Nowość 0112-KDIL2-2.4011.283.2024.2.WS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

* prawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 1,

* nieprawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 2.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 26 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 26 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 28 maja 2024 r. (wpływ 28 maja 2024 r.) oraz o pełnomocnictwo, które wpłynęło 3 czerwca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(...) dalej jako: Wnioskodawca) prowadzi gospodarstwo rolne, jest czynnym podatnikiem podatku VAT, posiada rezydencję podatkową w Polsce.

Działalność w zakresie gospodarstwa rolnego opodatkowana jest podatkiem rolnym.

Oprócz działalności rolnej Wnioskodawca prowadzi jeszcze jednoosobową działalność gospodarczą w postaci ubojni zwierząt. Wnioskodawca tuczniki wyhodowane w swoim gospodarstwie rolnym przenosi do swojej ubojni, w celu uboju.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że działalność gospodarcza Wnioskodawcy opodatkowana jest na zasadach tzw. podatku liniowego.

Pytania

1. Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do rozpoznania kosztu podatkowego w ramach jego działalności gospodarczej w związku z uzyskaniem tucznika na ubój ze swojego gospodarstwa rolnego?

2. Jeśli odpowiedź na pytanie pierwsze jest pozytywna, to w jaki sposób powinna być ustalona kwota kosztu uzyskania przychodu:

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do rozpoznania kosztu podatkowego w swojej jednoosobowej działalności gospodarczej w związku z przeniesieniem tucznika z własnego gospodarstwa rolnego do działalności gospodarczej celem uboju.

Nie są to wydatki wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT i spełniają wymogi z art. 22 ustawy o PIT. Są to bowiem koszty faktyczne poniesione przez podatnika, związane z działalnością gospodarczą ubojni i poniesione w celu uzyskania przychodu. Należy przy tym zwrócić uwagę na fakt, że wniesienie majątku prywatnego do działalności gospodarczej daje podatnikowi możliwość stosowania amortyzacji podatkowej. Tutaj mamy do czynienia z podobną sytuacją, tylko że wnoszony byłby nie majątek w postaci środka trwałego, a wyrób (tucznik) wyhodowany poza działalnością gospodarczą (tj. w ramach działalności rolniczej).

Ad 2

Kwota kosztu uzyskania przychodu może być ustalona zarówno według metody ustalonej w punkcie a, jak i b.

Z racji faktu, że nie można w tym przypadku mówić o transakcji, nie następuje bowiem przeniesienie własności w postaci np. umowy sprzedaży, problematyczne jest ustalenie wartości wydatków, które stanowiłyby koszt uzyskania przychodów na cele podatkowe.

W opinii Podatnika istnieją tutaj dwie możliwości. Należy przy tym zaznaczyć, że z racji faktu, że tuczniki zostały wyhodowane w ramach działalności rolnej opodatkowanej podatkiem rolnym, Wnioskodawca nie miał możliwości pomniejszania przychodów o wydatki związane z hodowlą.

Ad 2a

Kosztem uzyskania przychodów byłyby wydatki związane z wyhodowaniem ("wytworzeniem") tucznika w postaci np. wydatków na wyżywienie, opiekę weterynaryjną, ubezpieczenie, koszty pracownicze.

Tego rodzaju rozwiązanie koresponduje z interpretacją indywidualną z dnia 12 lipca 2023 r. sygn. 0115-KDIT1.4011.409.2023.1.MR:

Pana stanowisko w sprawie pytania 2:

Zdaniem Wnioskodawcy, w kwestii kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży wniesionego do działalności gospodarczej majątku prywatnego należy odnieść się do ogólnych zapisów dotyczących kosztów zawartych w art. 22 ust. 1 powołanej ustawy, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Tak więc podatkowy koszt uzyskania przychodów stanowi poniesiony wydatek na jego nabycie. Wartość towaru zostanie ustalona na podstawie cen zakupu: w przypadku 3/4 udziału nabytych w 2022 r. - prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności nieruchomości wydane przez Sąd Rejonowy w A., a w przypadku 1/4 udziału akt notarialny sprzedaży.

Pana stanowisko w sprawie pytania 3:

Zdaniem Wnioskodawcy, majątek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie jest prawnie wyodrębniony od jej majątku osobistego. Dlatego też wykorzystywanie, czy też przesunięcie majątku prywatnego do towarów w działalności gospodarczej nie może być rozpatrywane jako przychód dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują kwestii samej możliwości wniesienia prywatnego majątku do działalności gospodarczej. Należy jednak mieć na uwadze zastrzeżenie zawarte w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowiące, iż jej przepisów nie stosuje się do przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Jeżeli zatem sprzedaż mieszkania, na gruncie odrębnych przepisów może być przedmiotem prawnie skutecznej umowy, to w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może być dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a dochód z tego tytułu podlega opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla tego źródła. Mając powyższe na uwadze, przychód ze sprzedaży prywatnego mieszkania wniesionego do działalności gospodarczej traktować należy jako przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska:

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe. Skoro jak wskazano we wniosku spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostanie przeznaczone na cele prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej i będzie stanowiło towar handlowy w tej działalności, a więc składnik majątku przeznaczony do dalszej sprzedaży, to przychód ze sprzedaży tego prawa jako przychód ze zbycia środków obrotowych stanowić będzie przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodzić się też trzeba z Pana stanowiskiem, że kosztami uzyskania przychodu ze sprzedaży omawianego prawa będą udokumentowane wydatki faktycznie poniesione na jego nabycie. Jednocześnie przekazanie ww. prawa do majątku związanego z działalnością gospodarczą nie będzie skutkować po stronie Pana powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przez rozumowanie oparte na analogii Wnioskodawca dochodzi do wniosku, że w tym przypadku wartością tucznika, która będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów, będą poniesione na niego wydatki związane z jego hodowlą.

Ad 2b

Należy przy tym zaznaczyć, że Wnioskodawca przede wszystkim dokonuje sprzedaży do niepowiązanych ubojni. W konsekwencji "średnia cena" wynika z cen rynkowych, a więc odpowiada rzeczywistości gospodarczej. W tym przypadku oczywiście nie można mówić o transakcji, tylko o przeniesieniu majątku (tucznika) spoza działalności gospodarczej do tej właśnie działalności. Mając na względzie fakt, że Wnioskodawca jako podmiot prowadzący działalność rolniczą ponosi takie same koszty hodowli, a ten sam Wnioskodawca jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w postaci ubojni wobec innych podmiotów stosuje właśnie taką politykę cenową, to nie sposób znaleźć rozróżnienia dla kalkulacji kosztów podatkowych pozyskania tucznika.

Takie rozumowanie jest konsekwencją zastosowania wykładni gospodarczej, tzn. takiej która przewiduje, m.in. przyjęcie założenia, że podatnik działa i powinien działać w sposób typowy dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Obok racjonalności działań podatnika drugim założeniem tej wykładni jest to, że wszyscy podatnicy powinni podlegać adekwatnemu obciążeniu podatkowemu (por. NSA w wyroku II FSK 668/21 z 2024-02-13).

W tym przypadku mamy do czynienia z typowym zachowaniem Wnioskodawcy - pozyskanie tucznika i co istotniejsze, niemożliwość zastosowania ww. metody kalkulacji kosztów prowadziłoby do nieadekwatnego obciążenia podatnika (tj. brak kosztów podatkowych zwiększałby podstawę opodatkowania).

Dodatkowo w ww. wyroku NSA stwierdził, ze: Obciążenie podatkowe jest adekwatne w sytuacji, w której podatnik płaci podatek w wysokości odpowiadającej ogólnym założeniom konstrukcji podatku (por. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 czerwca 2012 r. sygn. akt II FPS 2/12, publ. CBOSA). W tym przypadku adekwatność zostałaby osiągnięta, gdyby Wnioskodawca miał możliwość zastosowania kosztów podatkowych związanych z przeniesieniem w takiej samej wysokości, jakie on ponosi w związku z transakcjami z podmiotami niepowiązanymi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 1,

* nieprawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 2.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Z wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie ubojni zwierząt. Równocześnie prowadzi Pan gospodarstwo rolne. Wyhodowane w swoim gospodarstwie rolnym tuczniki będzie Pan przenosić do swojej ubojni, w celu uboju.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w tym przepisie prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

- są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- nie są to wydatki wymienione w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodów musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W celu ustalenia wartości zużytych w pozarolniczej działalności gospodarczej lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz własnej gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 11 ust. 2.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Oznacza to, że podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, wykorzystujący na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej produkty pochodzące z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej, ich wartość powinni ustalić na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku.

Zatem w Pana przypadku kosztem uzyskania przychodów będzie wartość zużytych w pozarolniczej działalności gospodarczej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji zwierzęcej ustalona na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Podsumowanie: będzie Panu przysługiwało prawo do rozpoznania kosztu podatkowego w ramach Pana działalności gospodarczej w związku z uzyskaniem tucznika na ubój z Pana gospodarstwa rolnego. Kwota kosztów uzyskania przychodów powinna być ustalona w sposób przewidziany w art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie podkreślam, że interpretacja nie odnosi się do zagadnienia ustalenia cen rynkowych.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie są wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.

Ponadto powołane we wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedstawionej przez Pana kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w tym postępowaniu.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.).