0112-KDIL2-2.4012.82.2019.1.LS - Ustalenie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2019 r. (data wpływu 14 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: "A"- jest prawidłowe.

W dniu 14 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: "A".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat (dalej także Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego i działa między innymi na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 995 z późn. zm., dalej także jako u.s.p.). Zgodnie z art. 2 ust. 2 u.s.p. Powiat ma osobowość prawną. W związku z dokonaną centralizacją w zakresie rozliczeń podatku VAT podatnikiem tego podatku jest Powiat. Wnioskodawca posiada status podatnika VAT czynnego.

Wnioskodawca wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie wskazanym w art. 4 ust. 1 u.s.p., przy czym zgodnie z art. 4 ust. 3 u.s.p. mogą określać inne zadania Powiatu. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 8 oraz pkt 19 u.s.p. każdy Powiat realizuje między innymi zadania w zakresie 8) kultury fizycznej i turystyki 19) utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Na zrealizowanie zadania pn.: "A" Wnioskodawca ubiegał się o pozyskanie dofinansowania z Unii Europejskiej. W związku z powyższym Wnioskodawca zawarł w dniu 13 grudnia 2017 r. z Województwem umowę o dofinansowanie. Umowa została podpisana w ramach poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W ramach realizacji umowy powstały 2 obiekty, tj.: siłownia zewnętrzna oraz plac zabaw (dalej także jako inwestycja lub zadanie). Umowa o dofinansowanie stanowi załącznik do wniosku o interpretację. Zakres prac obejmuje:

Realizacja inwestycji służyć będzie zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnej w sposób istotny do jej aktywizacji i integracji oraz poprawy zdrowia i sprawności fizycznej zarówno dzieci i młodzieży jak i osób dorosłych. Wnioskodawca oraz jego jednostki organizacyjne nie prowadzą i nie planują prowadzić żadnej działalności gospodarczej w związku z efektami inwestycji. Wybudowane obiekty rekreacyjne nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Powstała w wyniku realizacji ogólnodostępna siłownia oraz plac zabaw użytkowane są bezpłatnie przez użytkowników. Po zakończeniu inwestycji Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał inwestycji do czynności opodatkowanych i Wnioskodawca nie będzie czerpał dochodów podlegających opodatkowaniu z tej inwestycji.

Składając wniosek o płatność w ramach umowy o dofinansowanie Powiat zobowiązany jest do złożenia również oświadczenia o kwalifikowalności podatku VAT w związku z inwestycją wraz z potwierdzeniem wystąpienia do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej (kopia wniosku ORD-IN).

W związku z faktem złożenia przez Wnioskodawcę wniosku o płatność w ramach umowy o dofinansowanie Wnioskodawca otrzymał wezwanie do złożenia kopii podatkowej interpretacji indywidualnej w sprawie braku możliwości odliczenia VAT w zakresie realizacji inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji zadania pn.: "A" realizowanego w ramach umowy o dofinansowanie zawartej w dniu 13 grudnia 2017 r. z Województwem w związku, z którą Wnioskodawca pozyskał środki finansowe z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji zadania pn.: "A" realizowanego w ramach umowy o dofinansowanie zawartej w dniu 13 grudnia 2017 r. z Województwem w związku z którą Wnioskodawca pozyskał środki finansowe z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Organy skarbowe w licznych interpretacjach podatkowych dotyczących podobnego stanu faktycznego sprawy potwierdziły, iż w przypadku budowy siłowni zewnętrznej oraz placu zabaw i małej architektury przez JST jednostkom tym nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w wysokości wynikającej z wystawionych faktur dokumentujących poniesione nakłady na realizację tych inwestycji. Powyższe wynika między innymi z następujących interpretacji podatkowych:

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm. - dalej także UPTU), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Dla oceny prawidłowości zastosowania ww. przepisu istotne jest to:

Aby Powiatowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest spełnienie obu powyższych przesłanek łącznie. Rozpocząć w tym przypadku należy od drugiej przesłanki. Stwierdzić bowiem należy, że inwestycja ostała zrealizowana aby wypełnić następujące ustawowe zadania Powiatu:

Zdaniem Wnioskodawcy, dopóki zaspokajanie zbiorowych potrzeb określonych w art. 4 ust. 1 u.s.p. odbywa się w drodze realizacji obowiązków ustawowych, to taka działalność nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT więc realizacja przedmiotowej inwestycji nie jest w żaden sposób związana z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

Do wniosku o przyznanie pomocy złożonego przez Powiat w Urzędzie Marszałkowskim został dołączony załącznik: "Oświadczenie o kwalifikowalności VAT w którym oświadczono, że Powiat nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego podatku VAT z powodu niespełnienia przesłanek wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług".

