0112-KDIL2-3.4012.241.2017.2.BC - Brak prawa do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu uzbrojenia terenów inwestycyjnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2017 r. (data wpływu 3 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2017 r. (data wpływu 8 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu pn.: "Uzbrojenie terenów inwestycyjnych (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 3 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu pn.: "Uzbrojenie terenów inwestycyjnych (...)". Wniosek uzupełniono w dniu 8 sierpnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz adres elektroniczny Wnioskodawcy w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina w latach 2013-2015 zrealizowała zadanie pn.: "Uzbrojenie terenów inwestycyjnych (...)", w ramach środków pomocowych pochodzących z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013 Oś priorytetowa: 6. Polska gospodarka na rynku międzynarodowym, Działanie: 6.2. Rozwój sieci centrów obsługi inwestorów i eksporterów oraz powstawanie nowych terenów inwestycyjnych, Poddziałanie: 6.2.2. Wsparcie działań studyjno-koncepcyjnych w ramach przygotowania terenów inwestycyjnych dla projektów inwestycyjnych "od podstaw". Zadanie zrealizowane zostało na podstawie umowy o dofinansowanie (...) z dnia 13 września 2013 r.

W wyniku realizacji zadania opracowano:

1. Dokumentację techniczno-budowlaną dot. budowy drogi.

2. Dokumentację techniczno-budowlaną dot. budowy sieci wodociągowej.

3. Dokumentację techniczno-budowlaną dot. budowy kanalizacji sanitarnej.

4. Studium Wykonalności Inwestycji.

Ponadto w ramach przedmiotowego zadania:

5. Wybudowano drogę o nawierzchni betonowej o długości 2,52 km, szerokości 7,0 m wraz z obustronnymi poboczami.

6. Wybudowano sieć wodociągową o długości 2,54 km, o średnicy 225 mm z PEHD.

7. Wybudowano kanalizację sanitarną o łącznej długości 2,24 km, w tym: 1,11 km rurociągu grawitacyjnego PVC 200 mm oraz 1,13 km rurociągu tłocznego o średnicy 90 mm, a także 2 szt. kompletnych przepompowni ścieków.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Przedmiotowa inwestycja będzie realizowana w związku z działalnością statutową Gminy oraz należy do zadań własnych Gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.). Inwestycja ta wpisuje się w art. 7 ust. 1 pkt 2. Efekty planowanej do realizacji inwestycji nie będą służyć Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W piśmie z dnia 4 sierpnia 2017 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Wnioskodawca wskazał, że:

1. Sieć wodociągowa wytworzona w ramach projektu przekazana została nieodpłatnie do eksploatacji Przedsiębiorstwu Wodociągowo-Kanalizacyjnemu (...) (spółka prawa handlowego, której właścicielem jest Gmina), natomiast sieć kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami ścieków niezbędnymi do funkcjonowania tej sieci przekazane zostały nieodpłatnie do eksploatacji Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji (...). Oba podmioty posiadają odrębną od Gminy osobowość prawną (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) oraz są odrębnymi od Gminy podatnikami podatku od towarów i usług.

