0112-KDIL2-2.4012.417.2018.2.GM - Ustalenie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - przebudowy hangaru.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2018 r. (data wpływu 30 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 września 2018 r. (data wpływu 8 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 30 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 września 2018 r. (data wpływu 8 października 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miasto (dalej: Wnioskodawca lub Miasto) jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Miasto będąc podatnikiem VAT składa do właściwego urzędu skarbowego deklaracje VAT-7.

Miasto realizowało projekt o nazwie "...".

Projekt polegał na przebudowie hangaru tj. gruntownym remoncie hali jachtowej wraz z biurowo-magazynową częścią budynku i dobudowie pomieszczenia dla bosmana. Zakres inwestycji obejmował również wykonanie nowych nawierzchni drogi, parkingów i ciągów pieszych. Realizacja projektu poprzez podniesienie standardów przystani jachtowej i dostosowanie jej do potrzeb turystyczno-rekreacyjnych będzie wpływać bezpośrednio na poszerzenie oferty turystycznej i rekreacyjnej Miasta, co podniesie atrakcyjność turystyczną Miasta i regionu. W rezultacie zwiększy się liczba osób korzystających z dziedzictwa naturalnego Miasta - rzeki, co przełoży się na utrzymanie przewagi konkurencyjnej nad innymi regionami w oparciu o posiadane zasoby dziedzictwa naturalnego.

Właścicielem infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu, tj. zmodernizowanego hangaru po zakończeniu realizacji projektu (zarówno w okresie trwałości, jak i po jego zakończeniu), będzie Beneficjent, tj. Gmina Miasto, reprezentowana przez Prezydenta Miasta. Za utrzymanie i monitorowanie wskaźników wygenerowanych przez projekt w okresie trwałości, tj. w okresie 5 lat od dokonania ostatniej płatności na rzecz Beneficjenta, będzie odpowiedzialny Beneficjent.

W imieniu Prezydenta Miasta zmodernizowaną w wyniku realizacji projektu infrastrukturą zarządzać będzie miejska jednostka organizacyjna wchodząca w skład centralizacji VAT - Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji. Za eksploatację powstałej infrastruktury odpowiadać będzie dyrektor Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji. Środki finansowe na utrzymanie wytworzonej w ramach projektu infrastruktury będą pochodziły ze środków budżetu Miasta. Natomiast głównym użytkownikiem obiektu, na mocy umowy użyczenia, będzie Stowarzyszenie (umowa użyczenia pomiędzy Gminą Miasto, a Stowarzyszeniem zawarta na czas nieokreślony).

Majątek, który powstał w wyniku realizacji projektu, stanowić będzie własność Gminy Miasto. Podatek VAT stanowił w projekcie koszt kwaliflkowalny, ponieważ Wnioskodawca ze względu na charakter i cele projektu, nie miał możliwości jego odzyskania. W przedmiotowym projekcie brak jest podmiotowego związku zakupów towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną. Zgodnie z przepisami (Ustawa z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), uwarunkowane jest, aby zakupywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowym projekcie przesłanka ta nie została spełniona.

Projekt generuje przychody opodatkowane z tytułu działalności statutowej Stowarzyszenia (w projekcie założono, że będą one na stałym poziomie w całym okresie odniesienia). Projekt nie jest dochodowy, gdyż koszty utrzymania infrastruktury przewyższają przychody uzyskiwane od użytkowników. Od uzyskanego przychodu Stowarzyszenie odprowadzało będzie należny podatek do Urzędu Skarbowego.

Według Beneficjenta podatek VAT poniesiony w projekcie może być kwalifikowalny, gdyż podatnikiem będzie nie organ pomocniczy Beneficjenta, a odrębny podmiot Stowarzyszenie, pobierające opłaty od użytkowników wytworzonej w ramach projektu infrastruktury. Stowarzyszenie nie jest jednostką organizacyjną Urzędu Miejskiego. Wydatki na realizację projektu (podatek naliczony) poniesione zostały po stronie Urzędu Miejskiego (organu pomocniczego Prezydenta Miasta reprezentującego Gminę Miasto). W wyniku użytkowania infrastruktury zmodernizowanej w projekcie, Stowarzyszenie osiągać będzie przychody z tytułu pobieranych opłat za wodowanie i przechowywanie jachtów. Przychody Stowarzyszenia będą opodatkowane (podatek należny) i mimo możliwości przyporządkowania podatku naliczonego do sprzedaży opodatkowanej, Gmina Miasto nie może skorzystać z uprawnienia do odliczenia poniesionego podatku VAT.

Podatek VAT został uwzględniony we wniosku aplikacyjnym projektu jako kosz kwalifikowany, czyli niemożliwy do odzyskania.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 28 września 2018 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy wskazując, iż użyczenie zmodernizowanej infrastruktury hangaru Stowarzyszeniu będzie miało charakter bezpłatnego użyczenia (na mocy umowy użyczenia zawartej w dniu 15 maja 2014 r. pomiędzy Gminą Miasto, a Stowarzyszeniem).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa poniesiony podatek naliczony, związany z realizacją przedmiotowego projektu, był możliwy do odzyskania przez Miasto?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie było możliwości odzyskania podatku naliczonego wynikającego z realizacji opisanego projektu.

