0112-KDIL2-3.4012.406.2018.2.WB - VAT w zakresie zastosowania 8% stawki podatku na usługi budowy domów typu rekreacyjnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2018 r. (data wpływu 30 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 września 2018 r. (data wpływu 28 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT na usługi budowy domów typu rekreacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 30 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT na usługi budowy domów typu rekreacyjnego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 września 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz pełnomocnictwo spełniające rygory wymienione w art. 138a § 4 Ordynacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której będzie świadczyć usługi budowlane m.in. w zakresie budowy domów letniskowych na działkach będących własnością nabywcy usług. Domy budowane będą od podstaw, według projektu wybranego przez klienta, spośród oferowanych przez Wnioskodawcę lub sporządzonych na indywidulane zamówienia klienta. Budynki będą połączone z gruntem w sposób trwały oraz będą przystosowane do całorocznego zamieszkania, m.in. będą posiadać zainstalowany system grzewczy w postaci grzejników elektrycznych. Domy będą składać się z pokoi mieszkalnych, łazienki (lub łazienek) i kuchni. Ich powierzchnia użytkowa będzie mniejsza niż 300 m². Wnioskodawca zamierza wystawiać faktury za wykonywane domy stosując stawkę 8% VAT.

W piśmie z dnia 24 września 2018 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Zainteresowany na pytanie tutejszego organu o treści: "Jaki będzie symbol domów letniskowych, o których mowa we wniosku, według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) - (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.)?" Zainteresowany wskazał, że " (...) żądany symbol: »Budowane obiekty, zdaniem Wnioskodawcy, spełniają definicję budynku mieszkalnego zgodnie z PKOB 1110«".

Natomiast na pytanie tutejszego organu o treści: "Czy ww. budynki (domy letniskowe), to budynki objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.)?" Zainteresowany wskazał, że: "(...) zdaniem Wnioskodawcy ww. budynki (domy letniskowe) objęte są społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy budowa domów typu rekreacyjnego jest opodatkowana 8% stawką podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów usług, obniżoną stawkę 8% VAT stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Według art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

* budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,

* lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie polskiej klasyfikacji obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.). Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - budynków mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - budynków o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - budynków zbiorowego zamieszkania.

Budowane obiekty, zdaniem Wnioskodawcy, spełniają definicję budynku mieszkalnego zgodnie z PKOB 1110.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje trwale połączone z gruntem, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.

Klasa PKOB 1110 obejmuje m.in. samodzielne budynki, takie jak wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy letnie, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych.

Prace polegające na budowie domów, wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, które będzie realizować Wnioskodawca, dotyczą budynków stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, zatem powinny być opodatkowane 8% stawką podatku od towarów i usług. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidulanej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 września 2014 r., nr: ITPP1/443-678/14/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) dalej zwaną ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w świetle art. 8 ust. 1 cyt. ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, stosownie do treści art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się - stosownie do zapisu art. 41 ust. 12a ustawy - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W myśl art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego zawiera art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku VAT stosuje się przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.). Klasyfikacja ta stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 sklasyfikowane zostały budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje następujące grupy budynków:

* grupa 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście w poziomie gruntu;

* grupa 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, czyli budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach, budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach;

* grupa 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania, czyli domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji biskupich oraz Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z uwagi na fakt, że ustawa oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji budynku mieszkalnego jednorodzinnego, jak również pojęcia budowa, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202, z późn. zm.).

Zatem, przez budynek mieszkalny jednorodzinny, na podstawie art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane, należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ww. ustawy, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której będzie świadczyć usługi budowlane m.in. w zakresie budowy domów letniskowych na działkach będących własnością nabywcy usług. Domy budowane będą od podstaw, według projektu wybranego przez klienta, spośród oferowanych przez Wnioskodawcę lub sporządzonych na indywidualne zamówienia klienta. Budynki będą połączone z gruntem w sposób trwały oraz będą przystosowane do całorocznego zamieszkania, m.in. będą posiadać zainstalowany system grzewczy w postaci grzejników elektrycznych. Domy będą składać się z pokoi mieszkalnych, łazienki (lub łazienek) i kuchni. Ich powierzchnia użytkowa będzie mniejsza niż 300 m². Wnioskodawca zamierza wystawiać faktury za wykonywane domy stosując stawkę 8% VAT. Symbol domków letniskowych, o których mowa we wniosku, według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) to budowane obiekty, zdaniem Wnioskodawcy, spełniające definicję budynku mieszkalnego zgodnie z PKOB 1110. Przedstawione we wniosku budynki (domy letniskowe) objęte są społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii stwierdzenia, czy budowa domków typu rekreacyjnego będzie opodatkowana 8% stawką podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa, warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze, zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, przebudowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, co oznacza, że w przypadku obiektów budownictwa mieszkaniowego muszą to być budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Jak wynika z przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku informacji, Zainteresowany świadczy usługi budowlane, m.in. w zakresie budowy domów letniskowych. Ponadto, jak wskazał Zainteresowany, budowane przez niego obiekty spełniają definicję budynku mieszkalnego, będą przystosowane do całorocznego zamieszkania i sklasyfikowane są zgodnie z PKOB w grupowaniu 1110 (dział 11). Co również istotne w analizowanej sprawie, ww. budynki (domki letniskowe) objęte są społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy.

Podsumowując, biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, jak również przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro budynki (domy typu rekreacyjnego), które Wnioskodawca zamierza wybudować będą mieścić się w PKOB w grupowaniu 1110 (dział 11) i będą zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to do ich budowy - zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy - zastosowanie znajdzie preferencyjna 8% stawka podatku VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę w treści złożonego wniosku, z którego wynika, że przedmiotowe budynki letniskowe będą sklasyfikowane pod symbolem PKOB 1110 (dział 11).

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy, w tym w szczególności o informację, że budowane przez Zainteresowanego domy typu rekreacyjnego będą objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.