0112-KDIL2-2.4012.298.2017.2.AD - Zwolnienie z obowiązku stosowania kas rejestrujących do najmu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 23 października 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-2.4012.298.2017.2.AD Zwolnienie z obowiązku stosowania kas rejestrujących do najmu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2017 r. (data wpływu 25 lipca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2017 r. (data wpływu 13 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej. Wniosek uzupełniono w dniu 13 października 2017 r. o doprecyzowanie, że wniosek dotyczy stanu faktycznego oraz doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (rozpoczął działalność w 2017 r. i nie jest czynnym podatnikiem VAT) zajmuje się wynajmem krótkoterminowym apartamentów (nie jest hotelem, nie posiada recepcji, ani też restauracji) od jednego dnia do kilkudziesięciu (większość wynajmów jest od jednego do kilku dni). W ramach świadczonej usługi w czasie pobytu Zainteresowany nie zmienia pościeli ani też nie sprząta apartamentów. Powyższe usługi świadczone są tylko po zakończonym pobycie jako przygotowanie apartamentu do nowego wynajmu krótkoterminowego. Wnioskodawca pozyskuje klientów na trzy sposoby tj.

* przez system rezerwacji Booking.com,

* przez system rezerwacji AIRBNB,

* bezpośrednio.

Wszystkie trzy systemy dla Zainteresowanego obsługuje inna Spółka cywilna, która to ma podpisaną umowę z operatorem Booking.com oraz AIRBNB. W przypadku rezerwacji przez system Booking.com Spółka Zarządzająca ma podpisany wariant płatności tylko i wyłącznie kartą kredytową (nie ma możliwości płatności gotówką), natomiast w przypadku operatora AIRBNB płatność zawsze przychodzi przelewem. Ponadto zdarzają się klienci firmowi, którzy płacą gotówką lub przelewem na rachunek bankowy Zainteresowanego.

Wszystkie pobyty są udokumentowane fakturą. W przypadku osób fizycznych dane do faktury Wnioskodawca otrzymuje od wynajmujących. Płatności z rezerwacji Booking.com lub AIRBNB wpływają na konto Spółki zarządzającej rezerwacjami, które to płatności są następnie przelewane na rachunek bankowy Wnioskodawcy jednym przelewem (lub gotówką) po okresie rozliczeniowym.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 października 2017 r.:

1. W odpowiedzi na pytanie: "Czy w każdym z 3 wskazanych we wniosku przypadkach pozyskiwania klientów za pośrednictwem Spółki Cywilnej (która pozyskuje klientów za pośrednictwem systemu Booking.com, system rezerwacji AIRBNB oraz bezpośrednio) Wnioskodawca świadczy usługi najmu krótkoterminowego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych czy też to te podmioty wyświadczają te usługi na rzecz wskazanych osób, korzystając z apartamentów Wnioskodawcy?" - Wnioskodawca wskazał, że "W każdym z trzech przypadków pozyskania klientów Wnioskodawca świadczy usługi najmu krótkoterminowego. Spółka Cywilna zajmuje się obsługą wynajmu - zarządzeniem wynajmu (polegającą m.in. na pozyskaniu klientów, praniu i innych czynności).

2. W odpowiedzi na pytanie: "W czyim imieniu i na czyją rzecz Spółka Cywilna świadczy usługi wynajmu apartamentów?" - Wnioskodawca wskazał, że "Spółka Cywilna nie świadczy na rzecz naszej spółki wynajmu Apartamentów, tylko świadczy nam usługi zarządzania, w których mieści się m.in. pozyskiwanie klientów na wynajem apartamentów, pranie pościeli i inne czynności. Spółka nie zapewnia obsługi całodobowej (obiekt nie posiada klasycznej recepcji hotelowej, czy to działającej czasowo lub przez cała dobę), obsługę (interwencje na telefon) świadczą właściciele spółki".

3. W odpowiedzi na pytanie: "Jaka umowa wiąże Wnioskodawcę ze Spółką Cywilną i czego dotyczy?" - Wnioskodawca wskazał, że "Strony wiąże umowa cywilno-prawna dotycząca zarządzania wynajmowanymi apartamentami. Zakres usług obejmuje m.in. pozyskiwanie klientów, zarządzenie wynajmem, rozliczenia finansowe z tytułu płatności za wynajem, wymianę pościeli oraz ręczników i inne czynności".

