0112-KDIL2-2.4011.45.2019.1.AM - Skutki podatkowe likwidacji spółki jawnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2019 r. (data wpływu 14 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* skutków podatkowych likwidacji spółki jawnej w sytuacji wskazanej w pkt 1 - jest prawidłowe,

* skutków podatkowych likwidacji spółki jawnej w sytuacji wskazanej w pkt 2 - jest prawidłowe.

W dniu 14 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* skutków podatkowych likwidacji spółki jawnej w sytuacji wskazanej w pkt 1,

* skutków podatkowych likwidacji spółki jawnej w sytuacji wskazanej w pkt 2.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

X sp. jawna powstała w następstwie przekształcenia spółki cywilnej założonej przez Wnioskodawcę i Y. W chwili obecnej Wnioskodawca i Y. są jedynymi wspólnikami posiadającymi równe udziały w spółce. Wspólnicy do majątku Spółki wnieśli aportem nieruchomość zabudowaną położoną w A przy ul. (...). Spółka do swojej działalności wykorzystuje również nieruchomość należącą do wspólników położoną w B, w charakterze użyczenia.

W następstwie nakładów czynionych przez Spółkę, w trakcie jej działalności powstały dwa zakłady produkcyjne, które są w pełni samodzielne, wyposażone w niezbędny park maszynowy, zespoły pracowników, oddzielnie rozliczane. Stanowią dwa samodzielne przedsiębiorstwa. Jeden zakład mieści się na terenie nieruchomości położonej w A, drugi zaś w miejscowości B. Prognozowana wartość poszczególnych zakładów na dzień 31 grudnia 2019 r. - tj. dzień planowanego bilansu, przy uwzględnieniu nieruchomości wspólnej położonej w B (współwłasność w częściach równych wspólników, niestanowiąca majątku spółki) różnić się będzie kwotą około 800 000,00 zł. Spółka posiada zobowiązania względem kredytującego ją banku, które na dzień 31 grudnia 2019 r. powinny wynieść - kredyt inwestycyjny około 800 000,00 zł i kredyt obrotowy około 600 000,00 zł. Wyliczenia te oparte są na wycenach dokonanych w latach ubiegłych. Dla potrzeb bilansu wyceny majątku zlecone zostały w październiku i będą gotowe w listopadzie bieżącego roku, co pozwoli na precyzyjne przygotowanie operacji.

W dniu 28 czerwca 2019 r. Wnioskodawca wypowiedział umowę spółki. W następstwie tej czynności spółka ulegnie likwidacji z dniem 31 grudnia 2019 r. Wspólnicy zamierzają podjąć uchwałę, na mocy której majątek spółki i zobowiązania zostaną podzielone w taki sposób, by każdy ze wspólników otrzymał zakład produkcyjny pozwalający na kontynuowanie działalności, różnica w wartości poszczególnych zakładów zostanie zrekompensowana poprzez przejęcie zobowiązań względem banku i zwolnienie wspólnika przejmującego zakład o mniejszej wartości z ciążących na spółce kredytów. Wspólnicy taką propozycję przedstawili bankowi kredytującemu i uzyskali wstępną zgodę. Planują podzielenie się kredytem obrotowym po połowie, zaś kredyt inwestycyjny przejmie wspólnik, któremu przypadnie zakład o większej wartości.

Zważywszy na fakt, iż do wartości majątku spółki wliczono nieruchomość położoną w B, stanowiącą współwłasność wspólników, brane pod uwagę są dwie opcje:

Stan przyszły:

Ad 1

W pierwszej wersji Wnioskodawca otrzyma zakład w B wraz z własnością nieruchomości, na której jest posadowiony, i przejmie całość kredytu inwestycyjnego, Y otrzyma zakład produkcyjny w A wraz z własnością nieruchomości tam położonej. Kredyt obrotowy jest niższy niż wartość materiałów do produkcji i wierzytelności z tytułu działalności produkcyjnej. Spółka w likwidacji, pozbywając się zapasów i uzyskując należne wynagrodzenia, spłaci kredyt obrotowy. Od strony formalnej wspólnicy, na pokrycie kredytu obrotowego, zaciągną nowe kredyty przez swoje firmy i przejmą te zapasy. Jeśli zaś idzie o kredyt inwestycyjny, to przejmie go Wnioskodawca w drodze cesji praw i obowiązków z obowiązującej umowy kredytowej.

W tej sytuacji można przyjąć, iż Wnioskodawca otrzyma zakład obciążany kredytem hipotecznym - inwestycyjnym, co spowoduje obniżenie jego wartości o kwotę kredytu, w efekcie obydwa zakłady będą miały identyczną wartość. Zobowiązania spółki zostaną w całości spłacone w trakcie postępowania likwidacyjnego.

