0112-KDIL2-2.4011.21.2020.2.MM - PIT w zakresie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX).

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-2.4011.21.2020.2.MM PIT w zakresie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 8 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek - uzupełniony pismem z 3 marca 2020 r. (data wpływu 6 marca 2020 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej "ustawa o PIT") i rozlicza się w formie podatku liniowego na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca od 2015 r. związany jest umową współpracy z A sp. z o.o. z siedzibą we (...), na podstawie której świadczy usługi IT na rzecz kontrahentów tej spółki. W ramach umowy Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych w czasie współpracy programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie. Przeniesienie praw autorskich obejmuje w szczególności kody źródłowe oprogramowania. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych uwzględnione jest w wynagrodzeniu za świadczenie usług. W ramach tej współpracy Wnioskodawca realizuje kilka projektów dla B Sp. z o.o. będącej oddziałem (...), które mają charakter projektów wewnętrznych, tworzonych wyłącznie na użytek tego kontrahenta, które przede wszystkim tworzone są w celu ułatwienia i pomocy w funkcjonowaniu firmy zatrudniającej ponad 100 tys. pracowników na całym świecie. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jako członek zespołu, zajmuje się on tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania, w tym jego pisaniem, testowaniem i wdrażaniem, a także analizą i udoskonalaniem poszczególnych procesów w ramach systemu.

Wnioskodawca tworzy aplikację (...), która jest międzyresortową platformą komunikacyjną do spraw medycznych. Aplikacja wspiera wewnętrzne rozpowszechnianie wiedzy przez publikacje naukowe jako linki zamieszczone w (...), materiały edukacyjne, strategie i plany medyczne, kluczowe wydarzenia do globalnych spotkań i sympozjów poprzez foldery (...), treści związane z kongresami (tj. wstępne informacje dotyczące tematyki kongresu, plany i prezentacje wykorzystane podczas kongresu, jak i materiały po kongresie), portfolia związane z produktami medycznymi. Aplikacja składa się z dwóch interfejsów użytkownika - interfejsu użytkownika końcowego, przeznaczonego do wyszukiwania, czytania i pobierania treści medycznych oraz panelu zarządzania treścią, przeznaczonego dla użytkowników odpowiedzialnych za treści publikacji. Tworzona przez Wnioskodawcę aplikacja jest innowacyjna, ponieważ integruje dane z zewnętrznych źródeł, takich jak (...), witryny (...), (...) oraz opisuje treści zamieszczane na platformie specjalnym zestawem metadanych użytych w narzędziu do wyszukiwania, które dostarczać będzie wyniki w efektywny i szybki sposób, co znacznie ułatwia proces odnajdywania treści dla użytkownika platformy.

Wnioskodawca zajmuje się również tworzeniem aplikacji (...), która jest ustandaryzowanym narzędziem do zarządzania autoryzacją użytkowników oraz dostępem do aplikacji wewnętrznych firm w oparciu o wyznaczone role. Aplikacja składa się z interfejsu użytkownika, umożliwiającego zarządzane aplikacjami i uprawnieniami użytkowników poprzez mapowanie ich na zdefiniowane role w aplikacji oraz z (...), umożliwiającego pobieranie osób, którym przypisano rolę i ról, które nadano danej osobie. Aplikacja umożliwia także zarządzanie danymi z aplikacji zewnętrznych za pomocą zestawu usług (...). Innowacyjność aplikacji przejawia się w umożliwieniu użytkownikom dodania aplikacji i zarządzania jej użytkownikami w oparciu o role, bez konieczności tworzenia takiego mechanizmu w dodawanej aplikacji. Ponadto, aplikacja wyróżnia się na tle innych elastycznością koncepcji roli w aplikacji, która może być traktowania jako prawdziwa rola, przypisująca uprawnienia w zarządzanej aplikacji lub jako uprawnienie, które przypisuje pojedyncze uprawnienie w zarządzanej aplikacji oraz jako zestaw danych odwzorowywany na określony zestaw danych w zarządzanej aplikacji.

