0112-KDIL2-2.4012.553.2018.1.AG - Opodatkowanie podatkiem VAT przekazania w drodze darowizny prawa użytkowania wieczystego nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 grudnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-2.4012.553.2018.1.AG Opodatkowanie podatkiem VAT przekazania w drodze darowizny prawa użytkowania wieczystego nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2018 r. (data wpływu 30 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy darowizna prawa użytkowania wieczystego nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy darowizna prawa użytkowania wieczystego nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto zamierza przekazać w drodze darowizny prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr Y na rzecz Domu Kultury.

Nieruchomość będąca przedmiotem zamierzonej darowizny jest własnością Województwa. Gmina Miejska nabyła prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości gruntowej oznaczonej nr Y o powierzchni 0,1414 ha oraz prawa własności znajdującego się na gruncie budynku byłego kina umową notarialną z dnia 29 września 2009 r. Zgodnie z treścią aktu notarialnego nabycie tych praw nie było opodatkowane podatkiem VAT.

W chwili obecnej w związku z rozpoczęciem realizacji projektu "Rewitalizacja Domu Kultury i kina na cele kulturalne, edukacyjne, społeczne" budynek kina został rozebrany. Na działce tej aktualnie znajduje się część budynku Domu Kultury stanowiącego jego własność i nie będącego przedmiotem darowizny.

Nieruchomość znajduje się na terenie nie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Według ustaleń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta nieruchomość położona jest w granicach obszaru o przeznaczeniu podstawowym określonym jako usługi publiczne. Z wypisu z rejestru ewidencji gruntów wynika, że nieruchomość ozn. nr Y posiada użytek gruntowy oznaczony symbolem B1 jako inne tereny zabudowane.

Nieodpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości gruntowej nastąpi na cele publiczne na podstawie art. 13 ust. 2 w związku z art. 6 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 121, z późn. zm.) na rzecz Domu Kultury z przeznaczeniem na prowadzenie działalności kulturalnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność przekazania w drodze darowizny prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr Y na rzecz Domu Kultury podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie w drodze darowizny prawa użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz Domu Kultury, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów, a także przekazanie nieodpłatnie towarów, a w szczególności darowizny pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia.

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi, iż Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nieruchomością będącą przedmiotem darowizny, czynność ta nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług, ponieważ nie mieści się w pojęciu dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wskazać należy, że w wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu oraz w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy zauważyć, że dostawa towarów, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątek, który został zawarty - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;

2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części.

Powyższe oznacza, że darowiznę towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

W konsekwencji, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym Miasto, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Miasto zamierza przekazać w drodze darowizny prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr Y na rzecz Domu Kultury. Nieruchomość będąca przedmiotem zamierzonej darowizny jest własnością Województwa. Gmina Miejska nabyła prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości gruntowej oznaczonej nr Y o powierzchni 0,1414 ha oraz prawo własności znajdującego się na gruncie budynku byłego kina umową notarialną z dnia 29 września 2009 r. Zgodnie z treścią aktu notarialnego nabycie tych praw nie było opodatkowane podatkiem VAT. W chwili obecnej w związku z rozpoczęciem realizacji projektu "Rewitalizacja Domu Kultury i kina na cele kulturalne, edukacyjne, społeczne" budynek kina został rozebrany. Na działce tej aktualnie znajduje się część budynku Domu Kultury stanowiącego jego własność i nie będącego przedmiotem darowizny. Nieruchomość znajduje się na terenie nie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Według ustaleń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta nieruchomość położona jest w granicach obszaru o przeznaczeniu podstawowym określonym jako usługi publiczne. Z wypisu z rejestru ewidencji gruntów wynika, że nieruchomość ozn. nr Y posiada użytek gruntowy oznaczony symbolem B1 jako inne tereny zabudowane.

Nieodpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości gruntowej nastąpi na cele publiczne na podstawie art. 13 ust. 2 w związku z art. 6 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami na rzecz Domu Kultury z przeznaczeniem na prowadzenie działalności kulturalnej.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy czynność przekazania w drodze darowizny prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr Y na rzecz Domu Kultury będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, że darowizna ww. prawa użytkowania wieczystego nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Miasto będzie występowało w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Należy jednak wskazać, że planowana darowizna prawa użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz Domu Kultury nie będzie mieścić się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - wskazanym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że czynność ta będzie co prawda czynnością wykonywaną przez podmiot uznany za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, w wyniku której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania nieruchomością (towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) jak właściciel. Jednakże z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tej nieruchomości. Zatem w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania prawa użytkowania wieczystego nieruchomości nr Y na rzecz Domu Kultury za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Podsumowując, czynność przekazania w drodze darowizny prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr Y na rzecz Domu Kultury nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl