0112-KDIL2-3.4012.453.2017.1.WB

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 grudnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-3.4012.453.2017.1.WB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia realizowanego na podstawie umowy o współpracy, za które Wnioskodawca otrzymuje określony umową procent z wpływów ze sprzedaży biletów, nie mniej jednak niż na określoną w umowie kwotę minimalną - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia realizowanego na podstawie umowy o współpracy, za które Wnioskodawca otrzymuje określony umową procent z wpływów ze sprzedaży biletów, nie mniej jednak niż na określoną w umowie kwotę minimalną.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury - teatrem, wpisanym do Rejestru Instytucji Kultury Miasta, utworzonym przez organizatora - Miasto, stosownie do przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej z dnia 25 października 1991 r. (Dz. U. Nr 114, poz. 493, z późn. zm.).

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się wystawianiem spektakli teatralnych, przede wszystkim w swojej siedzibie, sprzedając za pośrednictwem kasy fiskalnej bilety wstępu na rzecz widzów. W związku z nowym repertuarem Wnioskodawcy rośnie zainteresowanie wystawianiem przez Wnioskodawcę także spektakli wyjazdowych, tj. poza siedzibą Wnioskodawcy, w ramach potencjalnej współpracy z innymi teatrami oraz instytucjami kulturalnymi z terenu całej Polski (zwanymi dalej "zainteresowanymi"). Założeniem Wnioskodawcy w związku z zamiarem wystawiania spektakli wyjazdowych jest każdorazowe zawieranie z zainteresowanym umowy współpracy w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia - wystawienia spektaklu teatralnego. Na podstawie takiej umowy, Wnioskodawca oraz zainteresowany zobowiążą się wspólnie zorganizować wystawienie w danym terminie określonego, pojedynczego, spektaklu teatralnego z repertuaru Wnioskodawcy, w miejscu określonym w umowie.

W ramach umowy współpracy Wnioskodawca zobowiązuje się do zapewnienia ekipy technicznej realizującej spektakl oraz artystów, wystawienia danego spektaklu w określonym miejscu i czasie, zorganizowania i pokrycia kosztów wynagrodzeń członków ekipy realizującej spektakle oraz honorariów artystycznych. Zainteresowany zobowiązuje się z kolei do przygotowania i realizacji wszelkich kwestii organizacyjnych, w tym m.in. prowadzenia sprzedaży biletów wstępu na spektakl, zorganizowania i koordynacji kanałów dystrybucji biletów, zakwaterowania, zapewnienia sceny na próby i na sam spektakl, przygotowania oświetlenia i nagłośnienia. Wnioskodawca i zainteresowany będą ponosić różnego rodzaju wydatki związane z planowanym spektaklem teatralnym. Wnioskodawca poza wydatkami związanymi z przygotowaniem odpowiednich strojów i niezbędnych w ramach danego spektaklu rekwizytów, będzie zobowiązany pokryć również koszty honorariów artystycznych oraz wynagrodzeń innych podmiotów zaangażowanych w produkcję spektaklu. Zainteresowany będzie natomiast ponosił pozostałe wydatki związane z organizacją spektaklu, np. koszty obsługi sali, transport i zakwaterowanie osób współpracujących przy produkcji, itp. Zainteresowany sprzedawać będzie bilety wstępu we własnym imieniu, ewidencjonując sprzedaż na swojej kasie fiskalnej, opodatkowując sprzedaż biletów 8% stawką podatku od towarów i usług. Rozliczenia podatku należnego wynikającego z pobranych opłat za bilety wstępu dokonywać będzie zainteresowany.

