0112-KDIL2-1.4012.285.2018.1.AWA - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2018 r. (data wpływu 5 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2018 r. (data wpływu 21 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu realizowanej inwestycji polegającej na budowie zintegrowanego węzła przesiadkowego - jest prawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu realizowanej inwestycji polegającej na budowie zintegrowanego węzła przesiadkowego. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 czerwca 2018 r. o wskazanie ilości zdarzeń przyszłych oraz adresu e-PUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Opis planowanej inwestycji.

Przedmiotem inwestycji jest budowa zintegrowanego węzła przesiadkowego. W wyniku analizy stanu istniejącego i analizy potrzeb w rozwoju systemu transportu publicznego na rozpatrywanym obszarze zaproponowano w ramach Projektu wykonanie następujących robót budowlanych:

* budowę zatoki autobusowej wraz z wiatami autobusowymi,

* rozbudowę parkingu, dróg wewnętrznych i terenów utwardzonych,

* przebudowę układu komunikacyjnego w rejonie skrzyżowania (...),

* budowę toalety dla pasażerów komunikacji,

* budowę wiaty rowerowej,

* budowę pawilonu - punkt obsługi pasażera zintegrowany z wiatą przystankową,

* budowę pawilonu - zamkniętą, ogrzewaną poczekalnię zintegrowaną z wiatą przystankową,

* budowę sieci kanalizacji deszczowej,

* przebudowę sieci kanalizacji wodociągowej,

* przebudowę sieci teletechnicznej i elektroenergetycznej, przebudowę sieci gazowej,

* montaż tablicy z informacją dla pasażerów,

* budowę oświetlenia LED.

Przewidywane prace: Szczegółowy zakres prac został przedstawiony w projektach budowlanych i uzyskane zostało pozwolenie na budowę. Przyjęte w projekcie rozwiązania technologiczne spełniają wymogi wynikające z obowiązujących europejskich i polskich norm i przepisów ochrony środowiska. Zaproponowane rozwiązania są wykonalne pod względem technicznym i technologicznym, zgodne z najlepszą praktyką, optymalne pod względem zaspokojenia popytu ze strony użytkowników, przedstawiające optymalny stosunek jakości do ceny oraz efektywne pod względem energetycznym.

Po zakończeniu inwestycji Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat z tytułu funkcjonowania węzła przesiadkowego. Nie zaplanowano na terenie węzła żadnej działalności komercyjnej. Gmina nie posiada własnego przedsiębiorstwa komunikacyjnego i nie będzie czerpać żadnych dochodów ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej. W związku z powyższym, przedsięwzięcie nie będzie generowało żadnych przychodów.

Dofinansowanie do inwestycji.

Realizacja Inwestycji zostanie w części sfinansowana ze środków własnych Gminy. Ponadto, Gmina pozyska dofinansowanie na realizowaną Inwestycję ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 - Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (dalej: "RPO").

Zgodnie z warunkami dofinansowania, Gmina powinna pozostać właścicielem obiektu w okresie trwałości projektu, który wyniesie 5 lat od zakończenia projektu. Również w tym okresie nie może wykorzystywać dofinansowanej Inwestycji do działalności odpłatnej.

Jednocześnie, Gmina zobowiązana jest do przedstawienia instytucji finansującej stosownej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, rozstrzygającej jednoznacznie, czy w związku z takim wykorzystaniem Inwestycji, jak opisane wyżej, przysługuje jej prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na dofinansowaną Inwestycję.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedstawionym wyżej sposobem wykorzystania Inwestycji, Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z wydatków inwestycyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie, w związku z przedstawionym wyżej sposobem wykorzystania Inwestycji, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z wydatków inwestycyjnych.

UZASADNIENIE stanowiska Gminy.

1. Uwagi ogólne.

Ogólne zasady korzystania z prawa do odliczenia VAT naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z pewnymi zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sytuacji).

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko wówczas, gdy powyższe warunki są spełnione łącznie, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. Kluczowym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tj. z czynnościami, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Podmiotowość Gminy na gruncie podatku VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem w przypadku, gdy Gmina realizuje należące do niej zadania na podstawie umów cywilnoprawnych (np. umowy najmu), tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa ona de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów. Z drugiej strony, w sytuacjach, w których Gmina działa na zasadach właściwych dla organów władzy publicznej, jej działalność nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

2. P rawo do odliczenia VAT od wydatków.

Nieodpłatne udostępnienie na cele społeczne jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższych uwag ogólnych należy po pierwsze uznać, że w przedmiotowej sytuacji Gmina udostępniając obiekt nieodpłatnie (opisane wyżej nieodpłatne wykorzystywanie budynków i infrastruktury przez mieszkańców) nie działa na analogicznych zasadach jak podmioty gospodarcze, lecz występuje w charakterze podmiotu publicznoprawnego. Oznacza to, że Gmina dokonując opisanych czynności nie występuje w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Ponadto rozważyć należy w tym zakresie - analogicznie jak powyżej - także drugą z przesłanek prawa do odliczenia, tj. wykorzystanie zakupów do czynności opodatkowanych VAT.

