0112-KDIL2-3.4012.330.2017.1.IP - Zwolnienie z VAT zbycia działki gruntu niezabudowanego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2017 r. (data wpływu 27 czerwca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 11 sierpnia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia działki gruntu niezabudowanego - jest prawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 11 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia działki gruntu niezabudowanego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miejska jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Jest właścicielem działki niezabudowanej o nr 19/10 o powierzchni 430 m² stanowiącej mienie komunalne Gminy. Dla działki prowadzona jest w Sądzie Rejonowym księga wieczysta, która zawiera wpis dotyczący ograniczonego prawa rzeczowego polegającego na odpłatnej za jednorazowym wynagrodzeniem i bezterminowej służebności przesyłu. Przedmiot wykonania służebności nie obejmuje wnioskowanej do zbycia działki. Przyszły nabywca nieruchomości może żądać od przedsiębiorstwa na rzecz, którego została ustanowiona służebność przesyłu, zwolnienia od służebności. Dla przedmiotowego terenu brak jest ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka położona jest na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Działka w części objęta jest decyzją ustalającą warunki dla lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na przebudowie drogi, m.in. w granicy działki nr 19/10. Dla inwestycji tej zostało wydane pozwolenie na budowę, na rzecz Gminy Miejskiej. Przedmiotowa działka obecnie jest objęta umową dzierżawy zawartą od sierpnia 2016 r. do sierpnia 2019 r. Obecny dzierżawca nieruchomości złożył wniosek o nabycie części działki 19/10, o powierzchni około 160 m², na poprawę zagospodarowania nieruchomości przyległej. Wnioskodawca dzierżawi działkę od 2010 r. Wnioskowana do zbycia część działki nie stanowi samodzielnej działki budowlanej w rozumieniu przepisów prawa. Przez działkę nr 19/10 przebiega linia kablowa energetyczna do działki sąsiedniej oraz napowietrzna linia energetyczna ze słupem oświetleniowym. Działka jest częściowo ogrodzona przez dzierżawcę. Nabywcy zamierzają przeznaczyć wnioskowaną część działki na teren zielony. Gmina zamierza dokonać podziału powyższej działki zgodnie z umową dzierżawy, w celu zbycia części działki na poprawę zagospodarowania nieruchomości przyległej.

Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dzieli się na decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego i warunki zabudowy. Decyzje takie określają rodzaj inwestycji, warunki i szczegółowe zasady oraz linie rozgraniczające teren inwestycji, wyznaczone na mapie w odpowiedniej skali. Dla części działki 19/10 (przed podziałem) została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, na przebudowę drogi publicznej (decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego), której linie rozgraniczające teren inwestycji zostały wskazane na mapie. Gmina zamierza podzielić działkę 19/10 na dwie części (dwie nowo powstałe działki o różnych numerach ewidencyjnych), a następnie jedną z nowo powstałych działek, o pow. 160 m², sprzedać w drodze bezprzetargowej na poprawę zagospodarowania działki sąsiedniej. Działka przeznaczona na sprzedaż na obecną chwilę nie jest objęta ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ani nie została wydana nowa decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Działka przeznaczona na sprzedaż, w części około 1/5 swojej powierzchni, objęta będzie ustaleniami starej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania wydanej przed podziałem całej działki nr 19/10, na podstawie której zostało wydane pozwolenie na budowę (decyzja została "skonsumowana"). Decyzja o warunkach zabudowy wydana dla działki 19/10 (przed podziałem) nie może być wykorzystana dla nowo powstałej działki po podziale.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina po podziale powyższej działki niezabudowanej, dla której brak ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie zostały wydane nowe decyzje o warunkach zabudowy, może zastosować zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy pomimo, że przed podziałem taka decyzja była wydana dla całej nieruchomości, a po podziale wydzielona działka objęta będzie w ułamkowej części ustaleniami tej decyzji, na której podstawie zostało wydane pozwolenie na budowę?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku i jego uzupełnieniu, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Jak stanowi art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W świetle tych przepisów zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ma zastosowanie, jeżeli:

Jeżeli działka, dla której nie obowiązują ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, lecz wydana została decyzja o warunkach zabudowy, następnie zostaje podzielona na mniejsze działki, dla których nie zostały wydane nowe decyzje o warunkach zabudowy, wówczas można zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Stanowisko takie reprezentują organy podatkowe, czego przykładem mogą być interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 lipca 2015 r. (sygn. IPPP2/4512-383/15-2/AO) oraz z 14 czerwca 2016 r. - (sygn. IPPP2/4512-315/16-2/JO).

Jak wynika z pierwszej z tych interpretacji, " (...) skoro dla sprzedawanych działek niezabudowanych, powstałych w wyniku podziału, nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i dla działek tych nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy to sprzedawane działki nie spełniają definicji terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, w przypadku sprzedaży powstałych z podziału działek, dla których - jak wskazał Wnioskodawca - nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie zostały wydane dla tych działek decyzje o warunkach zabudowy prawidłowe będzie zastosowanie zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług".

Podobne stanowisko reprezentują również sądy administracyjne, czego przykładem może być wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2016 r. (sygn. III SA/Wa 1414/15).

Prowadzi to do wniosku, że dostawa (sprzedaż) przez Gminę działki powstałej po podziale będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług pomimo, że nowopowstała działka (z nowym numerem ewidencyjnym) w ułamkowej części będzie objęta decyzją o warunkach zabudowy na podstawie, której zostało wydane pozwolenie na budowę drogi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 grudnia 2013 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż działki gruntu niezabudowanego (o powierzchni 160 m²), wydzielonej z działki nr 19/10, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Co prawda z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że działka nr 19/10 w części objęta jest decyzją ustalającą warunki dla lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającego na przebudowie drogi, jednak - jak wskazała Gmina - "decyzja o warunkach zabudowy wydana dla działki 19/10 (przed podziałem) nie może być wykorzystana dla nowo powstałej działki po podziale". Ww. działka nie jest także objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. To oznacza, że działka o powierzchni 160 m², wydzielona z działki nr 19/10, nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, zatem - jak już wskazano - jej sprzedaż będzie zwolniona od podatku.

Tym samym stanowisko Gminy należy uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.