0112-KDIL2-2.4012.319.2018.3.AP - Wyłączenie z VAT czynności wykonywanych przez spółdzielnię uczniowską.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2018 r. (data wpływu 16 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2018 r. (data wpływu 17 września 2018 r., 24 września 2018 r. i 26 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy czynności wykonywanych przez spółdzielnię uczniowską działającą przy Szkole Podstawowej oraz w zakresie braku obowiązku prowadzenia ewidencji na kasie rejestrującej sprzedaży towarów przez spółdzielnię uczniowską - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 września 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przy Szkole Podstawowej powstała spółdzielnia uczniowska.

Spółdzielnia uczniowska jest formą organizacji uczniów i działa na podstawie przyjętego statutu spółdzielni uczniowskiej. Nie posiada osobowości prawnej ani wyodrębnionego majątku. Działa ona w ramach struktur organizacyjnych szkoły jest więc częścią placówki oświatowej. Jej członkami są uczniowie szkoły. Opiekę nad działalnością spółdzielni sprawuje nauczyciel - opiekun powołany przez dyrektora szkoły lub placówki i zatwierdzony przez Radę Pedagogiczną. Głównym celem działalności spółdzielni jest cel edukacyjny uczniów, tj.:

* kształtowanie umiejętności zespołowego działania i gospodarowania w ramach gospodarki rynkowej,

* prowadzenie działalności gospodarczej a szczególnie handlowej, usługowej, wytwórczej i handlowej na rzecz szkoły i uczniów,

* kształtowanie nawyków oszczędzania oraz celowego wykorzystania wypracowanej nadwyżki bilansowej na cele statutowe spółdzielni uczniowskiej,

* organizowanie wzajemnej pomocy i zaspokajanie materialnych i kulturalnych potrzeb członków,

* propagowanie idei spółdzielczości w środowisku szkolnym.

Spółdzielnia może również inicjować i prowadzić działalność w następujących dziedzinach:

* wytwarzania, stosownie do warunków i umiejętności młodzieży pomocy dydaktycznych dla potrzeb szkoły i innych zainteresowanych spółdzielni prowadzeniem drobnej wytwórczości i wykonywaniem nieskomplikowanych usług,

* działań na rzecz ekologii i ochrony środowiska,

* organizowania zakupu i sprzedaży towarów, artykułów spożywczych, przyborów szkolnych, podręczników oraz sprzętu sportowego i turystycznego itp.,

* udzielania pomocy finansowej lub zaopatrywania w podręczniki i przybory szkolne członków spółdzielni będących w trudnych warunkach materialnych,

* prowadzenia pod opieką banku współpracującego szkolnej kasy oszczędności.

W ramach prowadzonej działalności spółdzielnia uczniowska prowadzi sklepik uczniowski. Odgrywa on szczególną rolę wychowawczą w spółdzielni uczniowskiej. Służy celom edukacyjnym w zakresie rozwoju przedsiębiorczości, planowania, oszczędzania. Sklepik prowadzi sprzedaż na rzecz uczniów szkoły artykułów spożywczych, przyborów szkolnych.

Pomieszczenie sklepiku jest traktowane jako jedna z sal dydaktycznych, w której zajęcia odbywają się podczas sprzedaży, remanentu, porządkowania pomieszczenia, układania towaru, sporządzania zapotrzebowania na towar, przyjmowania towaru. Średnia marża sklepiku nie może przekraczać 20%.

Wszystkie fundusze uzyskane ze sprzedaży towarów w sklepiku zostają przeznaczone na działalność spółdzielni uczniowskiej, tj.:

* nagrody dla uczniów np. za dobre wyniki w nauce, osiągnięcia sportowe, wysoką frekwencję itp.

* zakup sprzętu dla potrzeb społeczności uczniowskiej,

* zakup materiałów biurowych dla społeczności uczniowskiej,

* współfinansowanie zadań związanych z rozwijaniem umiejętności sportowych, tanecznych i innych zainteresowań dzieci ze Szkoły Podstawowej,

* inne wydatki w zależności od aktualnych potrzeb.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 września 2018 r.:

1. W odpowiedzi na pytanie: "Czy działalność spółdzielni uczniowskiej ma na celu popularyzowanie w środowiskach młodzieżowych idei i wiedzy o spółdzielczości?" - Wnioskodawca wskazał, że: "Tak, działalność spółdzielni uczniowskiej powstałej w Szkole Podstawowej ma na celu popularyzowanie w środowiskach młodzieży idei i wiedzy o spółdzielczości".

2. W odpowiedzi na pytanie: "Czy działalność prowadzona przez spółdzielnię uczniowską (w tym również w formie sklepiku uczniowskiego) ma na celu jedynie edukowanie uczniów w obszarze praktycznego funkcjonowania przedsiębiorstwa?" - Wnioskodawca wskazał, że: "Działalność prowadzona przez spółdzielnię uczniowską (w tym również w formie sklepiku uczniowskiego) ma na celu jedynie edukowanie uczniów w obszarze praktycznego funkcjonowania przedsiębiorstwa. Jednocześnie pomieszczenie sklepiku jest traktowane jako pomieszczenie dydaktyczne gdzie młodzież zdobywa praktyczną wiedzę z zakresu funkcjonowania przedsiębiorstwa. Sprzedaż dokonywana jest wyłącznie przez uczniów, którzy zdobywają praktyczną wiedzę".

3. W odpowiedzi na pytanie: "Jaka jest skala działalności prowadzonej przez spółdzielnię uczniowską (tj. jakie obroty osiąga) i czy działalność jest prowadzona w sposób ciągły?" - Wnioskodawca wskazał, że: "Działalność spółdzielni uczniowskiej jest prowadzona od września 2016 r. w sposób ciągły w trakcie całego roku szkolnego. Spółdzielnia z uwagi na przerwę wakacyjną w okresie lipiec-sierpień nie osiąga przychodów. W roku 2016 obrót spółdzielni uczniowskiej wyniósł: 9.244,01 zł. Roczny obrót spółdzielni w okresie 1 stycznia 2017 r. - 31 grudnia 2017 r. wynosił: 41.017,00 zł. Obrót spółdzielni w okresie 1 styczeń 2018 r. - 31 sierpień 2018 r. wynosił 31.995 zł".

4. W odpowiedzi na pytanie: "Czy w stosunku do Wnioskodawcy (Gminy) powstał wcześniej obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, tj. czy Wnioskodawca utracił zwolnienie podmiotowe? - wskazać od kiedy?" - Wnioskodawca wskazał, że: "Gmina Miasto prowadzi ewidencję sprzedaży na rzecz osób fizycznych za pomocą kasy rejestrującej. Gmina utraciła zwolnienie podmiotowe od roku 2005".

5. W odpowiedzi na pytanie: "Czy na dzień 31 grudnia 2016 r. Szkoła Podstawowa nr 1 w Złotowie korzystała ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej?" - Wnioskodawca wskazał, że: "Szkoła Podstawowa na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystała ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy fiskalnej".

6. W odpowiedzi na pytanie: "Czy towary które są sprzedawane przez spółdzielnię uczniowską zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454, z późn. zm.)?" - Wnioskodawca wskazał, że: "Spółdzielnia uczniowska nie sprzedaje towarów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454, z późn. zm.)".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przychody osiągane przez spółdzielnię uczniowską działającą przy Szkole Podstawowej powinny podlegać wspólnemu rozliczaniu VAT z Gminą?

2. Czy przychody osiągane przez sklepik szkolny prowadzony przez spółdzielnię uczniowską ze sprzedaży towarów powinny być ewidencjonowane za pomocą kasy fiskalnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody spółdzielni uczniowskiej nie są działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o podatku VAT i w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz ewidencji w kasie fiskalnej.

Takie stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wydanej w dniu 24 kwietnia 2017 r. odpowiedzi do interpelacji poselskiej nr 11460 z dnia 4 kwietnia 2017 r. w sprawie podlegania czynności wykonywanych przez spółdzielnie uczniowskie działające w jednostkach oświatowych gmin (PT1 054.18.2017) wydanej przez Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów. Wynika z niego, że działalność mająca na celu edukowanie uczniów w obszarze praktycznego funkcjonowania przedsiębiorstwa prowadzona przez spółdzielnie uczniowskie nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy - oraz świadczenie usług - w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Aby określić możliwość zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy, który wyłącza organy władzy publicznej (oraz urzędy obsługujące te organy) z definicji podatnika VAT, konieczne jest określenie czy zadania realizowane przez Gminę są zadaniami, dla których Gmina została powołana w ramach reżimu publicznoprawnego, czy też są to czynności wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższe oznacza, że decydującą przesłanką przesądzającą o uznaniu bądź nieuznaniu organu władzy publicznej za podatnika VAT będzie zachowanie się tego organu jako organu władzy publicznej, bądź jako podatnika w stosunku do określonych świadczeń.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo-przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Konieczność spełniania dwóch warunków wyłączających organy publiczne z opodatkowania VAT (wykonywanie czynności przez organ podlegający prawu publicznemu oraz wykonywanie danej czynności przez podmiot działający w charakterze organu publicznego w odniesieniu do tej czynności) była wielokrotnie podkreślana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak stwierdził TSUE w orzeczeniu w sprawie C-4/89 - Comune di Carpaneto Piascentino i inni a Ufficio provinciale imposta sul valore aggiunto di Piacenza - art. 4 (5) VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby czynności wykonywane przez organy publiczne w rozumieniu tego przepisu stanowiły czynności wykonywane przez organy prawa publicznego podlegające szczególnym zasadom prawnym mającym do nich zastosowanie. Drugi akapit tej regulacji należy natomiast interpretować w taki sposób, aby Państwa Członkowskie zobowiązane były zapewnić, by organy prawa publicznego traktowane były jak podatnicy w związku z czynnościami wykonywanymi w charakterze organów publicznych w przypadku, gdy czynności te mogą być również podejmowane w ramach działalności konkurencyjnych przez przedsiębiorców prywatnych, jeśli traktowanie tych organów jako podmiotów nieposiadających statusu podatnika mogłoby prowadzić do istotnego naruszenia zasad konkurencji.

Wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania i jako takie musi być ściśle interpretowane.

Należy zaznaczyć, że takie pojęcia jak "organ władzy publicznej" czy "urzędy obsługujące te organy" nie zostały zdefiniowane w ustawie o VAT. Choć w wielu aktach normatywnych ustawodawca posługuje się pojęciem "władza publiczna" czy "organy władzy publicznej", to jednocześnie nigdzie nie definiuje tych pojęć.

Kwestię tę rozważał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., w sprawie o sygn. akt I FSK 852/09, w którym stwierdził, że "choć Konstytucja nie zawiera wprost definicji organu władzy publicznej, to jednak z jej treści da się wywieźć, że jednostki samorządu terytorialnego takie władztwo sprawują. W art. 16 ust. 2 Konstytucji ustrojodawca wskazał bowiem, że ((Samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność)). Z kolei w art. 163 Konstytucji wskazano, że samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne niezastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych. Powyższe wprost dowodzi, że ustrojodawca powierzył samorządowi terytorialnemu wykonywanie zadań administracji publicznej niezastrzeżonych do kompetencji innych organów władzy państwowej. W działaniach tych organy samorządu mogą korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej".

Zatem w świetle sformułowań zawartych w Konstytucji RP, w szczególności, w art. 16 ust. 2 i art. 163, samorząd terytorialny należy traktować jako organ władzy publicznej. W uchwale NSA w składzie pięciu sędziów NSA z dnia 9 października z 2000 r., sygn. akt OPK 14/00, Sąd stwierdził, że pozycja jednostek samorządu terytorialnego jest wyznaczona przez dwie kategorie prawne, a mianowicie przez kompetencję i osobowość prawną. Na podstawie określonych prawem kompetencji gmina realizuje władztwo administracyjne i działa jako organ administracji publicznej, a w postępowaniu administracyjnym zajmuje pozycję organu prowadzącego postępowanie.

Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy należy więc zauważyć, że celem tej regulacji jest wyłączenie wszelkich organów władzy publicznej oraz innych organów podlegających prawu publicznemu z kategorii podatników VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez te podmioty w charakterze władz publicznych. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej.

Na mocy art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Gmina tworzy zatem podmioty będące wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie zakładu lub jednostki budżetowej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Jak wynika z ww. wyroku, samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła.

Wskazać należy, że w dniu 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280) i zgodnie z art. 3 tej ustawy, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Z opisu sprawy wynika, że przy Szkole Podstawowej powstała spółdzielnia uczniowska. Spółdzielnia uczniowska jest formą organizacji uczniów i działa na podstawie przyjętego statutu spółdzielni uczniowskiej. Nie posiada osobowości prawnej ani wyodrębnionego majątku. Działa ona w ramach struktur organizacyjnych Szkoły jest więc częścią placówki oświatowej. Jej członkami są uczniowie szkoły. Opiekę nad działalnością spółdzielni sprawuje nauczyciel - opiekun powołany przez dyrektora szkoły lub placówki i zatwierdzony przez Radę Pedagogiczną. Działalność spółdzielni uczniowskiej powstałej w Szkole Podstawowej ma na celu popularyzowanie w środowiskach młodzieży idei i wiedzy o spółdzielczości.

Głównym celem działalności spółdzielni jest cel edukacyjny uczniów, tj.:

* kształtowanie umiejętności zespołowego działania i gospodarowania w ramach gospodarki rynkowej,

* prowadzenie działalności gospodarczej, a szczególnie handlowej, usługowej, wytwórczej i handlowej na rzecz szkoły i uczniów,

* kształtowanie nawyków oszczędzania oraz celowego wykorzystania wypracowanej nadwyżki bilansowej na cele statutowe spółdzielni uczniowskiej,

* organizowanie wzajemnej pomocy i zaspokajanie materialnych i kulturalnych potrzeb członków,

* propagowanie idei spółdzielczości w środowisku szkolnym.

Spółdzielnia może również inicjować i prowadzić działalność w następujących dziedzinach:

* wytwarzania, stosownie do warunków i umiejętności młodzieży pomocy dydaktycznych dla potrzeb szkoły i innych zainteresowanych spółdzielni prowadzeniem drobnej wytwórczości i wykonywaniem nieskomplikowanych usług,

* działań na rzecz ekologii i ochrony środowiska,

* organizowania zakupu i sprzedaży towarów, artykułów spożywczych, przyborów szkolnych, podręczników oraz sprzętu sportowego i turystycznego itp.,

* udzielania pomocy finansowej lub zaopatrywania w podręczniki i przybory szkolne członków spółdzielni będących w trudnych warunkach materialnych,

* prowadzenia pod opieką banku współpracującego szkolnej kasy oszczędności.

W ramach prowadzonej działalności spółdzielnia uczniowska prowadzi sklepik uczniowski. Odgrywa on szczególną rolę wychowawczą w spółdzielni uczniowskiej. Służy celom edukacyjnym w zakresie rozwoju przedsiębiorczości, planowania, oszczędzania. Sklepik prowadzi sprzedaż na rzecz uczniów szkoły artykułów spożywczych, przyborów szkolnych. Pomieszczenie sklepiku jest traktowane jako jedna z sal dydaktycznych, w której zajęcia odbywają się podczas sprzedaży, remanentu, porządkowania pomieszczenia, układania towaru, sporządzania zapotrzebowania na towar, przyjmowania towaru. Średnia marża sklepiku nie może przekraczać 20%. Sprzedaż dokonywana jest wyłącznie przez uczniów, którzy zdobywają praktyczną wiedzę z zakresu obrotu handlowego i funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Wszystkie fundusze uzyskane ze sprzedaży towarów w sklepiku zostają przeznaczone na działalność spółdzielni uczniowskiej, tj.:

* nagrody dla uczniów np. za dobre wyniki w nauce, osiągnięcia sportowe, wysoką frekwencję itp.,

* zakup sprzętu dla potrzeb społeczności uczniowskiej,

* zakup materiałów biurowych dla społeczności uczniowskiej,

* współfinansowanie zadań związanych z rozwijaniem umiejętności sportowych, tanecznych i innych zainteresowań dzieci ze Szkoły Podstawowej,

* inne wydatki w zależności od aktualnych potrzeb.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy czynności wykonywanych przez spółdzielnię uczniowską działającą przy Szkole Podstawowej.

Zauważyć w tym miejscu należy, że podstawowym celem spółdzielni uczniowskich jest kształtowanie umiejętności zespołowego działania i gospodarowania w warunkach gospodarki rynkowej, rozwijanie u uczniów zaradności i przedsiębiorczości oraz nawyku oszczędzania, popularyzowanie w środowiskach młodzieżowych idei i wiedzy o spółdzielczości, które można określić wspólnym terminem - cele o charakterze edukacyjnym.

Spółdzielnie uczniowskie mogą działać w różny sposób, w różnym rozmiarze, mogą się różnić trwałością prowadzenia działań, a przede wszystkim różny może też być główny cel ich działania (np. przewaga celu ekonomicznego nad edukacyjnym). Wszystkie te czynniki mogą wpływać na podatkową kwalifikację działalności spółdzielni uczniowskich na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z wniosku wynika, że działalność powstałej przy Szkole Podstawowej spółdzielni uczniowskiej (w tym również w formie sklepiku uczniowskiego) ma na celu jedynie edukowanie uczniów w obszarze praktycznego funkcjonowania przedsiębiorstwa. Jak wskazał Wnioskodawca - działalność spółdzielni uczniowskiej ma na celu popularyzowanie w środowiskach młodzieżowych idei i wiedzy o spółdzielczości. Głównym celem działalności spółdzielni jest cel edukacyjny uczniów. Pomieszczenie sklepiku jest traktowane jako pomieszczenie dydaktyczne gdzie młodzież zdobywa praktyczną wiedzę z zakresu funkcjonowania przedsiębiorstwa. Sprzedaż dokonywana jest wyłącznie przez uczniów, którzy zdobywają praktyczną wiedzę z zakresu obrotu handlowego i funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Jeżeli zatem działalność spółdzielni uczniowskiej ma jedynie na celu edukowanie uczniów w obszarze praktycznego funkcjonowania przedsiębiorstwa to nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. W związku z powyższym Wnioskodawca nie działa jako podatnik. Tym samym przychody osiągane przez spółdzielnię uczniowską nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie uznano za prawidłowe.

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku prowadzenia ewidencji na kasie rejestrującej sprzedaży towarów przez spółdzielnię uczniowską.

W tym miejscu wskazać należy, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W świetle powyższych regulacji prawnych stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie, ze względu na fakt, iż Gmina w zakresie czynności (w tym działalność sklepiku uczniowskiego) wykonywanych za pośrednictwem powstałej przy Szkole Podstawowej spółdzielni uczniowskiej nie działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, to sprzedaż towarów przez spółdzielnię uczniowską nie podlega ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.