0112-KDIL2-1.4012.199.2017.2.AS - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 sierpnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-1.4012.199.2017.2.AS VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lipca 2017 r. (data wpływu 14 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki niezabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki niezabudowanej. Wniosek został uzupełniony pismem w dniu 14 lipca 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o uzupełnienie opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W grudniu 2014 r. Wnioskodawca nabył z majątku prywatnego i na własne potrzeby działkę budowlaną z zamiarem budowy na niej w przyszłości domu, w którym chciał zamieszkać. Od dnia zakupu działki, poza pracami porządkowymi nie było z nią nic robione. Zarówno dzisiaj, jak i w dniu zakupu działki, w rejestrze gruntów figurowała jako grunty orne, a w planie zagospodarowania jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Przez cały ten czas działka miała taki sam dostęp do mediów w drodze, a Wnioskodawca ani nie dokonywał przyłączy, ani jej nie grodził, ani ogradzał, ani nie zdążył wystąpić o pozwolenie na budowę. Jednym słowem - nie została ona w żaden sposób przez Wnioskodawcę wzbogacona. Co więcej, jest to też jedyna niezabudowana działka budowlana, którą kiedykolwiek Zainteresowany nabył. Jednak ostatnio zmieniły się plany Wnioskodawcy i postanowił tę działkę sprzedać. Równocześnie też Zainteresowany nadmienił, że od czerwca 2012 r. prowadzi działalność gospodarczą. Do października 2016 r., jako podmiot zwolniony podmiotowo z VAT, a od października 2016 r., po przekroczeniu progu zwolnienia - jest podatnikiem czynnym VAT. Pod koniec roku 2016, do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, Zainteresowany dodał też nowe PKD związane z handlem, wynajmem, pośrednictwem w obrocie nieruchomościami (odpowiednio 68.10.Z, 68.20.Z oraz 68.31.Z), a następnie nabył prywatnie, a później wprowadził do ksiąg firmy i sprzedał jedno mieszkanie z rynku wtórnego (transakcja była zwolniona z VAT).

Wnioskodawca podkreśla, że działka, co do której będzie tyczyć się pytanie, została nabyta w celu całkowicie prywatnym, nie było to też związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (dopiero 2,5 roku później rozszerzył działalność o obrót nieruchomościami, która zresztą nie jest kluczową działalnością Zainteresowanego i możliwe, że Wnioskodawca nie będzie jej kontynuował), a co za tym idzie, transakcja zakupu nie została uwidoczniona w księgach firmy. Był to czysto prywatny zakup pod budowę przyszłego domu, jednak w międzyczasie plany się zmieniły.

Z uzupełnienia z dnia 12 lipca 2017 r. do wniosku wynika, że:

1. Działka, o której mowa we wniosku, od chwili nabycia do chwili sprzedaży, nie była wykorzystywana w żaden sposób w działalności gospodarczej, ani w żadnych innych czynnościach prywatnych.

2. Wnioskodawca nigdy nie udostępnił przedmiotowej nieruchomości nikomu na podstawie jakichkolwiek umów.

3. Zainteresowany ogłosił zamiar zbycia działki będącej przedmiotem przyszłej sprzedaży tylko w sieci internetowej, konkretnie w taki sposób, że umieścił ogłoszenie sprzedaży tej działki na portalu ogłoszeniowym, gdzie wrzucił jedno zdjęcie, które zrobił sam telefonem, a także sam opisał działkę. Było to typowe ogłoszenie, bez jakichkolwiek dodatkowych opcji promowania czy reklamowych. Innych czynności ponad wystawienie ogłoszenia nie podejmował.

4. Działkę nabył od jednostki administracji publicznej, (...).

5. Transakcja była udokumentowana fakturą VAT, która została wystawiona na Wnioskodawcę jako na osobę prywatną. Nie przysługiwało też Zainteresowanemu prawo do odliczenia podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż działki, o której Wnioskodawca pisał w punkcie G.74 wniosku, powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

2. Jeżeli sprzedaż działki, o której Wnioskodawca pisał w punkcie G.74 wniosku, powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług, to czy Wnioskodawca będzie mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w grudniu 2014 r. na osobę, która nie była w tym czasie czynnym podatnikiem VAT, a stała się Vat-owcem w IV kwartale 2016 r. (rozliczającym się kwartalnie w roku 2016, a miesięcznie w roku 2017)?

3. Jeżeli Wnioskodawca może odliczyć podatek naliczony, o którym mowa w poprzednim pytaniu, to w jaki sposób Zainteresowany może to zrobić i do którego miesiąca roku 2017 (ewentualnie innego czasu)?

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pierwszego pytania Wnioskodawca uważa, że transakcja zbycia nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT. W wyroku NSA z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07), na kanwie sprawy dotyczącej sprzedaży działek budowlanych orzeczono, że ani formalny status danego podmiotu jako zarejestrowanego podatnika, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzić o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W nowszym już wyroku, w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 z dnia 18 października 2011 r., NSA uwzględnił tezy wcześniej przytoczonego wyroku oraz orzeczenia NSA z okresu późniejszego, a także wskazania ETS z wyroku z dnia 15 września 2011 r. i w sprawie o sygn. akt I FSK 1536/10 stwierdził, że aby stwierdzić, iż dany podmiot działa jako podatnik VAT, wymaga każdorazowo zbadania okoliczności danej sprawy indywidualnie. Konieczne jest też ustalenie, iż podmiot przy danej czynności występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca.

Zdaniem Wnioskodawcy, okoliczności nabycia działki (Zainteresowany nie był wtedy czynnym podatnikiem VAT zajmującym się handlem nieruchomościami, do tego była to jedyna taka transakcja i co najważniejsze, w charakterze czysto prywatnym, a z działką nic nie robił), zwalniają z opodatkowania VAT tej konkretnej transakcji.

Odnośnie drugiego pytania, Wnioskodawca uważa, że prawo do odliczenia Zainteresowanemu nie przysługuje, ale chciałby się upewnić.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy, jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy również podkreślić, że ww. sprawy dotyczyły osób fizycznych, które prowadziły działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależne od woli tych osób, w grunt pod zabudowę.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że w grudniu 2014 r. Wnioskodawca nabył z majątku prywatnego i na własne potrzeby działkę budowlaną z zamiarem budowy na niej w przyszłości domu, w którym chciał zamieszkać. Od dnia zakupu działki, poza pracami porządkowymi nie było z nią nic robione. Zarówno dzisiaj, jak i w dniu zakupu działki, w rejestrze gruntów figurowała jako grunty orne, a w planie zagospodarowania jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Przez cały ten czas działka miała taki sam dostęp do mediów w drodze, a Wnioskodawca ani nie dokonywał przyłączy, ani jej nie grodził, ani ogradzał, ani nie zdążył wystąpić o pozwolenie na budowę. Jednym słowem - nie została ona w żaden sposób przez Wnioskodawcę wzbogacona. Jest to jedyna niezabudowana działka budowlana, którą kiedykolwiek Zainteresowany nabył. Jednak ostatnio zmieniły się plany Wnioskodawcy i postanowił tę działkę sprzedać. Od czerwca 2012 r. prowadzi działalność gospodarczą. Do października 2016 r., jako podmiot zwolniony podmiotowo z VAT, a od października 2016 r., po przekroczeniu progu zwolnienia - jest podatnikiem czynnym VAT. Pod koniec roku 2016, do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, Zainteresowany dodał też nowe PKD związane z handlem, wynajmem, pośrednictwem w obrocie nieruchomościami, a następnie nabył prywatnie, a później wprowadził do ksiąg firmy i sprzedał jedno mieszkanie z rynku wtórnego (transakcja była zwolniona z VAT). Działka wyżej opisana została nabyta w celu całkowicie prywatnym, nie było to też związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (dopiero 2,5 roku później rozszerzył działalność o obrót nieruchomościami, która zresztą nie jest kluczową działalnością Zainteresowanego i możliwe, że Wnioskodawca nie będzie jej kontynuował), a co za tym idzie, transakcja zakupu nie została uwidoczniona w księgach firmy. Był to czysto prywatny zakup pod budowę przyszłego domu. Działka, o której mowa we wniosku, od chwili nabycia do chwili sprzedaży, nie była wykorzystywana w żaden sposób w działalności gospodarczej ani w żadnych innych czynnościach prywatnych. Wnioskodawca nigdy nie udostępnił przedmiotowej nieruchomości nikomu na podstawie jakichkolwiek umów. Zainteresowany ogłosił zamiar zbycia działki będącej przedmiotem przyszłej sprzedaży tytko w sieci internetowej, konkretnie w taki sposób, że umieścił ogłoszenie sprzedaży tej działki na portalu ogłoszeniowym, gdzie wrzucił jedno zdjęcie, które zrobił sam telefonem, a także sam opisał działkę. Było to typowe ogłoszenie, bez jakichkolwiek dodatkowych opcji promowania czy reklamowych. Innych czynności ponad wystawienie ogłoszenia nie podejmował. Działkę nabył od jednostki administracji publicznej, a konkretnie od (...). Transakcja była udokumentowana fakturą VAT, która została wystawiona na Wnioskodawcę jako na osobę prywatną. Nie przysługiwało też Zainteresowanemu prawo do odliczenia podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy sprzedaż wyżej opisanej działki gruntu będzie opodatkowana podatkiem VAT oraz, czy Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu działki.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Zainteresowanego, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań, istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak: np.: nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działki). Wnioskodawca posiadaną działkę zakupił do majątku osobistego, z planem wybudowania domu i zamieszkania w nim. Od dnia zakupu działki wykonywał na niej tylko prace porządkowe, nie dokonywał przyłączy, nie ogradzał działki, nie wystąpił o pozwolenie na budowę. Zainteresowany ogłosił jedynie zamiar zbycia działki w internecie. Zatem nie działał jako handlowiec, a podejmowane przez niego czynności stanowiły jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego majątku prywatnego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jednak, jak wskazał, przedmiotowa działka nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, nie była również nikomu udostępniona na podstawie jakichkolwiek umów.

Zatem dokonując sprzedaży nieruchomości opisanej we wniosku, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanej działki, a dostawę tej działki - czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż opisanej działki gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem i uznaniem, że sprzedaż wyżej opisanej działki gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, odpowiedź na pytania nr 2 i 3, dotyczące prawa do odliczenia podatku z tytułu zakupu przedmiotowej działki gruntu, stała się bezprzedmiotowa.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl