0112-KDIL2-2.4012.358.2018.2.MŁ - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2018 r. (data wpływu 2 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 września 2018 r. (data wpływu 5 września 2018 r.) oraz pismem z dnia 18 września 2018 r. (data wpływu 21 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę sprzedaży trzech działek gruntu wydzielonych z działki nr 283/2 - jest prawidłowe.

W dniu 2 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie. Dnia 5 września 2018 r. oraz 21 września 2018 r. wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z żoną nabyli prywatnie, w ramach majątkowej małżeńskiej wspólności ustawowej, nieruchomość gruntową zabudowaną następującymi budynkami: budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w zwartej zabudowie z budynkiem gospodarczym, budynkiem kotłowni, a także szklarniami, usytuowanymi na działce nr 283, o powierzchni 0,6700 ha. Powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego wynosi 153 m². Nabycie powyższej nieruchomości przez małżonków nastąpiło w ramach postępowania egzekucyjnego (prowadzonego przez właściwego Komornika Sądowego) na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 13 listopada 2014 r. o udzieleniu małżonkom przybicia przedmiotowej nieruchomości oraz na podstawie postanowienia tego samego Sądu z dnia 31 grudnia 2014 r. o przysądzeniu własności wyżej wymienionej nieruchomości na rzecz małżonków. Czynność nabycia przedmiotowej nieruchomości przez małżonków od Komornika Sądowego nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Dla przedmiotowej nieruchomości Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą.

W momencie nabycia przedmiotowej nieruchomości na jej terenie niezabudowanym istniały pozostałości po prowadzonej działalności ogrodniczej przez poprzedniego właściciela. Podatnik i jego żona po zakupie przedmiotowej nieruchomości mieli zamiar wykorzystać istniejącą kotłownie oraz szklarnię, a także wolny od zabudowy grunt na szkółkę roślin i drzew ozdobnych. Plany te nie zostały zrealizowane i zostały szybko porzucone przez małżonków.

Podatnik w momencie zakupu przedmiotowej nieruchomości prowadził i prowadzi do dzisiaj działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, ale do wyżej wymienionej działalności gospodarczej Podatnika nigdy nie była i nie jest wykorzystywana przedmiotowa nieruchomość.

Podatnik i jego żona, po zakupie, nie zamieszkali w przedmiotowej nieruchomości i nie mieszkają w niej do dzisiaj.

Podatnik i jego żona, po zakupie przedmiotowej nieruchomości, rozpoczęli remont budynku mieszkalnego posadowionego na przedmiotowej nieruchomości. Ponadto, Podatnik i jego żona zdemontowali szklarnie, uzyskując w ten sposób pusty grunt. W okresie od 27 kwietnia 2015 r. do 10 lipca 2018 r. (z okresem zawieszenia od 19 kwietnia 2016 r. do 9 września 2016 r.) żona Podatnika prowadziła działalność gospodarczą i w ramach tej działalności gospodarczej żona podatnika kontynuowała remont budynku mieszkalnego. W budynku mieszkalnym łącznie wyremontowane zostały 3 pokoje, które żona Podatnika - w ramach działalności gospodarczej - wynajmowała osobom fizycznym na krótkotrwały pobyt. Remont budynku mieszkalnego nie został ukończony do dnia dzisiejszego i będzie dalej kontynuowany przez małżonków w przyszłości.

Uchwałą z dnia 27 września 2017 r. Rada Miejska uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenów pod zabudowę. W wyżej wymienionym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa nieruchomość małżonków została przeznaczona na: tereny dróg publicznych klasy dojazdowej oraz tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej, stąd działka dotycząca przedmiotowej nieruchomości małżonków o początkowym numerze 283 w dokumentacji administracyjnej stanowi obecnie dwie działki o numerach: 283/1 (dotyczy działki przeznaczonej na tereny dróg publicznych klasy dojazdowej) oraz 283/2 (dotyczy działki przeznaczonej na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz przeznaczonej na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej). Na wniosek Starosty nowe numery działek: 283/1 oraz 283/2 zostały w dniu 9 lutego 2018 r. wpisane do Działu 1-O księgi wieczystej, a jako sposób korzystania z wyżej wymienionych działek w Dziale I-O przedmiotowej księgi wieczystej zapisano:

* dla działki 283/1:TP - grunty przeznaczone pod budowę dróg publicznych lub linii kolejowych,

* dla działki nr 283/2:B - tereny mieszkaniowe.²

Na wniosek Starosty w dniu 13 lutego 2018 r. w dziale III księgi wieczystej KW prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości małżonków wpisano ostrzeżenie o niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym prawo własności nieujawnionej działki nr 283/1 przysługuje Gminie. Wpisu powyższego ostrzeżenia dokonano w wyżej wymienionej księdze wieczystej na podstawie zawiadomienia o zmianie właściciela nieruchomości na podstawie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Usytuowanie budynków na działce nr 283/2 (w jednym z narożników działki) oraz zdemontowanie na tej działce przez małżonków szklarni sprawiło, że obecnie wolny jest od jakiejkolwiek zabudowy grunt na przedmiotowej działce nr 283/2 o obszarze około 5332 m². Podatnik w przyszłości zamierza podzielić ten wolny grunt i wydzielić geodezyjnie - z jednej działki nr 283/2 o powierzchni 5332 m² - co najmniej 3 mniejsze działki:

Małżonkowie tak wydzielone geodezyjnie, opisane powyżej, 3 niezabudowane działki (z wyżej wskazanym przeznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego) chcieliby w przyszłości sprzedać jako osoby fizyczne (osoby prywatne), w ramach obowiązującej w ich małżeństwie wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, innym osobom fizycznym lub prawnym, nie prowadzącym działalności gospodarczej lub prowadzącym działalność gospodarczą.

Z uzupełnienia do wniosku z dnia 3 września 2018 r. wynika, że:

Ad. 1

Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym i Wnioskodawca nie dokonywał ani nie dokonuje dostawy produktów rolnych pochodzących z działki 283/2. Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnia, iż jego żona prowadzi od 1993 r. dział specjalny produkcji rolnej - uprawę szklarniową pomidorów na działce dzierżawionej od ojca Wnioskodawcy (nie jest to działka 283/2).

Ad. 2

Wnioskodawca ogrodził całą działkę 283/2 (jeszcze przed jej podziałem). Wnioskodawca ogłosi o zamiarze sprzedaży działek w prasie lokalnej oraz w internecie.

Z uzupełnienia do wniosku z dnia 18 września 2018 r. wynika, że:

Ad. 1

Grunt (tj. działka nr 283/2), który planuje Wnioskodawca wydzielić (a następnie sprzedać) nie był przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej.

Ad. 2

Wydzielone trzy działki niezabudowane, przeznaczone w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę, przed sprzedażą Wnioskodawca nie będzie udostępniał osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa (sprzedaż) przez Wnioskodawcę i jego małżonkę (w ramach obowiązującej w ich małżeństwie wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej), jako osób prywatnych - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niezabudowanych 3 działek gruntu, o wyżej wymienionych powierzchniach, o przeznaczeniu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, nieprowadzących działalności gospodarczej lub prowadzących działalność gospodarczą byłaby opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa (sprzedaż) przez niego i jego małżonkę (w ramach obowiązującej w ich małżeństwie wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej), jako osób prywatnych - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niezabudowanych 3 działek gruntu, o wyżej wymienionych powierzchniach, o przeznaczeniu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, nieprowadzących działalności gospodarczej lub prowadzących działalność gospodarczą nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT). Małżonkowie dokonywać będą tej sprzedaży, w ramach obowiązującej w ich małżeństwie wspólności małżeńskiej majątkowej ustawowej, jako prywatne osoby fizyczne. Sprzedaż ta nie będzie związana z jakąkolwiek działalnością gospodarczą. Co prawda art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT nie zawiera w swej normie zapisu o dostawie działek budowlanych w ramach działalności gospodarczej, ale - zdaniem Podatnika - w niniejszej sprawie nie będzie miał zastosowania ten artykuł ustawy o VAT. Zdaniem Podatnika dokonana w przyszłości przez małżonków dostawa (sprzedaż) działek opisanych powyżej będzie podlegała pod zwolnienie z podatku VAT opisane normą zawartą w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682), zwanej dalej k.r.o., z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 k.r.o., oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 k.r.o., zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne np. w akcie notarialnym dokumentującym nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 k.r.o., oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy wskazać, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem przedmiotem dokonywanej dostawy/lub świadczonej usługi jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) - jako podatnik VAT.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną nabyli prywatnie, w ramach majątkowej małżeńskiej wspólności ustawowej, nieruchomość gruntową zabudowaną następującymi budynkami: budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w zwartej zabudowie z budynkiem gospodarczym, budynkiem kotłowni, a także szklarniami, usytuowanymi na działce nr 283, o powierzchni 0,6700 ha. Powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego wynosi 153 m². Nabycie powyższej nieruchomości przez małżonków nastąpiło w ramach postępowania egzekucyjnego (prowadzonego przez właściwego Komornika Sądowego). Czynność nabycia przedmiotowej nieruchomości przez małżonków od Komornika Sądowego nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W momencie nabycia przedmiotowej nieruchomości na jej terenie niezabudowanym istniały pozostałości po prowadzonej działalności ogrodniczej przez poprzedniego właściciela. Wnioskodawca i jego żona po zakupie przedmiotowej nieruchomości mieli zamiar wykorzystać istniejącą kotłownie oraz szklarnię, a także wolny od zabudowy grunt na szkółkę roślin i drzew ozdobnych. Plany te nie zostały zrealizowane i zostały szybko porzucone przez małżonków. Wnioskodawca w momencie zakupu przedmiotowej nieruchomości prowadził i prowadzi do dzisiaj działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, ale do działalności gospodarczej Wnioskodawcy nigdy nie była i nie jest wykorzystywana przedmiotowa nieruchomość. Wnioskodawca i jego żona, po zakupie, nie zamieszkali w przedmiotowej nieruchomości i nie mieszkają w niej do dzisiaj.

Wnioskodawca i jego żona, po zakupie przedmiotowej nieruchomości, rozpoczęli remont budynku mieszkalnego posadowionego na przedmiotowej nieruchomości. Ponadto, Wnioskodawca i jego żona zdemontowali szklarnie, uzyskując w ten sposób pusty grunt. W okresie od 27 kwietnia 2015 r. do 10 lipca 2018 r. (z okresem zawieszenia od 19 kwietnia 2016 r. do 9 września 2016 r.) żona Wnioskodawcy prowadziła działalność gospodarczą i w ramach tej działalności gospodarczej żona Wnioskodawcy kontynuowała remont budynku mieszkalnego. W budynku mieszkalnym łącznie wyremontowane zostały 3 pokoje, które żona Wnioskodawcy - w ramach działalności gospodarczej - wynajmowała osobom fizycznym na krótkotrwały pobyt. Remont budynku mieszkalnego nie został ukończony do dnia dzisiejszego i będzie dalej kontynuowany przez małżonków w przyszłości.

Uchwałą z dnia 27 września 2017 r. Rada Miejska uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenów pod zabudowę mieszkaniową. W wyżej wymienionym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa nieruchomość małżonków została przeznaczona na: tereny dróg publicznych klasy dojazdowej oraz tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej, stąd działka dotycząca przedmiotowej nieruchomości małżonków o początkowym numerze 283 w dokumentacji administracyjnej stanowi obecnie dwie działki o numerach: 283/1 (dotyczy działki przeznaczonej na tereny dróg publicznych klasy dojazdowej) oraz 283/2 (dotyczy działki przeznaczonej na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz przeznaczonej na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej). Na wniosek Starosty nowe numery działek: 283/1 oraz 283/2 zostały w dniu 9 lutego 2018 r. wpisane do Działu I-O księgi wieczystej, a jako sposób korzystania z wyżej wymienionych działek w Dziale I-O przedmiotowej księgi wieczystej zapisano:

* dla działki 283/1:TP - grunty przeznaczone pod budowę dróg publicznych lub linii kolejowych,

* dla działki nr 283/2:B - tereny mieszkaniowe.

Usytuowanie budynków na działce nr 283/2 (w jednym z narożników działki) oraz zdemontowanie na tej działce przez małżonków szklarni sprawiło, że obecnie wolny jest od jakiejkolwiek zabudowy grunt na przedmiotowej działce nr 283/2 o obszarze około 5332 m². Podatnik w przyszłości zamierza podzielić ten wolny grunt i wydzielić geodezyjnie - z jednej działki nr 283/2 o powierzchni 5332 m² - co najmniej 3 mniejsze działki:

Małżonkowie tak wydzielone geodezyjnie, opisane powyżej, 3 niezabudowane działki chcieliby w przyszłości sprzedać jako osoby fizyczne (osoby prywatne), w ramach obowiązującej w ich małżeństwie wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, innym osobom fizycznym lub prawnym, nie prowadzącym działalności gospodarczej lub prowadzącym działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym i Wnioskodawca nie dokonywał ani nie dokonuje dostawy produktów rolnych pochodzących z działki 283/2. Zainteresowany ogrodził całą działkę 283/2 (jeszcze przed jej podziałem). Wnioskodawca ogłosi o zamiarze sprzedaży działek w prasie lokalnej oraz w internecie. Grunt, który planuje Wnioskodawca wydzielić, a następnie sprzedać nie był przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej. Ponadto wydzielonych działek Wnioskodawca przed sprzedażą nie udostępniał osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania dostawy trzech niezabudowanych działek gruntu.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany będzie działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy w związku z planowaną sprzedażą działek - za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie będzie podejmował takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Należy zauważyć, że Wnioskodawca w momencie zakupu przedmiotowej nieruchomości prowadził i prowadzi do dzisiaj działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, ale do wyżej wymienionej działalności gospodarczej nigdy nie była i nie jest wykorzystywana przedmiotowa nieruchomość. Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym oraz nie dokonywał ani nie dokonuje dostawy produktów rolnych pochodzących z działki 283/2. Ponadto grunt, który planuje Wnioskodawca wydzielić, a następnie sprzedać nie był przedmiotem żadnej umowy cywilnoprawnej. Wnioskodawca nie zamierza również w przyszłości (tj. przed sprzedażą) udostępniać osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych wydzielonych działek. Zainteresowany ogrodził całą działkę 283/2 (jeszcze przed podziałem). Wnioskodawca ogłosi o zamiarze sprzedaży działek w prasie lokalnej oraz w internecie. Należy podkreślić, że Zainteresowany nabył w 2014 r. prywatnie w ramach majątkowej małżeńskiej wspólności ustawowej, nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w zwartej zabudowie z budynkiem gospodarczym, budynkiem kotłowni, a także szklarniami. Następnie Uchwałą z dnia 27 września 2017 r. Rada Miejska uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenów pod zabudowę mieszkaniową w obrębie ulicy W. W ww. miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nieruchomość Wnioskodawcy została przeznaczona na: tereny dróg publicznych klasy dojazdowej oraz tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej, stąd działka o początkowym numerze 283 w dokumentacji administracyjnej stanowi obecnie dwie działki o numerach: 283/1 oraz 283/2. Usytuowanie budynków na działce nr 283/2 oraz zdemontowanie szklarni sprawiło, że obecnie na przedmiotowej działce wolny jest od jakiejkolwiek zabudowy grunt o obszarze około 5332 m². Wnioskodawca w przyszłości zamierza podzielić ten wolny grunt i wydzielić geodezyjnie - z jednej działki nr 283/2 o powierzchni 5332 m² - co najmniej 3 mniejsze działki.

Zatem, działania podejmowane przez Wnioskodawcę będą należeć do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowany sprzedając przedmiotowe działki będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży trzech działek gruntu, wydzielonych z działki 283/2, nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, a w konsekwencji ww. sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy podkreślić, że - co do istoty rozstrzyganego problemu, czyli braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży trzech działek gruntu - stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe. Należy jednak zaznaczyć, że podstawy prawnej dla rozstrzyganej kwestii nie stanowi wskazany przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej na wniosek, zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, w niniejszej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Niniejszym rozstrzygnięciem załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę sprzedaży trzech działek gruntu, wydzielonych z działki 283/2. Wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania przez żonę Wnioskodawcy sprzedaży trzech działek gruntu, wydzielonych z działki 283/2, zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.