Nowość 0112-KDIL2-2.4011.206.2024.3.IM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 5 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 5 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismami z: 10 maja 2024 r. (wpływ 10 maja 2024 r.) oraz 1 czerwca 2024 r. (wpływ 1 czerwca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w roku 2023 z własnych środków wyremontowała lokal użytkowy należący do gminy. Posiada faktury imienne dotyczące poniesionych kosztów z okresu kwiecień - lipiec 2023.

Remont lokalu związany był z planowanym rozpoczęciem działalności gospodarczej, która to faktycznie została otwarta w roku 2024 w formie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Siedzibą JDG jest właśnie ten lokal użytkowy. JDG korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Gmina refunduje 50% poniesionych nakładów i w tym celu JDG wystawiła fakturę o treści: "Refundacja poniesionych nakładów".

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzieliła Pani odpowiedzi na następujące pytania:

Na podstawie jakiej umowy i/lub jakich umów remontowała Pani opisany we wniosku lokal użytkowy oraz obecnie wykorzystuje Pani ten lokal w prowadzonej działalności gospodarczej (np. umowa użyczenia, umowa najmu, umowa dzierżawy, inna - jaka), jakie dokładnie są ustalenia tej umowy/tych umów, a także kiedy ta umowa/te umowy została (-y) zawarta (-e)?

Umowa najmu została zawarta w dniu 2022-09-01 z datą obowiązywania do 2029-08-31. Umowa dot. wykorzystywania lokalu użytkowego na cele prowadzenia działalności usługowo-handlowej. Z umowy wynika, że najemca może poczynić ulepszenia we wskazanym lokalu, a jeśli taka sytuacja zaistnieje, to wynajmujący dokona na rzecz najemcy refundacji z tytułu tych ulepszeń (zwrot 50% wartości ulepszeń w kwocie netto).

Zapis umowy brzmi dokładnie: W przypadku poczynionych przez najemcę ulepszeń w lokalu, wynajmujący dokona na rzecz najemcy refundacji z tytułu tych ulepszeń (zwrot 50% wartości ulepszeń), przy czym wartość poniesionych przez najemcę nakładów wyrażona została w kwotach netto, bez uwzględnienia podatku VAT.

Zakres ulepszeń wymienionych w umowie obejmuje:

- wymianę instalacji elektrycznej (z wyłączeniem osprzętu);

- założenie lub wymianę instalacji wodno-kanalizacyjnej (z wyłączeniem urządzeń sanitarnych i armatury);

- założenie lub wymianę instalacji gazowej (z wyłączeniem odbiorników);

- wymianę stolarki okiennej (w istniejącym zakresie);

- wymianę drzwi wejściowych do lokalu (w istniejącym zakresie);

- wymianę posadzki.

Czy z umowy/umów wynika, że:

- była Pani zobowiązana do przeprowadzenia remontu w tym lokalu,

- gmina jest zobowiązana do refundacji 50% poniesionych przez Panią nakładów?

Z umowy nie wynika zobowiązanie do wykonania remontu w lokalu, jednak jego stan w dniu zawarcia umowy wskazywał jednoznacznie, że remont jest niezbędny, by w lokalu móc prowadzić jakąkolwiek działalność.

Tak, z umowy jasno wynika, że wynajmujący zobowiązuje się do refundacji poniesionych nakładów na ulepszenie lokalu w wys. 50%.

Co rozumie Pani przez wydatki na remont lokalu?

Poniesione koszty na remont lub, jak wynika z umowy, na ulepszenie lokalu dotyczyły:

- założenia instalacji wodno-kanalizacyjnej (w lokalu nie było pomieszczenia sanitarnego, wymagane było wydzielenie pomieszczenia oraz założenie instalacji wodno-kanalizacyjnej);

- wymiany posadzki (wylewka betonowa + glazura);

- wymiany stolarki okiennej;

- wymiany drzwi wejściowych;

- wymiany instalacji elektrycznej.

Jaki charakter miały przeprowadzone prace, proszę wskazać na czym te prace polegały?

Jak w punkcie c)

Jakie konkretnie wydatki związane z remontem chce Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Jak w punkcie c)

Czy wartość poniesionych wydatków była wyższa, czy niższa niż 10 000 zł?

Łączna wartość poniesionych wydatków była wyższa niż 10 000 zł.

Czy remont został przeprowadzony w celu przystosowania lokalu użytkowego do prowadzonej działalności?

Lokal w stanie z dnia zawarcia umowy nie nadawał się do prowadzenia jakiejkolwiek działalności - brak pomieszczenia sanitarnego (wc), brak wody, przestarzała instalacja elektryczna, nieszczelne okno i drzwi, podłoga nierówna, w złym stanie. Dlatego niezbędne było przeprowadzenie ulepszeń w celu doprowadzenia lokalu do stanu użyteczności.

Jaki jest zakres prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej?

Pani działalność polega na świadczeniu usług księgowych oraz administracyjnych.

Jak opodatkowane są przychody osiągane z Pani jednoosobowej działalności gospodarczej?

Pani przychody opodatkowane są na zasadach ogólnych - skala podatkowa.

Czy lokal wykorzystywany jest w całości na potrzeby Pani jednoosobowej działalności gospodarczej?

Tak, lokal w całości wykorzystywany jest na potrzeby Pani jednoosobowej działalności gosp.

Pytanie

Czy otrzymane z gminy środki finansowe będą dla JDG przychodem podlegającym podatkowi dochodowemu? Jeśli tak, to czy jest możliwość odliczenia poniesionych w roku 2023 kosztów? I czy wówczas koszty należy wykazać w pełnej wartości (mając na uwadze, że refundacja obejmuje 50% nakładów)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie - otrzymana refundacja od gminy będzie przychodem podlegającym opodatkowaniu, a poniesione koszty remontu lokalu, który stał się siedzibą JDG, mogą być w pełnym wymiarze zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, co pozwoli na ich odliczenie od przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

- pozostawać w związku przyczynowym z przychodami lub ze źródłem przychodów,

- być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- być właściwie udokumentowany.

Powołany przepis wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów. Z zasadą tą skorelowane są przepisy ustanawiające reguły potrącania wydatków w określonym czasie.

Stwierdzenie bowiem, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszt uzyskania przychodów, stanowi niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętego przychodu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym - związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Podkreślam, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodami uzyskanymi z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tych przychodów - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ponadto równie ważne dla poprawności dokonania odliczenia jest ustalenie, w którym okresie rozliczeniowym możliwe jest dokonanie potrącenia kosztów podatkowych.

Zasady potrącania kosztów przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów uregulowane w art. 22 ust. 4-6 i ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

U podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W myśl natomiast art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Stosownie do treści art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Podkreślam, że u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, wydatki, które w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią koszt podatkowy, co do zasady, muszą być zaewidencjonowane w księdze w roku podatkowym, w którym zostały poniesione, nawet jeśli dotyczą przychodów przyszłych lat.

Przy czym, za dzień poniesienia kosztu u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zasada ta ma zastosowanie także w przypadku prowadzenia księgi w sposób memoriałowy.

Natomiast u podatników prowadzących księgi rachunkowe lub podatkową księgę przychodów i rozchodów w sposób memoriałowy moment zaliczenia do kosztów podatkowych określonego wydatku zależy od tego, czy jest to koszt bezpośredni czy pośredni.

Do kosztów bezpośrednich należą takie wydatki, których poniesienie ma bezpośrednio wpływ na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Zatem kosztami takimi będą wszelkie wydatki poniesione na nabycie towarów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży, na zakup surowców do produkcji oraz inne koszty produkcji wyrobów, które również podlegają zbyciu przez podatnika.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których ponoszenie jest racjonalnie uzasadnione - jako służące osiąganiu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu ich źródła - nie ma jednak możliwości przypisania ich do określonych, konkretnych przychodów.

Samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostają z mocy samego prawa uznane za koszty podlegające odliczeniu. Innymi słowy - poniesienie wydatku, który nie został wyłączony w tej regulacji, nie oznacza, że wydatek taki automatycznie będzie uznany za koszt uzyskania przychodów. Podatnik ma bowiem możliwość odliczenia od przychodów wszelkich kosztów, pod warunkiem że mają one związek z przychodami z prowadzonej działalności (gospodarczej, wykonywanej osobiście), a ich poniesienie ma bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że jest Pani osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. W roku 2023 z własnych środków wykonała Pani szereg prac w lokalu użytkowym należącym do gminy. Prace te były możliwe, ponieważ zawarła Pani umowę najmu na ten lokal z gminą. Prace wykonane przez Panią w lokalu był związane z planowanym rozpoczęciem działalności gospodarczej. Z zawartej umowy najmu wynika też, gmina dokona na rzecz Pani refundacji z tytułu tych prac w wysokości 50% wartości ulepszeń. Rozpoczęła Pani prowadzenie działalności gospodarczej w roku 2024 i wówczas też otrzymała Pani wspomnianą refundację.

Wydatki poniesione na wyremontowanie lokalu użytkowego w okresie kwiecień-lipiec 2023 r. nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Jak już wskazałem, dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - działalność gospodarcza.

Podkreślam, że wydatki te ponosiła Pani w związku z planowanym rozpoczęciem działalności w roku poprzedzającym jej rozpoczęcie.

Poniesione przez Panią wydatki w roku podatkowym 2023, w którym nie istniało źródło przychodów działalność gospodarcza, nie mogą zostać zaliczone przez Panią do kosztów uzyskania przychodów podatkowych z tytułu działalności gospodarczej otwartej przez Panią w 2024 r.

Wydatki te nie spełniają przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zostały poniesione przed rozpoczęciem przez Panią prowadzenia działalności gospodarczej i co bardzo ważne w roku poprzedzającym powstanie tego źródła przychodów, to brak jest związku przyczynowo-skutkowego między ich poniesieniem a uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w późniejszym okresie. Wydatki poniesione w czasie, kiedy źródło przychodów nie istnieje, nie mogą być ponoszone na jego zachowanie lub zabezpieczenie. Wydatki na przystosowanie lokalu użytkowego nie mogą być również uznane za ponoszone w celu uzyskania (zwiększenia) przychodów, skoro ich poniesienie następuje w okresie, kiedy źródło tych przychodów jeszcze nie istnieje.

Podsumowanie: nie ma Pani możliwości odliczenia poniesionych w roku 2023 kosztów z tytułu przystosowania lokalu użytkowego należącego do gminy w kosztach działalności gospodarczej założonej przez Panią w roku 2024.

W odniesieniu do otrzymanych przez Panią środków finansowych z gminy z tytułu refundacji poniesionych nakładów wskazuję, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle tego przepisu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w ustawie podatkowej, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów został określony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie jako źródło przychodów wymieniono m.in. pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów;

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc się szczegółowo do tego unormowania, wskazuję, że "zwrot" w języku powszechnym oznacza oddanie, zwrócenie czegoś.

Użyte w art. 14 ust. 3 pkt 3a omawianej ustawy określenie "inne wydatki" koresponduje natomiast z poprzedzającym go punktem 3 art. 14 ust. 3 tej ustawy, dotyczącym zwrotu określonego rodzaju wydatków. Przez inne wydatki należy zatem rozumieć wydatki inne niż wymienione w art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym. Takie rozwiązanie wynika literalnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro Pani wydatki wskazane w opisie sprawy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, to otrzymana refundacja nie stanowi Pani przychodu.

Podsumowanie: otrzymane z gminy środki finansowe nie będą dla Pani przychodem podlegającym podatkowi dochodowemu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.).