0112-KDIL2-2.4012.512.2018.2.AG - Zwolnienie limitowe z VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2018 r. (data wpływu 10 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2018 r. (data wpływu 22 października 2018 r.) oraz pismem z dnia 16 listopada 2018 r. (data wpływu 16 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 22 października 2018 r. o pełnomocnictwo szczególne oraz w dniu 16 listopada 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką osobową - spółką jawną powstałą z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka z o.o.) w spółkę jawną w trybie art. 551 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: k.s.h.). Przekształcenie nastąpiło w 2018 r. Wnioskodawcy przysługują wszystkie prawa i obowiązki Spółki z o.o. na podstawie art. 553 k.s.h. Spółka z o.o. z przekształcenia, której powstał Wnioskodawca złożyła w 2013 r. zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R. Spółka z o.o. w zgłoszeniu tym oświadczyła, że rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (dalej: VATU). Status ten był utrzymywany do momentu przekształcenia, tj. Spółka z o.o. od dnia zgłoszenia rejestracyjnego do dnia przekształcenia była czynnym podatnikiem VAT i nie korzystała ze zwolnienia z art. 113 VATU. Po przekształceniu w 2018 r. Wnioskodawca - następca prawny Spółka z o.o., złożył w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT - VAT-R, aktualizując dane w rejestrze wyłącznie w zakresie zmiany nazwy spółki. Zarząd Wnioskodawcy począwszy od 2019 r. zamierza wykreślić Wnioskodawcę z rejestru VAT i prowadzić działalność zwolnioną z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 VATU. Spółka będzie spełniać wszystkie wymogi określone w art. 113 ust. 1 VATU. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy w świetle art. 113 ust. 1 VATU Wnioskodawca począwszy do 2019 r. będzie mógł korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 VATU.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 16 listopada 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca począwszy od roku 2019 może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, począwszy od roku 2019 może skorzystać on ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VATU. Zgodnie z art. 113 ust. 1 VATU zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 VATU). Wnioskodawca jest spółką powstałą z przekształcenia spółki z o.o. i jest następcą prawnym Spółki z o.o., zarówno na gruncie cywilnoprawnym, jak i podatkowym. Należy bowiem wskazać, że zgodnie z art. 93a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (dalej: o.p.), osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku: 1. przekształcenia innej osoby prawnej, 2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki. W myśl natomiast art. 93a § 2 pkt 1 lit. b ww. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej. Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) w spółkę osobową, spółka ta staje się sukcesorem generalnym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W przypadku przekształcenia mamy do czynienia z tym samym podmiotem, ale ze zmienioną formą prawną. Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że Spółka z o.o. w 2013 r. zrezygnowała ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 VATU i prowadziła działalność opodatkowaną VAT. Wnioskodawca, jako sukcesor generalny Spółka z o.o., który wszedł we wszystkie prawa i obowiązki Sp. z o.o. również prowadzi działalność opodatkowaną VAT. Jednocześnie od 2019 r. Wnioskodawca zamierza wykreślić się z rejestru VAT i prowadzić działalność zwolnioną. Mając na uwadze, że Wnioskodawca jest tym samym podmiotem co Sp. z o.o., ale ze zmienioną formą prawną, oraz, że wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe Sp. z o.o., to termin roczny, o którym mowa w art. 113 ust. 11 VATU rozpoczął dla niego bieg z początkiem 2014 r. i z końcem tego roku swój bieg zakończył. Samo przekształcenie było czynnością neutralną z punktu widzenia przepisów VAT i nie miało żadnego wpływu na możliwość skorzystania ze zwolnienia w podatku VAT od 2019 r. Z całą pewnością nie można przyjąć, że dla Wnioskodawcy, który po dniu przekształcenia złożył w związku z przekształceniem zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R, rozpoczął ponownie swój bieg termin, o którym mowa w art. 113 ust. 11 VATU i dopiero począwszy od 2020 r. Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT. Reasumując, skoro Spółka z.o.o. z przekształcenia której powstał Wnioskodawca mogłaby w świetle art. 113 ust. 11 ponownie skorzystać ze zwolnienia od roku 2019, to prawo takie przysługuje również Wnioskodawcy. Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca wnosi o uznanie powyższego stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; 3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy - podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 - art. 113 ust. 9 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu, ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, o ile zostaną spełnione pozostałe - wynikające z treści przepisu art. 113 ustawy - przesłanki uprawniające do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Z kolei zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

* dokonujących dostaw:

* energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

* wyrobów tytoniowych,

* samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

* świadczących usługi:

* nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką osobową - spółką jawną powstałą z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę jawną w trybie art. 551 § 1 kodeksu spółek handlowych. Przekształcenie nastąpiło w 2018 r. Wnioskodawcy przysługują wszystkie prawa i obowiązki Spółki z o.o. na podstawie art. 553 Kodeksu spółek handlowych. Spółka z o.o. z przekształcenia, której powstał Wnioskodawca złożyła w 2013 zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R. Spółka z o.o. w zgłoszeniu tym oświadczyła, że rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Status ten był utrzymywany do momentu przekształcenia, tj. Spółka z o.o. od dnia zgłoszenia rejestracyjnego do dnia przekształcenia była czynnym podatnikiem VAT i nie korzystała ze zwolnienia z art. 113 ustawy. Po przekształceniu w 2018 r. Wnioskodawca - następca prawny Spółka z o.o., złożył w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT - VAT-R, aktualizując dane w rejestrze wyłącznie w zakresie zmiany nazwy Spółki. Zarząd Wnioskodawcy począwszy od 2019 r. zamierza wykreślić Wnioskodawcę z rejestru VAT i prowadzić działalność zwolnioną z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Spółka będzie spełniać wszystkie wymogi określone w art. 113 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy począwszy od 2019 r. może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do powyższego zaznaczyć należy, że w przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy ustalić, czy powstała spółka jawna jest następcą prawno-podatkowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących.

Podstawę prawną przekształceń spółek prawa handlowego stanowią przepisy działu III ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 551 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą).

Jak wynika z art. 1 § 2 Kodeksu spółek handlowych, spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Natomiast art. 4 § 1 pkt 1 i pkt 2 Kodeksu spółek handlowych stanowi, że użyte w ustawie określenia oznaczają:

Z treści art. 552 Kodeksu spółek handlowych wynika, że spółka przekształcana staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla spółkę przekształcaną.

Stosownie do art. 553 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej.

Treść powołanych przepisów wskazuje, że w przypadku przekształceń spółek prawa handlowego nie następuje likwidacja spółki przekształcanej, lecz proces polegający na zmianie formy prawnej prowadzonej działalności. Podkreślenia wymaga, że zarówno przed przekształceniem, jak i po nim, mamy do czynienia z tym samym podmiotem, który jedynie zmienia swą formę prawną.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują m.in. przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.).

W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,

2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

W myśl art. 93a § 2 Ordynacji podatkowej przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

Stosownie do art. 93e Ordynacji podatkowej przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Określona cytowanymi przepisami Ordynacji podatkowej sukcesja jest sukcesją uniwersalną, co oznacza, że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika. W procesie przekształcenia polegającym na zmianie formy prawnej prowadzonej działalności nie dochodzi do rozwiązania, a w rezultacie do likwidacji spółki przekształcanej. Przekształcenie nie zmienia podmiotu, a jedynie typ spółki handlowej w obrębie tego samego podmiotu.

Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przez przepisy prawa podatkowego - rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Przeniesienie powyższych przepisów na grunt ustawy o podatku od towarów i usług oznacza, że powstała w wyniku przekształcenia spółka handlowa przejmuje wszystkie prawa i obowiązki, jakie na mocy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przysługiwały spółce przekształcanej.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów Kodeksu spółek handlowych oraz Ordynacji podatkowej, przekształcenie spółek następuje z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień przekształcenia) i z tym dniem spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej.

Odnosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca - Spółka jawna jest następcą prawno-podatkowym Spółki z o.o., która w 2013 r. złożyła zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług - VAT R rezygnując ze zwolnienia wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy. Zatem należy przyjąć, że rezygnacja z ww. zwolnienia w podatku od towarów i usług w przypadku Wnioskodawcy - Spółki jawnej - nastąpiła w 2013 r.

Jak wskazano powyżej, podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego pod warunkiem, że:

* minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował,

* w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty 200.000 zł,

* powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca,

* nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Spółka jawna będąca następcą prawno-podatkowym Spółki z o.o. - spełnia wskazane wyżej warunki, zatem zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy, będzie miał prawo do skorzystania od 1 stycznia 2019 r. ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca - Spółka jawna będąca następcą prawno-podatkowym Spółki z o.o. - będzie mógł od 1 stycznia 2019 r. skorzystać z prawa do zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.