0112-KDIL2-2.4012.233.2019.2.MŁ - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących projektu pn.: "Budowa ciągu pieszego wraz z tarasem widokowym przy rewitalizowanym nabrzeżu jeziora".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2019 r. (data wpływu 31 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących projektu pn.: "Budowa ciągu pieszego wraz z tarasem widokowym przy rewitalizowanym nabrzeżu jeziora X" - jest prawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących projektu pn.: "Budowa ciągu pieszego wraz z tarasem widokowym przy rewitalizowanym nabrzeżu jeziora X". Dnia 31 maja 2019 r. wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Projekt pn.: "Budowa ciągu pieszego wraz z tarasem widokowym przy rewitalizowanym nabrzeżu jeziora X" umowy o dofinansowanie, współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi Priorytetowej 4. "Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miasta", Działanie 4.2. "Rewitalizacja miast" Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Wartość całkowita projektu: 3.310.122,64 zł, w tym kwota dofinansowania z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego - 1.947.235,89 zł.

Przedmiotem projektu jest rewitalizacja nabrzeża jeziora X, poprzez budowę ciągu pieszego wraz z małą architekturą oraz tarasem widokowym, który łączy wybudowaną kładkę nad ulicą oraz torami kolejowymi, a zmodernizowanym molo. Rewitalizacja nabrzeża jeziora spowodowała pełniejsze wykorzystanie walorów estetycznych, rekreacyjnych i kulturowych miasta, a tym samym przyczyniła się do pobudzenia ruchu turystycznego w mieście. Obszar, na którym znajduje się ciąg pieszy jest terenem o przeznaczeniu turystycznym. Potrzeby mieszkańców w zakresie objętym projektem wiążą się z wypoczynkiem, aktywną rekreacją, oglądaniem regat oraz innych pokazów organizowanych dla publiczności (Centrum Kultury - pokazy fajerwerków), a także spędzeniem czasu w niepogodę (spacery nowym ciągiem pieszym) i poza sezonem letnim (rekreacja zimowa).

Budowa ciągu pieszego i jednocześnie modernizacja portu oraz mola, jak również budowa kładki, łączącej centrum miasta z nabrzeżem jeziora wpływa na podniesienie atrakcyjności gospodarczej, a także turystycznej. Wykonalność techniczna prowadzona była w oparciu o dotychczas zdobyte doświadczenie i koncentrowała się na jasnych i realistycznych celach, powszechnie akceptowanych przez podmioty odpowiedzialne za podejmowanie decyzji, pracodawców i pracowników, a także przez społeczności lokalne. Opierała się na całym szeregu powiązanych ze sobą działań oraz oferowała wartość dodaną względem polityk oraz własnych i pozyskanych z funduszy unijnych środków. Ciąg pieszy wraz z tarasem widokowym został dostosowany do wymogów określonych w obowiązujących przepisach. W ramach tych prac wykonano montaż oświetlenia ciągu pieszego (271 szt.), który jest ważnym elementem, gdyż daje poczucie bezpieczeństwa osobom wypoczywającym na zrewitalizowanym terenie. Oświetlenie zostało zamontowane w taki sposób, aby sygnalizować kierunek poruszania się pieszych, dodatkowo oświetlenie dodaje uroku obiektowi. Natomiast, aby taras widokowy spełniał swoją funkcję, Wnioskodawca zamontował małą architekturę (ławki w ilości 32 sztuki, śmietniczki - 10 sztuk) na tymże obiekcie, wzdłuż ciągu pieszego. Realizacja tych elementów była niezbędna z uwagi na korzystanie z obiektu również przez osoby starsze.

W wyniku realizacji tej inwestycji powstał nowy, zrewitalizowany obiekt - ciąg pieszy, który przyczynia się do poprawy życia społeczności lokalnej oraz zaspokaja podstawowe potrzeby mieszkańców i turystów. Na główny produkt, jakim jest ciąg pieszy składa się:

* liczba zrewitalizowanych obszarów - 1 szt.,

* powierzchnia zrewitalizowanych obszarów - 6,37 ha,

* liczba wybudowanych/przebudowanych/wyremontowanych obiektów małej architektury - 42 szt.,

* długość wybudowanych wyremontowanych/przebudowanych ciągów komunikacji pieszej - 0,23 km,

* liczba obiektów przystosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych - 1 szt.,

* długość wybudowanej/wyremontowanej infrastruktury technicznej - 1542 m (długość instalacji elektrycznej),

* liczba wybudowanych punktów oświetleniowych - 271 szt.

Właścicielem projektu po jego zakończeniu jest Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji, który jest jednostką budżetową Gminy Miejskiej. Jednostką bezpośrednio nadzorującą wdrażanie projektu był Wydział Planowania i Inwestycji Urzędu Miejskiego, który realizuje wszystkie zadania inwestycyjne podejmowane przez Miasto. Za realizację projektu odpowiedzialny był Urząd Miejski, który wykonuje działania Gminy Miejskiej. Po zakończeniu realizacji projektem zarządza Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji, który posiada doświadczenie, pozwalające na świadczenie wysokiej jakości usług. Po zakończeniu finansowania ze środków z UE wytworzone w wyniku realizacji produkty pozostają własnością beneficjenta - Gminy Miejskiej. Eksploatacją ciągu pieszego zajmuje się Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji. Projekt po zakończeniu nie wymaga dalszego finansowania poza nakładami na bieżące utrzymanie. Środki na bieżące utrzymanie produktów projektu pochodzą z budżetu MOSiR.

Z uzupełnienia do wniosku z dnia 27 maja 2019 r. wynika, że

1. Realizacja projektu pn.: "Budowa ciągu pieszego wraz z tarasem widokowym przy rewitalizowanym nabrzeżu jeziora X" należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506):

* art. 7 ust. 1. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

* pkt 10 kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Właścicielem obiektu objętego projektem jest Gmina Miejska.

Efekty projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Faktury będą wystawiane na Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina Miejska miała możliwość dokonania odliczeń podatku VAT naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie miał on możliwości odzyskania podatku VAT poprzez odliczenie podatku naliczonego, traktuje się podatek VAT jako koszt kwalifikowany. Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług a także ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że realizowany projekt mieścił się w obszarze zadań własnych miasta, a więc w zakresie, w którym Gminę Miejską nie uznaje się za podatnika podatku od towarów i usług. Projekt realizowała Gmina Miejska (czynny podatnik podatku VAT), ale nie czyniła czynności podlegających opodatkowaniu, a więc nie istniał związek poniesionych wydatków na realizację przedmiotowego projektu ze świadczeniem usług opodatkowanych VAT. W związku z tym Gminie Miejskiej nie przysługiwało prawo odliczenia bądź zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją projektu "Budowa ciągu pieszego wraz z tarasem widokowym przy rewitalizowanym nabrzeżu jeziora X". Nie było także możliwe odzyskanie podatku naliczonego poprzez jego zwrot w trybie przewidzianym w Rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej w rozumieniu 8 ust. 4 wymienionego rozporządzenia. W związku z powyższym Gmina Miejska realizująca projekt nie mogła dokonać odliczenia podatku VAT i dlatego podatek ten byt kosztem kwalifikowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia, jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów, zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik - aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego - nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, jest wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem projektu pn.: "Budowa ciągu pieszego wraz z tarasem widokowym przy rewitalizowanym nabrzeżu jeziora X" jest rewitalizacja nabrzeża jeziora X, poprzez budowę ciągu pieszego wraz z małą architekturą oraz tarasem widokowym, który łączy wybudowaną kładkę nad ulicą oraz torami kolejowymi, a zmodernizowanym molo. Rewitalizacja nabrzeża jeziora spowodowała pełniejsze wykorzystanie walorów estetycznych, rekreacyjnych i kulturowych miasta, a tym samym przyczyniła się do pobudzenia ruchu turystycznego w mieście. Obszar, na którym znajduje się ciąg pieszy jest terenem o przeznaczeniu turystycznym. Potrzeby mieszkańców w zakresie objętym projektem wiążą się z wypoczynkiem, aktywną rekreacją, oglądaniem regat oraz innych pokazów organizowanych dla publiczności (Centrum Kultury - pokazy fajerwerków), a także spędzeniem czasu w niepogodę (spacery nowym ciągiem pieszym) i poza sezonem letnim (rekreacja zimowa). Budowa ciągu pieszego i jednocześnie modernizacja portu oraz mola, jak również budowa kładki, łączącej centrum miasta z nabrzeżem jeziora wpływa na podniesienie atrakcyjności gospodarczej, a także turystycznej. Wykonalność techniczna prowadzona była w oparciu o dotychczas zdobyte doświadczenie i koncentrowała się na jasnych i realistycznych celach, powszechnie akceptowanych przez podmioty odpowiedzialne za podejmowanie decyzji, pracodawców i pracowników, a także przez społeczności lokalne. Opierała się na całym szeregu powiązanych ze sobą działań oraz oferowała wartość dodaną względem polityk oraz własnych i pozyskanych z funduszy unijnych środków. Ciąg pieszy wraz z tarasem widokowym został dostosowany do wymogów określonych w obowiązujących przepisach. W ramach tych prac wykonano montaż oświetlenia ciągu pieszego (271 szt.), który jest ważnym elementem, gdyż daje poczucie bezpieczeństwa osobom wypoczywającym na zrewitalizowanym terenie. Oświetlenie zostało zamontowane w taki sposób, aby sygnalizować kierunek poruszania się pieszych, dodatkowo oświetlenie dodaje uroku obiektowi. Natomiast, aby taras widokowy spełniał swoją funkcję, Wnioskodawca zamontował małą architekturę (ławki w ilości 32 sztuki, śmietniczki - 10 sztuk) na tymże obiekcie, wzdłuż ciągu pieszego. Realizacja tych elementów była niezbędna z uwagi na korzystanie z obiektu również przez osoby starsze. W wyniku realizacji tej inwestycji powstał nowy, zrewitalizowany obiekt - ciąg pieszy, który przyczynia się do poprawy życia społeczności lokalnej oraz zaspokaja podstawowe potrzeby mieszkańców i turystów. Jednostką bezpośrednio nadzorującą wdrażanie projektu był Wydział Planowania i Inwestycji Urzędu Miejskiego, który realizuje wszystkie zadania inwestycyjne podejmowane przez Miasto. Za realizację projektu odpowiedzialny był Urząd Miejski w, który wykonuje działania Gminy Miejskiej. Po zakończeniu realizacji projektem zarządza Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w, który posiada doświadczenie, pozwalające na świadczenie wysokiej jakości usług. Po zakończeniu finansowania ze środków z UE wytworzone w wyniku realizacji produkty pozostają własnością beneficjenta - Gminy Miejskiej. Eksploatacją ciągu pieszego zajmuje się Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji. Projekt po zakończeniu nie wymaga dalszego finansowania poza nakładami na bieżące utrzymanie. Środki na bieżące utrzymanie produktów projektu pochodzą z budżetu MOSiR. Realizacja projektu pn.: "Budowa ciągu pieszego wraz z tarasem widokowym przy rewitalizowanym nabrzeżu jeziora X" należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Efekty projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości dokonania odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z projektem.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występować. Bowiem w ramach realizowanej inwestycji Gmina nie będzie dokonywać zakupów towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nie będzie działać w charakterze podatnika VAT. Jak wynika z wniosku - przedmiotem projektu jest rewitalizacja nabrzeża jeziora X, poprzez budowę ciągu pieszego wraz z małą architekturą oraz tarasem widokowym, który łączy wybudowaną kładkę nad ulicą oraz torami kolejowymi, a zmodernizowanym molo. Realizacja projektu należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Efekty projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem w analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisaną inwestycję nie działa w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tej inwestycji nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją projektu. Powyższe wynika z faktu, że nie są spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym, nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.