0112-KDIL2-1.4012.434.2017.2.AS - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2017 r. (data wpływu 18 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 października 2017 r. (data wpływu 26 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży: niezabudowanej działki gruntu nr 5448, działki nr 9, stanowiącej ogródek działkowy oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży: niezabudowanej działki gruntu nr 5448, działki nr 9, stanowiącej ogródek działkowy oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Wniosek został uzupełniony pismem w dniu 26 października 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podczas trwania związku małżeńskiego Małżonkowie nabyli m.in.:

* 24 maja 2006 r. na podstawie aktu notarialnego - działkę nr 5448 o pow. 0,07 h (7a), za cenę 9.500 zł;

* 22 października 2014 r. na podstawie aktu notarialnego-spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, za cenę 80.000 zł. Małżonkowie uzyskali na zakup tej nieruchomości kredyt w banku. Kredyt był udzielony w formie złotówkowego mieszkaniowego kredytu budowlano-hipotecznego w kwocie 91.559,00 zł, przeznaczonego na zakup powyższego lokalu oraz jego remont, oprocentowanego według zmiennej stopy procentowej, którego spłata nastąpi najpóźniej do dnia 1 października 2029 r., z żądaniem zabezpieczenia tego kredytu hipoteką umowną na opisanym wyżej spółdzielczym prawie do lokalu, do kwoty 183.118,00 zł;

* 31 marca 2015 r. na podstawie umowy przeniesienia prawa własności, prawo do działki nr 9 o pow. 274 m², położonej na terenie rodzinnego ogrodu działkowego, za cenę 20.000 zł.

Opisane powyżej nieruchomości zostały nabyte w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych i rekreacyjnych Małżonków i ich rodziny. Nabycie powyższych nieruchomości nie następowało w celu prowadzenia działalności gospodarczej, a związane było z prywatnym majątkiem małżonków. Powyższe nieruchomości nigdy nie były przedmiotem najmu oraz nigdy nie była na nich wykonywana jakakolwiek działalność zarobkowa, polegająca na czerpaniu dochodu z posiadanych nieruchomości.

Dnia 10 maja 2017 r., na podstawie umowy przeniesienia praw do działki nr 9 o pow. 274 m², położonej na terenie rodzinnego ogrodu działkowego, dokonano sprzedaży ww. nieruchomości. Z tytułu przeniesienia praw własności otrzymano kwotę 25.500 zł.

Następnie, w czerwcu 2017 r., małżonkowie podjęli decyzję o sprzedaży dwóch pozostałych nieruchomości, celem pokrycia wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz spłatę zaciągniętych kredytów.

Na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego małżonkowie uzyskali pozwolenie na budowę na podstawie decyzji, wydanej przez Prezydenta Miasta.

Pozostaje przy tym wątpliwość co do obowiązku opodatkowania podatkiem VAT każdej z transakcji, tj. sprzedaży ww. nieruchomości.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Lokal mieszkaniowy od momentu nabycia do teraz jest wykorzystywany na cele mieszkalne, działka nr 5448 jest wykorzystywana od momentu nabycia do teraz na cele rekreacyjne Wnioskodawcy i jego rodziny, ogródek działkowy nr 9 w ROD, od momentu nabycia do sprzedaży w 2017 r. był wykorzystywany na cele rekreacyjne Wnioskodawcy i jego rodziny.

Wnioskodawca nie występował o objęcie działki nr 5448 miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka nr 5448, w momencie nabycia była już objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie składał żadnych wniosków o modyfikację ww. planu. W sprawie ogródka działkowego nr 9, Wnioskodawca nie występował o objęcie miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego - zarządcą ogródków, na których znajduje się ogródek nr 9, jest Polski Związek Działkowców. Wnioskodawca ww. organizacji także nie składał żadnych wniosków o zmianę przeznaczenia terenu.

Dla działek wymienionych we wniosku, Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i według jego wiedzy, decyzje takie nie były wydawane.

W ciągu ponad dziesięcioletniego okresu rekreacyjnego użytkowania działki nr 5448, została ona jedynie ogrodzona prowizorycznym drewnianym ogrodzeniem, jako zabezpieczenie przed zwierzętami oraz dostępem do działki osób postronnych. Do działki Gmina doprowadziła wodę i kanalizację sanitarną. Wnioskodawca musiał partycypować w kosztach w wysokości nieprzekraczającej 2.600 zł. Ww. inwestycja nie była realizowana na wniosek Wnioskodawcy, lecz wynikała z zadań realizowanych przez gminy w ramach zadań z zakresu ekologii. Żadne z podjętych działań nie miało na celu zwiększenia wartości działki w celu jej późniejszej odsprzedaży, a było jedynie dbałością i właściwym zarządzaniem własnym majątkiem. Na ogródek nr 9 w ROD nie poniesiono żadnych nakładów w celu zwiększenia jego wartości, czy atrakcyjności. Wnioskodawca nie zamierza ponosić żadnych nakładów wykraczających poza zwykły zarząd majątkiem w celu zwiększenia wartości, bądź atrakcyjności ww. działek w związku z planowaną sprzedażą.

Przedmiotowe działki nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie żadnych umów cywilnoprawnych.

Lokal mieszkalny nie był udostępniany osobom trzecim na podstawie żadnych umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca nie wie, kiedy wystąpiło pierwsze zajęcie wyżej wymienionego lokalu, ponieważ było to w późnych latach 70-tych ubiegłego wieku lub na początku lat 80-tych. Wnioskodawca zajmuje lokal od dnia 27 października 2014 r. na podstawie umowy kupna-sprzedaży od poprzedniego właściciela. Wnioskodawca nie wie, czy przysługiwało mu prawo do odliczenia związanego z jego nabyciem, natomiast z żadnego odliczenia nie korzystał. Wnioskodawca, przed wprowadzeniem się do lokalu, wykonał jego remont za kwotę 16.000 zł, na co uzyskał kredyt połączony z kredytem na zakup lokalu. Remont był wymagany złym stanem pomieszczeń, w tym przede wszystkim brakiem właściwego zaplecza sanitarnego. Wartość lokalu przed remontem wynosiła 80.000 zł, więc wydatki poniesione na remont nie przekroczyły 30% wartości początkowej. W przedmiotowym lokalu była prowadzona przez Wnioskodawcę wyłącznie działalność gospodarcza zwolniona od podatku VAT. W chwili obecnej działalność nie jest prowadzona.

W celu powiadomienia potencjalnych nabywców o sprzedaży działki nr 5448 i ogródka działkowego nr 9 oraz lokalu mieszkalnego, Wnioskodawca ogłaszał i będzie ogłaszać ogłoszenie o sprzedaży na portalu internetowym oraz ewentualnie w biurze nieruchomości.

Nie podejmowano i Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych zorganizowanych działań marketingowych, wykraczających poza zwykły zarząd majątkiem.

Wnioskodawca dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego w roku 2014 (nabyty w roku 2004), w którym mieszkał na stałe oraz nieruchomości w roku 2015, w którym przebywał w okresie letnim (nabyta w roku 2008). Wnioskodawca nie zamierza dokonać sprzedaży żadnych innych nieruchomości. Zbycie majątku nastąpiło w chwili utraty płynności finansowej Wnioskodawcy i było następstwem utraty pracy w drugiej połowie roku 2013. W chwili obecnej, Wnioskodawca znajduje się w podobnej sytuacji, co przy obciążeniu kredytowym stanowiącym ponad połowę miesięcznego wynagrodzenia netto rodziny, prowadzi do konieczności dalszego zbycia zgromadzonego majątku małżeńskiego.

Z uzupełnienia z dnia 21 października 2017 r. do wniosku wynika, że:

1. Lokal mieszkalny został podany jako siedziba jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na opracowywaniu kosztorysów oraz udzielaniu lekcji języków obcych, prowadzeniu stron internetowych. Wyżej wspomniany lokal nie był nawet punktem przyjmowania zgłoszeń, czy przyjmowania klientów, ponieważ zlecenia Zainteresowany otrzymywał drogą internetową, a lekcje języków obcych były prowadzone w innym lokalu, niebędącym własnością Wnioskodawcy. Również gotowe kosztorysy Zainteresowany przekazywał swoim klientom drogą internetową. Działalność gospodarcza pod ww. adresem była przez Wnioskodawcę prowadzona od 27 stycznia 2015 r. do 30 marca 2017 r. Pozostałe usługi oznaczone kodami PKD zgłoszonymi przy zakładaniu działalności gospodarczej - nie były przez Zainteresowanego prowadzone.

2. Wnioskodawca, przed wprowadzeniem się do lokalu, wykonał jego remont za kwotę 16.000 zł, na co uzyskał kredyt połączony z kredytem na zakup lokalu. Remont był wymagany złym stanem pomieszczeń, w tym przede wszystkim brakiem właściwego zaplecza sanitarnego. Wartość lokalu przed remontem wynosiła 80.000 zł, więc wydatki poniesione na remont nie przekroczyły 30% wartości początkowej.

3. Prowadzona przez Wnioskodawcę w okresie od 27 stycznia 2015 r. do 30 marca 2017 r. działalność gospodarcza, była zwolniona podmiotowo z podatku VAT. W związku z tym, z tytułu nabycia lokalu mieszkalnego, nie przysługiwało Zainteresowanemu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Poza tym, lokal ten nie był nabywany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą - był kupiony w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność sprzedaży nieruchomości przedstawionych we wniosku w jednym roku podatkowym powinna rodzić obowiązek opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, o którym mowa w pytaniu, obowiązek opodatkowania podatkiem VAT nie powinien wystąpić, z uwagi na charakter danej czynności.

Jest to zwykłe zarządzanie majątkiem prywatnym. Czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a podatnik nie ma obowiązku zapłaty podatku w wysokości 23% od sprzedaży nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np.: współwłasności nieruchomości gruntowej), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Stosownie do treści art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682), zwanej dalej k.r.o., z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 k.r.o., w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 k.r.o., oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 k.r.o., zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne, w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości, wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 k.r.o., oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów oraz własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży tych nieruchomości, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy, jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży, nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Należy również podkreślić, że ww. sprawy dotyczyły osób fizycznych, które prowadziły działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależne od woli tych osób, w grunt pod zabudowę.

Z opisu sprawy wynika, że małżonkowie nabyli:

* w roku 2006 - działkę nr 5448;

* w roku 2014 - spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego i uzyskali na jego zakup oraz remont kredyt;

* w roku 2015 - działkę nr 9, położoną na terenie rodzinnego ogrodu działkowego.

Opisane powyżej nieruchomości zostały nabyte w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych i rekreacyjnych Wnioskodawcy i jego rodziny. Nabycie powyższych nieruchomości nie następowało w celu prowadzenia działalności gospodarczej, a związane było z prywatnym majątkiem małżonków. Powyższe nieruchomości nigdy nie były przedmiotem najmu oraz nigdy nie była na nich wykonywana jakakolwiek działalność zarobkowa, polegająca na czerpaniu dochodu z posiadanych nieruchomości. Dnia 10 maja 2017 r., dokonano sprzedaży działki nr 9. W czerwcu 2017 r., małżonkowie S podjęli decyzję o sprzedaży dwóch pozostałych nieruchomości, celem pokrycia wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz spłatę zaciągniętych kredytów. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Lokal mieszkaniowy od momentu nabycia do teraz jest wykorzystywany na cele mieszkalne, działka nr 5448 jest wykorzystywana od momentu nabycia do teraz na cele rekreacyjne Wnioskodawcy i jego rodziny, ogródek działkowy nr 9, od momentu nabycia do sprzedaży w 2017 r. był wykorzystywany na cele rekreacyjne Wnioskodawcy i jego rodziny. Wnioskodawca nie występował o objęcie działki nr 5448 miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka ta w momencie nabycia była już objęta takim planem. Wnioskodawca nie składał żadnych wniosków o modyfikację ww. planu. W sprawie ogródka działkowego nr 9, Wnioskodawca nie występował o objęcie miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla działek wymienionych we wniosku, Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i według jego wiedzy, decyzje takie nie były wydawane. W ciągu ponad dziesięcioletniego okresu rekreacyjnego użytkowania działki nr 5448, została ona jedynie ogrodzona prowizorycznym drewnianym ogrodzeniem, jako zabezpieczenie przed zwierzętami oraz dostępem do działki osób postronnych. Do działki Gmina doprowadziła wodę i kanalizację sanitarną. Wnioskodawca musiał partycypować w kosztach w wysokości nieprzekraczającej 2.600 zł. Ww. inwestycja nie była realizowana na wniosek Wnioskodawcy, lecz wynikała z zadań realizowanych przez gminy, w ramach zadań z zakresu ekologii. Żadne z podjętych działań nie miało na celu zwiększenia wartości działki w celu jej późniejszej odsprzedaży, a było jedynie dbałością i właściwym zarządzaniem własnym majątkiem. Na ogródek nr 9 nie poniesiono żadnych nakładów w celu zwiększenia jego wartości, czy atrakcyjności. Wnioskodawca nie zamierza ponosić żadnych nakładów wykraczających poza zwykły zarząd majątkiem w celu zwiększenia wartości, bądź atrakcyjności ww. działek w związku z planowaną sprzedażą. Przedmiotowe działki i lokal mieszkalny nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie żadnych umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca nie wie, kiedy wystąpiło pierwsze zajęcie wyżej wymienionego lokalu, ponieważ było to w późnych latach 70-tych ubiegłego wieku lub na początku lat 80-tych. Wnioskodawca zajmuje lokal od dnia 27 października 2014 r. na podstawie umowy kupna-sprzedaży od poprzedniego właściciela. Wnioskodawca nie wie, czy przysługiwało mu prawo do odliczenia związanego z jego nabyciem, natomiast z żadnego odliczenia nie korzystał. Zainteresowany, przed wprowadzeniem się do lokalu, wykonał jego remont, na co uzyskał kredyt połączony z kredytem na zakup lokalu. Remont był wymagany złym stanem pomieszczeń, w tym przede wszystkim brakiem właściwego zaplecza sanitarnego. Wydatki poniesione na remont nie przekroczyły 30% wartości początkowej. W przedmiotowym lokalu była prowadzona przez Wnioskodawcę wyłącznie działalność gospodarcza zwolniona od podatku VAT. W chwili obecnej działalność nie jest prowadzona. W celu powiadomienia potencjalnych nabywców o sprzedaży działki nr 5448 i ogródka działkowego nr 9 oraz lokalu mieszkalnego, Wnioskodawca ogłaszał i będzie ogłaszać ogłoszenie o sprzedaży na portalu internetowym oraz ewentualnie w biurze nieruchomości. Nie podejmowano i Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych zorganizowanych działań marketingowych, wykraczających poza zwykły zarząd majątkiem. Wnioskodawca dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego w roku 2014, w którym mieszkał na stałe oraz nieruchomości we wsi Długi Bród w roku 2015, w którym przebywał w okresie letnim. Wnioskodawca nie zamierza dokonać sprzedaży żadnych innych nieruchomości. Zbycie majątku nastąpiło w chwili utraty płynności finansowej Wnioskodawcy i było następstwem utraty pracy w drugiej połowie roku 2013. W chwili obecnej, Wnioskodawca znajduje się w podobnej sytuacji, co przy obciążeniu kredytowym stanowiącym ponad połowę miesięcznego wynagrodzenia netto rodziny, prowadzi do konieczności dalszego zbycia zgromadzonego majątku małżeńskiego. Z uzupełnienia do wniosku wynika, że lokal mieszkalny będący przedmiotem wniosku, został podany jako siedziba jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na opracowywaniu kosztorysów oraz udzielaniu lekcji języków obcych, prowadzeniu stron internetowych. Lokal ten nie był punktem przyjmowania zgłoszeń, czy przyjmowania klientów, ponieważ zlecenia Zainteresowany otrzymywał drogą internetową, a lekcje języków obcych były prowadzone w innym lokalu, niebędącym własnością Wnioskodawcy. Również gotowe kosztorysy Zainteresowany przekazywał swoim klientom drogą internetową. Działalność gospodarcza pod ww. adresem była przez Wnioskodawcę prowadzona od 27 stycznia 2015 r. do 30 marca 2017 r. Pozostałe usługi oznaczone kodami PKD zgłoszonymi przy zakładaniu działalności gospodarczej - nie były przez Zainteresowanego prowadzone. Wnioskodawca przed wprowadzeniem się do ww. lokalu, wykonał jego remont za kwotę 16.000 zł, na co uzyskał kredyt połączony z kredytem na zakup lokalu. Remont był wymagany złym stanem pomieszczeń, w tym przede wszystkim brakiem właściwego zaplecza sanitarnego. Wartość lokalu przed remontem wynosiła 80.000 zł, więc wydatki poniesione na remont nie przekroczyły 30% wartości początkowej. Prowadzona przez Wnioskodawcę w okresie od 27 stycznia 2015 r. do 30 marca 2017 r. działalność gospodarcza, była zwolniona podmiotowo z podatku VAT. W związku z tym, z tytułu nabycia lokalu mieszkalnego, nie przysługiwało Zainteresowanemu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Poza tym, lokal ten nie był nabywany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą - był kupiony w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy czynność sprzedaży nieruchomości opisanych we wniosku w jednym roku podatkowym, powinna rodzić obowiązek opodatkowania podatkiem VAT.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Zainteresowanego, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań, istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

W odniesieniu do sprzedaży działki gruntu nr 5448 oraz działki nr 9 należy stwierdzić, że z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowany nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca sprzedał jedną z działek, tj. rodzinny ogródek działkowy i planuje dokonać sprzedaży kolejnej działki oraz własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, a uzyskane środki przeznaczy na budowę budynku mieszkalnego. Nieruchomości te zostały nabyte w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych i rekreacyjnych Małżonków i ich rodziny. Nabycie powyższych nieruchomości nie następowało w celu prowadzenia działalności gospodarczej, a związane było z prywatnym majątkiem małżonków. Z udzielonych informacji wynika również, że Wnioskodawca nie udostępniał przedmiotowych nieruchomości innym osobom, a także nie podnosił ich atrakcyjności. Nadto, jak wynika z wniosku, ani działka gruntu nr 5448, ani też działka nr 9 stanowiąca rodzinny ogródek działkowy, nie były przez Zainteresowanego wykorzystywane w działalności gospodarczej.

Z kolei lokal mieszkalny, od momentu nabycia do teraz jest wykorzystywany na cele mieszkalne. Wprawdzie Wnioskodawca wskazał, że lokal ten został podany jako siedziba jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na opracowywaniu kosztorysów oraz udzielaniu lekcji języków obcych, prowadzeniu stron internetowych, jednakże lokal ten nie był nawet punktem przyjmowania zgłoszeń, czy przyjmowania klientów, ponieważ zlecenia Zainteresowany otrzymywał drogą internetową, a lekcje języków obcych były prowadzone w innym lokalu, niebędącym własnością Wnioskodawcy. Również gotowe kosztorysy Zainteresowany przekazywał swoim klientom drogą internetową. Ponadto z wniosku wynika, że działalność gospodarcza była prowadzona przez Wnioskodawcę w okresie od 27 stycznia 2015 r. do 30 marca 2017 r. Poza tym, jak wynika z opisu sprawy, lokal ten nie był nabywany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą - był kupiony w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny Wnioskodawcy.

Mając na uwadze to, że Wnioskodawca prowadził działalność do marca 2017 r., obecnie, jak wynika z opisu sprawy, nie prowadzi działalności i nie jest czynnym podatnikiem VAT, należy przyjąć, że od kwietnia 2017 r. zmieniono przeznaczenie tego lokalu na wykorzystywane wyłącznie do celów prywatnych Wnioskodawcy i jego rodziny. Jeśli zatem z końcem marca 2017 r. nastąpiło zaprzestanie wykorzystania lokalu do działalności gospodarczej i jest on wykorzystywany do celów prywatnych, to jego obecną sprzedaż należy uznać za sprzedaż majątku prywatnego.

Zatem Wnioskodawca nie będzie zachowywał się jak handlowiec, a podejmowane przez niego czynności będą stanowiły jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego majątku prywatnego.

Zatem dokonując sprzedaży nieruchomości opisanych we wniosku, tj. działki gruntu nr 5448, działki nr 9 stanowiącej ogródek przydomowy oraz własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanych nieruchomości, a ich dostawę - czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż działki nr 9, stanowiącej ogródek działkowy oraz działki gruntu nr 5448, niezabudowanej, a także własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie nie będzie występował w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i w konsekwencji nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawcy, tj. żony a nie dla jej męża.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.