2. Przekazanie ww. infrastruktury nastąpiło bezpośrednio po oddaniu inwestycji do użytkowania.

3. Gmina dokonała centralizacji ze swoimi jednostkami budżetowymi od dnia 1 stycznia 2017 r., natomiast podmioty, którym przekazano do eksploatacji powyższe sieci nie podlegają obowiązkowi centralizacji rozliczeń z Gminą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie, która zrealizowała projekt pn.: "Uzbrojenie terenów inwestycyjnych (...)" w ramach środków pomocowych pochodzących z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013 Oś priorytetowa: 6. Polska gospodarka na rynku międzynarodowym, Działanie: 6.2. Rozwój sieci centrów obsługi inwestorów i eksporterów oraz powstawanie nowych terenów inwestycyjnych, Poddziałanie: 6.2.2. Wsparcie działań studyjno-koncepcyjnych w ramach przygotowania terenów inwestycyjnych dla projektów inwestycyjnych "od podstaw", przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku realizacji projektu pn.: "Uzbrojenie terenów inwestycyjnych (...)" w ramach środków pomocowych pochodzących z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013 Oś priorytetowa: 6. Polska gospodarka na rynku międzynarodowym, Działanie: 6.2. Rozwój sieci centrów obsługi inwestorów i eksporterów oraz powstawanie nowych terenów inwestycyjnych, Poddziałanie: 6.2.2. Wsparcie działań studyjno-koncepcyjnych w ramach przygotowania terenów inwestycyjnych dla projektów inwestycyjnych "od podstaw", Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a tym samym Gmina nie ma prawa ubiegania się o jego zwrot. Część mienia (droga) powstałego w wyniku realizacji tego projektu będzie ogólnodostępne mieszkańcom Gminy i podmiotom gospodarczym działającym na tym terenie i nie będzie wiązało się z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez Gminę. Pozostała część mienia powstałego w wyniku realizacji przedmiotowego zadania, tj. sieć wodociągowa oraz kanalizacja sanitarna wraz z przepompowniami zostały nieodpłatnie przekazane do używania przez podmioty, które jako jedyne posiadają zezwolenie na prowadzenie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na obszarze Gminy, a tym samym również nie będzie wiązało się z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez Gminę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług.

Mając na uwadze, że konstrukcja całego systemu podatku od wartości dodanej w krajach członkowskich UE podlega ścisłej harmonizacji, co oznacza, że polskie przepisy dotyczące podatku od towarów i usług muszą być zgodne z przepisami wspólnotowymi, w szczególności z przepisami dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), przy interpretowaniu przepisów dotyczących funkcjonowania podatku VAT należy brać pod uwagę orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które wskazuje jak prawidłowo powinny być stosowane przepisy tego podatku.

W wyroku z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie 89/81 Hongkong Trade Development Council dotyczącym interpretacji przepisów drugiej dyrektywy Rady 67/228 Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że w sytuacji gdy "działalność podmiotu polega wyłącznie na świadczeniu usług bez pobrania za te usługi bezpośredniego wynagrodzenia, nie istnieje podstawa prawna naliczenia podatku, w związku z czym usługi świadczone bezpłatnie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT" (pkt 10 wyroku). Ponadto w wyroku z 6 października 2009 r. w sprawie C-267/08 SPÖ Trybunał zaznaczył, że "podstawą opodatkowania usług jest wszystko to, co zostało otrzymane jako świadczenie wzajemne za wyświadczoną usługę, a tym samym świadczenie usług jest opodatkowane jedynie wtedy, jeżeli istnieje bezpośredni związek pomiędzy wyświadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Wynika stąd, że świadczenie usług dokonywane jest "odpłatnie" w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy" (pkt 19 wyroku). W wyroku tym Trybunał rozstrzygnął, że działalność reklamowa prowadzona przez oddział partii (SPÓ) nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, bowiem działalność ta nie pozwala na stałe osiąganie zysków, a jedynie "pozwala na prowadzenie działań informacyjnych w ramach realizacji jej celów politycznych, polegających na rozpowszechnianiu idei partii jako organizacji politycznej. (...) Wykonując tę działalność SPÖ nie działa jednak na żadnym rynku." (pkt 24).

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest więc odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie nieodpłatne zrównane z odpłatnym świadczeniem), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z cyt. wyżej art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że wyłączenie przewidziane w tym przepisie dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy, oraz odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane.