Gmina stoi na stanowisku, że nie przysługuje jej prawo do odliczenia VAT w zakresie wydatków zaliczanych do przedstawionej wyżej kategorii (w związku z nieodpłatnym udostępnianiem części obiektu). Wynika to z faktu, że taki sposób wykorzystania obiektu nie stanowi czynności opodatkowanej VAT.

Z powołanych już wyżej przepisów art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 wynika, że dostawa towarów oraz świadczenie usług, aby zostać uznane za czynności opodatkowane, powinny co do zasady mieć charakter odpłatny.

Jak zostało wspomniane powyżej w treści niniejszego wniosku planowany sposób wykorzystania inwestycji będzie mieć charakter nieodpłatny.

W konsekwencji uznać należy, że tego rodzaju czynności o charakterze nieodpłatnym stanowią czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT.

Skoro więc nieodpłatne udostępnianie na cele społeczne stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT, jak również Gmina nie działa w tym zakresie w charakterze podatnika VAT, należy uznać, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych (gdyż brak jest związku tych nabyć z czynnościami opodatkowanymi VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem inwestycji realizowanej przez Gminę jest budowa zintegrowanego węzła przesiadkowego. W wyniku analizy stanu istniejącego i analizy potrzeb w rozwoju systemu transportu publicznego na rozpatrywanym obszarze zaproponowano w ramach Projektu wykonanie następujących robót budowlanych:

* budowę zatoki autobusowej wraz z wiatami autobusowymi,

* rozbudowę parkingu, dróg wewnętrznych i terenów utwardzonych,

* przebudowę układu komunikacyjnego w rejonie skrzyżowania (...),

* budowę toalety dla pasażerów komunikacji,

* budowę wiaty rowerowej,

* budowę pawilonu - punkt obsługi pasażera zintegrowany z wiatą przystankową,

* budowę pawilonu - zamkniętą, ogrzewaną poczekalnię zintegrowaną z wiatą przystankową,

* budowę sieci kanalizacji deszczowej,

* przebudowę sieci kanalizacji wodociągowej,

* przebudowę sieci teletechnicznej i elektroenergetycznej, przebudowę sieci gazowej,

* montaż tablicy z informacją dla pasażerów,

* budowę oświetlenia LED.

Po zakończeniu inwestycji Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat z tytułu funkcjonowania węzła przesiadkowego. Nie zaplanowano na terenie węzła żadnej działalności komercyjnej. Gmina nie posiada własnego przedsiębiorstwa komunikacyjnego i nie będzie czerpać żadnych dochodów ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej. W związku z powyższym, przedsięwzięcie nie będzie generowało żadnych przychodów. Realizacja Inwestycji zostanie w części sfinansowana ze środków własnych Gminy. Ponadto, Gmina pozyska dofinansowanie na realizowaną Inwestycję ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 - Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (dalej: "RPO"). Zgodnie z warunkami dofinansowania, Gmina powinna pozostać właścicielem obiektu w okresie trwałości projektu, który wyniesie 5 lat od zakończenia projektu. Również w tym okresie nie może wykorzystywać dofinansowanej Inwestycji do działalności odpłatnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy Gminie w związku z przedstawionym wyżej sposobem wykorzystania Inwestycji, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z wydatków inwestycyjnych.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - po zakończeniu inwestycji Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat z tytułu funkcjonowania węzła przesiadkowego. Nie zaplanowano na terenie węzła żadnej działalności komercyjnej. Gmina nie posiada własnego przedsiębiorstwa komunikacyjnego i nie będzie czerpać żadnych dochodów ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej. Realizowane przedsięwzięcie nie będzie zatem generowało żadnych przychodów.

Tym samym, w analizowanym przypadku nie będzie spełniony jeden z warunków uprawniających do odliczenia podatku VAT naliczonego, gdyż towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki na realizację inwestycji polegającej na budowie zintegrowanego węzła przesiadkowego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na oświadczeniu Zainteresowanego, że po zakończeniu inwestycji Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat z tytułu funkcjonowania węzła przesiadkowego, nie będzie czerpać żadnych dochodów ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej oraz że przedsięwzięcie nie będzie generowało żadnych przychodów. Powyższe stwierdzenie przyjęto jako element opisanego zdarzenia przyszłego i nie było ono przedmiotem analizy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.