Natomiast przychody Wnioskodawcy z tytułu wystawienia spektaklu osiągane byłyby w taki sposób, że Wnioskodawca otrzymywałby określony każdorazowo w umowie o współpracy procent z wpływów osiągniętych ze sprzedaży biletów przez zainteresowanego, tj. określony umową procent z przychodów osiągniętych przez zainteresowanego ze sprzedaży biletów na spektakl, przy czym umowa zakładałaby także pewien minimalny poziom przychodu Wnioskodawcy, np. poprzez zamieszczenie zapisu "X% wpływów z biletów, ale nie mniej niż Y zł". Rozliczenie następowałoby w oparciu o raport kasowy zainteresowanego, dokumentujący wpływy ze sprzedaży biletów wstępu na spektakl. Na kwotę stanowiącą uzgodniony umową procent z wpływów Wnioskodawca obciążałby zainteresowanego fakturą VAT z zastosowaniem stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8%. W przypadku natomiast, gdyby przysługująca Wnioskodawcy i obliczona na podstawie raportu kasowego należność z tytułu wpływów ze sprzedaży biletów wstępu była niższa niż określona w umowie kwota minimalna, Wnioskodawca otrzymywać będzie od zainteresowanego należność w wysokości ustalonej jako kwota minimalna, wystawiając na tą kwotę stosowną fakturę VAT również z zastosowaniem 8% stawki podatku od towarów i usług. W fakturze VAT jako tytuł zawarty będzie następujący zapis: "Należność z tytułu wystawienia spektaklu pod tytułem... - zgodnie z umową współpracy z dnia...". W przypadku, gdyby zainteresowany nie sprzedał biletów na spektakl umowa współpracy ulegałaby rozwiązaniu, a Wnioskodawca nie byłby zobowiązany do wystawienia spektaklu, jak również nie otrzyma żadnych kwot od zainteresowanego. Powyższa formuła współpracy i rozliczeń dotyczyłaby wyłącznie spektakli wyjazdowych, tj. wystawianych poza siedzibą Wnioskodawcy. Przychodem Wnioskodawcy wynikającym z danej umowy o współpracy będzie należność ujęta w wystawionej fakturze, tj. określony procent z wpływów ze sprzedaży biletów na dany spektakl, nie mniej jednak niż określona w umowie kwota minimalna. Wnioskodawca uwzględni uwidoczniony w wystawionej fakturze VAT podatek w deklaracji VAT-7. Przedstawienia wyjazdowe wystawiane będą przez Wnioskodawcę rzadziej niż spektakle w siedzibie Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie będzie więc osiągać w sposób systematyczny zysków z wystawiania spektakli wyjazdowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wystawiając fakturę na przysługującą Wnioskodawcy należność wynikającą z umowy o współpracy, to jest na określony umową procent z wpływów ze sprzedaży biletów, nie mniej jednak niż na określoną w umowie kwotę minimalną, Wnioskodawca zastosować winien stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23% - stosownie do art. 41 ust. 1 związku z art. 146a ustawy o podatku od towarów i usług, czy też stawkę 8% - stosownie do art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a ustawy o podatku od towarów i usług, czy też zastosowanie znajdzie tu zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawiając fakturę obejmującą przysługującą mu zgodnie z umową o współpracy należność Zainteresowany winien zastosować 8% stawkę podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 146a tej ustawy oraz stosownie do treści załącznika nr 3 poz. 182 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do przywołanych przepisów dla usług i towarów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2018 r. obowiązuje stawka 8% podatku. Zgodnie z treścią załącznika nr 3 do ustawy, poz. 182, wskazaną 8% stawkę stosuje się do usług kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu. Stosownie do objaśnień do załącznika, zawarty w nim wykaz towarów i usług nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Wnioskodawca, jako samorządowa instytucja kultury utworzona przez samorząd gminy zgodnie z przepisami ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej podmiotowo podlega pod regulację art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną. Nie ulega wątpliwości, że wystawianie spektakli teatralnych stanowi podstawowy przedmiot działalności Wnioskodawcy oraz że co do zasady wystawienie spektaklu teatralnego traktowane jest jako usługa kulturalna w rozumieniu przywołanego przepisu.

Przepis ten z kolei powiązany jest z art. 43 ust. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. W przypadku Wnioskodawcy trudno jednak rozróżnić i ustalić, czy zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług będzie mieć zastosowanie do spektakli wyjazdowych, przy takim modelu współpracy i osiągania przychodów jak w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Po pierwsze Wnioskodawca w całości utrzymuje się z wystawiania spektakli, czy to w swojej siedzibie czy też w perspektywie - także z wyjazdowych, a więc powstaje problem praktyczny polegający na ustaleniu czy wobec postawionego przez ustawodawcę warunku, że działalność określona w omawianym przepisie nie może przynosić systematycznych zysków, Wnioskodawca traktować łącznie powinien wystawianie spektakli w swojej siedzibie i spektakli wyjazdowych (wtedy systematycznie osiągałby zyski z takiej działalności), czy też traktować je odrębnie - wtedy nie osiągałby zysków ze spektakli wyjazdowych systematycznie.

Po drugie, zgodnie z warunkami umowy o współpracy powstaje wątpliwość, czy Wnioskodawca świadczy tutaj stricte w rozumieniu art. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, usługę kulturalną na rzecz zainteresowanego. Umowa tworzy bowiem model współpracy zbliżony do konstrukcji konsorcjum, polegającego na wspólnym zaangażowaniu obu stron w realizację określonego przedsięwzięcia, gdzie każdy z podmiotów zobowiązany jest wykonać, w celu zrealizowania tego przedsięwzięcia, określone zobowiązania, a następnie po jego zrealizowaniu każdy z podmiotów osiąga określone przychody. Nie można więc tutaj wprost stwierdzić, że to Wnioskodawca świadczy usługę na rzecz zainteresowanego. Zdaniem Wnioskodawcy, oba podmioty zaangażowane są wspólnie w wykonanie danej usługi na rzecz potencjalnych widzów, jednakże Wnioskodawca nie świadczy tutaj usługi kulturalnej wprost na rzecz zainteresowanego - w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, co najważniejsze, wątpliwości Wnioskodawcy co do możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług budzi model czerpania przychodów z wystawienia spektaklu wyjazdowego, który powiązany jest wprost ze wpływami z biletów wstępu, jako procent tych wpływów. Zgodnie z treścią załącznika nr 3 do ustawy, poz. 182 usługi kulturalne w zakresie wstępu opodatkowane są stawką 8% VAT. Ustawodawca nie odniósł się tu wyłącznie do "sprzedaży biletów wstępu", ale usług kulturalnych w zakresie wstępu, jest to więc pojęcie znacznie szerzej rozumiane. Wnioskodawca osiąga przychód z określonego umową procentu wpływów z biletów wstępu, a więc zachodzi to powiązanie jego przychodu z wpływami ze wstępu na spektakl wyjazdowy. Innymi słowy przychód jego wynika więc co do zasady ze wstępu na spektakl, którego wystawienie stanowi przecież usługę kulturalną w rozumieniu powołanego pkt 182 załącznika nr 3 do ustawy. Jednocześnie, Wnioskodawca zagwarantowany ma w umowie pewną minimalną kwotę przychodu, na wypadek gdyby sprzedaż biletów przyniosła mniejszy wpływ, niż określona umową kwota minimalna.

W takim stanie rzeczy Wnioskodawcy trudno ustalić jaką stawkę podatku winien zastosować w przypadku wystawienia faktury VAT za spektakl wyjazdowy. Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie to stawka 23%, gdyż co do zasady spektakl teatralny jest usługą kulturalną, a przychód Wnioskodawcy powiązany jest ze sprzedażą biletów wstępu na spektakl, a więc pod uwagę brać można albo stawkę 8% albo zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Jako że zwolnienia podatkowe co do zasady stosować można w drodze wyjątku i w ściśle określonych przypadkach, przy takim modelu współpracy i osiągania przychodów ze spektakli wyjazdowych, jak opisany wyżej oraz biorąc pod uwagę opisane wyżej wątpliwości co do możliwości zastosowania zwolnienia, najbardziej właściwe pozostaje zastosowanie stawki 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym w myśl art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W myśl. art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Zgodnie jednak z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym "Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%" (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. - 8%), pod poz. 182 zostały wymienione - bez względu na symbol PKWiU - Usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu:

1.

na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,

2.

do obiektów kulturalnych.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% usługi kulturalne i rozrywkowe, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii "wstępu", do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś". Zatem pod pojęciem "wstępu" w rozumieniu poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty).