W świetle powołanych unormowań, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Ponieważ rozpatrywana sprawa dotyczy zadań publicznych realizowanych przez Gminę należy odwołać się do ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.). W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina w latach 2013-2015 zrealizowała zadanie pn.: "Uzbrojenie terenów inwestycyjnych (...)", w ramach środków pomocowych pochodzących z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013 Oś priorytetowa: 6. Polska gospodarka na rynku międzynarodowym, Działanie: 6.2. Rozwój sieci centrów obsługi inwestorów i eksporterów oraz powstawanie nowych terenów inwestycyjnych, Poddziałanie: 6.2.2. Wsparcie działań studyjno-koncepcyjnych w ramach przygotowania terenów inwestycyjnych dla projektów inwestycyjnych "od podstaw". Zadanie zrealizowane zostało na podstawie umowy o dofinansowanie. W wyniku realizacji zadania opracowano: dokumentację techniczno-budowlaną dot. budowy drogi; dokumentację techniczno-budowlaną dot. budowy sieci wodociągowej; dokumentację techniczno-budowlaną dot. budowy kanalizacji sanitarnej; Studium Wykonalności Inwestycji; wybudowano drogę o nawierzchni betonowej o długości 2,52 km, szerokości 7,0 m wraz z obustronnymi poboczami; wybudowano sieć wodociągową o długości 2,54 km, o średnicy 225 mm z PEHD; wybudowano kanalizację sanitarną o łącznej długości 2,24 km, w tym: 1,11 km rurociągu grawitacyjnego PVC 200 mm oraz 1,13 km rurociągu tłocznego o średnicy 90 mm, a także 2 szt. kompletnych przepompowni ścieków. Sieć wodociągowa wytworzona w ramach projektu przekazana została nieodpłatnie do eksploatacji Przedsiębiorstwu Wodociągowo-Kanalizacyjnemu, natomiast sieć kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami ścieków niezbędnymi do funkcjonowania tej sieci przekazane zostały nieodpłatnie do eksploatacji Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji. Oba podmioty posiadają odrębną od Gminy osobowość prawną (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) oraz są odrębnymi od Gminy podatnikami podatku od towarów i usług. Przekazanie ww. infrastruktury nastąpiło bezpośrednio po oddaniu inwestycji do użytkowania. Gmina dokonała centralizacji ze swoimi jednostkami budżetowymi od dnia 1 stycznia 2017 r., natomiast podmioty, którym przekazano do eksploatacji powyższe sieci nie podlegają obowiązkowi centralizacji rozliczeń z Gminą.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu pn.: "Uzbrojenie terenów inwestycyjnych (...)".

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że - mimo, że Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT - w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie są spełnione. Gmina realizując inwestycję nie działa w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w celu realizacji inwestycji nie są - jak wskazał Zainteresowany - w żadnym zakresie związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Gminę.

Analizując kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji polegającej na uzbrojeniu terenów w sieć wodociągową i kanalizacyjną, którą przekazano nieodpłatnie do eksploatacji podmiotom posiadającym odrębną od Gminy osobowość prawną oraz będącymi odrębnymi od Gminy podatnikami podatku od towarów i usług, należy wskazać, że Gmina nie wykorzystuje ww. infrastruktury do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wybudowanie sieci służyło wykonywaniu zadań publicznoprawnych w zakresie wodociągów i kanalizacji, a następnie przekazanie tej infrastruktury nieodpłatnie podmiotom nie było prowadzone w celu osiągania zysku, a wynika jedynie z realizacji zadania publicznego o charakterze gminnym określonego ustawami, w zakresie wodociągów i kanalizacji. Mając na uwadze okoliczność, że przekazując nieodpłatnie sieć wodociągową i kanalizacyjną Wnioskodawca nie działał w charakterze podatnika, czynności takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, co w konsekwencji powoduje brak możliwości odliczenia podatku VAT.

Również w odniesieniu do budowy drogi, nie są spełnione przesłanki do odliczenia, gdyż Wnioskodawca realizował zadania publiczne nałożone na niego ww. ustawą o samorządzie gminnym. Tym samym, realizując opisaną inwestycję, Gmina nie działała w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tej inwestycji nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową drogi.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma także możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia określonych warunków, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją projektu pn.: "Uzbrojenie terenów inwestycyjnych (...)" Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Gmina nie ma również możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.