0112-KDIL2-1.4012.626.2017.2.SS - Prawo do zastosowania zwolnienia podmiotowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2017 r. (data wpływu 24 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 grudnia 2017 r. (data wpływu 20 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy z tytułu wykonania usług Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 24 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy z tytułu wykonania usług Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono w dniu 20 grudnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz potwierdzenie wpłaty dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od roku 1994 - od początku będąc czynnym podatnikiem VAT.

Dodatkowo Zainteresowany wynajmuje lokale - mieszkania w ramach najmu prywatnego, w związku z czym tytułem:

* dostarczania ciepła,

* konserwacji domofonów,

* dostarczania sygnału anteny zbiorczej

odprowadza stawkę podatku VAT w wysokości 23%,

natomiast

* z tytułu dostarczania wody i odbioru ścieków

odprowadza stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

Z tytułu ww. usług oraz samego najmu, Wnioskodawca wystawia najemcom "bloczki", nie posługując się fakturami.

W odniesieniu do lokali mieszkalnych, gdzie strony wiąże umowa najmu, wysokość czynszu, opłat stałych i zaliczkowych określona jest w treści umowy najmu. Z treści umów wynika, iż najemcy zobowiązani są z tytułu najmu opłacać:

* miesięczny czynsz za lokal - za metr kwadratowy powierzchni lokalu mieszkalnego według stawki ustalonej przez administratora.

Oprócz czynszu najemcy zobowiązani są do uiszczenia następujących opłat za świadczenia dodatkowe związane z eksploatacją lokalu:

* za energię cieplną do ogrzewania mieszkania miesięczne zaliczki;

* za dostawę wody i odprowadzenie ścieków zgodnie ze wskazaniami wodomierza w mieszkaniu wg kosztów zakupu wody i odprowadzania ścieków;

* wywóz nieczystości stałych zgodnie z ilością zamieszkujących osób wg ustalonej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi;

* antena zbiorcza radiowo-telewizyjna;

* konserwacja domofonów;

* wodomierz opłata abonamentowa.

Czynsz oraz opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi płatny jest miesięcznie z góry w terminie do 10-tego dnia każdego miesiąca, a dodatkowe świadczenia z dołu do 10-tego dnia następnego miesiąca.

Opłaty za dostarczanie energii cieplnej jest składową dwóch części:

* koszty ogólne,

* gaz zużyty do wytworzenia ciepła.

Na koszty ogólne wchodzą:

Koszty zużycia energii są rozliczane proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni, a po wprowadzeniu podzielników kosztów również według obliczeń zgodnie z ich wskazaniami, opłata za gazomierz rozliczana jest proporcjonalnie do ilości mieszkań.

Sezon grzewczy trwa od pierwszego września do ostatniego sierpnia następnego roku. Rozliczenie zaliczek dokonywane jest w ciągu 30 dni od zakończenia sezonu.

W razie opóźnienia w uiszczaniu wyżej wymienionych należności, administrator ma prawo naliczanie odsetek ustawowych, jak również może wypowiedzieć umowę najmu jeżeli Najemca:

* zalega z zapłatą czynszu i należności za świadczenie dodatkowe za co najmniej 2 miesiące;

* wprowadził do wspólnego zamieszkiwania bez zgody wynajmującego osoby nieuprawnione, osoby powinowate, a także w przypadku podnajęcia mieszkania;

* wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko obowiązującemu porządkowi domowemu, a także swoim zachowaniem powoduje uciążliwości dla innych lokatorów.

Użytkownicy lokali nie mają podpisanych indywidualnych umów o dostawę mediów do tych lokali ze stroną trzecią. Stroną w zawartych umowach o dostawę mediów do budynków jest administrator i jest on właścicielem urządzeń pomiarowych, a użytkownik zobowiązany jest do podania stanu wodomierza SMS-em lub na skrzynkę poczty elektronicznej, i na postawie wszystkich znanych użytkownikowi danych (poprzedniego stanu wodomierza i stanu obecnego wodomierza) administrator wystawia wynajmującemu "bloczek".

W dniu 20 grudnia 2017 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

1. Wnioskodawca mieszkania w swoim domu wynajmuje osobom fizycznym na cele mieszkalne. Zainteresowany nie jest w stanie ustalić z całkowitą pewnością, czy osoby którym wynajął mieszkania nie prowadzą działalności gospodarczej. Z informacji uzyskanej na stronie Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej wynika, że żaden z najemców Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, którego siedziba byłaby na terenie jego domu. Zainteresowany posiada oświadczenia swoich najemców, że wytworzone ciepło centralnego ogrzewania z paliwa gazowego nie jest używane na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

2. W roku 2016 wartość sprzedaży netto wynosiła: 107 549 złotych, w trzech pierwszych kwartałach roku 2017 wartość sprzedaży netto wynosiła: 78 632 złotych.

3. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

4. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany nie będzie udzielał porad prawnych oraz nie będzie wykonywał jakiejkolwiek czynności doradczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy Wnioskodawca musi być czynnym podatnikiem podatku VAT? (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 19 grudnia 2017 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 19 grudnia 2017 r.), Zainteresowany uważa, że nie musi być czynnym podatnikiem podatku VAT, bo jest zwolniony na podstawie art. 113.1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie osiąga obrotów przekraczających 200 000 złotych rocznie. Na podstawie art. 43.1.36) Zainteresowany zwolniony jest z tytułu wynajmowania mieszkań. Wnioskodawca nie podlega również wyłączeniu ze zwolnienia na podstawie art. 113.13, ponieważ nie wykonuje dostaw towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług, ani nie wykonuje innych dostaw towarów wymienionych w art. 113.13 1) b-d. Zainteresowany nie świadczy usług jubilerskich, prawniczych, doradztwa, a siedziba działalności gospodarczej znajduje się na terytorium kraju. W związku z tym, że dostarczana przez Wnioskodawcę energia cieplna wytwarzana z paliwa gazowego w 100% przeznaczona jest na potrzeby gospodarstw domowych, zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym art. 31b 2. 1), zastosowanie ma tu zwolnienie z akcyzy. Zużycie gazu godzinowe mieści się w przedziale do 10 m³ na godzinę lecz przekracza 8000 tysięcy metrów sześciennych rocznie, więc Zainteresowany posiada oświadczenia od swoich lokatorów, że wytworzone z gazu ciepło zużywają jedynie na potrzeby gospodarstwa domowego i nie wykorzystują go na cele działalności gospodarczej. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie dokonuje dostawy towarów objętych podatkiem akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów, i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, należy stwierdzić, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od roku 1994 - od początku będąc czynnym podatnikiem VAT. Dodatkowo Zainteresowany wynajmuje lokale - mieszkania w ramach najmu prywatnego, w związku z czym tytułem: dostarczania ciepła, konserwacji domofonów, dostarczania sygnału anteny zbiorczej odprowadza stawkę podatku VAT w wysokości 23%, natomiast z tytułu dostarczania wody i odbioru ścieków odprowadza stawkę podatku VAT w wysokości 8%. Z tytułu ww. usług oraz samego najmu, Wnioskodawca wystawia najemcom "bloczki", nie posługując się fakturami. W odniesieniu do lokali mieszkalnych, gdzie strony wiąże umowa najmu, wysokość czynszu, opłat stałych i zaliczkowych określona jest w treści umowy najmu. Z treści umów wynika, iż najemcy zobowiązani są z tytułu najmu opłacać miesięczny czynsz za lokal - za metr kwadratowy powierzchni lokalu mieszkalnego według stawki ustalonej przez administratora. Oprócz czynszu najemcy zobowiązani są do uiszczenia następujących opłat za świadczenia dodatkowe związane z eksploatacją lokalu:

* za energię cieplną do ogrzewania mieszkania miesięczne zaliczki;

* za dostawę wody i odprowadzenie ścieków zgodnie ze wskazaniami wodomierza w mieszkaniu wg kosztów zakupu wody i odprowadzania ścieków;

* wywóz nieczystości stałych zgodnie z ilością zamieszkujących osób wg ustalonej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi;

* antena zbiorcza radiowo-telewizyjna;

* konserwacja domofonów;

* wodomierz opłata abonamentowa.

Czynsz oraz opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi płatny jest miesięcznie z góry w terminie do 10-tego dnia każdego miesiąca, a dodatkowe świadczenia z dołu do 10-tego dnia następnego miesiąca. Opłaty za dostarczanie energii cieplnej jest składową dwóch części:

* koszty ogólne,

* gaz zużyty do wytworzenia ciepła.

Na koszty ogólne wchodzą:

Koszty zużycia energii są rozliczane proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni, a po wprowadzeniu podzielników kosztów również według obliczeń zgodnie z ich wskazaniami, opłata za gazomierz rozliczana jest proporcjonalnie do ilości mieszkań. Sezon grzewczy trwa od pierwszego września do ostatniego sierpnia następnego roku. Rozliczenie zaliczek dokonywane jest w ciągu 30 dni od zakończenia sezonu. W razie opóźnienia w uiszczaniu wyżej wymienionych należności, administrator ma prawo naliczania odsetek ustawowych, jak również może wypowiedzieć umowę najmu jeżeli Najemca:

* zalega z zapłatą czynszu i należności za świadczenie dodatkowe za co najmniej 2 miesiące;

* wprowadził do wspólnego zamieszkiwania bez zgody wynajmującego osoby nieuprawnione, osoby powinowate, a także w przypadku podnajęcia mieszkania;

* wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko obowiązującemu porządkowi domowemu, a także swoim zachowaniem powoduje uciążliwości dla innych lokatorów.

Użytkownicy lokali nie mają podpisanych indywidualnych umów o dostawę mediów do tych lokali ze stroną trzecią. Stroną w zawartych umowach o dostawę mediów do budynków jest administrator i jest on właścicielem urządzeń pomiarowych, a użytkownik zobowiązany jest do podania stanu wodomierza SMS-em lub na skrzynkę poczty elektronicznej, i na postawie wszystkich znanych użytkownikowi danych (poprzedniego stanu wodomierza i stanu obecnego wodomierza) administrator wystawia wynajmującemu "bloczek". Wnioskodawca mieszkania w swoim domu wynajmuje osobom fizycznym na cele mieszkalne. Zainteresowany nie jest w stanie ustalić z całkowitą pewnością, czy osoby którym wynajął mieszkania nie prowadzą działalności gospodarczej. Z informacji uzyskanej na stronie Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej wynika, że żaden z najemców Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, którego siedziba byłaby na terenie jego domu. Zainteresowany posiada oświadczenia swoich najemców, że wytworzone ciepło centralnego ogrzewania z paliwa gazowego nie jest używane na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. W roku 2016 wartość sprzedaży netto wynosiła: 107 549 złotych, w trzech pierwszych kwartałach roku 2017 wartość sprzedaży netto wynosiła: 78 632 złotych. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany nie będzie udzielał porad prawnych oraz nie będzie wykonywał jakiejkolwiek czynności doradczej.

Wątpliwości Zainteresowanego budzi kwestia, czy z tytułu wykonania przedmiotowych usług musi być podatnikiem podatku VAT.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z powyższym należy w tym miejscu rozstrzygnąć, czy wskazane we wniosku usługi, które są wykonywane w ramach prowadzonej działalności, należy zaliczyć do usług, których świadczenie uprawnia do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany prowadzi od roku 1994 działalność gospodarczą i od początku jest czynnym podatnikiem VAT. Dodatkowo Wnioskodawca wynajmuje lokale mieszkalne w ramach najmu prywatnego. W roku 2016 wartość sprzedaży netto wynosiła: 107 549 złotych, w trzech pierwszych kwartałach roku 2017 wartość sprzedaży netto wynosiła: 78 632 złotych. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy. Ponadto, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany nie będzie udzielał porad prawnych oraz nie będzie wykonywał jakiejkolwiek czynności doradczej.

Skoro zatem w okolicznościach wskazanych we wniosku Wnioskodawca nie świadczy usług mających charakter doradztwa i wartość sprzedaży osiągniętej przez Zainteresowanego z wykonywanej działalności gospodarczej nie osiągnęła w roku 2017 kwoty wymienionej w art. 113 ust. 1 ustawy, Zainteresowany w roku 2018 ma prawo do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie. Zatem, udzielając odpowiedzi na zadane pytanie należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie musi być czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy z tytułu wykonania usług Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast w części dotyczącej prawidłowości dokumentowania wykonanych usług, wniosek zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.