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami do załącznika nr 3 ustawy, wykaz towarów i usług objętych tym załącznikiem nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka 8%.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a.

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b.

indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Przepis ten stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. n cyt. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) który stanowi, że państwa członkowskie zwalniają od podatku od towarów i usług świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Z powyższego wynika, że ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, korzystać mogą świadczące usługi kulturalne:

* podmioty prawa publicznego,

* podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,

* podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

* indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

a.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

b.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Ponadto zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

A zatem, usługi kulturalne świadczone przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, są zwolnione od podatku VAT pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy). Ponadto, zwolnieniu od podatku podlegać będzie - jak wskazano powyżej - również dostawa towarów ściśle związana z usługami kulturalnymi, dokonywana przez wskazane wyżej podmioty, przy czym zwolnieniu nie będzie podlegała dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia (art. 43 ust. 17 ustawy). Jednocześnie zwolnienie, o którym mowa wyżej, ma zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Ponadto, na mocy art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1.

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2.

wstępu:

a.

na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b.

do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c.

do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3.

wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4.

usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5.

działalności agencji informacyjnych;

6.

usług wydawniczych;

7.

usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8.

usług ochrony praw.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury - teatrem, wpisanym do Rejestru Instytucji Kultury, utworzonym przez organizatora - Miasto, stosownie do przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej z dnia 25 października 1991 r. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się wystawianiem spektakli teatralnych, przede wszystkim w swojej siedzibie, sprzedając za pośrednictwem kasy fiskalnej bilety wstępu na rzecz widzów. W związku z nowym repertuarem Wnioskodawcy rośnie zainteresowanie wystawianiem przez Wnioskodawcę także spektakli wyjazdowych, tj. poza siedzibą Wnioskodawcy, w ramach potencjalnej współpracy z innymi teatrami oraz instytucjami kulturalnymi z terenu całej Polski (zainteresowani). Założeniem Wnioskodawcy w związku z zamiarem wystawiania spektakli wyjazdowych jest każdorazowe zawieranie z zainteresowanym umowy współpracy w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia - wystawienia spektaklu teatralnego. Na podstawie takiej umowy Wnioskodawca oraz zainteresowany zobowiążą się wspólnie zorganizować wystawienie w danym terminie określonego, pojedynczego, spektaklu teatralnego z repertuaru Wnioskodawcy, w miejscu określonym w umowie. W ramach umowy współpracy Wnioskodawca zobowiązuje się do zapewnienia ekipy technicznej realizującej spektakl oraz artystów, wystawienia danego spektaklu w określonym miejscu i czasie, zorganizowania i pokrycia kosztów wynagrodzeń członków ekipy realizującej spektakle oraz honorariów artystycznych. Zainteresowany zobowiązuje się z kolei do przygotowania i realizacji wszelkich kwestii organizacyjnych, w tym m.in. prowadzenia sprzedaży biletów wstępu na spektakl, zorganizowania i koordynacji kanałów dystrybucji biletów, zakwaterowania, zapewnienia sceny na próby i na sam spektakl, przygotowania oświetlenia i nagłośnienia. Wnioskodawca i zainteresowany będą ponosić różnego rodzaju wydatki związane z planowanym spektaklem teatralnym. Wnioskodawca poza wydatkami związanymi z przygotowaniem odpowiednich strojów i niezbędnych w ramach danego spektaklu rekwizytów, będzie zobowiązany pokryć również koszty honorariów artystycznych oraz wynagrodzeń innych podmiotów zaangażowanych w produkcję spektaklu. Zainteresowany będzie natomiast ponosił pozostałe wydatki związane z organizacją spektaklu, np. koszty obsługi sali, transport i zakwaterowanie osób współpracujących przy produkcji, itp. Zainteresowany sprzedawać będzie bilety wstępu we własnym imieniu, ewidencjonując sprzedaż na swojej kasie fiskalnej, opodatkowując sprzedaż biletów 8% stawką podatku od towarów i usług. Rozliczenia podatku należnego wynikającego z pobranych opłat za bilety wstępu dokonywać będzie zainteresowany. Natomiast przychody Wnioskodawcy z tytułu wystawienia spektaklu osiągane byłyby w taki sposób, że Wnioskodawca otrzymywałby określony każdorazowo w umowie o współpracy procent z wpływów osiągniętych ze sprzedaży biletów przez zainteresowanego, tj. określony umową procent z przychodów osiągniętych przez zainteresowanego ze sprzedaży biletów na spektakl, przy czym umowa zakładałaby także pewien minimalny poziom przychodu Wnioskodawcy, np. poprzez zamieszczenie zapisu "X% wpływów z biletów, ale nie mniej niż Y zł". Rozliczenie następowałoby w oparciu o raport kasowy zainteresowanego, dokumentujący wpływy ze sprzedaży biletów wstępu na spektakl. Na kwotę stanowiącą uzgodniony umową procent z wpływów Wnioskodawca obciążałby zainteresowanego fakturą VAT z zastosowaniem stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8%. W przypadku natomiast gdyby przysługująca Wnioskodawcy i obliczona na podstawie raportu kasowego należność z tytułu wpływów ze sprzedaży biletów wstępu była niższa niż określona w umowie kwota minimalna, Wnioskodawca otrzymywać będzie od zainteresowanego należność w wysokości ustalonej jako kwota minimalna, wystawiając na tą kwotę stosowną fakturę VAT również z zastosowaniem 8% stawki podatku od towarów i usług. W fakturze VAT jako tytuł zawarty będzie następujący zapis: "Należność z tytułu wystawienia spektaklu pod tytułem... - zgodnie z umową współpracy z dnia...". W przypadku gdyby zainteresowany nie sprzedał biletów na spektakl umowa współpracy ulegałaby rozwiązaniu, a Wnioskodawca nie byłby zobowiązany do wystawienia spektaklu, jak również nie otrzyma żadnych kwot od zainteresowanego. Powyższa formuła współpracy i rozliczeń dotyczyłaby wyłącznie spektakli wyjazdowych, tj. wystawianych poza siedzibą Wnioskodawcy. Przychodem Wnioskodawcy wynikającym z danej umowy o współpracy będzie należność ujęta w wystawionej fakturze, tj. określony procent z wpływów ze sprzedaży biletów na dany spektakl, nie mniej jednak niż określona w umowie kwota minimalna. Wnioskodawca uwzględni uwidoczniony w wystawionej fakturze VAT podatek w deklaracji VAT-7. Przedstawienia wyjazdowe wystawiane będą przez Wnioskodawcę rzadziej niż spektakle w siedzibie Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie będzie więc osiągać w sposób systematyczny zysków z wystawiania spektakli wyjazdowych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania (stawką 8% lub 23%) lub zwolnienia od opodatkowania świadczenia, za które przysługuje mu należność wynikająca z umowy o współpracy, tj. określony umową procent z wpływów ze sprzedaży biletów, nie mniej jednak niż na określona w umowie kwota minimalna.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumentując ww. świadczenie powinien zastosować 8% stawkę VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a ustawy oraz stosownie do poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy.

Jak wskazano wyżej, zastosowanie 8% stawki VAT dla usług kulturalnych i rozrywkowych wymienionych pod poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy, przewidziane zostało wyłącznie w zakresie wstępu.

W analizowanym przypadku - jak wskazał Wnioskodawca - bilety wstępu sprzedawać będzie we własnym imieniu kontrahent Wnioskodawcy (inny teatr, instytucja kultury), który zaewidencjonuje sprzedaż na kasie rejestrującej i dokona rozliczenia podatku należnego z tytułu pobieranych opłat za bilety. A zatem świadczenie wyszczególnione pod poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy realizowane będzie na rzecz nabywców biletów przez kontrahenta Wnioskodawcy a nie Wnioskodawcę. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że jak wynika z umowy łączącej Wnioskodawcę z kontrahentem, Wnioskodawcy przysługiwać będzie określony w umowie procent z wpływów z tytułu sprzedaży biletów nie mniej jednak niż określona w umowie kwota minimalna. W analizowanym przypadku Wnioskodawca będzie świadczył usługi na rzecz kontrahenta za wynagrodzeniem, odpowiadającym kwocie określonego procentu z wpływów ze sprzedaży biletów na dany spektakl. Fakt, że kontrahent Wnioskodawcy pokryje wynagrodzenie należne Wnioskodawcy z wpływów ze sprzedaży biletów, pozostaje w analizowanym przypadku bez znaczenia.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług nie znajdzie zastosowania stawka VAT w wysokości 8% w oparciu o przepis art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy.

