0112-KDIL2-2.4011.109.2024.2.AG - Wydatki na psa chroniącego teren jako koszt podatkowy

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 7 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 5 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismami z 12 marca 2024 r. (wpływ 13 marca 2024 r.) oraz z 15 marca 2024 r. (wpływ 17 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm., dalej: "Ordynacja podatkowa") (...) prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą (...), dla którego właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Urzędu Skarbowego (...) (dalej: "Wnioskodawca"), wnosi o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm., dalej zwana "ustawa o PIT").

Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej poniżej przedstawiony zostanie wyczerpujący opis zdarzenia przyszłego oraz pytania interpretacyjne wraz ze stanowiskiem Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, a wybrana przez niego forma opodatkowania to skala podatkowa. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na terytorium Polski, zajmującą się produkcją i dystrybucją wierzchniej odzieży roboczej i ochronnej (bluzy, spodnie, bezrękawniki). Produkty spełniają specjalistyczne normy dla odzieży trudnopalnej, antyelektrostatycznej, kwasoodpornej i/lub o podwyższonej klasie widoczności.

Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Cały czas Wnioskodawca dokonuje modernizacji parku maszynowego potrzebnego do produkcji ubrań i zakupuje nowe maszyny. Wartość początkowa zakupionych środków trwałych potrzebnych do produkcji to na dzień dzisiejszy (...) zł.

W związku z tym Wnioskodawca planuje zakup psa obronnego, który będzie pilnował terenu posesji. Wydatki planowane na utrzymanie psa takie jak: koszty wyżywienia (w szczególności karma), opieki weterynaryjnej (koszt usługi weterynaryjnej, szczepionki) oraz wydatki na akcesoria spacerowe (smycz, obroża, szelki i kaganiec, legowisko, miski do pożywienia). Ponadto Wnioskodawca planuje również wydatki związane z tresurą psa.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że planuje kupić psa rasy owczarek niemiecki. Wnioskodawca wskazuje, że na terenie posesji znajduje się dom mieszkalny, którego część jest przeznaczona na prowadzenie działalności gospodarczej i w tej części znajdują się maszyny do produkcji odzieży, których wartość została wskazana we wniosku. Tresura psa będzie prowadzona w kierunku wyszkolenia go na psa obronnego i taki też będzie jej cel. Wydatki, które są związane z psem, pozwalają na zabezpieczenie źródła przychodów z działalności gospodarczej. Zadaniem psa będzie pilnowanie terenu, na którym znajdują się maszyny i inny sprzęt o wysokiej wartości wykorzystywane w działalności gospodarczej oraz materiały do produkcji odzieży specjalistycznej. Pozwoli to zabezpieczyć je przed ewentualną kradzieżą tego sprzętu i materiałów.

Pytanie

Czy Wnioskodawca będzie mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki związane z utrzymaniem psa?

Przedmiotem zadanego we wniosku pytania ma być możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zarówno wydatków związanych z utrzymaniem psa obejmujących koszt wyżywienia, opieki weterynaryjnej oraz wydatki na akcesoria spacerowe, jak też możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup psa oraz jego tresurę.

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy będzie mógł on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki związane z zakupem psa, utrzymaniem psa oraz tresurą psa.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarto katalog wydatków, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodu podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, z wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodu, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Tak więc, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. Są nimi koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy koszty takie jak wyżywienie psa, koszty opieki weterynaryjnej są zapewnieniem podstawowych potrzeb i opieki zdrowotnej nad zwierzęciem, bez których nie ma możliwości stworzenia mu odpowiednich warunków. Koszty związane z akcesoriami spacerowymi, takie jak np. smycz, kaganiec pozwalają na zabezpieczenie osób trzecich przed psem w momencie przemieszczania się, spacerów z psem czy wprowadzeniem kontrahentów na posesję.

Koszty poniesione na zakup psa oraz jego tresurę pozwolą na wyszkolenie zwierzęcia do wykonywanych przez niego zadań, tzn. zadań obronnych, co pozwoli na odpowiednie zabezpieczenie źródła przychodów, co podniesiono we wniosku.

Powyższe stanowisko zgodne jest z pismem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 kwietnia 2021 r. (0113-KDIPT2-1.4011.45.2021.2.DJD), według którego "Wnioskodawca, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatki związane z zakupem, utrzymaniem i wyszkoleniem psa, który będzie pełnił funkcje stróżujące w trakcie transportu drogowego towarów, realizowanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Powyższe wydatki pozwolą bowiem pozyskać dodatkowy czas na realizację większej ilości zleceń i osiągnięcie dodatkowych przychodów, a także mają na celu zabezpieczenie źródła tych przychodów".

Stanowisko Wnioskodawcy wynika z uzupełnienia wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodów" zawarte we wskazanym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważam, że przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

W związku z powyższym, kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podkreślam również, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Co warte podkreślenia w kontekście niniejszej sprawy, jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Wskazane przez Pana wydatki związane z zakupem, utrzymaniem psa oraz jego tresurą nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 tej ustawy, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z wyrokiem NSA z 4 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 3526/16:

Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.

Skoro zatem jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą na terytorium Polski, zajmującą się produkcją i dystrybucją wierzchniej odzieży roboczej i ochronnej. Przychody z tej działalności opodatkowuje Pan według skali podatkowej. Modernizuje Pan park maszynowy potrzebny do produkcji ubrań i kupuje Pan nowe maszyny. W związku z tym planuje Pan zakup psa obronnego (owczarka niemieckiego), który będzie pilnował terenu posesji, na której znajdują się maszyny i inny sprzęt o wysokiej wartości wykorzystywane w działalności gospodarczej oraz materiały do produkcji odzieży specjalistycznej. Wskazał Pan przy tym, że na terenie posesji, której ma pilnować pies, znajduje się dom mieszkalny, którego część jest przeznaczona na prowadzenie działalności gospodarczej i w tej części znajdują się maszyny do produkcji odzieży. Ponadto zaznaczył Pan, że zakup psa pozwoli zabezpieczyć sprzęt i materiały przed kradzieżą, a tresura psa będzie prowadzona w kierunku wyszkolenia go na psa obronnego.

Na podstawie powołanych przepisów prawa oraz zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego stwierdzam, że stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie mógł Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatki związane z zakupem psa, utrzymaniem psa obejmujące koszt wyżywienia, opieki weterynaryjnej, wydatki na akcesoria spacerowe (smycz, obroża, szelki i kaganiec, legowisko, miski do pożywienia) oraz wydatki na jego tresurę. Zaznaczam jednak, że ww. wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w takiej części, w jakiej pies ten będzie wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności, a nie dla celów prywatnych.

Należy przy tym pamiętać, że to na Panu, jako podmiocie odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego ponoszonych wydatków z prowadzoną przez Pana pozarolniczą działalnością gospodarczą, jak również obowiązek ich właściwego udokumentowania.

Reasumując - będzie mógł Pan zaliczać do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki związane z utrzymaniem psa obejmujące koszty wyżywienia, opiekę weterynaryjną oraz wydatki na akcesoria spacerowe, jak również wydatki na zakup psa oraz jego tresurę-w takiej części, w jakiej pies będzie wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.).