0112-KDIL2-3.4012.432.2017.2.BC - Korekta VAT w związku z realizacją przez gminę zadania inwestycyjnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2017 r. (data wpływu4 października 2017 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 23 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.) oraz z dnia 1 grudnia 2017 r. (data wpływu 5 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 4 października 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego. Wniosek uzupełniono w dniu 29 listopada 2017 r. o wskazanie adresu elektronicznego ePUAP Wnioskodawcy oraz w dniu 5 grudnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miasto (dalej Gmina, Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W latach 2013/2014 Gmina zrealizowała zadanie inwestycyjne pn. "Przebudowa budynku A." (dalej jako Inwestycja), obejmujące modernizację budynku zwanego "A." (dalej jako Obiekt), stanowiącego własność Gminy. Inwestycja została dofinansowana przez Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach Inicjatywy JESSICA (preferencyjne finansowanie projektów miejskich w ramach: Działania 4.1 "Rewitalizacja obszarów miejskich RPO").

Zakres rzeczowy inwestycji obejmował renowację elewacji zabytku, w tym dla potrzeb utworzenia w jego murach restauracji wraz z salą bankietową/aula, w celu późniejszego odpłatnego udostępnienia odrestaurowanych pomieszczeń przez Gminę.

W zakresie rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych na poszczególnych kondygnacjach budynku przewidziano:

* na poziomie piwnicy - utworzenie sanitariatów, pomieszczeń porządkowych i socjalnych oraz pomieszczeń zaplecza kuchennego;

* na parterze - wydzielenie przedsionków, 2 klatek schodowych, dźwigów kuchennych, restauracji,

* zaplecza kuchennego i sanitariatów;

* na pierwszym piętrze - utworzenie sali bankietowej, auli, rozdzielni kelnerskiej, szatni, sanitariatów, klatki schodowej (schodów technicznych);

* na drugim piętrze-zorganizowane zostały pomieszczenia techniczne.

W projekcie założono, że w ramach dzierżawy pomieszczeń Obiektu, dzierżawca zobowiązany będzie w określonym wymiarze czasowym (przyjęto 80 godzin miesięcznie) do udostępnienia pomieszczenia sali bankietowej/auli - na preferencyjnych warunkach Centrum Kultury - oraz innym lokalnym instytucjom samorządowym (nieodpłatnie) na potrzeby przeprowadzenia organizowanych przez nie uroczystości. Warunek ten będzie egzekwowany od przyszłych dzierżawców obiektu, z którymi negocjowane będą terminy i zasady preferencyjnego traktowania ww. instytucji i podmiotów.

Projekt zawierał elementy pozytywnego wpływu na sferę gospodarczą oraz rozwój przedsiębiorczości w mieście, poprzez stworzenie w odrestaurowanym zabytku warunków do prowadzenia nowej na mapie miasta działalności gospodarczej.

Treść wniosku o dofinansowanie w sposób jednoznaczny wskazywała, że dla zapewnienia dochodowości projektu, Obiekt po zakończeniu Inwestycji będzie wydzierżawiony podmiotowi zewnętrznemu, w drodze publicznego przetargu.

Inwestycja została oddana do użytkowania w 2014 r. i ujęta w aktywach Gminy. Wartość Inwestycji przekroczyła 15 tysięcy zł netto (wartość projektu 4 169 147,65 zł).

W 2013 r. Gmina otrzymała pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 26 marca 2013 r. potwierdzającą, że Gminie przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków inwestycyjnych. We wniosku o wydanie interpretacji, Gmina wskazała na zamiar wykorzystywania Obiektu do działalności opodatkowanej. Zamiar wykorzystywania Obiektu po oddaniu do użytkowania został także zapisany we wniosku o dofinansowanie przez BGK.

Inwestycja została oddana do użytkowania w miesiącu listopadzie 2014 r.

Po tej dacie Gmina podjęła działania zmierzające do wynajęcia obiektu poprzez stosowne ogłoszenia do składania ofert w tym zakresie.