Zatem w analizowanej sprawie w dalszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta usługi, będą mogły korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Analizując powołane wyżej regulacje dotyczące ww. zwolnienia od podatku VAT w zakresie usług kultury zauważyć należy, że warunkiem zastosowania ww. zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym dotyczącym rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

W zakresie przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy usługi kulturalnej, stwierdzić należy, że warunek ten zostanie spełniony, gdyż - jak wskazał Zainteresowany - Teatr jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury Miasta, utworzoną przez organizatora - Miasto, zatem jest podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Zatem, stwierdzić należy, że Wnioskodawca wypełnia przesłankę podmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

W następnej kolejności należy zbadać, czy przedmiotowe odpłatne usługi świadczone przez Wnioskodawcę, będą wypełniały przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, zgodnie z którym zwalnia się z podatku usługi kulturalne (...).

Ustawa nie podaje definicji pojęcia "usług kulturalnych". Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu "usługi kulturalne" w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp.

Natomiast kultura to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller "Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle "kultura" podaje, że jest to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania" (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Przez potoczne rozumienie pojęcia "kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia "kultura", ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 862), działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej). Zgodnie natomiast z przepisem art. 3 ust. 2 działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że świadczone przez Zainteresowanego we wniosku czynności polegające na wystawianiu spektakli wyjazdowych, są działalnością kulturalną (usługi kulturalne) wykonywaną przez Teatr, wynikającą z ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, a zatem w niniejszej sprawie będzie spełniony również warunek przedmiotowy warunkujący skorzystanie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

W analizowanej sprawie należy zbadać też, czy dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług (wystawiania spektakli wyjazdowych) nie znajdą zastosowania wyłączenia od zwolnienia z opodatkowania VAT określone w art. 43 ust. 17-19 ustawy.

Wyłączenia przewidziane w art. 43 ust. 17-17a ustawy, dotyczą towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, zatem w przedmiotowej sprawie nie znajdą one zastosowania.

W przedmiotowej sprawie, nie znajdzie również zastosowanie wyłączenie przewidziane w art. 43 ust. 18 ustawy, bowiem - jak sam wskazał w opisie sprawy Wnioskodawca - "Przedstawienia wyjazdowe wystawiane będą przez wnioskodawcę rzadziej niż spektakle w siedzibie wnioskodawcy. Wnioskodawca nie będzie więc osiągać w sposób systematyczny zysków z wystawienia spektakli wyjazdowych" (podkreślenie tutejszego organu). Wobec powyższego stwierdzić należy, że z racji tego, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca nie będzie osiągać systematycznych zysków z wystawiania spektakli wyjazdowych w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie od zwolnienia z opodatkowania przewidziane w art. 43 ust. 18 ustawy.

Odnosząc się natomiast do wyłączenia przewidzianego w art. 43 ust. 19 ustawy, stwierdzić należy, że i ono nie wystąpi w analizowanym przypadku. Jak rozstrzygnięto bowiem wyżej, Wnioskodawca nie będzie świadczył usług w zakresie wstępu na spektakle, tylko świadczyć będzie usługi kulturalne na rzecz podmiotu trzeciego - instytucji kultury lub teatru, w którego siedzibie spektakl Wnioskodawcy zostanie wystawiony.

Mając zatem na uwadze dokonaną powyżej analizę przepisów prawa, stwierdzić należy, że wystawiając fakturę na przysługującą Wnioskodawcy należność wynikającą z umowy o współpracy, to jest na określony umową procent z wpływów ze sprzedaży biletów, nie mniej jednak niż na określoną w umowie kwotę minimalną, Wnioskodawca zastosować winien zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl