach utworzenia placu zabaw, ponieważ nie wystąpi związek tych wydatków z czynnościami opodatkowanymi".

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 9 października 2017 r., nr 0112.KDIL4.4012.345.2017.2.EB orzekł, że "Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją projektu pn. »Przebudowa placu zabaw wraz z budową siłowni zewnętrznej na terenach rekreacyjnych (...)« w ramach poddziałania 19.2 »Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność« objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego".

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2018 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.821.2017.2.MK stwierdził, że "Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. »...« w zakresie prac dotyczących Placu... w X, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - efekty powstałe w związku z realizacją ww. projektu będą wykorzystane przez Gminę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

Ponadto analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

* z dnia 21 lipca 2017 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.316.2017.1.PC,

* z dnia 2 listopada 2018 r., nr 0112-KDIL1-1.4012.670.2018.1.MN.

W konsekwencji, zdaniem Gminy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, nie będzie przysługiwać jej prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją budowy ogólnodostępnego placu zabaw, ani w części, ani w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca złożył wniosek o powierzenie grantu na urządzenie placu zabaw. Celem operacji jest upowszechnienie wypoczynku i rekreacji na obszarze Powiatu poprzez urządzenie ogólnodostępnego placu zabaw w Gminie. Cel ogólny operacji to poprawa jakości życia, aktywizacja i integracja mieszkańców oraz promocja turystyki na obszarze LGD, w tym wzrost aktywności społeczeństwa w oparciu o obiekty infrastruktury społecznej, kulturalnej, sportowo-rekreacyjnej. Realizacja operacji przyczyni się do zaspokojenia potrzeb w zakresie wypoczynku, rekreacji mieszkańców z terenu działalności Lokalnej Grupy Działania, a w szczególności miejscowości i okolic. Urządzenie placu zabaw daje możliwość aktywnego spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu, nowoczesne połączenie przyjemnego z pożytecznym oraz szansa na prowadzenie poprawnego i zdrowego stylu życia lokalnej społeczności, w szczególności dla najmłodszych mieszkańców. Projekt zakłada nowe rozwiązania techniczne, innowacyjne w ujęciu lokalnym a nawet mikrolokalnym, co jest zgodne z zapisami zawartymi w LSR. Prace budowlane zostaną wykonane zgodnie z obowiązującymi normami bezpieczeństwa, a także sztuką budowlaną. Projekt został zaproponowany przez mieszkańców miejscowości, przygotowany wspólnie ze społecznością lokalną. Jest to oddolna inicjatywa. Zrealizowanie projektu zapewni warunki do wypoczynku i rekreacji wszystkim mieszkańcom przedmiotowych miejscowości bez względu na wiek i stanie się miejscem spotkań wsi. Operacja będzie więc stanowiła budowę lub przebudowę wraz z wyposażeniem obiektów spełniających funkcje społeczne, kulturalne i sportowo-rekreacyjne. Gmina nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, która byłaby związana z poniesionymi przez nią wydatkami w związku z realizacją budowy ogólnodostępnego placu zabaw. Realizacji operacji budowy ogólnodostępnego placu zabaw nie będzie służyła Wnioskodawcy do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (w szczególności Gmina nie zamierza udostępniać odpłatnie tego obiektu podmiotom zewnętrznym, czy organizować odpłatnych imprez). Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat tytułem udostępniania powyższego obiektu. W związku z realizacją inwestycji, Gmina ponosi/będzie ponosiła wydatki dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawionymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Nabywane towary i usługi związane z realizacją budowy ogólnodostępnego placu zabaw będą wykorzystywane przez Gminę i jej jednostki do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które nie będą generowały dla Gminy podatku należnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub części w odniesieniu do realizowanej operacji budowy ogólnodostępnego placu zabaw.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje/nie będzie występował, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, realizacja operacji budowy ogólnodostępnego placu zabaw nie będzie służyła Wnioskodawcy do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (w szczególności Gmina nie zamierza udostępniać odpłatnie tego obiektu podmiotom zewnętrznym, czy organizować odpłatnych imprez). Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat tytułem udostępniania powyższego obiektu.

Ponadto wskazano również, że nabywane towary i usługi związane z realizacją budowy ogólnodostępnego placu zabaw będą wykorzystywane przez Gminę i jej jednostki do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które nie będą generowały dla Gminy podatku należnego. Tym samym, w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi/nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie działa/nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są/nie będą spełnione.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, w związku z realizacją operacji budowy ogólnodostępnego placu zabaw, Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub części. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są/nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa/nie będzie działać jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie służą/nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Należy zauważyć ponadto, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Odnosząc się do powołanych przez Zainteresowanego w przedmiotowym wniosku wyroków sądu tutejszy organ wyjaśnia, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądu nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl