0112-KDIL2-1.4011.696.2023.3.DJ - CIT estoński – dochód z ukrytych zysków i wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 1) oraz podatku od towarów i usług (pytania nr: 2 i 3). Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 15 listopada 2023 r. (wpływ 15 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (wynikający z wniosku, jak i jego uzupełnienia)

X (dalej: "Spółka") prowadzi działalność w zakresie (...). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Spółka nie ustala wskaźnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Spółka posiada flotę samochodów służbowych, które są udostępniane na rzecz użytkowników (dalej łącznie: "Użytkownicy") będących:

* pracownikami Spółki, tj. osobami zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę,

* osobami, z którymi Spółka zawarła umowę cywilnoprawną (np. umowę zlecenia, umowę o dzieło, umowę o świadczenie usług).

W regulaminie użytkowania samochodów służbowych (zwanym dalej: "Polityką Flotową") Spółka określa szczegółowo zasady przydzielania, przekazywania, zwrotu, eksploatacji, konserwacji pojazdów służbowych, ujednolicenia praw i obowiązków Użytkowników w zakresie korzystania z samochodów służbowych jak również optymalizacji pełnych kosztów floty, nie tylko pod względem kosztów pojazdu, ale również pod względem kosztów eksploatacji, konserwacji i późniejszej możliwości zbycia samochodu na koniec umowy.

Użytkownicy są uprawnieni do wykorzystywania samochodów służbowych zarówno w celach służbowych jak i prywatnych, na zasadach określonych w Polityce Flotowej. W związku z powyższym, co do zasady, Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Polityka Flotowa określa również kryteria, na podstawie których dany samochód kwalifikuje się do wymiany. Zakwalifikowany do wymiany samochód przeznaczony zostaje na sprzedaż.

Zasady sprzedaży samochodów służbowych określa program sprzedaży samochodów służbowych (dalej: "Program").

Zgodnie z tymi zasadami, propozycja sprzedaży samochodu służbowego kierowana jest do jego uczestników (dalej: "Uczestnicy"), w następującej kolejności:

Z możliwości zakupu samochodów służbowych mogą skorzystać również członkowie rodzin Uczestników.

Uczestnik lub członek jego rodziny może wykupić na własność samochód służbowy w cenie obniżonej o 20% od wartości rynkowej na warunkach ustalonych przez Spółkę.

Spółka przewiduje możliwość zwiększenia obniżki ceny dla Użytkowników, których samochód będzie w bardzo dobrym stanie technicznym (bez szkód, zniszczeń, istotnych usterek). Dodatkowa obniżka wynieść może maksymalnie 10% wartości rynkowej samochodu i zależna będzie od szczegółowej oceny konkretnego samochodu. Na wspomnianą obniżkę mogą składać się:

* 2% rabatu za każdy rok bezszkodowej jazdy samochodem służbowym Spółki (dotyczy szkód z winy Użytkownika likwidowanych z polisy AutoCasco) oraz

* 2% rabatu za każdy rok zatrudnienia w Spółce/współpracy ze Spółką (zarówno na podstawie umowy o pracę jak i umów cywilnoprawnych).

W sytuacji, w której Uczestnicy ani członkowie ich rodzin nie wyrażą zainteresowania zakupem danego samochodu służbowego i ostatecznie nie dojdzie do jego sprzedaży na ich rzecz, Spółka dokonuje sprzedaży samochodu na rynku. W tym celu Spółka może korzystać z usług pośredników w sprzedaży samochodów, np. komisów samochodowych. Sprzedaż każdorazowo odbywa się po cenie wynegocjowanej z pośrednikiem. Jest ona obniżana o wartość marży pośrednika, w efekcie czego z perspektywy Spółki ostateczna cena sprzedaży samochodu służbowego jest zbliżona do ceny, po której samochód był oferowany wcześniej Uczestnikom i członkom ich rodzin.

Program ma na celu przyspieszenie procesu sprzedaży samochodów i tym samym zapewnienie Spółce płynnej wymiany floty samochodowej. Perspektywa możliwości wykupu samochodu służbowego przez Uczestnika niewątpliwie przyczynia się również do większej troski i dbałości o mienie należące do Spółki. Skutkuje to po stronie Spółki ograniczeniem kosztów napraw i konserwacji samochodów. Program zwiększa także identyfikację pracowników i współpracowników ze Spółką zmniejszając w ten sposób ich rotację, co z kolei przekłada się na obniżenie wydatków Spółki na działania rekrutacyjne.

Użytkownicy samochodów służbowych, zgodnie z zawartymi ze Spółką porozumieniami, mogą zdecydować o doposażeniu samochodów, które będą użytkować, w elementy wyposażenia wykraczające poza podstawowe wyposażenie ustalone przez Spółkę dla danego modelu samochodu oraz stanowiska służbowego Uczestnika (dalej: wyposażenie dodatkowe).

Spółka nabywa samochody służbowe wraz z wyposażeniem dodatkowym ustalonym w porozumieniu z Użytkownikiem. Koszt wyposażenia dodatkowego powiększa cenę zakupu samochodu przez Spółkę, która dokumentowana jest fakturą VAT.

Kosztem wyposażenia dodatkowego, zgodnie z porozumieniem, obciążany jest następnie Użytkownik na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę. W fakturze tej Spółka wykazuje podatek należny w związku ze świadczeniem na rzecz Użytkownika usługi doposażenia samochodu w wybrane przez niego elementy wyposażenia dodatkowego.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielili Państwo w następujący sposób na zadane w wezwaniu pytania:

Jakie samochody wchodzą w skład Państwa floty samochodów służbowych? Jak są one rozliczane w Państwa działalności (pełne odliczenie VAT, 50%)? Prosimy szczegółowo opisać.

Są to samochody osobowe i tylko takich samochodów dotyczy wniosek Spółki złożony w niniejszej sprawie. Do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi tych samochodów Spółka stosuje limit 50%.

Czy pomiędzy Spółką a Uczestnikami i członkami rodzin Uczestników występują/będą występować powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm.)?

Tylko pracownicy Spółki będą osobami, z którymi łączyć będą Spółkę powiązania wymienione w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Pozostałe kategorie Uczestników oraz członkowie ich rodzin nie są objęci ww. przepisem.

W przypadku wskazania, że Uczestnicy i członkowie rodzin Uczestników są podmiotami powiązanymi w rozumieniu ww. przepisu art. 32 ustawy należy wskazać czy w odniesieniu do Państwa oraz Uczestników i członków rodzin Uczestników właściwy organ podatkowy wydał uprzednie porozumienie cenowe, o którym mowa w dziale III ustawy z dnia 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 948)?

Żadne uprzednie porozumienia cenowe nie były wydawane w odniesieniu do Spółki i jej pracowników będących jednocześnie Uczestnikami Programu.

Czy zarówno Uczestnik jak i członek jego rodziny może wykupić na własność samochód służbowy na jednakowych, takich samych warunkach ustalonych przez Spółkę?

Tak.

Od jakich konkretnie wydatków objętych we wniosku pytaniem nr 3 chcą Państwo odliczyć podatek VAT?

Będą to wydatki na doposażenie samochodu w elementy wyposażenia dodatkowego, tj. wyposażenia zwiększającego bezpieczeństwo i/lub komfort użytkowania samochodu, które sprzedawca samochodu (dealer) oferuje za dopłatą (nie są wliczone w cenę podstawowej wersji danego modelu samochodu) i których koszt zostanie następnie przez Spółkę refakturowany na Użytkownika samochodu.

O jakim dodatkowym wyposażeniu samochodu jest mowa we wniosku? Prosimy o wskazanie konkretnych towarów objętych pytaniem.

Najczęściej są to dodatkowe systemy bezpieczeństwa lub komfortu np.: (...).

Czy wystawiona na Państwa faktura dokumentująca zakup nowego samochodu służbowego zawiera odrębną pozycję związaną z wyposażeniem dodatkowym wybranym przez Użytkownika danego pojazdu? Czy w cenę zakupu samochodu wliczona jest kwota wyposażenia dodatkowego? Prosimy szczegółowo opisać jakimi zasadami się Państwo kierują przy wycenie tego dodatkowego wyposażenia.

W cenę zakupu samochodu wliczona jest kwota wyposażenia dodatkowego. Koszt doposażenia samochodu w poszczególne elementy wyposażenia dodatkowego określa sprzedawca (dealer) w ofercie przedstawionej Spółce.

Jeśli wyposażenie dodatkowe samochodu jest/będzie dokumentowane odrębną fakturą, należy wskazać na kogo jest/będzie ona wystawiona? Za jaką kwotę będzie dodatkowe wyposażenie odsprzedawane?

W momencie zakupu samochodu wyposażenie dodatkowe nie będzie odrębnie fakturowane, ponieważ nie stanowi ono odrębnego przedmiotu dostawy od samochodu, w którym zostało zamontowane.

W przypadku obciążenia przez Spółkę Użytkownika kosztem wyposażenia dodatkowego kwota tego obciążenia równa jest kosztowi, który wcześniej poniosła Spółka kupując samochód od dealera (różnica między ceną samochodu zapłaconą przez Spółkę a ceną, którą Spółka zapłaciłaby gdyby samochód nie posiadał wyposażenia dodatkowego).

Obciążenie Użytkownika następuje w związku ze świadczeniem na jego rzecz przez Spółkę usługi doposażenia samochodu w wyposażenie dodatkowe, a nie w związku z odsprzedażą towaru, tj. poszczególnych elementów wyposażenia dodatkowego, ponieważ - jak wcześniej wspomniano - wyposażenie to nie stanowi odrębnego od samochodu przedmiotu dostawy.

Kto będzie beneficjentem nabywanego, a następnie odsprzedawanego wyposażenia dodatkowego samochodu służbowego?