4. W odpowiedzi na pytanie: "Szczegółowy opis jak dochodzi do uregulowania należności za wynajem apartamentów za pośrednictwem Spółki Cywilnej (należy podać odrębnie dla płatności dokonywanych za pośrednictwem systemu Booking.com, systemu AIRBNB oraz bezpośrednio)" - Wnioskodawca wskazał, że "System płatności jaki działa w ramach Spółki Cywilnej w rozbiciu na poszczególne systemy rezerwacji:

* booking.com - w powyższym systemie klient robiąc rezerwacje ma możliwość płatności tylko karta bankomatową przez system booking.com on-line. Nie istnieje możliwość rezerwacji z płatnością gotówką płatne na miejscu. Przy rezerwacji system blokuje/pobiera kwotę należną za wynajem na koncie Booking.com. Następnie 10-tego następnego miesiąca firma Booking.com przekazuje na konto bankowe spółki zarządzającej należną kwotę za rezerwacje zrealizowane za pośrednictwem tego portalu w miesiącu poprzednim,

* AIR BnB - przez powyższy portal klient dokonując rezerwacji (też nie ma możliwości płatności na miejscu gotówką), ma pobieraną kwotę pieniężną, która po rozpoczęciu pobytu jest przelewana na konto bankowe spółki zarządzającej,

* w przypadku rezerwacji bezpośrednich, są dokonywane przelewy bankowe na konto bankowe spółki zarządzającej, płatności gotówkowe są tylko przyjmowane w przypadku rezerwacji od podmiotów prowadzących działalność gospodarczą,

* w przypadku rezerwacji przez stronę www (wprowadzona niedawno metoda przez spółkę zarządzającą) jest płatność realizowana za pomocą przelewy24, gdzie następnie spółka przelewa zgromadzone środki na swój rachunek bankowy".

5. W odpowiedzi na pytanie: "Czy płatności za wykonywane przez Wnioskodawcę za pośrednictwem Spółki Cywilnej czynności w całości następują za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub na jego rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której Zainteresowany jest członkiem)?" - Wnioskodawca wskazał, że "Zgodnie z przedstawionym schematem w pytaniu 4, w przypadku świadczenia usług wynajmu na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej wszystkie płatności są realizowane na rachunek bankowy Spółki Cywilnej świadczącej nam usługi zarządzania wynajmem".

6. W odpowiedzi na pytanie: "Czy z ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła (dane nabywcy, w tym jego adres)?" - Wnioskodawca wskazał, że "Z ewidencji wynika (a zwłaszcza z faktur VAT) imię, nazwisko i adres podany przez klienta w czasie rezerwacji".

7. W odpowiedzi na pytanie: "Jaka jest klasyfikacja statystyczna według obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. dla celów podatku od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) dla wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności" - Wnioskodawca wskazał, że "Klasyfikacja GUS świadczonych usług: 55.90.19.0 - Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane".

8. W odpowiedzi na pytanie: "Czy w związku ze świadczeniem usług Wnioskodawca wystawia faktury bezpośrednio na osoby wynajmujące apartamenty? - należy opisać" - Wnioskodawca wskazał, że "Każda osoba fizyczna czy też podmiot gospodarczy ma wystawioną fakturę VAT".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca musi zakupić kasę fiskalną po przekroczeniu proporcjonalnie 20 tys. obrotu z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej?

Z daniem Wnioskodawcy, aktualnie problematykę zwolnień od obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej regulują przepisy rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - dalej R.Z.k.r.

Jak wynika z brzmienia załącznika do R.Z.k.r. zwalnia się z ewidencjonowania na kasie rejestrującej m.in. następujące czynności (z tym że dla tych czynności zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli dostawa towarów i świadczenie usług w całości zostały udokumentowane fakturą):

* wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKWiU ex 68.20.1);

* usługi związane z obsługą rynku nieruchomości (PKWiU ex 68.3);

lub Zainteresowany będzie korzystać ze zwolnienia:

* pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem z wyłączeniem PKWiU 55.90.13.0 - dotyczy wyłącznie: usług krótkotrwałego zakwaterowania pozostałych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (z wyłączeniem usług hotelarskich i turystycznych),

* jeżeli świadczenie tych usług w całości zostało udokumentowane fakturą.

Dlatego też Wnioskodawca uważa, iż powyższe usługi gdy będą w całości udokumentowane fakturą będą korzystały ze zwolnienia z obowiązku rejestracji na kasie fiskalnej. Dlatego też Zainteresowany nie będzie posiadać obowiązku rejestracji kasy fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 15 ust. 2 stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy, który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1a ustawy, do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Powyższy przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od dnia 1 stycznia 2017 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r. poz. 2177) - zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w ww. rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

I tak, stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2016 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Z kolei § 3 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

W myśl § 5 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczy podmiotu.

Ponadto, zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

I tak, w poz. 21 załącznika do rozporządzenia, stanowiącego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymieniono ex 55.90.1 - Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem z wyłączeniem PKWiU 55.90.13.0 - dotyczy wyłącznie: usług krótkotrwałego zakwaterowania pozostałych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (z wyłączeniem usług hotelarskich i turystycznych), jeżeli świadczenie tych usług w całości zostało udokumentowane fakturą.

Oznacza to, że ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej mogą korzystać wyłącznie usługi krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (bez usług hotelarskich i turystycznych) sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 55.90.1, jeżeli świadczenie tych usług w całości zostało udokumentowane fakturą.

