0112-KDIL2-1.4012.96.2017.3.SS - Wyłączenie z VAT zadań geodezyjnych realizowanych przez gminę.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 lipca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-1.4012.96.2017.3.SS Wyłączenie z VAT zadań geodezyjnych realizowanych przez gminę.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2017 r. (data wpływu 11 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 25 maja 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.) oraz 28 czerwca 2017 r. (data wpływu 3 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy Gmina występuje jako podatnik podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy prezydent jako starosta realizujący zadania z zakresu geodezji i kartografii, udostępniając dane podlegające opłacie, pobiera opłaty, które mają charakter danin publicznych, a tym samym, czy posiada prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z realizacją opisanego we wniosku projektu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy Gmina występuje jako podatnik podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy prezydent jako starosta realizujący zadania z zakresu geodezji i kartografii, udostępniając dane podlegające opłacie, pobiera opłaty, które mają charakter danin publicznych, a tym samym czy posiada prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z realizacją opisanego we wniosku projektu. Wniosek uzupełniono w dniach: 5 czerwca 2017 r. oraz 3 lipca 2017 r. poprzez zredagowanie pytania, doprecyzowanie opisu sprawy, wskazanie własnego stanowiska, wskazanie adresu elektronicznej skrzynki podawczej Gminy w systemie e-PUAP oraz o pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany pismem z dnia 25 maja 2017 r.).

Gmina jest miastem na prawach powiatu, realizującym zadania wynikające z ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne. W związku z realizacją przedmiotowych zadań, Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu pod nazwą "Optymalizacja jakości, rozszerzenie treści cyfrowych oraz rozwój e-usług (...)". Wszystkie nabywane towary i usługi związane z realizacją projektu dotyczyć będą realizacji zadań powiatu z zakresu geodezji i kartografii i nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.

W dniu 5 czerwca 2017 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Zadania z zakresu geodezji i kartografii realizuje prezydent jako starosta. Udostępniając dane z zasobu geodezyjno - kartograficznego, na podstawie art. 40a i 40b ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, Wnioskodawca pobiera opłaty. Opłaty te mają charakter danin publicznych w rozumieniu art. 217 Konstytucji RP. Zostały nałożone ustawą i mają charakter publiczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Od 1 stycznia 2017 r. Gmina zcentralizowała wszystkie swoje jednostki budżetowe na podstawie ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454).

Faktury dotyczące wydatków inwestycyjnych, w związku z realizacją przedmiotowego projektu, będą dokumentowane na Gminę.

Prezydent jako starosta, wykonujący zadania administracji rządowej i jednocześnie prowadzący państwowy zasób geodezyjno-kartograficzny, będzie pobierał opłaty na podstawie art. 40a i 40b ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1629, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 25 maja 2017 r.).

Czy Gmina występuje jako podatnik podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy prezydent jako starosta, realizujący zadania z zakresu geodezji i kartografii, udostępniając dane podlegające opłacie na podstawie art. 40a i 40b ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, pobiera opłaty, które mają charakter danin publicznych w rozumieniu art. 217 Konstytucji RP, zostały nałożone ustawą i mają charakter powszechny, a tym samym, czy posiada prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z realizacją opisanego we wniosku projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 28 czerwca 2017 r.), Gmina realizując zadania z zakresu geodezji i kartografii, w szczególności udostępniając dane podlegające opłacie na podstawie art. 40a i 40b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne, nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług, gdyż zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina, realizując zadania na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1629, z późn. zm.), w tym pobierając opłaty za czynności związane z udostępnianiem zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego, występuje jako organ władzy publicznej, dlatego nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług. Generalnie bowiem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

W oparciu o art. 6a ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1629, z późn. zm.), służbę Geodezyjną i Kartograficzną stanowią organy administracji geodezyjnej i kartograficznej, w tym: starosta wykonujący zadania przy pomocy geodety wchodzącego w skład starostwa powiatowego. Zadania organów określonych w ust. 1 pkt 2 wykonywane są jako zadania z zakresu administracji rządowej (art. 6a ust. 3 cyt. ustawy).

Należy także podkreślić, że zgodnie z art. 92 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje rada miasta i prezydent miasta, gdyż miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 40 ust. 3 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz weryfikacja opracowań przyjmowanych do zasobu należy do:

1. Głównego Geodety Kraju - w zakresie zasobu centralnego,

2. Marszałków Województw - w zakresie zasobów wojewódzkich,

3. Starostów - w zakresie zasobów powiatowych.

Na podstawie art. 40a ust. 1, Organy prowadzące zasób geodezyjny i kartograficzny powinny udostępniać dane odpłatnie.

Natomiast w ust. 2 art. 40a określono wyjątki od odpłatnego udostępniania danych. Wysokość tych opłat jest ściśle określona w załączniku od ustawy PGiK (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1629, z późn. zm.).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że wykonywane przez starostę jako organ władzy publicznej czynności, polegające na udostępnieniu danych z zasobu geodezyjnego i kartograficznego, należą do kategorii spraw z zakresu administracji rządowej. Tak więc, X wykonuje czynności związane z udostępnianiem informacji z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. W tym zakresie działa jako organ władzy publicznej, a wykonywane przez niego czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie Starosta-Prezydent, realizując zadania Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, działa jako organ władzy publicznej, a wykonywane przez niego czynności należą do kategorii spraw z zakresu administracji rządowej.

Organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji rządowej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Wprawdzie art. 15 ust. 6 cyt. ustawy stanowi, że wspomniane organy są podatnikami w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jednak w analizowanym przypadku taka sytuacja nie występuje. Czynności o których mowa, mają bowiem charakter publicznoprawny a nie cywilnoprawny, a wysokość opłat z tytułu ich realizacji jest ściśle określona w przepisach prawa.

W kontekście powyższego należy uznać, iż Starosta-Prezydent, działając jako organ władzy publicznej w zakresie wykonywania czynności związanych z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, nie występuje jako podatnik od towarów i usług.

Czynności, o których mowa we wniosku mają charakter publicznoprawny. Starosta-Prezydent, działając jako organ władzy publicznej w zakresie wykonywania czynności związanych z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, nie występuje jako podatnik od towarów i usług, a tym samym nie posiada prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z realizacją opisanego we wniosku projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

a.

podmiot musi być organem władzy publicznej lub urzędem obsługującym ten organ,

b.

podmiot ten został powołany do czynności związanych z realizacją zadań nałożonych na niego przepisami prawa i takie czynności wykonuje.

A zatem, wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, iż organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Generalnie zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest miastem na prawach powiatu, realizującym zadania wynikające z ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne. W związku z realizacją przedmiotowych zadań Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu pod nazwą "Optymalizacja jakości, rozszerzenie treści cyfrowych oraz rozwój e-usług (...)". Wszystkie nabywane towary i usługi związane z realizacją projektu dotyczyć będą realizacji zadań powiatu z zakresu geodezji i kartografii i nie będą służyły czynnościom opodatkowanym. Zadania z zakresu geodezji i kartografii realizuje prezydent jako starosta. Udostępniając dane z zasobu geodezyjno - kartograficznego, na podstawie art. 40a i 40b ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, pobiera opłaty. Opłaty te mają charakter danin publicznych w rozumieniu art. 217 Konstytucji RP. Zostały nałożone ustawą i mają charakter publiczny. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dotyczące wydatków inwestycyjnych, w związku z realizacją przedmiotowego projektu, będą dokumentowane na Wnioskodawcę. Prezydent jako starosta, wykonujący zadania administracji rządowej i jednocześnie prowadzący państwowy zasób geodezyjno-kartograficzny, będzie pobierał opłaty na podstawie art. 40a i 40b ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Wątpliwości Zainteresowanego w pierwszej kolejności dotyczą kwestii ustalenia, czy Gmina występuje jako podatnik podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy prezydent jako starosta, realizujący zadania z zakresu geodezji i kartografii, udostępniając dane podlegające opłacie na podstawie art. 40a i 40b ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, pobiera opłaty, które mają charakter danin publicznych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 814, z późn. zm.), powiat jako osoba prawna wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina na prawach powiatu, której działanie określa art. 91 i art. 92 ustawy o samorządzie powiatowym jest jednostką samorządu terytorialnego. Posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W świetle art. 91 ustawy o samorządzie powiatowym, prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100.000 mieszkańców, a także miastom, które z tym dniem przestały być siedzibami wojewodów, chyba że na wniosek właściwej rady miejskiej odstąpiono od nadania miastu praw powiatu, oraz tym, którym nadano status miasta na prawach powiatu, przy dokonywaniu pierwszego podziału administracyjnego kraju na powiaty.

Stosownie do art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje:

1.

rada miasta;

2.

prezydent miasta.

Miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie (art. 92 ust. 2 ustawy). Ustrój i działanie organów miasta na prawach powiatu, w tym nazwę, skład, liczebność oraz ich powoływanie i odwoływanie, a także zasady sprawowania nadzoru określa ustawa o samorządzie gminnym (art. 92 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl ww. ustawy o samorządzie powiatowym, Miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie. Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, m.in. w zakresie geodezji, kartografii i katastru (art. 4 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

Z przepisu art. 4 ust. 4 ww. ustawy o samorządzie powiatowym wynika, że ustawy mogą określać niektóre sprawy należące do zakresu działania powiatu jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez powiat. Zatem, Starosta powiatu (Prezydent Miasta na prawach powiatu) wykonuje zadania polegające na udostępnieniu danych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, stosownie do przepisów ustawy o samorządzie powiatowym.

W myśl art. 2 pkt 10 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2016 r. poz. 1629, z późn. zm.), przez pojęcie państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny rozumie się zbiory danych prowadzone na podstawie ustawy przez organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, utworzone na podstawie tych zbiorów danych opracowania kartograficzne, rejestry, wykazy i zestawienia, dokumentację zawierającą wyniki prac geodezyjnych lub prac kartograficznych lub dokumenty utworzone w wyniku tych prac, a także zobrazowania lotnicze i satelitarne.

Stosownie do art. 6a ust. 1 ww. ustawy, Służbę Geodezyjną i Kartograficzną stanowią:

1. organy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego:

a. Główny Geodeta Kraju,

b.

wojewoda wykonujący zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektora nadzoru geodezyjnego i kartograficznego jako kierownika inspekcji geodezyjnej kartograficznej, wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w województwie;

2.

organy administracji geodezyjnej i kartograficznej:

a.

marszałek województwa wykonujący zadania przy pomocy geodety województwa wchodzącego w skład urzędu marszałkowskiego,

b.

starostwa wykonujący zadania przy pomocy geodety powiatowego wchodzącego w skład starostwa powiatowego.

Zgodnie z art. 6a ust. 3 ww. ustawy, zadania organów określonych w ust. 1 pkt 2 wykonywane są jako zadania z zakresu administracji rządowej.

Stosownie do art. 40a ust. 1 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, organy prowadzące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny udostępniają materiały zasobu odpłatnie.

Natomiast art. 40a ust. 2 ww. ustawy stanowi wykaz czynności, za które nie pobiera się opłaty.

Z kolei art. 40b ust. 1 ww. ustawy stanowi, że organy prowadzące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny pobierają opłaty za:

1.

umożliwienie korzystania z usług teleinformatycznego systemu A (...) umożliwiającego udostępnianie danych podstawowej osnowy geodezyjnej, zwanego dalej "A (...)";

2.

sporządzanie i wydawanie wypisów oraz wyrysów z operatu ewidencji gruntów i budynków;

3.

uwierzytelnianie dokumentów opracowanych przez wykonawców prac geodezyjnych lub prac kartograficznych, co do zgodności tych dokumentów z danymi zawartymi w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a oraz 1b, lub z dokumentacją przekazaną przez tego wykonawcę do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego;

4.

wysłanie materiałów zasobu pod wskazany adres;

5.

udostępnianie rzeczoznawcom majątkowym do wglądu zbiorów aktów notarialnych oraz orzeczeń sądowych i decyzji administracyjnych będących podstawą wpisów w ewidencji gruntów i budynków;

6.

uzgadnianie usytuowania projektowanej sieci uzbrojenia terenu.

Przy czym zgodnie z ust. 2 przedmiotowego artykułu, nie pobiera się opłaty za wypisy i wyrysy z operatu ewidencyjnego sporządzane i wydawane na żądanie:

1.

prokuratury;

2.

sądów rozpoznających sprawy, w których stroną jest Skarb Państwa;

3.

organów kontroli państwowej w związku z wykonywaniem przez te organy ich ustawowych zadań;

4.

organów administracji rządowej oraz jednostek samorządu terytorialnego, w związku z ich działaniami mającymi na celu:

a.

ujawnienie prawa do nieruchomości Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego w księdze wieczystej,

b.

przeniesienie praw do nieruchomości Skarbu Państwa na rzecz jednostki samorządu terytorialnego,

c.

przeniesienie praw do nieruchomości jednostki samorządu terytorialnego na rzecz Skarbu Państwa.

Wysokość opłat pobieranych za udostępnienie danych z państwowego zasobu geodezyjno-kartograficznego reguluje art. 40d ww. ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że wykonywane przez Wnioskodawcę jako organ władzy publicznej czynności, polegające na udostępnieniu danych z zasobu geodezyjnego i kartograficznego, należą do kategorii spraw z zakresu administracji rządowej. Jednocześnie w miastach na prawach powiatu funkcję organów powiatu sprawuje prezydent miasta.

Organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji rządowej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy. Wprawdzie art. 15 ust. 6 ustawy stanowi, że wspomniane organy są podatnikami w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jednak w analizowanym przypadku taka sytuacja nie występuje. Czynności, o których mowa, mają bowiem charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny. Opłaty pobierane za wykonywanie tych czynności stanowią daninę publiczną w rozumieniu art. 217 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.). Opłaty te zostały bowiem nałożone ustawą i mają charakter powszechnych, jednostronnych ustalanych świadczeń pieniężnych, od których wniesienia uzależnione jest dopiero świadczenie organu władzy publicznej. Opłaty te są świadczeniami pieniężnymi o charakterze przymusu. Powyższe opłaty są dochodami własnymi budżetu powiatu, co oznacza, że należą do dochodów publicznych a ich wysokość jest ściśle określona w przepisach prawa. Z tytułu wykonywania ww. czynności Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego należy uznać, że Zainteresowany działając jako organ władzy publicznej w zakresie wykonywania czynności związanych z udostępnianiem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz pobieraniem opłat za ww. czynności nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług. Tym samym uregulowane przepisami prawa opłaty pobierane za ww. czynności nie są objęte podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawca nie występuje jako podatnik VAT w sytuacji, gdy prezydent jako starosta realizujący zadania z zakresu geodezji i kartografii, udostępniając dane podlegające opłacie na podstawie art. 40a i 40b ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, pobiera opłaty, które mają charakter danin publicznych.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą także kwestii, czy Gmina posiada prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z realizacją opisanego we wniosku projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Uwzględniając zatem powołany wyżej art. 86 ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisany projekt nie działa w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tego projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem, Zainteresowany nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: "Optymalizacja jakości, rozszerzenie treści cyfrowych oraz rozwój e-usług (...)". Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy tut. Organ uznał całościowo za prawidłowe.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie bowiem z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl