0112-KDIL2-2.4011.81.2020.4.MM - Źródło przychodu z najmu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek - uzupełniony pismem z 28 kwietnia 2020 r. (data wpływu 28 kwietnia 2020 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego (kawalerki) (dalej jako: "Lokal"), o powierzchni użytkowej wynoszącej 14,34 m² i rozważa jego wynajem z wykorzystaniem serwisu pośredniczącego w zawieraniu umów najmu lokalu pomiędzy właścicielami nieruchomości a szukającymi lokalu do wynajęcia (m.in. (...)). Serwis pośredniczący za swoją usługę pobiera prowizję potrącaną z czynszu najmu płatnego przez najemcę z wykorzystaniem serwisu (pośrednika w przekazaniu płatności). Okresy, na jakie lokal byłby wynajmowany, mogą wynosić zarówno kilka miesięcy, kilka tygodni albo kilka dni. Podatnik nie wynajmuje jakichkolwiek innych lokali i jest to jego jedyny lokal z przeznaczeniem na wynajem. Szacowane wpływy z tego tytułu nie przekroczyłyby w ciągu roku 40.000 PLN. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że czynności wynajmu Lokalu będą wykonywane we własnym imieniu, ale nie będą wykonywane bez względu na rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły.

Wynajem Lokalu będzie odbywał się okresowo, tzn. na kilka lub kilkanaście dni. Wnioskodawca będzie korzystał z kawalerki we własnym zakresie, natomiast w pozostałe dni Lokal będzie wynajmowany, a zatem nie może być mowy o ciągłości. Oprócz tego, wynajem będzie prowadzony wyłącznie odpłatnie, a zatem rezultatem tych działań będzie wyłącznie dochód z wynajmu. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie miejsca sytuacja, w której będzie ponoszone ryzyko straty, które może powstać z uwagi na prowadzone czynności, tzn. przychody z wynajmu nie pokryłyby kosztów utrzymania Lokalu. Prowadzone czynności nie będą również dokonywane w sposób zorganizowany. Z najemcami, co do zasady, nie będą podpisywane umowy najmu. Czynności te będą miały charakter pobierania pożytków z rzeczy, w tym wypadku nieruchomości. Oprócz powyższego Wnioskodawca wskazuje, że od transakcji nie został w jakikolwiek sposób odliczony podatek VAT przy nabyciu.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca po pierwsze wskazał, że zamierza korzystać z serwisów pośredniczących (jak np. (...)) w wynajmie lokalu mieszkalnego na rzecz osób trzecich bez zawierania umowy najmu. Proces odbywa się w następujący sposób, najemca znajduje lokal poprzez serwis internetowy, a następnie rezerwuje go z wykorzystaniem połączenia informatycznego. Czas, na jaki lokal będzie wynajmowany, może wahać się od kilku dni do kilkunastu tygodni. Do serwisu pośredniczącego trafiają środki pieniężne stanowiące równowartość kwoty najmu, a następnie w dniu rozpoczęcia najmu, serwis pośredniczący transferuje te środki, pomniejszając je o prowizję. Wnioskodawca nie podpisuje umów najmu, a jedynie opiera się na pisemnym potwierdzeniu transakcji, otrzymanym od serwisu pośredniczącego. Umowa najmu pomiędzy Wnioskodawcą a najemcami jest zawierana w formie ustnej. Będą to zatem przychody z tytułu umowy najmu zawartej na kilka dni, kilka tygodni lub kilka miesięcy (w zależności od potrzeb i specyfiki danego najemcy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy możliwe jest zastosowanie do przychodów opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym opodatkowania na zasadzie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych ze stawką 8,5%, o której mowa w art. 2 ust. 1a ustawy o ryczałcie?

2. Czy przychody opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym mogą zostać zakwalifikowane do odrębnych źródeł przychodów, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT?

W opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przychody osiągane z najmu Lokalu mogą zostać zakwalifikowane do odrębnych źródeł przychodów, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, a tym samym dopuszczalny jest wybór przez Wnioskodawcę opodatkowania na zasadzie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o ryczałcie.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności w sposób ciągły i zorganizowany. Jest to jego jedyne mieszkanie przeznaczone na wynajem. W odróżnieniu od przedsiębiorców zajmujących się najmem krótkoterminowym, Wnioskodawca nie świadczyłby jakichkolwiek usług dodatkowych dla najemców, np. usług gastronomicznych, usług z zakresu turystyki itd. Szacowane przychody z najmu nie przekraczają 40.000 PLN, co świadczy o tym, że nie działa jako przedsiębiorca - w sposób zorganizowany i ciągły. Wnioskodawca w żaden sposób nie promuje swoich usług na rynku, nie posiada własnego szyldu czy też loga, co mogłoby świadczyć o działaniu jako przedsiębiorca.

Aby daną działalność uznać działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy - do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług. Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą Stan faktyczny/zdarzenie przyszłe opisane przez Wnioskodawcę nie spełnia ww. przesłanek, a tym samym nie może być uznane za prowadzenie działalności gospodarczej.

Podsumowując, przychody Wnioskodawcy z tytułu najmu Lokalu nie mogą zostać zakwalifikowane jako uzyskiwane z działalności gospodarczej, a tym samym mogą zostać zakwalifikowane do odrębnych źródeł przychodu określonych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, a także dopuszczalny jest wybór przez Wnioskodawcę opodatkowania na zasadzie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o ryczałcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Według przepisów tej ustawy - odrębnymi źródłami przychodów są, określone w art. 10 ust. 1:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję pojęcia działalności gospodarczej, wyrażoną w art. 5a pkt 6 tej ustawy. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu: za działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ww. ustawy - z zakresu przedmiotowego pozarolniczej działalności gospodarczej wykluczone zostały czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

* zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy, pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

* nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy oraz

* wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do grupy przychodów z działalności gospodarczej należą także przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą - zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). Jeśli najem faktycznie spełnia obiektywne przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 przywołanej ustawy lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

* celu zarobkowego,

* ciągłości,

* zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy - do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. Na takie zorganizowanie w odniesieniu do najmu mogą wskazywać (chociaż nie są decydujące) zwłaszcza niektóre okoliczności - takie jak dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług, czy znaczna liczba wynajmowanych nieruchomości lub podpisywanych umów.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podejmowanych przez podatnika działań, które mieszczą się w ramach zwykłego wykonywania prawa własności, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy opisu sprawy. Przy tym decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Z przytoczonego powyżej przepisu wynika zatem, że przychody z najmu można opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, ale tylko wtedy, gdy kwalifikują się one do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43, z późn. zm.) - ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychody (dochody) osiągane przez osoby fizyczne z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ww. ustawy: opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 9 ust. 4 tej ustawy: w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego - złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego (dalej jako: Lokal) i rozważa jego wynajem z wykorzystaniem serwisu pośredniczącego w zawieraniu umów najmu lokalu między właścicielami nieruchomości a szukającymi lokalu do wynajęcia. Okresy, na jakie lokal byłby wynajmowany, mogą wynosić zarówno kilka miesięcy, kilka tygodni albo kilka dni. Podatnik nie wynajmuje jakichkolwiek innych lokali i jest to jego jedyny lokal z przeznaczeniem na wynajem. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że czynności wynajmu Lokalu będą wykonywane we własnym imieniu, ale nie będą wykonywane, bez względu na rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły. Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu wskazał, że zamierza korzystać z serwisów pośredniczących w wynajmie lokalu mieszkalnego na rzecz osób trzecich bez zawierania umowy najmu. Proces odbywa się w następujący sposób: najemca znajduje lokal przez serwis internetowy, a następnie rezerwuje go z wykorzystaniem połączenia informatycznego. Do serwisu pośredniczącego trafiają środki pieniężne stanowiące równowartość kwoty najmu, a następnie w dniu rozpoczęcia najmu serwis pośredniczący transferuje te środki, pomniejszając je o prowizję. Wnioskodawca nie podpisuje umów najmu, a jedynie opiera się na pisemnym potwierdzeniu transakcji, otrzymanym od serwisu pośredniczącego. Umowa najmu między Wnioskodawcą a najemcami jest zawierana w formie ustnej. Będą to zatem przychody z tytułu umowy najmu zawartej na kilka dni, kilka tygodni lub kilka miesięcy (w zależności od potrzeb i specyfiki danego najemcy). Wnioskodawca wskazał również, że szacowane z przychody z tego tytułu nie przekroczą w ciągu roku kwoty 40 000 zł.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa i opis sprawy przedstawiony we wniosku, należy stwierdzić, że najem Lokalu nie będzie odbywać się w warunkach prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie Lokal nie jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą. Stąd Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do kwalifikowania przychodów z tytułu najmu tego Lokalu do odrębnego źródła przychodów, jakim jest najem, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Istotny w tym zakresie jest charakter zawartych umów najmu składnika majątku niezwiązanego z działalnością gospodarczą oraz sposób wykonywania tego najmu. Przychody z najmu Lokalu będą mogły być opodatkowane na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastosowaniem stawki 8,5%.

Reasumując - przychody osiągane przez Wnioskodawcę z wynajmu Lokalu mogą być zakwalifikowane do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stawką 8,5%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.