W ocenie Wnioskodawcy, żeby taka możliwość zaistniała to zgodnie, z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnik prowadzący działalność gospodarczą, który jest aktywnym podatnikiem podatku VAT musi dokonywane przez siebie zakupy, służące do działalności gospodarczej, wykorzystywać do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z założeniami projektu przychody będą generowane po stronie Stowarzyszenia, które jako odrębny płatnik podatku od towarów i usług samodzielnie rozlicza podatek należny z Urzędem Skarbowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Miasto będąc podatnikiem VAT składa do właściwego urzędu skarbowego deklaracje VAT-7.

Miasto realizowało projekt o nazwie "...".

Projekt polegał na przebudowie hangaru tj. gruntownym remoncie hali jachtowej wraz z biurowo-magazynową częścią budynku i dobudowie pomieszczenia dla bosmana. Zakres inwestycji obejmował również wykonanie nowych nawierzchni drogi, parkingów i ciągów pieszych. Realizacja projektu poprzez podniesienie standardów przystani jachtowej i dostosowanie jej do potrzeb turystyczno-rekreacyjnych będzie wpływać bezpośrednio na poszerzenie oferty turystycznej i rekreacyjnej Miasta, co podniesie atrakcyjność turystyczną Miasta i regionu. W rezultacie zwiększy się liczba osób korzystających z dziedzictwa naturalnego Miasta - rzeki, co przełoży się na utrzymanie przewagi konkurencyjnej nad innymi regionami w oparciu o posiadane zasoby dziedzictwa naturalnego.

Właścicielem infrastruktury zmodernizowanego hangaru po zakończeniu realizacji projektu (zarówno w okresie trwałości, jak i po jego zakończeniu), będzie Wnioskodawca. Za utrzymanie i monitorowanie wskaźników wygenerowanych przez projekt w okresie trwałości, tj. w okresie 5 lat od dokonania ostatniej płatności na rzecz Beneficjenta, będzie odpowiedzialny Wnioskodawca.

W imieniu Prezydenta Miasta zmodernizowaną w wyniku realizacji projektu infrastrukturą zarządzać będzie miejska jednostka organizacyjna wchodząca w skład centralizacji VAT - Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji. Za eksploatację powstałej infrastruktury odpowiadać będzie dyrektor Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji. Środki finansowe na utrzymanie wytworzonej w ramach projektu infrastruktury będą pochodziły ze środków budżetu Miasta. Natomiast głównym użytkownikiem obiektu, na mocy umowy użyczenia, będzie Stowarzyszenie. Użyczenie zmodernizowanej infrastruktury - hangaru - będzie miało charakter bezpłatnego użyczenia (na mocy umowy użyczenia zawartej w dniu 15 maja 2014 r. pomiędzy Gminą Miasto, a Stowarzyszeniem).

Zainteresowany wskazał, że majątek, który powstał w wyniku realizacji projektu, stanowi własność Gminy Miasto. Podatek VAT stanowił w projekcie koszt kwaliflkowalny, ponieważ Wnioskodawca ze względu na charakter i cele projektu, nie miał możliwości jego odzyskania. W przedmiotowym projekcie brak jest podmiotowego związku zakupów towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną.

Według Beneficjenta podatek VAT poniesiony w projekcie może być kwalifikowalny, gdyż podatnikiem będzie nie organ pomocniczy Beneficjenta, a odrębny podmiot Stowarzyszenie, pobierające opłaty od użytkowników wytworzonej w ramach projektu infrastruktury. Stowarzyszenie nie jest jednostką organizacyjną Urzędu Miejskiego. Wydatki na realizację projektu (podatek naliczony) poniesione zostały po stronie Urzędu Miejskiego (organu pomocniczego Prezydenta Miasta reprezentującego Gminę Miasto). W wyniku użytkowania infrastruktury zmodernizowanej w projekcie, Stowarzyszenie osiągać będzie przychody z tytułu pobieranych opłat za wodowanie i przechowywanie jachtów. Przychody Stowarzyszenia będą opodatkowane (podatek należny) i mimo możliwości przyporządkowania podatku naliczonego do sprzedaży opodatkowanej, Gmina Miasto nie może skorzystać z uprawnienia do odliczenia poniesionego podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy, w analizowanej sprawie dotyczą kwestii ustalenia, czy Gmina Miasto ma możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego związanego z realizacją projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W opisie sprawy wskazano, że zmodernizowaną infrastrukturę - hangar - Gmina przekazała Stowarzyszeniu na mocy umowy użyczenia w nieodpłatne używanie.

Zatem aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy ustalić, czy w związku z czynnością nieodpłatnego udostępnienia ww. infrastruktury Stowarzyszeniu Wnioskodawca będzie działać w charakterze podatnika i konsekwentnie, czy czynność ta podlega opodatkowaniu VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy postanowiono, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie nieodpłatne zrównane z odpłatnym świadczeniem), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.) - gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy należy zauważyć, że świadczenie polegające na nieodpłatnym przekazaniu (użyczeniu) Stowarzyszeniu infrastruktury, będącej własnością Gminy, realizowane w ramach wykonywania zadań własnych w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych niewątpliwie stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności jednostki samorządowej.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie infrastruktury na rzecz Stowarzyszenia jest realizowane poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca realizując tę czynność nie wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z przedmiotową inwestycją podkreślić jeszcze raz należy, że zgodnie z powołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wskazano wyżej nieodpłatne przekazanie infrastruktury realizowane jest poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca realizując tę czynność nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Zatem Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z przedmiotową inwestycją.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, ponieważ towary i usługi nabyte w związku z realizacją zadania nie służą Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.