Wnioskodawca wytwarza także aplikację (...), która jest (...), zbierającym wszystkie przydatne informacje działu (...) firmy B w jednym miejscu. Dzięki niej w łatwy sposób można zarządzać wysyłaniem informacji o planowanych przestojach innych systemów, nieoczekiwanych niedostępnościach i globalnych ogłoszeniach wysyłanych do wszystkich użytkowników systemu. Aplikacja ponadto zawiera informacje o zadaniach w aplikacji (...) dla projektów: (...) firmy B, informacje na temat zadań w aplikacji (...) oraz za dodatkową zgodą użytkownika wszystkich incydentów i problemów powiązanych z działem (...) firmy B, (...) ze wszystkimi aplikacjami działu (...) z funkcją informowania użytkownika o powiązanych z daną aplikacją ogłoszeniach, wizualizacje map wykorzystania środowisk aplikacji, roadmapy aplikacji, katalog raportów z wyszukiwarką, funkcję chatu dla zespołu bezpieczeństwa informatycznego aplikacji (...) oraz usystematyzowane narzędzie generowania formularza, dzięki któremu użytkownik w łatwy sposób może zgłosić żądanie utworzenia konta systemowego w aplikacjach powiązanych, czy też modyfikacji danych użytkownika albo zgłosić problem dotyczący konkretnej aplikacji. Innowacyjność aplikacji przejawia się w wysyłaniu powiadomień do użytkowników powiązanych aplikacji poprzez SMSy i emaile, nadto aplikacja posiada funkcję chatu dla zespołu (...) aplikacji (...).

Wnioskodawca tworzy także aplikację (...), która jest klasyfikatorem spraw działu (...) firmy B, zawierającym informacje o problemach z działaniem urządzeń diagnostycznych, np. wskazujących błędne wyniki badań, uszkodzonych, czy urządzeń z zawieszającym się oprogramowaniem. Aplikacja na podstawie opisanych informacji i danych strukturalnych klasyfikuje sprawę jako jeden z dwóch typów incydentów (...) (wymagający zgłoszenia do urzędu typu (...)) lub (...) (nie wymagający zgłoszenia) i informuje o tym użytkownika. Aplikacja jest o tyle innowacyjna, że jest zintegrowana i automatycznie pobiera opisane sprawy oraz analizuje sprawy w oparciu o nauczanie maszynowe oraz zaawansowane algorytmy sztucznej inteligencji.

Wnioskodawca wytwarza również aplikację (...), która jest narzędziem ułatwiającym zarządzanie zasobami dla obszarów planowania średnio i długoterminowego firmy B. Aplikacja zawiera komponenty do określania miesięcznej zdolności siły roboczej, komponenty wizualizujące miesięczne obciążenie pracą dla poszczególnych aktywności, komponenty pokazujące obciążenie (...) wraz z uwzględnieniem prognoz związanych z testowaniem i kontrolą jakości oraz funkcjonalności związane z podstawowymi narzędziami zarządzania projektami. Na tle innych, podobnych aplikacji, aplikację tworzoną przez Wnioskodawcę wyróżnia to, że ma możliwość zaimportowania rzeczywistego obciążenia pracą i porównywania jej z planowanym obciążeniem oraz przedstawienia tego porównania w sposób łatwy i przystępny, co ma zapewnić lepsze planowanie projektów na przyszłość, ponadto posiada prosty i przejrzysty interfejs użytkownika wraz z wizualizacją danych.

Ponadto, Wnioskodawca świadczy także usługi polegające na planowaniu, projektowaniu i tworzeniu systemów komputerowych na rzecz C sp. z o.o. z siedzibą w (...). W ramach tej umowy Wnioskodawca jest outsourcingowany do fińskiej firmy związanej z ich własną platformą e-learningową. W ramach umowy Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych w czasie współpracy programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie. Przeniesienie praw autorskich obejmuje w szczególności kody źródłowe oprogramowania. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych uwzględnione jest w wynagrodzeniu za świadczenie usług.

