0112-KDIL2-1.4011.70.2020.1.MKA - PIT w zakresie sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2020 r. (data wpływu 20 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca 11 sierpnia 2005 r. umową darowizny (akt notarialny repertorium (...)) nabył od rodziców nieruchomość - garaż. Kwota darowizny 29 304,00 zł.

WW. nieruchomość Zainteresowany sprzedał 10 stycznia 2017 r. za kwotę 34 000,00 (akt notarialny repertorium (...)).

Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego w (...) PIT-39 deklarując, że całą kwotę tj. 34 000,00 przeznaczy na tzw. własne cele mieszkaniowe (zakup materiałów budowlanych i usług).

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonej pod adresem ul. (...). Zainteresowany przeprowadził w niej remont przeznaczając na niego środki ze sprzedaży garażu. Wnioskodawca obecnie mieszka w ww. nieruchomości. Mieszkanie znajduje się na ostatniej kondygnacji.

Jednym z wydatków był zakup klimatyzatora wraz z usługą montażu całej instalacji. Klimatyzator posiada zarówno funkcję chłodzącą, ale również grzewczą, co jest bardzo ważne. Instalacja odprowadzenia wody została wkuta w ścianę i jest na stałe powiązana z budynkiem.

Usługę montażu przeprowadziła profesjonalna firma (...) Sp. z o.o.

Poniesienie wydatków dokumentują:

1. Faktury VAT:

* (...)/2017 - montaż instalacji klimatyzacji,

* (...)/2017 - klimatyzator,

2. Protokół wykonanych robót - dostawa i montaż klimatyzacji i odprowadzenia skroplin.

Koszt zakupu klimatyzatora oraz usługi montażu to wydatek 2 484,00.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatek związany z dostawą i montażem instalacji klimatyzacji i odprowadzenia skroplin Wnioskodawca może zaliczyć jako wydatek związany z tzw. własnym celem mieszkaniowym, co pozwoli pomniejszyć przychód wykazany w PIT-39, kwota 34 000,00 wynikająca z umowy darowizny?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek poniesiony na zakup klimatyzatora wraz z usługą montażu instalacji klimatyzacji i odprowadzenia skroplin jest związany z tzw. własnym celem mieszkaniowym i pozwala pomniejszyć przychód wykazany w PIT-39.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że Wnioskodawca w pytaniu zawarł sformułowanie kwota 34 000,00 wynikająca z umowy darowizny, natomiast w stanie faktycznym wskazano, że Wnioskodawca sprzedał garaż za kwotę 34 000,00. Mając na uwadze powyższe organ potraktował sformułowanie Wnioskodawcy zawarte w pytaniu jako omyłkę pisarską i przyjął, że przychód wykazany w PIT-39 wynika z umowy sprzedaży.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości lub ww. praw decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca 11 sierpnia 2005 r. nabył, na podstawie umowy darowizny, nieruchomość - garaż. Przedmiotową nieruchomość Zainteresowany sprzedał w dniu 10 stycznia 2017 r.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że odpłatne zbycie w dniu 10 stycznia 2017 r. nieruchomości nabytej w dniu 11 sierpnia 2005 r. nie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zostało dokonane po upływie pięciu lat liczonych od końca roku, w którym została nabyta nieruchomość.

W konsekwencji powyższego, brak jest podstaw do rozpatrywania kwestii zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w przedmiotowej sprawie nie powstanie źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Reasumując, zawarta przez Wnioskodawcę w dniu 10 stycznia 2017 r. umowa sprzedaży nieruchomości - garażu nie stanowiła dla Wnioskodawcy źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.