Jak wynika z opisu sprawy oraz jego uzupełnienia Wnioskodawca w każdym z trzech przypadków pozyskiwania klientów świadczy usługi najmu krótkoterminowego, sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem 55.90.19.0 - Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane. Wszystkie pobyty są udokumentowane fakturą.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy - przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów i usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Natomiast według § 2 ust. 2 rozporządzenia - w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

Z powołanych przepisów wynika, że - w kwestii prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - ustawodawca przewidział zwolnienia podmiotowe (§ 3), jak i przedmiotowe (§ 2) z tego obowiązku. Należy jednak zauważyć, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w § 4 wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i 3. Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

I tak w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia wskazano, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

a.

przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,

b.

przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,

c.

naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),

d.

w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,

e.

w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,

f.

w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 51 załącznika do rozporządzenia,

g.

prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 28 załącznika do rozporządzenia,

h.

doradztwa podatkowego,

i.

związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:

* świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz

* usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

j.

fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych

Jak stanowi § 4 ust. 2 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług:

1.

zgodnie z warunkami określonymi w poz. 36 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy;

2.

o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. f-h, jeżeli świadczenie tych usług zgodnie z warunkami określonymi w poz. 39 załącznika do rozporządzenia ma miejsce wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, lub których rezultat jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków;

3.

o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. f, zgodnie z warunkami określonymi w poz. 51 załącznika do rozporządzenia;

4.

o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. i, na pokładach samolotów lub w sposób określony w poz. 46 załącznika do rozporządzenia.

Jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 (art. 106b ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy - na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2.

sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Przez "fakturę" - stosownie do zapisu art. 2 pkt 31 ustawy - rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Z powołanych przepisów wynika, że wszyscy podatnicy, w tym korzystający ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 albo ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, mają obowiązek wystawienia faktury, jeśli nabywca towaru, czy usługi zgłosi żądanie jej wystawienia w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

zynnym podatnikiem VAT) zajmuje się wynajmem krótkoterminowym apartamentów (nie jest hotelem, nie posiada recepcji, ani też restauracji) od jednego dnia do kilkudziesięciu (większość wynajmów jest od jednego do kilku dni). W ramach świadczonej usługi w czasie pobytu Zainteresowany nie zmienia pościeli ani też nie sprząta apartamentów. Powyższe usługi świadczone są tylko po zakończonym pobycie jako przygotowanie apartamentu do nowego wynajmu krótkoterminowego. Wnioskodawca pozyskuje klientów na trzy sposoby tj.

* przez system rezerwacji Booking.com,

* przez system rezerwacji AIRBNB,

* bezpośrednio.

Wszystkie trzy systemy dla Zainteresowanego obsługuje Spółka Cywilna, która to ma podpisaną umowę z operatorem Booking.com oraz AIRBNB. W przypadku rezerwacji przez system Booking.com Spółka Zarządzająca ma podpisany wariant płatności tylko i wyłącznie kartą kredytową (nie ma możliwości płatności gotówką), natomiast w przypadku operatora AIRBNB płatność zawsze przychodzi przelewem. Ponadto zdarzają się klienci firmowi, którzy płacą gotówką lub przelewem na rachunek bankowy Zainteresowanego.

Wszystkie pobyty (niezależnie czy dotyczą osób fizycznych czy podmiotów gospodarczych) są udokumentowane fakturą. W przypadku osób fizycznych dane do faktury Wnioskodawca otrzymuje od wynajmujących. Płatności z rezerwacji Booking.com lub AIRBNB wpływają na konto Spółki zarządzającej rezerwacjami, które to płatności są następnie przelewane na rachunek bankowy Wnioskodawcy jednym przelewem (lub gotówką) po okresie rozliczeniowym. W przypadku rezerwacji bezpośrednich, są dokonywane przelewy bankowe na konto bankowe Spółki Zarządzającej, płatności gotówkowe są tylko przyjmowane w przypadku rezerwacji od podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Ponadto odpowiadając na pytanie o klasyfikację statystyczną według obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług dla wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności - Wnioskodawca wskazał symbol 55.90.19.0 - Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku zakupu kasy fiskalnej po przekroczeniu proporcjonalnie 20 000 zł obrotu z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

Jak wynika z wniosku, Zainteresowany świadczy usługi najmu krótkoterminowego. Usługi te świadczone są na rzecz m.in. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a obroty z ww. działalności dokumentowane są w całości fakturami VAT. Jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku, zakres świadczonych usług najmu krótkoterminowego zawiera się w klasyfikacji statystycznej PKWiU 55.90.19.0 Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro jak wskazał Wnioskodawca, świadczy on usługi najmu krótkotrwałego udostępniania apartamentów osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, sklasyfikowane w PKWiU 55.90.19.0, a obroty z tej działalności dokumentowane są w całości fakturami VAT, to Zainteresowany korzysta ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących do dnia 31 grudnia 2017 r., na mocy § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 21 załącznika i na podstawie § 2 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku zakupu kasy fiskalnej po przekroczeniu proporcjonalnie 20 000 zł obrotu z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, o ile świadczy tylko usługi krótkoterminowego najmu dokumentowane w całości fakturami VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zauważyć również należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: "PKWiU", zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tutejszy organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl