0112-KDIL2-1.4019.4.2017.1.SS - Zwrot osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2017 r. (data wpływu 22 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do ubiegania się przez Wnioskodawczynię, jako pełnomocnika małoletniego dziecka o zwrot niektórych wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do ubiegania się przez Wnioskodawczynię, jako pełnomocnika małoletniego dziecka o zwrot niektórych wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Małoletni syn Wnioskodawczyni, którego jest prawnym opiekunem, jest właścicielem nieruchomości zabudowanej domkiem wolnostojącym, wybudowanym ze środków własnych (zeznanie PIT-39 za rok 2012), uzyskanych ze sprzedaży działek budowlanych, otrzymanych wcześniej od swojego ojca w drodze darowizny, które w imieniu dziecka Wnioskodawczyni przyjęła i na mocy pełnomocnictwa, Zainteresowana i ojciec dokonali odpłatnego zbycia w latach 2011-2012, przeznaczając środki finansowe w całości na budowę domu dla dziecka w roku 2010.

Ojciec, na własny wniosek podczas sprawy rozwodowej i podziału dorobku, zobowiązał się przed Sądem Rejonowym i Rodzinnym do wybudowania dziecku domu, gdyż nie miał on gdzie z matką mieszkać, aby miał własne mieszkanie.

Sprzedaż działek została rozliczona z Urzędem Skarbowym, na co otrzymano protokół z tych czynności, stwierdzający prawidłowość rozliczeń.

Sąd Rodzinny zobowiązał obojga pełnomocników, czyli rodziców do czynności związanych z całą procedurą dotyczącą rozpoczęcia i budowy domu. Ojca do zgromadzenia pełnej dokumentacji począwszy od projektu, uzgodnień, decyzji, pozwolenia na budowę, a matkę do dysponowania środkami finansowymi, zgromadzonymi na koncie ze sprzedaży działek. Zobowiązał Wnioskodawczynię do dokonywania wszelkich zakupów materiałów na jej nazwisko w imieniu dziecka, gdyż ono nie mogło dokonywać takich czynności, miało jedynie 5 lat. Wnioskodawczyni opłacała również wykonawców. Ojciec zawierał umowy z podwykonawcami, nadzorował całość. Takie rozwiązanie znalazł Sąd, gdyż każda z tych czynności przekraczała zwykły zarząd nieruchomością, działając w interesie, z dbałością o dobro dziecka, upoważnił rodziców, ustanawiając w nich pełnomocników do występowania w imieniu dziecka przed wszystkimi organami uczestniczącymi w tym procesie. Zatem w dokumentach, dowodach zakupów musiały figurować imiona i nazwiska rodziców.

W trzech etapach Sąd Rodzinny rozliczał rodziców z tych działań i zakończył sprawę. Wnioskodawczyni rozliczyła z Urzędem Skarbowym wszystkie poniesione wydatki na cele mieszkaniowe. Obecnie, w imieniu małoletniego Zainteresowana zamierza zwrócić się o zwrot niektórych wydatków, aby dokonać koniecznych remontów w jego nieruchomości, gdyż jest jedenastolatkiem, nie posiada żadnych innych dochodów i długo jeszcze nie będzie samodzielny ani niezależny. Należy dodać, że nieruchomość należąca do dziecka stanowi jego jedyny majątek, co badał Sąd udzielając do wymienionych czynności prawnych zezwoleń rodzicom, którzy oboje posiadają pełne prawa rodzicielskie i pełnomocnictwo ustawowe, pomimo rozwodu, zobowiązał ich do dążeń w celu osiągnięcia dla dziecka korzyści pod względem celowości gospodarczej wg Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z art. 101 § 1 i 3 k.r.i.o., rodzice obowiązani są sprawować z należytą starannością zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską oraz rodzice nie mogą bez zezwolenia Sądu opiekuńczego dokonywać czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu ani wyrażać zgody na dokonywanie takich czynności przez dziecko. Zatem Sąd działał w trosce o dobro dziecka, jego majątku. Rozliczenie PIT-39 Wnioskodawczyni złożyła w US za rok 2012. Dziecko zostało rozliczone z faktur, które były wystawiane na nazwisko Zainteresowanej, gdyż zakupów dokonywała Wnioskodawczyni. O pozwolenie na budowę występował pełnomocnik, ojciec, zobowiązany przez Sąd Rodzinny, działający w imieniu małoletniego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w myśl przepisów i w takiej sytuacji, będąc pełnomocnikiem, opiekunem prawnym małoletniego, samotnie wychowującą matką, w jego interesie, dla dobra oraz w dbałości o niego, Wnioskodawczyni może ubiegać się w jego imieniu o zwrot dla dziecka niektórych wydatków, poniesionych kosztów, związanych z zakupem materiałów budowlanych, gdzie procedura zwrotu podatku VAT podlega zapisom ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, dziecko powinno móc ubiegać się o otrzymanie zwrotu niektórych wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, gdyż spełnia wszystkie warunki. A zatem od początku jest właścicielem nieruchomości, wcześniej niezabudowanej, obecnie zabudowanej i zakupy zostały rozliczone, sprzedaż działek również i środki przeznaczone na budowę. Dokumenty wprawdzie opiewały na rodziców, pełnomocników ustawowych przez Sąd Rodzinny, ale nie było możliwe, aby malutkie dziecko występowało jako strona, zatem Sąd postanowił, aby rodzice jako pełnomocnicy występowali w imieniu małoletniego. Dla wykluczenia pomyłki Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o interpretację indywidualną, aby móc w imieniu dziecka rozporządzać i pomnażać jego majątek, do czego czuje się zobowiązana w związku z upływającym terminem składania wniosków i ubiegania się o zwrot, w imieniu wciąż jeszcze małoletniego, niezarobkującego dziecka Wnioskodawczyni zwraca się w jego imieniu z zapytaniem. Fakt zaistniały, czyli wybudowanie domu i rozliczenie wydatków, natomiast zdarzenie przyszłe: ubieganie się o zwrot niektórych wydatków związanych z MM, a złożeniem odpowiedniego wniosku wraz z rozliczonymi fakturami. Zainteresowana uważa, że fakt, iż faktury Sąd polecił wystawiać na nią, a pozwolenie, decyzje i wszelkie uzgodnienia na ojca, będącego również pełnomocnikiem dziecka, nie powinny uniemożliwiać skorzystanie z możliwości odliczeń niektórych wydatków, zwrotu VAT. Wnioskodawczyni jeszcze raz podkreśla, że jest to sytuacja nietypowa, gdyż zdaniem Zainteresowanej, mamy tu do czynienia z prawem chroniącym interesy małoletniego dziecka i rozwiązania zastosowane przez Sąd powinny przemawiać wyłącznie za dobrem i możliwością pomnażania majątku, a nie uszczuplania. Dla Wnioskodawczyni jest to oczywiste, lecz aby rozwiać jakiekolwiek wątpliwości za sugestią urzędników US, Zainteresowana zwróciła się o interpretację, aby móc wreszcie złożyć właściwy wniosek, w oparciu o przepisy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1184, z późn. zm.) - z dniem 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. , poz. 1468, z późn. zm.), regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Jednakże na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - osoba fizyczna, która przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, ma prawo ubiegać się po dniu 31 grudnia 2013 r. o zwrot części wydatków na dotychczasowych zasadach.

Z przywołanych powyżej przepisów przejściowych i końcowych wynika, że choć z dniem 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części, to jej postanowienia znajdują zastosowanie do tych osób fizycznych, które przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosły wydatki na zakup materiałów budowlanych.

Jednocześnie prawo do ubiegania się o zwrot części poniesionych wydatków ograniczone zostało w czasie. Jak wynika bowiem z art. 32 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - wniosek o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturą wystawioną dla osoby fizycznej w okresie:

Oznacza to, że na podstawie ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym o zwrot części wydatków na zakup materiałów budowlanych według harmonogramu określonego w art. 32 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, mają prawo ubiegać się osoby fizyczne, które poniosły wydatki na zakup materiałów budowlanych, przed dniem 1 stycznia 2014 r.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

W art. 2 pkt 1 ww. ustawy została zawarta definicja budynku mieszkalnego. W myśl tego przepisu - ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym - rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków.

Stosownie do treści art. 3 ust. 2 powołanej ustawy - zwrot, o którym mowa w ust. 1 dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od 1 maja 2004 r.

Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, tj. stawką 22% i wyższą (art. 3 ust. 3 w zw. z art. 11a ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ww. ustawy - dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Z kolei w myśl art. 2 pkt 3 cyt. wyżej ustawy - ilekroć w ustawie jest mowa o fakturze - rozumie się przez to fakturę VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, dokumentującą zakupy, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy - prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

W myśl art. 3 pkt 11 ww. ustawy - Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332, z późn. zm.) - ilekroć w ustawie jest mowa o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane - należy przez to rozumieć tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonywania robót budowlanych.

Stosownie do art. 5 ust. 1 cyt. wyżej ustawy - zwrot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym.

W myśl regulacji zawartej w art. 5 ust. 5 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - do składanego w urzędzie skarbowym wniosku o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym należy załączyć kopię:

Z opisu sprawy wynika, że małoletni syn Wnioskodawczyni, którego jest prawnym opiekunem, jest właścicielem nieruchomości zabudowanej domkiem wolnostojącym, wybudowanym ze środków własnych, uzyskanych ze sprzedaży działek budowlanych, otrzymanych wcześniej od swojego ojca w drodze darowizny, które w imieniu dziecka Wnioskodawczyni przyjęła i na mocy pełnomocnictwa, Zainteresowana i ojciec dziecka dokonali odpłatnego zbycia w latach 2011-2012, przeznaczając środki finansowe w całości na budowę dla niego domu (w roku 2010).

Sprzedaż działek została rozliczona z Urzędem Skarbowym, na co otrzymano protokół z tych czynności, stwierdzający prawidłowość rozliczeń.

Sąd Rodzinny zobowiązał obojga pełnomocników, czyli rodziców do czynności związanych z całą procedurą dotyczącą rozpoczęcia i budowy domu. Ojca do zgromadzenia pełnej dokumentacji począwszy od projektu, uzgodnień, decyzji, pozwolenia na budowę, a matkę do dysponowania środkami finansowymi, zgromadzonymi na koncie ze sprzedaży działek. Zobowiązał Wnioskodawczynię do dokonywania wszelkich zakupów materiałów na jej nazwisko w imieniu dziecka. Wnioskodawczyni opłacała również wykonawców. Ojciec zawierał umowy z podwykonawcami, nadzorował całość. W dokumentach, dowodach zakupów figurują imiona i nazwiska rodziców.

Wnioskodawczyni rozliczyła z Urzędem Skarbowym wszystkie poniesione wydatki na cele mieszkaniowe. Obecnie, w imieniu małoletniego Zainteresowana zamierza zwrócić się o zwrot niektórych wydatków, aby dokonać koniecznych remontów w jego nieruchomości, gdyż jest jedenastolatkiem, nie posiada żadnych innych dochodów i długo jeszcze nie będzie samodzielny ani niezależny. O pozwolenie na budowę występował pełnomocnik, ojciec dziecka, zobowiązany przez Sąd Rodzinny, działający w imieniu małoletniego.

W omawianej sprawie wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii ustalenia, czy w myśl przepisów, będąc pełnomocnikiem, opiekunem prawnym małoletniego, samotnie wychowującą matką, Zainteresowana może ubiegać się w jego imieniu o zwrot dla dziecka niektórych wydatków, poniesionych kosztów związanych z zakupem materiałów budowlanych, gdzie procedura zwrotu podatku VAT podlega zapisom ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

W świetle art. 12 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie. Z kolei zgodnie z art. 15 ustawy - Kodeks cywilny, ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają małoletni, którzy ukończyli lat trzynaście, oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo.

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ważności czynności prawnej, przez którą osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych zaciąga zobowiązanie lub rozporządza swoim prawem, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego (art. 17 k.c.).

Przepis art. 94 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682, z późn. zm.), stanowi, że jeżeli jedno z rodziców nie żyje albo nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych, władza rodzicielska przysługuje drugiemu z rodziców. To samo dotyczy wypadku, gdy jedno z rodziców zostało pozbawione władzy rodzicielskiej albo gdy jego władza rodzicielska uległa zawieszeniu.

Z kolei art. 98 § 1 Kodeksu stanowi, że rodzice są przedstawicielami ustawowymi dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka.

Zgodnie z art. 98 § 2 ww. ustawy, jednakże żadne z rodziców nie może reprezentować dziecka:

W myśl § 3 ww. artykułu, przepisy paragrafu poprzedzającego stosuje się odpowiednio w postępowaniu przed sądem lub innym organem państwowym.

W świetle art. 99 cyt. wyżej ustawy, jeżeli żadne z rodziców nie może reprezentować dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską, reprezentuje je kurator ustanowiony przez sąd opiekuńczy.

W przedstawionej sytuacji wydatki na zakup materiałów budowlanych poniesione zostały przez Wnioskodawczynię ze środków pochodzących ze sprzedaży działek budowlanych, które małoletni syn otrzymał wcześniej od swojego ojca w drodze darowizny. Zainteresowana jako opiekun prawny rozporządza majątkiem dziecka. Powyższe zakupy zostały udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na imię i nazwisko Wnioskodawczyni. Zostało więc spełnione jedno z kryteriów określonych w przepisach ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - Zainteresowana dysponuje fakturami VAT w związku z budową domu. Jednakże nie jest to warunek wystarczający.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika jednoznacznie, że prawo do ubiegania się o zwrot części podatku VAT zawartego w cenie materiałów przysługuje m.in. pod warunkiem, że osoba fizyczna, która poniosła wydatki na budowę budynku mieszkalnego posiada prawo do dysponowania nieruchomością oraz posiada pozwolenie na budowę zgodnie z ustawą - Prawo budowlane oraz faktury, które potwierdzają poniesienie wydatków i są one wystawione na osobę fizyczną ubiegającą się o zwrot.

Wnioskodawczyni bezsprzecznie nie spełnia warunków przewidzianych w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Wskazać należy, że to syn Wnioskodawczyni otrzymał w darowiźnie od ojca działki i jest właścicielem nieruchomości zabudowanej domkiem wolnostojącym. Samo bycie ustawowym przedstawicielem dziecka nie daje Wnioskodawczyni żadnego tytułu prawnego do ww. nieruchomości będącej własnością dziecka.

W tak przedstawionym opisie sprawy tytuł prawny do nieruchomości posiada wyłącznie syn Zainteresowanej. Ponadto, o pozwolenie na budowę występował pełnomocnik, ojciec dziecka, zobowiązany przez Sąd, w imieniu małoletniego do wybudowania dla niego domu.

Zatem nie zostały spełnione obligatoryjne warunki uprawniające do zwrotu niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. Okoliczność, że to Wnioskodawczyni pokrywała wydatki związane z budową domu dla małoletniego dziecka, ze środków jakie syn posiadał ze sprzedaży otrzymanych od ojca działek, nie ma wpływu na rozstrzygnięcie omawianej sprawy. Uprawnienie do skorzystania z prawa do zwrotu niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym nabywają podatnicy spełniający wszystkie warunki określone ustawą, a więc niezbędne jest, aby wszystkie przesłanki były spełnione w czasie prowadzenia inwestycji.

Podkreślić należy, że nie na próżno ustawodawca przyznał prawo do ww. zwrotu osobom, które posiadają prawo do dysponowania nieruchomością i pozwolenie na budowę. Do korzystania z dobrodziejstw tej ustawy prawo mają zatem tylko te osoby, które prowadziły określonego rodzaju inwestycję (m.in. budowę domu). Dlatego też, ważne jest, aby w czasie prowadzenia inwestycji dysponować zarówno prawem do nieruchomości, jak i pozwoleniem na budowę wydanym na swoje imię i nazwisko. Zwrot wydatków jest bowiem pochodną prowadzonej inwestycji (m.in. budowy domu). Z tego powodu nie chodzi o jakąkolwiek inwestycję prowadzoną na jakiejkolwiek nieruchomości oraz o jakiekolwiek pozwolenie na budowę.

Podsumowując, Wnioskodawczyni, będąc pełnomocnikiem, opiekunem prawnym małoletniego syna - właściciela nieruchomości, nie może ubiegać się w jego imieniu o zwrot niektórych wydatków związanych z zakupem materiałów budowlanych, zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Z powyższych względów stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.