Jednocześnie stwierdzić należy, ze również pierwsza przesłanka nie będzie przez Wnioskodawcę spełniona. Podmiotowość podatkową na gruncie UPTU wyznaczają przepisy działu III, rozdział I ustawy, a więc art. 15-18 UPTU. Natomiast o tym, czy i w jakich warunkach jednostka samorządu terytorialnego (w tym powiat) jest podatnikiem VAT, rozstrzyga art. 15 ust. 6 UPTU. Zgodnie z treścią tego przepisu nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższy przepis stanowi implementację art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.). Przepis dyrektywy stanowi, że krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej również: TSUE) wielokrotnie wskazywał, że dla zastosowania art. 4 ust. 5 VI Dyrektywy (obecnie art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE) konieczne jest spełnienie łączne dwóch przesłanek: działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i musi być ona wykonywana w celu sprawowania władzy publicznej (m.in. wyroki TS w sprawie: Comune di Carpaneto Piacentino i In. C-4/89, EU: C-1990: 204 i Isle of Wight Council i In., C-288/07, EU: C: 2008:505).

Powyższe oznacza więc, że jednostki samorządu terytorialnego mogą być uznane za podatników podatku VAT ale tylko przy spełnieniu określonych przesłanek. Innymi słowy, w działalności jednostek samorządu terytorialnego należy wyróżnić wykonywanie działań publicznych i wykraczającą poza te działania działalność gospodarczą. Przez wykonywanie zadań publicznych należy rozumieć te działania, które mają na celu korzyść ogółu. Istotne jest to, że Powiat wykonując zadania administracji publicznej może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej. W art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym korzyść ogółu określona jest jako zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, którą tworzą mieszkańcy Powiatu.

O publicznym bądź prywatnym charakterze działania przesądza to, że wykonywanie zadań publicznych odbywa się na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących i że poprzez te działania zaspokajane są zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej.

Jak to już zostało wcześniej wspomniane, realizacja zadań określonych w art. 4 ust. 1 pkt 8 i 19 nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu, a więc Powiat realizując te czynności nie działa jako podatnik VAT.

Biorąc pod uwagę zaprezentowane przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie spełnia zarówno pierwszej przesłanki (nie działa jako podatnik VAT), jak i drugiej przesłanki (inwestycja nie ma związku z czynnościami podatkowanymi). Oznacza to, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji opisanej we wniosku inwestycji.

Jednocześnie uwzględniając fakt, iż Wnioskodawca jest w okresie realizacji wniosku o płatności i otrzymał wezwanie z Urzędu Marszałkowskiego w ramach umowy o dofinansowanie do złożenia kopii podatkowej interpretacji indywidualnej Wnioskodawca zwraca się z prośbą o możliwie szybkie rozpoznanie wniosku, biorąc również pod uwagę fakt, że organy skarbowe wydały już szereg interpretacji w bardzo podobnych sprawach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 995, z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 8 i pkt 19 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in. kultury fizycznej i turystyki oraz utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Powiat jest jednostką samorządu terytorialnego i działa między innymi na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 8 oraz pkt 19 ustawy o samorządzie powiatowym każdy Powiat realizuje między innymi zadania w zakresie 8) kultury fizycznej i turystyki 19) utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. Na zrealizowanie zadania pn.: "A" Wnioskodawca ubiegał się o pozyskanie dofinansowania z Unii Europejskiej. W związku z powyższym Wnioskodawca zawarł w dniu 13 grudnia 2017 r. z Województwem umowę o dofinansowanie. Umowa została podpisana w ramach poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W ramach realizacji umowy powstały 2 obiekty, tj.: siłownia zewnętrzna oraz plac zabaw (dalej także jako inwestycja lub zadanie). Zakres prac obejmuje:

Realizacja inwestycji służyć będzie zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnej w sposób istotny do jej aktywizacji i integracji oraz poprawy zdrowia i sprawności fizycznej zarówno dzieci i młodzieży jak i osób dorosłych. Wnioskodawca oraz jego jednostki organizacyjne nie prowadzą i nie planują prowadzić żadnej działalności gospodarczej w związku z efektami inwestycji. Wybudowane obiekty rekreacyjne nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Powstała w wyniku realizacji ogólnodostępna siłownia oraz plac zabaw użytkowane są bezpłatnie przez użytkowników. Po zakończeniu inwestycji Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał inwestycji do czynności opodatkowanych i Wnioskodawca nie będzie czerpał dochodów podlegających opodatkowaniu z tej inwestycji.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Bowiem w ramach realizowanego zadania Powiat nie będzie dokonywał zakupów towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nie będzie działał w charakterze podatnika VAT. Jak wskazał Wnioskodawca - "wybudowane obiekty rekreacyjne nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Powstała w wyniku realizacji projektu ogólnodostępna siłownia oraz plac zabaw użytkowane są bezpłatnie przez użytkowników. Po zakończeniu inwestycji Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał inwestycji do czynności opodatkowanych i Wnioskodawca nie będzie czerpał dochodów podlegających opodatkowaniu z tej inwestycji".

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: "A". Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tutejszy organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Dodatkowo, tut. Organ wyjaśnia, iż wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są w terminie, o którym mowa w art. 14d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), tj. bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosków. Ponadto, wszystkie wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są z zachowaniem kolejności wpływu.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Z powyższych przepisów wynika, że Organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.