Ad 2

Podobnie jak przy pierwszej wersji, wspólnicy otrzymają zakłady produkcyjne w celu prowadzenia działalności już indywidualnie. Y uzyska własność nieruchomości położonej w A, na zasadach wyłączności, Wnioskodawca otrzyma zakład w B, tj. wartość maszyn, urządzeń, zapasów i nakładów poczynionych na tę nieruchomość. Wartość owych zakładów będzie identyczna, skorygowana zostanie ilością otrzymanych zapasów. Kredyt obrotowy zostanie spłacony, na zasadach określonych w pkt 1. Pozostanie jedynie kredyt inwestycyjny. Przed rozwiązaniem Spółki wspólnicy podniosą kapitał zakładowy Spółki o kwotę równą temu kredytowi i go spłacą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy podział majątku spółki jawnej, na skutek jej likwidacji, w sposób wskazany powyżej w pkt 1, powoduje u jej wspólników powstanie przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy podział majątku spółki jawnej, na skutek jej likwidacji, w sposób wskazany powyżej w pkt 2, powoduje u jej wspólników powstanie przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy o podziale majątku spółki stanowią przepisy art. 82-83 Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z tymi przepisami z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku. Rzeczy wniesione przez wspólnika do spółki tylko do używania zwraca się wspólnikowi w naturze. Majątek jest dzielony między wspólników zgodnie z postanowieniami umowy spółki. Zgodnie z planowaną uchwałą spłata udziałów i nadwyżki nastąpi w naturze poprzez przejęcie wyodrębnionych zakładów produkcyjnych.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki. Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 tej ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną rozumieć należy spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Przyjęcie tej zasady jest podyktowane faktem, że podatnikiem podatku dochodowego z udziału w zyskach spółki niebędącej osobą prawną jest wspólnik tej spółki. Zyski osiągane przez tę spółkę w czasie jej trwania są na bieżąco uwzględniane u wspólników, jako przychody i koszty z udziału w tej spółce.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 3 pkt 12 ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

a. pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie,

b. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

W przypadku, gdy w wyniku likwidacji spółki jawnej wspólnicy otrzymają określone składniki majątku - tj. zakłady produkcyjne, w chwili wystąpienia ze spółki po stronie wspólników nie powstanie przychód z działalności gospodarczej. Przychód ten powstanie, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ww. ustawy, dopiero w momencie ewentualnego odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną.

Cesja umowy kredytu inwestycyjnego w zamian za przejęcie przez wspólnika składników majątku odpowiadających wartości niespłaconego kredytu jest obojętna dla podatku dochodowego, bowiem można przyjąć, iż z majątku tego pokryte zostały zobowiązania spółki. Nie nastąpiło więc żadne przysporzenie - przychód po stronie któregokolwiek ze wspólników.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy również w tym przypadku po stronie wspólników w chwili wystąpienia ze spółki nie powstanie przychód z działalności gospodarczej. Przychód ten powstanie, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ww. ustawy, dopiero w momencie ewentualnego odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* skutków podatkowych likwidacji spółki jawnej w sytuacji wskazanej w pkt 1 - jest prawidłowe,

* skutków podatkowych likwidacji spółki jawnej w sytuacji wskazanej w pkt 2 - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 505, z późn. zm.) spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 22 § 1 ww. ustawy: spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Jak stanowi art. 58 Kodeksu spółek handlowych - rozwiązanie spółki powodują:

Stosownie do treści art. 67 § 1 ww. Kodeksu: w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Zgodnie z art. 82 Kodeksu spółek handlowych: z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku. Rzeczy wniesione przez wspólnika do spółki tylko do używania zwraca się wspólnikowi w naturze.

Natomiast w myśl art. 83 ww. Kodeksu: jeżeli majątek spółki nie wystarcza na spłatę udziałów i długów, niedobór dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy, a w ich braku - w stosunku, w jakim wspólnicy uczestniczą w stracie. W przypadku niewypłacalności jednego ze wspólników, przypadającą na niego część niedoboru dzieli się między pozostałych wspólników w takim samym stosunku.

Należy zauważyć, że spółki jawne nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek jawnych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce jawnej jest uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem ww. spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.): przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Przy czym stosownie do treści art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Natomiast w myśl art. 5a pkt 28 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o spółce - oznacza to:

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z innym wspólnikiem są jedynymi wspólnikami spółki jawnej (dalej: Spółka) powstałej z przekształcenia spółki cywilnej. Wspólnicy wnieśli aportem do majątku Spółki nieruchomość zabudowaną położoną w A. Spółka do swojej działalności wykorzystuje także (w charakterze użyczenia) nieruchomość należącą do wspólników położoną w B. W następstwie nakładów czynionych przez Spółkę w trakcie jej działalności powstały dwa zakłady produkcyjne, stanowiące samodzielne przedsiębiorstwa. Jeden z nich mieści się na terenie nieruchomości położonej w A, a drugi w B. Spółka posiada również zobowiązania względem kredytującego ją banku - kredyt inwestycyjny i kredyt obrotowy. W dniu 28 czerwca 2019 r. Wnioskodawca wypowiedział umowę spółki, czego efektem ma być likwidacja Spółki z 31 grudnia 2019 r. Wspólnicy zamierzają podjąć uchwałę, na mocy której majątek Spółki i zobowiązania zostaną podzielone w taki sposób, by każdy ze wspólników otrzymał zakład produkcyjny pozwalający na kontynuowanie działalności, a przy tym różnica w wartości poszczególnych zakładów została zrekompensowana. Wspólnicy planują przy tym podzielenie się kredytem obrotowym po połowie, zaś kredyt inwestycyjny przejmie wspólnik, któremu przypadnie zakład o większej wartości. W związku z tym brane są pod uwagę dwie opcje:

W pierwszej wersji Wnioskodawca otrzyma zakład w B wraz z własnością nieruchomości, na której jest posadowiony i przejmie całość kredytu inwestycyjnego. Spółka w likwidacji, pozbywając się zapasów i uzyskując należne wynagrodzenia, spłaci kredyt obrotowy. Natomiast kredyt inwestycyjny przejmie Wnioskodawca w drodze cesji praw i obowiązków z obowiązującej umowy kredytowej. W tej sytuacji można przyjąć, że Wnioskodawca otrzyma zakład obciążony kredytem inwestycyjnym, co spowoduje obniżenie jego wartości o kwotę kredytu. Zobowiązania Spółki zostaną w całości spłacone w trakcie postępowania likwidacyjnego.

Natomiast w drugiej wersji, podobnie jak przy pierwszej, wspólnicy otrzymają zakłady produkcyjne w celu prowadzenia działalności już indywidualnie. Wnioskodawca otrzyma zakład w B, tj. wartość maszyn, urządzeń, zapasów i nakładów poczynionych na tę nieruchomość. Kredyt obrotowy zostanie spłacony na zasadach określonych wyżej. Pozostanie jedynie kredyt inwestycyjny, jednak przed rozwiązaniem Spółki wspólnicy podniosą kapitał zakładowy Spółki o kwotę równą temu kredytowi i go spłacą.

W związku z tym powstała wątpliwość, czy podział majątku spółki jawnej na skutek jej likwidacji, w sposób wskazany w powyższych wariantach, spowoduje u Wnioskodawcy powstanie przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych

Mając na uwadze powyższą kwestią, Organ zauważa, co następuje.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która została wyrażona w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Odnosząc się do skutków podatkowych otrzymania w wyniku likwidacji spółki jawnej składników majątku - zakładu produkcyjnego, należy zauważyć, że stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Przy czym w myśl art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b powoływanej ustawy: do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w przypadku gdy w wyniku likwidacji spółki niebędącej osobą prawną podatnik otrzyma określone składniki majątku, na moment likwidacji spółki nie powstanie przychód z działalności gospodarczej. Przychód ten powstanie dopiero w momencie ewentualnego odpłatnego zbycia otrzymanych w wyniku likwidacji spółki składników majątku, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem otrzymanie przez Wnioskodawcę - w wyniku likwidacji spółki jawnej - składników majątku (zakładu produkcyjnego) nie spowoduje po jego stronie powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Neutralne podatkowo dla Wnioskodawcy będzie również przejęcie kredytu inwestycyjnego w drodze cesji praw i obowiązków z obowiązującej umowy kredytowej, ponieważ w związku z tym zdarzeniem po stronie Wnioskodawcy nie powstanie żadne przysporzenie majątkowe.

Reasumując - podział majątku spółki jawnej, na skutek jej likwidacji, w sposób wskazany w pkt 1 oraz w pkt 2 opisu sprawy, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do drugiego wspólnika Spółki.

Co więcej - należy wskazać, że Organ podatkowy w niniejszej interpretacji indywidualnej odniósł się wyłącznie do skutków podatkowych planowanej likwidacji Spółki na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie oceniał kwestii dotyczącej poprawności rozliczeń między wspólnikami w związku z tą likwidacją.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.