Między innymi podjęto czynności:

* przetarg 3 kwietnia 2015 r. - cena wywoławcza 10488,00;

* przetarg 3 czerwca 2015 r.- cena wywoławcza 9 964,00;

* przetarg 28 sierpnia 2015 r. - cena wywoławcza 9 964,00;

* zaproszenie do rokowań 20 listopada 2015 r. - cena wywoławcza 9 964,00;

* przetarg 8 sierpnia 2016 r. - cena wywoławcza 7 786,00.

Gmina w dalszym ciągu realizuje działania mające na celu udostępnienie Obiektu w trybie dzierżawy - np. w dniu 13 kwietnia na portalu internetowym Urzędu Miejskiego umieszczone zostało kolejne ogłoszenie w przedmiocie odpłatnej dzierżawy Obiektu. Gmina planuje realizację kolejnych działań, mających na celu opublikowanie informacji w zakresie możliwości wydzierżawienia Obiektu.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku, Gmina nie wydzierżawiła Obiektu z uwagi na brak ofert podmiotów zewnętrznych chcących korzystać z Obiektu. W dalszym ciągu podejmowane są działania mające na celu odpłatne udostępnienie Obiektu. Zatem w dalszym ciągu Gmina zamierza udostępnić Obiekt odpłatnie - zamiar wykorzystania Obiektu nie uległ zatem jakiejkolwiek zmianie od chwili podjęcia Inwestycji.

W okresie: od chwili oddania Obiektu do użytkowania do dnia dzisiejszego - z uwagi na brak oferenta, z którym zawarta zostałaby umowa na długoterminowe odpłatne korzystanie z Obiektu Obiekt udostępniany był przez Gminę osobom trzecim w następujący sposób:

* odpłatnie na imprezę jednodniową, przy czym odpłatność obejmowała czynsz oraz zwrot kosztów eksploatacyjnych,

* instytucji kultury dla potrzeb pomieszczeń siedziby w okresie od 27 listopada 2016 r. do 30 listopada 2016 r., z formą odpłatności obejmującą zwrot kosztów eksploatacyjnych bez płatności czynszowej (umowa została określona przez strony jako umowa użyczenia, zawierała jednak obowiązek ponoszenia kosztów eksploatacyjnych przez Instytucję);

* w częściowej odpłatności obejmującej zwrot kosztów eksploatacyjnych (czterokrotnie).

W okresie realizacji Inwestycji Gmina dokonała odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków inwestycyjnych (odliczenie pełne). Po oddaniu Inwestycji do użytkowania, Gmina odliczała także podatek VAT od wydatków bieżących związanych z utrzymaniem Obiektu (np. energia elektryczna, ciepło, dostęp do internetu, konserwacja dźwigu osobowego itp.).

W piśmie z dnia 1 grudnia 2017 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - wskazano, co następuje:

1. W okresie od dnia oddania do użytkowania obiektu, nie był i nie jest on wykorzystywany przez Gminę Miasto (poza opisanym we wniosku wykorzystaniem na rzecz osób trzecich).

2. Po oddaniu do użytkowania, obiekt nie był i nie jest wykorzystywany przez Gminę do realizacji zadań własnych w związku z wykonywaniem działalności innej niż gospodarcza.

3. Z tytułu udostępniania nieruchomości Gmina uzyskiwała następujące kwoty odpłatności:

o z tytułu imprezy jednodniowej - 793,89 zł brutto (VAT - 147,80 zł),

o w ramach użyczenia instytucji kultury w okresie 27 listopada 2016 r. - 30 listopada 2016 r. - 240,66 zł brutto (w tym podatek VAT 45,00 zł),

o osobom trzecim (czterokrotnie) w zamian za zwrot kosztów eksploatacyjnych - 790,64 zł brutto (VAT - 147,19 zł).

Ww. świadczenia stanowiły po stronie Gminy czynności opodatkowane VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dotychczasowy sposób wykorzystania Obiektu opisany w stanie faktycznym wniosku, mimo niezrealizowania - niezależnego od Gminy - uprzednio i w dalszym ciągu planowanego odpłatnego udostępnienia całości Obiektu najemcy (dzierżawcy) po jego oddaniu do użytkowania, stanowić będzie o zmianie prawa odliczenia VAT z tytułu poczynionych wydatków majątkowych związanych z modernizacją Obiektu?

2. Czy Gmina będzie miała obowiązek dokonania zwrotu odliczonego VAT w dziesiątych częściach VAT przypadających odpowiednio za rok 2015 oraz 2016?

Zdaniem Wnioskodawcy, dotychczasowe opisane w stanie faktycznym udostępnienie Obiektu uwzględniające zwrot kosztów eksploatacji, z powodu braku zainteresowania po stronie oferentów najmem (dzierżawa) całości Obiektu, stanowić będzie o zachowaniu przez Gminę prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług, dokonywane w związku z inwestycją Obiektu oraz z tytułu wydatków bieżących związanych z Obiektem.

W opinii Wnioskodawcy dotychczasowy sposób wykorzystania Obiektu opisany w stanie faktycznym wniosku, mimo niezrealizowania - niezależnego od Gminy - uprzednio i w dalszym ciągu planowanego odpłatnego udostępnienia całości Obiektu najemcy (dzierżawcy) po jego oddaniu do użytkowania, nie będzie stanowić o zmianie prawa odliczenia VAT z tytułu poczynionych wydatków majątkowych związanych z modernizacją Obiektu.

Gmina nie będzie miała obowiązku dokonania zwrotu odliczonego VAT w dziesiątych częściach VAT za rok 2015 oraz 2016 (w jakimkolwiek zakresie).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako uptu) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 91 uptu po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, których wartość początkowa przekroczyła 15 000 zł netto, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych, korekty podatnik dokonuje wciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

W orzecznictwie oraz doktrynie w zakresie VAT podkreśla się, że zasada neutralności wymaga aby nakłady inwestycyjne służące przyszłej działalności opodatkowanej były traktowane jak stanowiące źródło odliczenia VAT z tytułu działalności gospodarczej.

W konsekwencji podmiot dokonujący inwestycji służącej przyszłym czynnościom opodatkowanym nie będzie ponosił kosztu finansowego związanego z podatkiem w okresie czynienia inwestycji, bowiem elementem działalności gospodarczej jest również faza inwestycyjna oraz przygotowawcza. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje od momentu uzyskania statusu podatnika, a więc od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej (w tym inwestycyjnej oraz przygotowawczej).

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Gmina realizując Inwestycję określiła zamiar wykorzystywania Obiektu do działalności opodatkowanej już na etapie jej planowania (okoliczności te zostały wskazane odpowiednio we wniosku o dofinansowanie Inwestycji - w ten sposób także VAT przy wydatkach nie został objęty dofinansowaniem, jako podlegający rozliczeniu z bieżącym VAT należnym Gminy).

W dalszej kolejności - mimo braku oferenta chcącego korzystać z Obiektu długookresowo odpłatnie - Gmina udostępniała go czy to za zwrotem kosztów eksploatacyjnych (stanowiących w rozumieniu uptu wynagrodzenie tytułem udostępnienia Obiektu), czy też za pełną odpłatnością czynszową i eksploatacyjną (jednocześnie nomenklatura zawartej umowy - w jednym przypadku jako umowa użyczenia - pozostaje bez znaczenia dla potrzeb rozliczenia VAT oraz zakresu prawa odliczenia). Zdaniem Gminy, udostępniając Obiekt z jednoczesnym zwrotem kosztów eksploatacji osobom trzecim, Gmina wykonywała czynności opodatkowane na podstawie umów cywilnoprawnych, tym samym działała jako podatnik podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, Gmina zachowała prawo do pełnego odliczenia VAT z tytułu realizacji Inwestycji, a formy oraz sposób udostępnienia Obiektu w okresie od oddania Obiektu do użytkowania do dnia dzisiejszego (z ciągłym zamiarem oraz staraniami Gminy odpłatnego udostępnienia długookresowego Obiektu) nie spowodowały zmiany zakresu tego prawa, czy też zmiany sposobu wykorzystania Obiektu powodujące utratę bądź zmniejszenie prawa odliczenia w tym w zakresie poszczególnych części dziesiątych.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy dotychczasowy sposób wykorzystania Obiektu opisany w stanie faktycznym wniosku, mimo niezrealizowania - niezależnego od Gminy - uprzednio i w dalszym ciągu planowanego odpłatnego udostępnienia całości Obiektu najemcy (dzierżawcy) po jego oddaniu do użytkowania, nie będzie stanowić o zmianie prawa odliczenia VAT z tytułu poczynionych wydatków majątkowych związanych z modernizacją Obiektu. Gmina nie będzie miała obowiązku dokonania zwrotu odliczonego VAT w dziesiątych częściach VAT za rok 2015 oraz 2016 w jakimkolwiek zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Zatem w sytuacji, gdy podatnik dokonuje nabycia towarów i usług z zamiarem wykorzystania ich do wykonywania czynności opodatkowanych VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to - bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności - należy uznać, że w momencie nabycia zakupione towary i usługi miały związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy).

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane przez podatnika towary i usługi były przez niego wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy w tym miejscu podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r., w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Natomiast w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r. powołany przepis stanowi, że w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Wskazać również należy, że od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje art. 86 ust. 2a ustawy, który wskazuje, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Wymienioną wyżej ogólną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają w sposób techniczno-prawny przepisy art. 90 i art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

W świetle art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z kolei przepisy zawarte w art. 91 ustawy wprowadzają regułę ostatecznego rozliczenia podatku naliczonego za dany rok podatkowy w sytuacji, gdy odliczenia dokonano na podstawie proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy, a ponadto regulują kwestię odliczenia podatku w przypadku, gdy uprzednio odliczona kwota podatku naliczonego z różnych przyczyn musi zostać skorygowana lub w przypadku, gdy podatek naliczony nie został odliczony, bo na moment realizacji prawa do odliczenia nabyty towar lub usługa nie miały służyć działalności opodatkowanej ale sytuacja ta uległa zmianie.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje-korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi - podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W latach 2013/2014 Gmina zrealizowała zadanie inwestycyjne pn. "Przebudowa budynku A.", obejmujące modernizację budynku zwanego "A.", stanowiącego własność Gminy. Inwestycja została dofinansowana przez Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach Inicjatywy JESSICA (preferencyjne finansowanie projektów miejskich w ramach: Działania 4.1 "Rewitalizacja obszarów miejskich RPO").Zakres rzeczowy inwestycji obejmował renowację elewacji zabytku, w tym dla potrzeb utworzenia w jego murach restauracji wraz z salą bankietową/aula, w celu późniejszego odpłatnego udostępnienia odrestaurowanych pomieszczeń przez Gminę. W zakresie rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych na poszczególnych kondygnacjach budynku przewidziano:

* na poziomie piwnicy - utworzenie sanitariatów, pomieszczeń porządkowych i socjalnych oraz pomieszczeń zaplecza kuchennego;

* na parterze - wydzielenie przedsionków, 2 klatek schodowych, dźwigów kuchennych, restauracji,

* zaplecza kuchennego i sanitariatów;

* na pierwszym piętrze - utworzenie sali bankietowej, auli, rozdzielni kelnerskiej, szatni, sanitariatów, klatki schodowej (schodów technicznych);

* na drugim piętrze - zorganizowane zostały pomieszczenia techniczne.

W projekcie założono, że w ramach dzierżawy pomieszczeń Obiektu, dzierżawca zobowiązany będzie w określonym wymiarze czasowym (przyjęto 80 godzin miesięcznie) do udostępnienia pomieszczenia sali bankietowej/auli - na preferencyjnych warunkach Centrum Kultury - oraz innym lokalnym instytucjom samorządowym (nieodpłatnie) na potrzeby przeprowadzenia organizowanych przez nie uroczystości. Warunek ten będzie egzekwowany od przyszłych dzierżawców obiektu, z którymi negocjowane będą terminy i zasady preferencyjnego traktowania ww. instytucji i podmiotów. Projekt zawierał elementy pozytywnego wpływu na sferę gospodarczą oraz rozwój przedsiębiorczości w mieście, poprzez stworzenie w odrestaurowanym zabytku warunków do prowadzenia nowej na mapie miasta działalności gospodarczej. Treść wniosku o dofinansowanie w sposób jednoznaczny wskazywała, że dla zapewnienia dochodowości projektu, Obiekt po zakończeniu Inwestycji będzie wydzierżawiony podmiotowi zewnętrznemu, w drodze publicznego przetargu. Inwestycja została oddana do użytkowania w 2014 r. i ujęta w aktywach Gminy. Wartość Inwestycji przekroczyła 15 tysięcy zł netto (wartość projektu 4 169 147,65 zł). W 2013 r. Gmina otrzymała pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego potwierdzającą, że Gminie przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków inwestycyjnych. We wniosku o wydanie interpretacji, Gmina wskazała na zamiar wykorzystywania Obiektu do działalności opodatkowanej. Zamiar wykorzystywania Obiektu po oddaniu do użytkowania został także zapisany we wniosku o dofinansowanie przez BGK. Inwestycja została oddana do użytkowania w miesiącu listopadzie 2014 r. Po tej dacie Gmina podjęła działania zmierzające do wynajęcia obiektu poprzez stosownego ogłoszenia do składania ofert w tym zakresie. Między innymi podjęto czynności:przetarg3 kwietnia 2015 r. - cena wywoławcza 10488,00;przetarg 3 czerwca 2015 r.- cena wywoławcza 9 964.00;przetarg 28 sierpnia 2015 r. - cena wywoławcza 9 964,00; zaproszenie do rokowań20 listopada 2015 r. - cena wywoławcza 9 964,00;przetarg 8 sierpnia 2016 r. - cena wywoławcza 7 786,00. Gmina w dalszym ciągu realizuje działania mające na celu udostępnienie Obiektu w trybie dzierżawy - np. w dniu 13 kwietnia na portalu internetowym Urzędu Miejskiego umieszczone zostało kolejne ogłoszenie w przedmiocie odpłatnej dzierżawy Obiektu. Gmina planuje realizację kolejnych działań, mających na celu opublikowanie informacji w zakresie możliwości wydzierżawienia Obiektu. Do dnia złożenia niniejszego wniosku, Gmina nie wydzierżawiła Obiektu z uwagi na brak ofert podmiotów zewnętrznych chcących korzystać z Obiektu. W dalszym ciągu podejmowane są działania mające na celu odpłatne udostępnienie Obiektu. Zatem w dalszym ciągu Gmina zamierza udostępnić Obiekt odpłatnie - zamiar wykorzystania Obiektu nie uległ zatem jakiejkolwiek zmianie od chwili podjęcia Inwestycji. W okresie: od chwili oddania Obiektu do użytkowania do dnia dzisiejszego - z uwagi na brak oferenta, z którym zawarta zostałaby umowa na długoterminowe odpłatne korzystanie z Obiektu - Obiekt udostępniany był przez Gminę osobom trzecim w następujący sposób: odpłatnie na imprezę jednodniową przy czym odpłatność obejmowała czynsz oraz zwrot kosztów eksploatacyjnych; instytucji kultury dla potrzeb pomieszczeń siedziby w okresie od 27 listopada 2016 r. do30 listopada 2016 r., z formą odpłatności obejmującą zwrot kosztów eksploatacyjnych bez płatności czynszowej (umowa została określona przez strony jako umowa użyczenia, zawierała jednak obowiązek ponoszenia kosztów eksploatacyjnych przez Instytucję);w częściowej odpłatności obejmującej zwrot kosztów eksploatacyjnych (czterokrotnie).W okresie realizacji Inwestycji Gmina dokonała odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków inwestycyjnych (odliczenie pełne). Po oddaniu Inwestycji do użytkowania, Gmina odliczała także podatek VAT od wydatków bieżących związanych z utrzymaniem Obiektu (np. energia elektryczna, ciepło, dostęp do internetu, konserwacja dźwigu osobowego itp.). W okresie od dnia oddania do użytkowania obiektu, nie był i nie jest on wykorzystywany przez Gminę (poza opisanym we wniosku wykorzystaniem na rzecz osób trzecich). Po oddaniu do użytkowania, obiekt nie był i nie jest wykorzystywany przez Gminę do realizacji zadań własnych w związku z wykonywaniem działalności innej niż gospodarcza. Z tytułu udostępniania nieruchomości Gmina uzyskiwała następujące kwoty odpłatności: z tytułu imprezy jednodniowej - 793,89 zł brutto (VAT - 147,80 zł); w ramach użyczenia instytucji kultury w okresie 27 listopada 2016 r.- 30 listopada 2016 r.- 240,66 zł brutto (w tym podatek VAT 45,00 zł); osobom trzecim (czterokrotnie) w zamian za zwrot kosztów eksploatacyjnych - 790,64 zł brutto (VAT - 147,19 zł).Ww. świadczenia stanowiły po stronie Gminy czynności opodatkowane VAT.

Na tle powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy dotychczasowy sposób wykorzystania obiektu spowoduje, że wystąpi obowiązek korekty podatku naliczonego odliczonego na etapie realizacji inwestycji.

W tym miejscu należy podkreślić, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wielokrotnie stwierdzał, że prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Powyższe stwierdzenie obrazuje rolę, jaką prawo do odliczenia podatku naliczonego odgrywa w systemie podatku od wartości dodanej.

Potwierdzeniem powyżej przedstawionej linii orzecznictwa jest m.in. wyrok TSUE w sprawie C-268/83 D.A. Rompelman i E.A. Rompelman-Van Deelen, z którego to wynika, że regulacja dotycząca odliczenia ma za cel całkowicie odciążyć podmiot podlegający opodatkowaniu VAT od podatku od wartości dodanej, który jest winien zapłacić w związku ze swoją działalnością gospodarczą. Wspólny system wartości dodanej zapewnia, że obciążenie podatkiem VAT jest całkowicie neutralne wobec każdego przedsiębiorstwa, niezależnie od celów i wyników przedsiębiorstwa, pod warunkiem, że takie przedsiębiorstwo samo w sobie podlega opodatkowaniu VAT.

Na zasadę neutralności podatku od wartości dodanej powoływano się również w sprawach dotyczących przypadków, gdy z powodów niezależnych od podatnika, podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów i usług do prowadzenia działalności opodatkowanej, ale nabycie zostało dokonane z zamiarem takiego wykorzystania. Sytuacja tego rodzaju miała miejsce m.in. w przypadku spółki belgijskiej, która dokonała odliczenia podatku VAT związanego z robotami inwestycyjnymi przeprowadzonymi na nabytej przez firmę działce (sprawa Ghent Coal Terminal NV C-37/95).

Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził, że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo do odliczenia zostaje zachowane.

Należy również wskazać, że bez względu na fakt, czy realizacja zadania inwestycyjnego odniosła zamierzony skutek, to od momentu nabycia towarów i usług zachowana pozostała pierwotna intencja ich dokonania - zostały one nabyte w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, jeżeli nawet Wnioskodawca z tytułu realizacji tego zadania nie osiągnął żadnych przychodów z powodów obiektywnych, tzn. przebudowany obiekt nie został oddany w dzierżawę z uwagi na brak ofert podmiotów zewnętrznych, to czynność opodatkowana nie wystąpuje nie dlatego, że świadomie zmienił on pierwotne przeznaczenie nabytych towarów i usług, lecz dlatego, że wskutek niezależnych od niego czynników, wykorzystanie ich do czynności opodatkowanych - na ten moment - jest niewykonalne.

W analizowanym przypadku, inwestycja zarówno na etapie jej realizacji (kiedy dokonywano odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów i usług), w momencie oddania jej do użytkowania, jak i w późniejszym okresie, przeznaczona została do świadczenia usług dzierżawy. Ponadto jak oświadczył Wnioskodawca, obiekt nie był od momentu jego oddania do użytkowania wykorzystywany w żaden inny sposób niż odpłatne udostępnienie, w tym nie był wykorzystywany do realizacji czynności pozostających poza działalnością gospodarczą (realizacja zadań własnych Gminy). Co istotne - jak wynika z opisu sprawy - Wnioskodawca podejmuje działania by zrealizować zamiar wykorzystywania obiektu do świadczenia długoterminowej usługi dzierżawy (Zainteresowany systematycznie ogłasza przetargi i zamieszcza ogłoszenia dotyczące dzierżawy przedmiotowej nieruchomości) i deklaruje, że obiekt ma być wykorzystywany wyłącznie w tym celu.

W świetle powyższych okoliczności należy stwierdzić, że nie nastąpiła zmiana przeznaczenia w zakresie wykorzystania ww. obiektu skutkująca koniecznością dokonania korekty podatku naliczonego w trybie przepisów art. 91 ustawy. Mechanizm korekty odliczenia ma bowiem zastosowanie, jeśli po zrealizowaniu pierwotnego prawa do odliczenia zmienia się sposób bądź zakres wykorzystania dobra inwestycyjnego, przy czym zmiana ta jest wynikiem celowego działania podatnika. Prawo do odliczenia zostaje zachowane, nawet jeżeli przewidywana działalność gospodarcza nie doprowadziła do przeprowadzenia transakcji opodatkowanych lub gdy podatnik nie mógł spożytkować towarów lub usług, które stanowiły podstawę do odliczenia, w kontekście transakcji opodatkowanych, z przyczyn od niego niezależnych (co znajduje potwierdzenie w powołanych wyrokach TSUE oraz wyroku C-98/98).

Podsumowując, mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa, w szczególności zawarte w art. 91 ustawy przepisy regulujące obowiązek korekty podatku, należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie nie wystąpią przesłanki zobowiązujące Wnioskodawcę do korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z realizacją inwestycji. Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę nie wynika bowiem, by nastąpiła zmiana przeznaczenia wykorzystania przedmiotowego obiektu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek Zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone, w tym m.in. prawo do odliczenia od wydatków na utrzymanie obiektu.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę, w tym w szczególności o informacje, że:

* obiekt nie był od momentu jego oddania do użytkowania wykorzystywany w żaden inny sposób niż odpłatne udostępnienie, w tym nie był wykorzystywany do realizacji czynności pozostających poza działalnością gospodarczą (realizacja zadań własnych Gminy);

* od momentu oddania nieruchomości do użytkowania Wnioskodawca prowadzi aktywne poszukiwania dzierżawcy i podtrzymuje zamiar wykorzystania obiektu do świadczenia usług dzierżawy.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że przyjęte rozstrzygnięcie nie ma charakteru ostatecznego. W przypadku bowiem nieziszczenia się zamiaru wykorzystania obiektu jako przedmiotu długoterminowej dzierżawy (w konsekwencji braku czynności opodatkowanych, z którymi związany byłby ww. podatek naliczony) może wystąpić konieczność dokonania ponownej oceny skutków podatkowych dot. prawa do odliczenia podatku naliczonego (ewentualnej korekty).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.