Jak wyżej wspomniano, przedmiotem zakupu przez Spółkę jest samochód z zamontowanym wyposażeniem dodatkowym, a nie wyposażenie dodatkowe jako takie (jako osobny towar). Korzystać będzie z niego Użytkownik samochodu, który z tytułu wyświadczenia przez Spółkę na jego rzecz usługi doposażenia samochodu otrzyma od Spółki fakturę na kwotę równą kosztowi doposażenia samochodu poniesionemu przez Spółkę.

Doposażenie samochodu stanowi usługę dealera na rzecz Spółki. Ponieważ usługa ta stanowi jednocześnie łącznie z dostawą samochodu tzw. świadczenie kompleksowe, nie jest ona wyodrębniana z tego świadczenia a na fakturze dealer wykazuje tylko dostawę towaru (samochodu). Usługa ta jest następnie odsprzedawana na rzecz Użytkownika.

Doposażenie nie jest fakturowane przez dealera dodatkowo. Jest wliczone w cenę całkowitą pojazdu. Na FV są dane takie jak nr nadwozia, kolor, nr silnika, nr homologacji, kod koloru, nr zamówienia.

Z wyposażenia dodatkowego korzystać będzie każdy kolejny użytkownik samochodu, ponieważ stanowi ono stały element jego wyposażenia.

Czy dodatkowe wyposażenie jest nierozerwalnie związane z samochodem służbowym? Jeśli nie, należy wskazać czy jest możliwość jego demontażu?

Wyposażenie dodatkowe stanowi integralną część pojazdu. Jego wymontowanie, jeśli w ogóle możliwe/dopuszczalne przez producenta, wymagałoby kosztownej ingerencji w pojazd przez specjalistyczny serwis a w wielu przypadkach zastąpienia go dodatkowo innymi elementami wyposażenia w miejsce elementów wymontowanych, bez czego samochód nie nadawałby się do użytkowania.

Czy z dodatkowego wyposażenia korzysta tylko i wyłącznie Użytkownik danego samochodu i czy posiada on prawo do rozporządzania towarem jak właściciel?

Z dodatkowego wyposażenia może korzystać wyłącznie Użytkownik samochodu, w którym zostało ono zamontowane. Dokąd samochód jest własnością Spółki jego Użytkownik nie posiada prawa do rozporządzania nim jak właściciel. Tak jak wskazano we wniosku, Spółka wystawia na rzecz Użytkownika fakturę w związku ze świadczeniem na rzecz Użytkownika usługi doposażenia samochodu w wybrane przez niego elementy wyposażenia dodatkowego, a nie w związku z dostawą towaru (elementów wyposażenia). Użytkownik nie nabywa zatem prawa do rozporządzania jak właściciel poszczególnymi elementami wyposażenia dodatkowego tylko usługę doposażenia pojazdu.

Czy w przypadku sprzedaży samochodu służbowego na rzecz:

- pozostałych pracowników Spółki oraz osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych lub

- członków rodzin Uczestników

dochodzi do rozliczenia poniesionych przez Użytkownika danego samochodu kosztów wyposażenia dodatkowego? Czy dodatkowe wyposażenie jest/będzie wymontowane w przypadku sprzedaży na rzecz ww. osób z samochodu?

W takich przypadkach nie dochodzi do rozliczenia wyposażenia dodatkowego. Wyposażenie to nie jest również demontowane z samochodu.

W związku ze wskazaniem w opisie sprawy "Użytkownicy są uprawnieni do wykorzystywania samochodów służbowych zarówno w celach służbowych jak i prywatnych, na zasadach określonych w Polityce Flotowej. W związku z powyższym, co do zasady, Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT" - prosimy o jednoznaczne wskazanie czy zakresem wniosku objęte są samochody służbowe, dla których prowadzą Państwo ewidencję przebiegu pojazdu, czy też nie?

Zakresem wniosku objęte są wyłącznie samochody osobowe, dla których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu.

Jakie są warunki Porozumienia zawartego pomiędzy Spółką a Użytkownikami samochodów służbowych o możliwości doposażenia samochodów, które będą użytkować, w elementy wyposażenia wykraczające poza podstawowe wyposażenie ustalone przez Spółkę dla danego modelu samochodu oraz stanowiska służbowego Uczestnika? Co w przypadku, gdy wyposażenie dodatkowe zostało zakupione przez innego Uczestnika niż tego, który zakupi samochód w późniejszym terminie? Co w przypadku jak Użytkownik danego samochodu, który został obciążony kosztem wyposażenia dodatkowego rozwiąże ze Spółką umowę (umowę o pracę lub cywilnoprawną)? Prosimy szczegółowo opisać.

Wyposażenie dodatkowe stanowi integralną część pojazdu, w związku z powyższym zostanie ono odsprzedane razem z pojazdem. Takie dodatkowe wyposażenie z reguły podwyższa wartość wycenianego pojazdu, co może skutkować wyższą ceną wywoławczą pojazdu przy jego odsprzedaży przez Spółkę.

W przypadku, kiedy Użytkownik obciążony na własne życzenie kosztem doposażenia pojazdu w wyposażenie dodatkowe rozwiąże umowę ze Spółką zastosowanie mają następujące zasady:

W przypadku rozwiązania umowy o pracę z Użytkownikiem za porozumieniem Stron zainicjowanym przez Spółkę lub za wypowiedzeniem złożonym przez Spółkę (z wyjątkiem rozwiązania umowy o pracę z art. 52 Kodeksu pracy - rozwiązania umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika) Spółka, na podstawie wystawionej faktury korygującej, dokona w terminie 14 dni zwrotu kosztów poniesionych przez Użytkownika w związku z doposażeniem samochodu służbowego, na zasadach określonych poniżej:

W przypadku, gdy Użytkownik awansuje lub zmieni kategorię zaszeregowania na stanowisko, któremu przysługuje samochód służbowy o wyższym standardzie, a samochód ten zostanie udostępniony Użytkownikowi jeszcze przed wygaśnięciem umowy najmu samochodu służbowego lub przed zakończeniem jego eksploatacji, Spółka nie będzie zobowiązana do dokonywania zwrotu ww. kosztów poniesionych w związku z doposażeniem samochodu służbowego.

W przypadku wykupu samochodu służbowego przez Użytkownika cena samochodu służbowego zostanie pomniejszona o koszt doposażenia skorygowany o wartość odpisów amortyzacyjnych przypadających na ww. doposażenie.

Kto rozporządza jak właściciel towarami (wyposażenie dodatkowe) po jego odsprzedaży Uczestnikom?

Wyposażenie jest zamontowane w samochodzie na stałe. Spółka zakupując samochód z określonym wyposażeniem nie kupuje oddzielnie samochodu i oddzielnie towarów składających się na jego wyposażenie (podstawowe lub dodatkowe) tylko kupuje jeden i ten sam towar, tj. samochód osobowy w określonej konfiguracji, zgodnej ze złożonym zamówieniem. W konsekwencji, Spółka nie nabywa odrębnie prawa do rozporządzania jak właściciel poszczególnymi elementami wyposażenia dodatkowego tylko i wyłącznie prawo do rozporządzania jak właściciel samochodem posiadającym określone wyposażenie. Dopiero w przypadku wymontowania danego elementu wyposażenia z pojazdu (jeśli w ogóle jest taka możliwość) można byłoby mówić o elemencie wyposażenia dodatkowego jako odrębnym towarze i rozważać komu przysługuje prawo do rozporządzania nim jak właściciel. Takie sytuacje jednak co do zasady nie występują i takie założenie w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym prosimy przyjąć na potrzeby rozpatrzenia niniejszego wniosku.

Po odsprzedaży samochodu Uczestnikowi Programu przechodzi na niego prawo do rozporządzania jak właściciel nabytym samochodem, który posiada określone wyposażenie (w tym wyposażenie dodatkowe). Z opisanych wyżej powodów nie można także w tej sytuacji mówić o nabyciu przez Użytkownika prawa do rozporządzenia jak właściciel w odniesieniu do poszczególnych elementów wyposażenia samochodu, które są w nim zamontowane na stałe, ponieważ przedmiotem dostawy jest samochód jako całość, a nie jego poszczególne części, w tym elementy wyposażenia (podstawowego lub dodatkowego).

Jaka konkretnie grupa docelowa jest przedmiotem Państwa zapytania w odniesieniu do pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. w zakresie pytania nr 1), a więc czy jest to, np. Uczestnik, członek jego rodziny itp.?

Pytanie nr 1 dotyczy obowiązków Spółki w przypadku zakupu od Spółki samochodu na zasadach określonych w Programie przez jakiegokolwiek nabywcę, bez zawężania grona nabywców tylko do Uczestników, członków ich rodzin lub innej kategorii osób.

Jak należy rozumieć Państwa stwierdzenie zawarte we wniosku, że zgodnie z zasadami Programu "propozycja sprzedaży samochodu służbowego kierowana jest do jego Uczestników w następującej kolejności:

Z możliwości zakupu samochodów służbowych mogą skorzystać również członkowie rodzin Uczestników (...) W sytuacji, w której Uczestnicy ani członkowie ich rodzin nie wyrażą zainteresowania zakupem danego samochodu służbowego i ostatecznie nie dojdzie do jego sprzedaży na ich rzecz Spółka dokonuje sprzedaży samochodu na rynku"? - prosimy o szczegółowe jego wyjaśnienie, a także wskazanie: - czy w założeniach ww. Programu rabatowego ujęci są tylko Uczestnicy, czy również członkowie rodzin Uczestników, a także inne osoby trzecie (w sytuacji, gdy Uczestnicy ani członkowie rodzin nie wyrażą zainteresowania zakupem danego samochodu);

Założenia Programu przewidują możliwości zakupu samochodu z rabatem przez wszystkie wymienione w pytaniu grupy osób (Uczestnicy, członkowie ich rodzin i osoby trzecie), z zachowaniem kolejności pierwszeństwa w zakupie przedstawionej we wniosku.

- czy członkowie rodzin Uczestników są powiązani z Państwem jakimiś stosunkami prawnymi, a jeśli tak to prosimy wskazać konkretnie te powiązania;

Nie - kogo według Programu rabatowego należy zaliczyć do grona członków rodzin Uczestników (czy np. jest to tylko mąż/żona, dzieci, wnuki czy ten krąg jest ograniczony czy nieograniczony, a więc czy zawiera również innych dalszych krewnych bliżej nieokreślonych, opierając się np. na oświadczeniu Uczestnika Programu, że jest on jego członkiem rodziny);

Założenia Programu nie precyzują stopnia pokrewieństwa członka rodziny Uczestnika, uprawnionego do zakupu samochodu od Spółki. Spółka polega tutaj na oświadczeniu Uczestnika, ale może w razie wątpliwości poprosić go o udokumentowanie, że nabywca jest członkiem jego rodziny.

- co oznacza stwierdzenie "w następującej kolejności", czy oznacza to, że program rabatowy zgodnie z zawartymi postanowieniami uregulowanymi w Programie jest najpierw skierowany do 1 grupy (tj. Użytkownika danego samochodu), a jeśli on zrezygnuje z zakupu to wówczas dopiero jest skierowany do 2 grupy (a więc pozostałych pracowników Spółki oraz osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych {jakie konkretnie umowy cywilnoprawne mają Państwo na myśli - prosimy wskazać ich nazwy}), a w sytuacji gdy 1 i 2 grupa nie będzie zainteresowana zakupem - to wówczas dopiero z możliwości zakupu mogą skorzystać członkowie rodzin Uczestników (jako 3 grupa wskazana w tymże Programie), a jeśli również i ta 3 grupa zrezygnuje z oferty rabatowej to dokonają Państwo sprzedaży samochodu na rynku bliżej nieokreślonym klientom (czy ten zapis znajduje się również w założeniach Programu);

Tak, obowiązuje kolejność taka jak przedstawiona w pytaniu.

Dopiero jeśli nie będzie ofert zakupu po cenie wywoławczej, zostanie wysłane zapytanie do dealerów, pośredników, firm zajmujących się skupem aut od flot samochodowych z prośbą o przesłanie propozycji hurtowej ceny zakupu pojazdów.

Umowami cywilnoprawnymi łączącymi Uczestników Programu (innych niż pracownicy) ze Spółką mogą być umowy o świadczenie usług, umowy zlecenia, rzadziej umowy o dzieło.

- o jakich konkretnie "warunkach ustalonych przez Spółkę" mowa w Państwa opisie sprawy, że: "Uczestnik lub członek jego rodziny może wykupić na własność samochód służbowy w cenie obniżonej o 20% od wartości rynkowej na warunkach ustalonych przez Spółkę";

Warunki ustalone przez Spółkę dotyczą w szczególności momentu objęcia danego samochodu Programem (przeznaczenia do sprzedaży w ramach Programu), kolejności pierwszeństwa w zakupie samochodu od Spółki, czy też zastosowania dodatkowej (maksymalnie 10%) obniżki w sytuacjach opisanych we wniosku.

- czy możliwość zwiększenia obniżki ceny jest przewidziana tylko dla Użytkowników, których samochód będzie w bardzo dobrym stanie technicznym (bez szkód, zniszczeń, istotnych usterek), czy także dla innych osób, dla których skierowany jest Program, a jeśli tak to na jakich zasadach;

Jeśli Uczestnikowi będącemu Użytkownikiem zostanie zaoferowana przez Spółkę dodatkowa obniżka ceny z uwagi na spełnienie warunków opisanych we wniosku i nie skorzysta on z oferty Spółki, to taka sama obniżka, co do zasady, nie jest automatycznie oferowana innym uczestnikom Programu, a następnie innym osobom uprawnionym do zakupu w kolejności przedstawionej w odpowiedzi na pytanie powyżej.

Intencją dodatkowego rabatu jest bowiem przyczynienie się do większej troski ze strony pracowników o mienie należące do Spółki. Skoro pracownicy będą mieli w przyszłości możliwość zakupu udostępnionego im przez Spółkę samochodu służbowego z tym dodatkowym rabatem, to dbają o niego lepiej a to z kolei z pewnością ogranicza wydatki Spółki na ewentualne naprawy jak również zmniejsza koszty eksploatacyjne.

- czy oferowany "rabat" jest dla wszystkich grup adresatów taki sam (a zatem, czy Program udzielania rabatów, jak i poziom samego rabatu oferowanego każdej z grup docelowych jest przewidziany na podobnych/porównywalnych warunkach);

Tak, z zastrzeżeniem możliwości zaoferowania Użytkownikowi dodatkowego rabatu (maksymalnie 10%).

Jakie konkretnie są postanowienia Programu rabatowego - prosimy szczegółowo wyjaśnić, a ponadto prosimy również o doprecyzowanie: a) czy nabycie samochodu przez każdego uprawnionego do rabatu jest zakreślone ilościowo i czasowo (tj. czy jeden uprawniony ma możliwość zakupu samochodu z rabatem tylko np. 1 raz w roku, bądź 1 raz w innym określonym czasie), czy "kupujący z rabatem" będzie mógł sprzedać samochód nabyty z rabatem dopiero po jakimś okresie czasu od zakupu (a jeśli tak to po jakim okresie);

Założenia Programu nie wprowadzają tego rodzaju ograniczeń.

b) czy na każdym uprawnionym do zakupu samochodu z rabatem ciążyć będą określone zobowiązania, a jeśli tak to na czym będą one polegały (a więc, czy w przedmiotowej sprawie będzie występowała tzw. "dwustronność" świadczeń).

Założenia Programu nie przewidują obciążenia nabywcy samochodu dodatkowymi zobowiązaniami poza zapłatą ceny określonej w umowie sprzedaży samochodu.

Pytania

1) Czy w przypadku zakupu od Spółki samochodu służbowego na zasadach określonych w Programie, jego nabywca uzyskuje przychód w wysokości przyznanego rabatu, i w konsekwencji na Spółce ciążą w związku z tą transakcją obowiązki płatnika podatku PIT albo obowiązek sporządzania informacji podatkowej PIT-11?

2) Czy podstawą opodatkowania podatkiem VAT w przypadku sprzedaży przez Spółkę samochodu służbowego na rzecz Uczestnika lub członka jego rodziny, jest kwota należna od nabywcy samochodu, tj. kwota uwzględniająca udzielony mu przy sprzedaży rabat?

3) Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od zakupu nowego samochodu służbowego w części przypadającej na wartość wyposażenia dodatkowego wybranego przez Użytkownika w przypadku, gdy Spółka po zakupie obciąża Użytkownika wartością tego wyposażenia dodatkowego na podstawie faktury VAT dokumentującej usługę doposażenia pojazdu w ww. wyposażenie dodatkowe?

W tym miejscu informuję, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest udzielenie odpowiedzi na zagadnienia w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 1), natomiast w zakresie podatku od towarów i usług (pytania nr: 2 i 3) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. w odniesieniu do zadanego we wniosku pytania nr 1)

W ocenie Spółki, w świetle obowiązujących przepisów prawa oraz przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:

Ad. 1.

W przypadku zakupu od Spółki samochodu służbowego na zasadach określonych w Programie, nabywca samochodu (bez względu na to, czy jest to Uczestnik, członek jego rodziny, czy też osoba trzecia), nie uzyskuje przychodu, a w konsekwencji na Spółce nie ciążą w związku z tą transakcją obowiązki płatnika podatku PIT ani obowiązek sporządzania informacji podatkowej PIT-11.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, z późn. zm., dalej jako "Ordynacja podatkowa") zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustęp 2a tego samego artykułu przewiduje z kolei, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ustawy o PIT).

Jak wynika z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy o PIT, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

W świetle art. 13 pkt 7-9 ustawy o PIT za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

pkt 7 przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych; (...)

pkt 8 przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

pkt 9 przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Natomiast art. 20 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak wynika z treści art. 32 ust. 1 ustawy o PIT, zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Stosownie wreszcie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Według art. 39 ust. 1 ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w art. 32, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74, 148 i 152-154. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania (42 ust. 1 ustawy o PIT).

Z kolei, zgodnie z treścią art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację (PIT-11) według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z ustalonymi w rozporządzeniu wzorami - w przypadku podlegających opodatkowaniu należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, właściwym jest ich ujęcie w informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

(ii)

W świetle powyższych przepisów w pierwszej kolejności należy wskazać, że dla oceny, czy nabycie samochodu przez Uczestnika Programu po cenie uwzględniającej rabat przyznany zgodnie z zasadami Programu, może stanowić przychód Uczestnika, należy ustalić jak szerokie jest grono potencjalnych podmiotów mogących nabyć od Spółki samochód w zbliżonej cenie.

W szczególności, w odniesieniu do pracowników, o tym, czy świadczenie jest uznawane za przychód ze stosunku pracy, decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu art. 12 ust. 4 ustawy o PIT, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą żadnym stosunkiem prawnym określonym w tym przepisie.

W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o PIT, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, wprowadzony przez Spółkę Program skierowany jest do pracowników Spółki oraz osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych, a także do członków rodzin ww. osób z dodatkową możliwością sprzedaży podmiotom trzecim (na rynku) w przypadku, gdy żaden z Uczestników Programu nie skorzysta z możliwości zakupu danego samochodu.