Wnioskodawca dla tego kontrahenta tworzy (...) - platformę e-learningową umożliwiającą łatwe spersonalizowane nauczanie dla użytkowników sektorów prywatnych, jak i publicznych. Aplikacja zawiera narzędzia do łatwego tworzenia kursów z różnymi typami zawartości, w postaci dokumentów, filmów, linków internetowych, treści (...), ocen oraz osadzonych treści z sieci Internet (gry edukacyjne, ankiety, czy interaktywne mapy), narzędzia do dodawania własnych notatek poprzez zaznaczenie interesującego fragmentu treści przez użytkowników i szeregu związanych z tym interakcji, rozbudowanego narzędzia do oceniania użytkowników (uczniów) wraz z śledzeniem postępów, automatyczne rekomendacje treści, narzędzia do tworzenia indywidualnych ścieżek nauczania, a także funkcjonalności do analizy danych stworzonych przez użytkownika kursów, takich jak liczba wyświetleń, czasie spędzonym na naukę itp. Platforma ta wyróżnia się od innych dostępnych na rynku tym, że umożliwia komentowanie dodanych dokumentów i filmów poprzez tworzenie notatek, które mają charakter otwarty i mogą prowadzić do interakcji z nauczycielem lub innymi uczniami, co ułatwia komunikację i poprawia szybkość nauki. Ponadto, uczniowie mają możliwość łatwego udostępniania swoich notatek, własnych dokumentów, jak również mają możliwość tworzenia projektów dla innych uczniów. Aplikacja posiada również funkcję automatycznych rekomendacji, która dokonywana jest na podstawie automatycznej analizy poprzez sieci neuronowe, co umożliwia łatwe odnajdywanie przydatnych w nauce treści. Aplikacja umożliwia także utworzenie alternatywnych ścieżek nauczania przez nauczyciela dla uczniów na podstawie narzędzi analizy postępów w nauce, jak również umożliwieniu uczniom przejęcia kontroli nad własną ścieżka nauczania, a także automatyczne generowanie certyfikatów dla uczniów.

Na marginesie wskazać należy, że określenie "aplikacja" powszechnie używane jest zamiennie z takimi określeniami jak "oprogramowanie" i "program komputerowy", są to bowiem synonimy. Aplikacja, oprogramowanie i program komputerowy pod względem budowy właściwie niczym się nie różnią, a określenie program komputerowy podkreśla jedynie ich rynkowy charakter.

Wnioskodawca podczas wykonywania zleconych mu czynności nie podlega kierownictwu ze strony zleceniodawców lub jakiejkolwiek wyznaczonej przez nich osoby. Wnioskodawca samodzielnie organizuje formę świadczenia swoich usług, zleceniodawcy nie ingerują w organizację czasu pracy Wnioskodawcy, Wnioskodawca samodzielnie decyduje o godzinach pracy świadczenia swoich usług, a także o miejscu ich wykonywania. Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność w stosunku do swoich zleceniobiorców tytułem ewentualnie wyrządzonej im szkody. Wnioskodawca oświadcza, że wytworzenie i rozwinięcie wyżej opisanych aplikacji ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy ani praw autorskich innych firm. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza ma charakter badawczo-rozwojowy, ponieważ Wnioskodawca opracowuje nowe i ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już występujących, co zostało opisane obszernie powyżej. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace rozwojowe zwiększają zasoby wiedzy oraz wykorzystują zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Oprogramowanie wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej o charakterze badawczo-rozwojowym jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, która posiada cechy oryginalności i innowacyjności. Wytwarzanie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny i ciągły. Podczas świadczenia usług w ramach wyżej opisanych kontraktów Wnioskodawca wykorzystuje zdobytą dotychczas wiedzę w danej dziedzinie oraz w sposób ciągły zwiększa wiedzę, którą potencjalnie może wykorzystać w przyszłości.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę aplikacje stanowią utwory, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jak wynika z kontraktów łączących Wnioskodawcę, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przeniesienie na zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do napisanego kodu źródłowego. Kody źródłowe, które pisze Wnioskodawca, powstają w istocie po raz pierwszy, Wnioskodawca nie wykorzystuje gotowych rozwiązań. Wynagrodzenie, które otrzymuje, jest ekwiwalentem za przeniesienie praw autorskich do napisanego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego.

Wnioskodawca oświadcza, że prowadzi odrębną ewidencję dla celów IP BOX, zawierającą wszystkie elementy, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT. Ewidencja prowadzona jest w formie arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami tzw. ulgi IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania w stosunku do dochodu uzyskiwanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca Minister Finansów, który w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX wskazał, że "podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Ze względu bowiem na (...) dynamikę ewolucji budowy i funkcjonowania programów komputerowych oraz brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią najbardziej adekwatnej instytucji prawnej zapewnianiającej ochronę prawnopodatkową dla podatnika".

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielono odpowiedzi na następujące pytania.

Czy wytwarzane przez Wnioskodawcę części aplikacji podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Tak, wytwarzane przez Wnioskodawcę części aplikacji podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Należy wskazać, że współtworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest na tyle rozbudowane i czasochłonne, że powierzono jego wytworzenie kilku osobom. Każda z osób należących do zespołu programistów, w tym Wnioskodawca, jest odpowiedzialna za wytworzenie poszczególnej części aplikacji. Każda z części aplikacji stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z uwagi na stworzenie nowego algorytmu oraz nowych kodów źródłowych dla danej części oprogramowania. Wnioskodawca przenosi na swoich usługodawców autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie części aplikacji, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Czy części aplikacji tworzone w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej?

Części aplikacji tworzone są w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Wytwarzane i rozwijane przez działalność Wnioskodawcy części aplikacji stanowią przejaw własnej działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu aplikacji lub ich części mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania nowoczesnej platformy web, przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Nadto prace nad aplikacją lub jej poszczególnymi częściami mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) z nastawieniem na rozwój i ulepszanie aplikacji w przyszłości.

Czy działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do oprogramowania?

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do oprogramowania. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za tworzenie nowych bądź ulepszenie tych istniejących elementów, dzięki którym dany program może funkcjonować. Wnioskodawca z wykorzystaniem najnowocześniejszych technologii wytwarza nowe bądź ulepsza istniejące już moduły. Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych funkcjonalności omawianego oprogramowania - Wnioskodawca tworzy przy tym nowe kody źródłowe oprogramowania, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania.

Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, to czy jest właścicielem lub współwłaścicielem tego oprogramowania, albo użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej?

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, nie jest właścicielem czy też współwłaścicielem tego oprogramowania ani użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej - działa bowiem na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Należy jednak wskazać, że nawet rozwój już istniejącego oprogramowania przez dodanie nowych funkcjonalności skutkuje w istocie powstaniem nowego fragmentu tego oprogramowania, który stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody źródłowe, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, tj. odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy, jako twórcy ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, przysługują autorskie prawa majątkowe do utworu podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na rzecz usługodawcy za wynagrodzeniem.

Czy w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

* jeżeli tak - czy Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa,

* jeżeli nie - czy wynagrodzenie Wnioskodawcy jest tylko wynagrodzeniem za czynności informatyczne, nie jest natomiast wynagrodzeniem za sprzedaż autorskich praw do oprogramowania?

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Rozwój już istniejącego oprogramowania przez dodanie nowych funkcjonalności skutkuje w istocie powstaniem nowego fragmentu tego oprogramowania; w wyniku rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody źródłowe, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, tj. odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie ulepszenia oprogramowania na rzecz usługodawcy w zamian za wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa. Wnioskodawca z tytułu wykonanych usług wystawia na rzecz kontrahenta faktury VAT w cyklach miesięcznych. Na podstawie umowy zawartej z nabywcą usług Wnioskodawca przenosi z chwilą wytworzenia na usługodawcę nieograniczone w miejscu i czasie autorskie prawa majątkowe do przedmiotu zamówienia lub jego elementów - wytworzonych programów komputerowych, w tym utworów zależnych, których jest bądź będzie twórcą, na wszystkich polach eksploatacji. W cenie świadczonych usług uwzględnione jest wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania.

Czy odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających również na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja dla celów IP BOX wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających również na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca dla każdego wytwarzanego lub rozwijanego przez siebie oprogramowania na rzecz poszczególnych kontrahentów prowadzi odrębne tabele w postaci arkusza kalkulacyjnego, dzięki którym na bieżąco uzupełnia takie informacje, jak przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), a także koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, dla każdego projektu z osobna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawa autorskie do aplikacji lub ich części wytwarzanych przez Wnioskodawcę są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% w stosunku do dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. z przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez niego aplikacji lub ich części?

