0112-KDIL2-3.4012.105.2017.2.ZD - Brak prawa do odliczania VAT w związku z realizacją projektu skomunikowania terenów rekreacyjnych szlakiem pieszo-rowerowym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-3.4012.105.2017.2.ZD Brak prawa do odliczania VAT w związku z realizacją projektu skomunikowania terenów rekreacyjnych szlakiem pieszo-rowerowym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2017 r. (data wpływu 24 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: "Skomunikowanie terenów rekreacyjnych szlakiem pieszo-rowerowym" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: "Skomunikowanie terenów rekreacyjnych szlakiem pieszo-rowerowym". Wniosek uzupełniono w dniu 24 maja 2017 r. o wskazanie adresu elektronicznego w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina wystąpiła do Urzędu Wojewódzkiego z wnioskiem pn.: "Skomunikowanie terenów rekreacyjnych szlakiem pieszo-rowerowym" o dofinansowanie realizacji projektu ze środków UE w ramach EFRR.

Celem projektu będzie redukcja emisji zanieczyszczeń do atmosfery poprzez budowę infrastruktury dającej możliwość pozostawienia środków transportu osobowego w celu skorzystania z transportu publicznego. Użytkownicy będą magli dojechać do centrum przesiadkowego z różnych, oddalonych lokalizacji, pozostawić w bezpiecznym miejscu swoje środki lokomocji i kontynuować dalej podróż transportem zbiorowym. W ramach projektu zostanie wybudowanych: 6 parkingów typu A, 6 parkingów typu B oraz skomunikowanie tych miejsc na terenie gminy ścieżkami pieszymi i rowerowymi. Rezultatem realizacji projektu będzie przede wszystkim zmniejszenie wydzielania szkodliwych substancji do atmosfery poprzez zaprzestanie korzystania z samochodów, zwiększenie liczby osób korzystających z transportu zbiorowego, zmniejszenie natężenia ruchu oraz skomunikowanie centrum miejscowości i zwiększenie bezpieczeństwa pieszych.

Wszystkie elementy projektu będą udostępniane całkowicie nieodpłatnie i nie będą z tego tytułu pobierane żadne opłaty. Wszystkie miejsca parkingowe oraz ścieżki pieszo-rowerowe udostępniane będą nieodpłatnie.

Wszystkie towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji projektu będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę i nie będą miały żadnego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Wnioskodawcę. Inwestorem dla przedsięwzięcia będzie Gmina, która także będzie właścicielem majątku, który powstanie w wyniku realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia. W imieniu Gminy powstałym majątkiem zarządzać będzie Wójt Gminy. Podstawowym zadaniem Gminy jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb gminnej wspólnoty samorządowej. W przypadku tego przedsięwzięcia Gmina realizuje zadanie, którego efektem będzie zaspokajanie tego typu potrzeb w zakresie infrastruktury komunikacyjnej i ochrony środowiska naturalnego. Powstała infrastruktura zostanie udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie będzie generowała dochodów dla Gminy. Projekt nie generuje i nie będzie generować żadnych przychodów, w związku z powyższym brak jest czynności podlegających opodatkowaniu. Nie będzie występować także sytuacja, w której zaistnieje możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina jest organem władzy publicznej (art. 2 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym; Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn. zm.). Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku przedmiotowego projektu nie zachodzi taka sytuacja. Jeżeli zaistnieją przesłanki umożliwiające odzyskanie tego podatku przez Beneficjenta, zobowiązuje się on do zwrotu zrefundowanej w ramach ww. projektu części poniesionego podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina w odniesieniu do projektu pn.: "Skomunikowanie terenów rekreacyjnych szlakiem pieszo-rowerowym" dofinansowanego ze środków UE z EFRR ma możliwość odliczenia w całości lub w części podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z realizacją projektu pn.: "Skomunikowanie terenów rekreacyjnych szlakiem pieszo-rowerowym" dofinansowanego ze środków UE z EFRR, nie można uzyskać odliczenia w całości lub w części podatku VAT, gdyż w trakcie realizacji przedsięwzięcia jak również po jego zakończeniu nie będą podejmowane żadne czynności podlegając opodatkowaniu. Wszystkie towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji projektu będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę i nie będą miały żadnego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Wnioskodawcę. Natomiast prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych. Realizacja projektu wynika z zadań własnych gminy w oparciu o art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina jak i Urząd Gminy nie wykorzysta projektu na cele działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki terenami i ochrony środowiska (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy), gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina wystąpiła z wnioskiem pn.: "Skomunikowanie terenów rekreacyjnych szlakiem pieszo-rowerowym" o dofinansowanie realizacji projektu. Celem projektu będzie redukcja emisji zanieczyszczeń do atmosfery poprzez budowę infrastruktury dającej możliwość pozostawienia środków transportu osobowego w celu skorzystania z transportu publicznego. W ramach projektu zostanie wybudowanych: 6 parkingów typu A, 6 parkingów typu B oraz skomunikowanie miejsc na terenie Gminy ścieżkami pieszymi i rowerowymi. Rezultatem realizacji projektu będzie przede wszystkim zmniejszenie wydzielania szkodliwych substancji do atmosfery poprzez zaprzestanie korzystania z samochodów, zwiększenie liczby osób korzystających z transportu zbiorowego, zmniejszenie natężenia ruchu oraz skomunikowanie centrum miejscowości i zwiększenie bezpieczeństwa pieszych. Wszystkie elementy projektu będą udostępniane całkowicie nieodpłatnie i nie będą z tego tytułu pobierane żadne opłaty. Wszystkie miejsca parkingowe oraz ścieżki pieszo-rowerowe udostępniane będą nieodpłatnie. Wszystkie towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji projektu będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę i nie będą miały żadnego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Wnioskodawcę. Inwestorem dla przedsięwzięcia będzie Gmina, która także będzie właścicielem majątku, który powstanie w wyniku realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia. W imieniu Gminy powstałym majątkiem zarządzać będzie Wójt Gminy. Podstawowym zadaniem Gminy jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb gminnej wspólnoty samorządowej. W przypadku tego przedsięwzięcia Gmina realizuje zadanie, którego efektem będzie zaspokajanie tego typu potrzeb w zakresie infrastruktury komunikacyjnej i ochrony środowiska naturalnego. Powstała infrastruktura zostanie udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie będzie generowała dochodów dla Gminy. Projekt nie generuje i nie będzie generować żadnych przychodów, w związku z powyższym brak jest czynności podlegających opodatkowaniu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy będzie mu przysługiwało - w całości lub w części - prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując inwestycję polegającą na budowie parkingów oraz ścieżek pieszych i rowerowych, nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tej operacji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją projektu pn.: "Skomunikowanie terenów rekreacyjnych szlakiem pieszo-rowerowym" Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać - w jakiejkolwiek części - prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działać jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją operacji nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl