0112-KDIL2-1.4012.432.2017.2.AWA - Opodatkowanie podatkiem VAT przejęcia przez gminę działki będącej w użytkowaniu wieczystym spółdzielni.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2017 r. (data wpływu 15 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2017 r. (data wpływu 14 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Gminę czynności przejęcia działki, będącej w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Gminę czynności przejęcia działki, będącej w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni. Wniosek uzupełniono w dniu 14 listopada 2017 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zamierza przejąć działkę nr 804/1 wydzieloną z działki 804, odpowiadającej działce 176/16, będącej w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni. Użytkowanie wieczyste działki nr 176/16 Spółdzielnia nabyła od Gminy aktem notarialnym z dnia 13 grudnia 1993 r. Jak wynika z treści aktu notarialnego, Zarząd Gminy, decyzją z dnia 11 października 1993 r., postanowił oddać ww. działkę w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat oraz przenieść nieodpłatnie własność budynków na opisanej wyżej nieruchomości, wybudowanych ze środków własnych Spółdzielni, a składających się ze stacji paliw, wiaty, piętrowego budynku administracji oraz warsztatów. Rada Gminy uchwałą z dnia 25 stycznia 1993 r., postanowiła oddać ww. działkę nr 176/16 w użytkowanie wieczyste na 99 lat Spółdzielni. Jak wynika z § 3 ww. aktu notarialnego, przedstawiciele Zarządu Gminy, na podstawie art. 232 k.c. oraz przepisu ustawy o gospodarce gruntami w wykonaniu powołanej wyżej uchwały Rady Gminy oraz decyzji Zarządu Gminy, oddają Spółdzielni w użytkowanie wieczyste działkę nr 176/16 o obszarze 0,63,59 ha oraz przenoszą nieodpłatnie na rzecz tej Spółdzielni budynki oraz urządzenia opisane wyżej. Powyższa nieruchomość przeznaczona jest wyłącznie do prowadzenia usług na rzecz rolnictwa. Obecnie Gmina zamierza przejąć działkę 804/1 zabudowaną wiatą, którą w roku 1993 oddała w wieczyste użytkowanie Spółdzielni. Na przejętej działce nie będzie prowadzona przez Gminę działalność gospodarcza. Obiekt wiaty planowany jest do rozbiórki.

W dniu 14 listopada 2017 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

1. Działka 804 i działka 176/16 to ta sama działka, a jedynie nastąpiła zmiana numeracji.

2. Gmina zamierza przejąć w formie aktu notarialnego działkę 804/1, zabudowaną wiatą, będącą w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni od roku 1993 na podstawie art. 902¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Czynność ta będzie nieodpłatna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność przejęcia działki nr 804/1 wydzielonej z działki 804, odpowiadającej działce 176/16, będącej w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni, będzie obarczona koniecznością zapłaty podatku VAT przez Gminę?

Zdaniem Wnioskodawcy, patrząc na charakter przedmiotowej transakcji, Wnioskodawca występuje po stronie nabywcy. Zdaniem Zainteresowanego, czynność ta nie będzie skutkowała koniecznością zapłaty podatku VAT przez Gminę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość zarówno gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, jak również oddanie gruntu w użytkowanie oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. W świetle powołanego przepisu art. 7 ustawy, odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady, podlega tylko taka dostawa towarów, która ma charakter odpłatny. Jednak w ściśle określonych przypadkach nieodpłatne zbycie towarów może być również przedmiotem opodatkowania tym podatkiem.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części.

Powyższe oznacza, że wszelkie inne darowizny uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem, importem lub wytworzeniem tych towarów lub ich części składowych.

W konsekwencji niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (wszelkich innych darowizn) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Należy również zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza przejąć działkę nr 804/1, wydzieloną z działki 804, odpowiadającej działce 176/16, będącej w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni. Użytkowanie wieczyste działki nr 176/16 Spółdzielnia nabyła od Gminy aktem notarialnym z dnia 13 grudnia 1993 r. Jak wynika z treści aktu notarialnego, Zarząd Gminy postanowił oddać ww. działkę w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat oraz przenieść nieodpłatnie własność budynków na opisanej wyżej nieruchomości, wybudowanych ze środków własnych Spółdzielni, a składających się ze stacji paliw, wiaty piętrowego budynku administracji oraz warsztatów. Rada Gminy postanowiła oddać ww. działkę nr 176/16 w użytkowanie wieczyste na 99 lat Spółdzielni. Przedstawiciele Zarządu Gminy, na podstawie art. 232 k.c. oraz przepisu ustawy o gospodarce gruntami w wykonaniu powołanej wyżej uchwały Rady Gminy oraz decyzji Zarządu Gminy, oddają Spółdzielni w użytkowanie wieczyste działkę nr 176/16 oraz przenoszą nieodpłatnie na rzecz tej Spółdzielni budynki oraz urządzenia opisane wyżej. Powyższa nieruchomość przeznaczona jest wyłącznie do prowadzenia usług na rzecz rolnictwa. Obecnie Gmina zamierza przejąć działkę 804/1 zabudowaną wiatą, którą w roku 1993 oddała w wieczyste użytkowanie Spółdzielni. Na przejętej działce nie będzie prowadzona przez Gminę działalność gospodarcza. Obiekt wiaty planowany jest do rozbiórki. Działka 804 i działka 176/16 to ta sama działka, a jedynie nastąpiła zmiana numeracji. Gmina zamierza przejąć w formie aktu notarialnego działkę 804/1, zabudowaną wiatą, będącą w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni od roku 1993 na podstawie art. 9021 ustawy - Kodeks cywilny. Czynność ta będzie nieodpłatna.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii ustalenia, czy czynność przejęcia działki nr 804/1 wydzielonej z działki 804, odpowiadającej działce 176/16, będącej w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni, będzie obarczona koniecznością zapłaty podatku VAT przez Gminę.

W myśl art. 902¹ § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), zwanej dalej k.c., przez umowę przekazania nieruchomości jej właściciel zobowiązuje się nieodpłatnie przenieść na gminę albo na Skarb Państwa własność nieruchomości.

Zatem ww. umowa przekazania nieruchomości jest umową nazwaną, konsensualną, nieodpłatną, jednostronnie zobowiązującą, o skutku zobowiązująco-rozporządzającym (art. 155 § 1 k.c.), kauzalną, do której mają zastosowanie przepisy art. 155-158 k.c., regulujące przeniesienie własności rzeczy i dla swej ważności wymagającą zachowania formy aktu notarialnego.

Odnosząc przytoczone regulacje do niniejszej sprawy wskazać należy, że podmiotem aktywnym tej czynności jest Spółdzielnia, tj. podmiot, który przekazuje w sposób nieodpłatny działkę nr 804/1, będącą przedmiotem zapytania. Rola Gminy natomiast ogranicza się jedynie do jej przejęcia.

Stąd też, otrzymanie przez Wnioskodawcę ww. nieruchomości nie będzie stanowić po stronie Gminy dostawy towarów ani świadczenia usług, jak również pozostałych czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, przejęcie działki nr 804/1, będącej w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni, przez Gminę, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że w niniejszej sprawie Wnioskodawca wystąpi wyłącznie w charakterze nabywcy, przejmującego od Spółdzielni przedmiotową nieruchomość. Zatem czynność przejęcia działki przez Gminę nie będzie rodziła obowiązku podatkowego i nie będzie obligowała do zapłaty kwoty podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że podmiotem dokonującym określonej czynności prawnej będzie Spółdzielnia Wszelkie zatem obowiązki podatkowe związane z przejęciem działki nr 804/1 powinny być rozpatrywane w zakresie czynności podjętych przez Spółdzielnię, a nie Gminy.

Podsumowując, Gmina nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT z tytułu czynności przejęcia działki nr 804/1 wydzielonej z działki 804, odpowiadającej działce 176/16, będącej w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni z uwagi na fakt, że występuje w przedmiotowej sprawie w charakterze nabywcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy tut. Organ uznał za prawidłowe.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.