Z powyższego wynika, że możliwość zakupu przez pracownika samochodu po cenie uwzględniającej rabat nie wynika z łączącego go ze Spółką stosunku pracy. Rabat nie jest udzielany bowiem przez Spółkę wyłącznie na rzecz jednej, wąskiej kategorii osób (np. na rzecz pracowników). Obniżka przysługuje wszystkim Uczestnikom Programu oraz członkom ich rodzin. Co istotne, w przypadku braku zainteresowania zakupem danego samochodu przez Uczestników i członków ich rodzin, samochód jest wystawiany na sprzedaż na rynku po cenie zbliżonej do oferowanej Uczestnikom.

Krąg osób uprawnionych do zakupów samochodów po cenie uwzględniającej rabat jest zatem potencjalnie nieograniczony.

W konsekwencji, brak jest podstaw do uznania, że udzielenie rabatu na zakup samochodu w ramach Programu stanowi nieodpłatne świadczenie lub świadczenie częściowo odpłatne na rzecz Uczestnika Programu, który ten samochód zakupił.

Z powyższych względów, w przypadku zakupu od Spółki samochodu służbowego na zasadach określonych w Programie, jego nabywca nie uzyskuje przychodu, z którym związane byłyby po stronie Spółki obowiązki płatnika podatku PIT albo obowiązek sporządzania informacji podatkowej PIT-11.

Potwierdzenie stanowiska Spółki znajduje wyraz w wydawanych interpretacjach indywidualnych m.in.:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 kwietnia 2015 r., sygn. IPPB2/4511-115/15-2/PW, w której stwierdzono, że w przypadku zakupu samochodu w ramach programu lojalnościowego przez pracownika lub członka jego rodziny, uzyskany rabat nie spowoduje powstania przychodu po stronie uczestnika programu ze względu, iż pracownicy oraz ich członkowie rodzin (tj. osoby niebędące pracownikami organizatora programu) korzystają z programu lojalnościowego na podobnych warunkach;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lutego 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.6.2019.1.MG, zgodnie z którą dokonując zakupów produktów w ramach programu rabatowego pracownik spółki nie uzyska przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o PIT, ani przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany ani do pełnienia roli płatnika podatku ani do sporządzania informacji podatkowej PIT-8C (PIT-11) w odniesieniu do kwot przyznanych rabatów;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 marca 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.100.2019.2.M, według której, w przypadku programu rabatowego nieograniczającego kręgu uprawnionych do karty rabatowej jedynie do pracowników Wnioskodawcy, gdyż z kart rabatowych będą mogły skorzystać również osoby niebędące pracownikami Spółki, tj. członkowie rodzin pracowników Spółki, osoby trzecie, członkowie rodzin osób trzecich, po stronie pracowników Spółki, członków rodzin pracowników spółki, osób trzecich oraz członków rodzin osób trzecich nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Korzystanie z rabatu przez pracowników spółki i osoby niebędące pracownikami będzie neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.589.2019.2.JK2, w której wskazano, że dokonując zakupu samochodu w ramach i na zasadach programu rabatowego, który nie ogranicza kręgu uprawnionych do zakupu samochodu po rabacie jedynie do pracowników, gdyż z rabatów na takich samych zasadach będą mogły skorzystać również osoby niebędące pracownikami, tj. członkowie zarządu, rady nadzorczej, uczestnicy zgromadzenia wspólników, udziałowcy, u uczestnika dokonującego zakupu, w tym pracownika spółki, nie powstanie przychód w związku z uzyskanym rabatem, a w konsekwencji spółka dokonująca sprzedaży samochodu nie będzie zobowiązana w stosunku do uczestników programu do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek oraz sporządzenia informacji PIT-11 ani PIT -8C;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 sierpnia 2020 r., sygn. 0112-KDWL.4011.31.2020.1.DK. z której wynika, że w związku z organizowaniem przez spółkę akcji promocyjnych dla szerszego grona osób, w ramach których udzielane są różnego rodzaje rabaty na rzecz uczestników, po stronie uczestników nie powstaje przychód w rozumieniu ustawy o PIT, a w konsekwencji na spółce nie będą ciążyć jakiekolwiek obowiązki płatnika;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 marca 2022 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.1198.2021.1.KS, w której wskazano, że przyznanie zniżki szerszej kategorii osób, nie tylko pracownikom spółki, ale również innym osobom współpracującym, jak również przyznanie rabatów zbliżonych do rabatów określonych w programie powszechnie dla szerokiego grona odbiorców podczas cyklicznych ofert promocyjnych, nie spowoduje uzyskania przez pracowników przychodu ze stosunku pracy, a konsekwencji spółka nie będzie zobowiązana ani do pełnienia roli płatnika podatku ani do sporządzania informacji podatkowej PIT-11 w odniesieniu do kwot przyznanych rabatów w ramach programu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku - w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. w odniesieniu do zadanego we wniosku pytania nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

- podatku, zaliczki.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 źródłami przychodów są m.in.:

* stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);

* działalność wykonywana osobiście (pkt 2);

* inne źródła (pkt 9).

Jak wynika z art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 4 ustawy:

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Jak wynika z treści art. 32 ww. ustawy:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Według art. 39 ust. 1 tejże ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 32, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74, 148 i 152-154. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W świetle art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy,

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z art. 42 tejże ustawy,

1. Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

1a. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

2. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

Z kolei w myśl art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Natomiast zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Wątpliwości Państwa w niniejszej sprawie w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych budzi kwestia, czy w przypadku zakupu od Spółki samochodu służbowego na zasadach określonych w Programie, jego nabywca uzyskuje przychód w wysokości przyznanego rabatu, i w konsekwencji na Państwu ciążą w związku z tą transakcją obowiązki płatnika albo obowiązek sporządzenia informacji podatkowej PIT-11.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "rabat". "Rabat", zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia, oznacza "zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towarów jednorazowo lub w określonym czasie, upust" (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów (w tym także tych wydanych jako rabat), a udzielony rabat nie stanowi dla konsumenta przychodu.

W niniejszej sprawie - jak Państwo wskazali - Program ma na celu przyspieszenie procesu sprzedaży samochodów i tym samym zapewnienie Spółce płynnej wymiany floty samochodowej. Perspektywa możliwości wykupu samochodu służbowego przez Uczestnika niewątpliwie przyczynia się również do większej troski i dbałości o mienie należące do Spółki. Skutkuje to po stronie Spółki ograniczeniem kosztów napraw i konserwacji samochodów. Program zwiększa także identyfikację pracowników i współpracowników ze Spółką zmniejszając w ten sposób ich rotację, co z kolei przekłada się na obniżenie wydatków Spółki na działania rekrutacyjne.

Opisany we wniosku Program rabatowy nie ogranicza kręgu uprawnionych do zakupu samochodu po rabacie jedynie do pracowników Państwa jako Wnioskodawcy, gdyż z rabatów będą mogły skorzystać również osoby niebędące pracownikami Spółki. Jak wyjaśnili bowiem Państwo w piśmie, stanowiącym uzupełnienie podania: Założenia Programu przewidują możliwości zakupu samochodu z rabatem przez wszystkie wymienione w pytaniu grupy osób (Uczestnicy, członkowie ich rodzin i osoby trzecie), z zachowaniem kolejności pierwszeństwa w zakupie przedstawionej we wniosku.

Zatem, z opisu sprawy wynika, że z rabatów na zbliżonych/porównywalnych zasadach co pracownicy będą mogły skorzystać również osoby niebędące pracownikami Spółki, tj. pozostałe grupy docelowe, wymienione we wniosku. Powyższe wynika m.in. z Państwa uzupełnienia podania, w którym w odpowiedzi na pytanie zawarte w wezwaniu: czy oferowany "rabat" jest dla wszystkich grup adresatów taki sam (a zatem, czy Program udzielania rabatów, jak i poziom samego rabatu oferowanego każdej z grup docelowych jest przewidziany na podobnych/porównywalnych warunkach) - odpowiedzieli Państwo w następujący sposób: Tak, z zastrzeżeniem możliwości zaoferowania Użytkownikowi dodatkowego rabatu (maksymalnie 10%). Przy czym, jak wyjaśnili Państwo we wniosku: Na wspomnianą obniżkę mogą składać się: 2% rabatu za każdy rok bezszkodowej jazdy samochodem służbowym Spółki (dotyczy szkód z winy Użytkownika likwidowanych z polisy AutoCasco) oraz 2% rabatu za każdy rok zatrudnienia w Spółce/współpracy ze Spółką (zarówno na podstawie umowy o pracę jak i umów cywilnoprawnych).

Ponadto, należy również nadmienić, że - jak poinformowali Państwo w uzupełnieniu podania - (...) Intencją dodatkowego rabatu jest bowiem przyczynienie się do większej troski ze strony pracowników o mienie należące do Spółki. Skoro pracownicy będą mieli w przyszłości możliwość zakupu udostępnionego im przez Spółkę samochodu służbowego z tym dodatkowym rabatem, to dbają o niego lepiej a to z kolei z pewnością ogranicza wydatki Spółki na ewentualne naprawy jak również zmniejsza koszty eksploatacyjne.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy uznać należy, że krąg uprawnionych do zakupów samochodów z rabatem jest potencjalnie nieograniczony. Jeśli zatem grono beneficjentów - podmiotów korzystających z rabatów na jednakowych czy zbliżonych/podobnych/porównywalnych warunkach nie będzie ograniczone, a więc dotyczyć będzie szerokiego grona beneficjentów, to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u osób biorących udział w programie nie powstanie.

Wobec powyższego, w niniejszej sprawie w sytuacji zakupu do Spółki samochodu służbowego na zasadach określonych w Programie, po stronie nabywcy samochodu w związku z nabyciem przez niego samochodu po obniżonej cenie nie powstał/nie powstanie przychód, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpowiadający wartości udzielonego rabatu. Tym samym na Państwu nie ciążą/nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, ani obowiązek sporządzenia informacji PIT-11.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, zaznaczam, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).