Zdaniem Wnioskodawcy prawa autorskie do aplikacji lub ich części wytworzonych przez Wnioskodawcę są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Ponadto, Wnioskodawca może zastosować stawkę podatku w wysokości 5% w stosunku do dochodu uzyskiwanego z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. z przenoszenia autorskich praw majątkowych do aplikacji lub ich części wytworzonych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Przesłanką do skorzystania z tzw. ulgi IP BOX jest okoliczność, by przedsiębiorca w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio wytworzył, rozwinął lub ulepszył kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30 ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych um6w międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza, obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Jak już wcześniej wskazano, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza jest działalnością o charakterze badawczo-rozwojowym, bowiem Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykonuje prace rozwojowe o charakterze twórczym i systematycznym, polegające na opracowywaniu nowych i ulepszonych aplikacji przy wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do nowych zastosowań. Wnioskodawca zaplanował i przeprowadził co najmniej kilka projektów badawczo-rozwojowych, przyjmując dla nich określone do osiągnięcia cele, harmonogram i zasoby. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę w formie świadczenia usług programistycznych na rzecz swoich kontrahentów należy uznać za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Aplikacje wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej o charakterze badawczo-rozwojowym są rezultatem jego własnej indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, które posiadają cechy oryginalności i innowacyjności. W konsekwencji, wytwarzane przez Wnioskodawcę aplikacje stanowią utwory w postaci programów komputerowych, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku programów komputerowych ochroną autorską objęta jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Jak wynika z objaśnień Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., pojęcie "komputer" nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność.

W przypadku Wnioskodawcy, każdorazowo wynikiem jego pracy jest kod źródłowy programu komputerowego. W umowach łączących Wnioskodawcę z A sp. z o.o. oraz z C sp. z o.o. efekty pracy Wnioskodawcy określane są wprost jako utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a przysługujące Wnioskodawcy prawa autorskie do wytworzonych przez siebie programów komputerowych Wnioskodawca zobowiązany jest przenieść na zleceniodawcę w najszerszym prawnie dopuszczalnym zakresie. W ww. umowach wprost mowa o tym, że przeniesienie praw autorskich obejmuje w szczególności kody źródłowe oprogramowania (programu komputerowego). W zamian za wytworzenie programów komputerowych i przeniesienie autorskich praw majątkowych do tych programów Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca prowadzi także odrębną ewidencję dla celów IP BOX w formie arkusza kalkulacyjnego. W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Wersja elektroniczna powinna zostać zarchiwizowana, natomiast konstrukcja arkusza kalkulacyjnego powinna umożliwiać uzyskanie danych w okresie późniejszym według stanu na koniec poszczególnych, miesięcy kalendarzowych. Wnioskodawca prowadzi ewidencję w ten sposób, by móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Wobec powyższego Wnioskodawca spełnił wszystkie przesłanki do skorzystania z ulgi IP BOX.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

- ---------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą - przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a.

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),

b.

badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.

badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie (aplikacje, części aplikacji) w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,

2. Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie (aplikacje, części aplikacji) w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3.

wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie (aplikacje, części aplikacji) stanowi wyraz własnej twórczości intelektualnej,

4.

wytwarzane oprogramowanie (aplikacje, części aplikacji) podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

5.

w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, w wyniku podjętych przez niego czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), również podlegające ochronie na podstawie ww. regulacji,

6. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na wyodrębnienie każdego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,

7. Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do wytworzonego przez siebie oprogramowania (aplikacji, części aplikacji) za wynagrodzeniem.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania (aplikacji, części aplikacji), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Reasumując - prawa autorskie do aplikacji lub ich części wytwarzanych przez Wnioskodawcę są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym, w przedstawionym stanie faktycznym, możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% w stosunku do dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. z przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez niego aplikacji lub ich części.

Jednocześnie Organ informuje, że załączniki dołączone do wniosku nie były przedmiotem oceny. Należy zwrócić uwagę na fakt, że interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska wnioskodawcy dokonaną na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Dlatego też załączone pisma nie miały zastosowania w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl