0112-KDIL2-1.4011.380.2020.3.DJ - Zwolnienie z PIT stypendiów dla zawodników będących uczniami lub studentami.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2020 r. (data wpływu 9 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismami w dniach: 26 maja 2020 r. oraz 4 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Wnioskodawcy związanych z wypłatą stypendiów w kwocie nieprzekraczającej 3 800 zł dla zawodników, będących uczniami lub studentami - jest prawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Wnioskodawcy związanych z wypłatą stypendiów w kwocie nieprzekraczającej 3 800 zł dla zawodników, będących uczniami lub studentami.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 20 maja 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.380.2020.1.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej, o którym mowa w art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej.

Wezwanie wysłano w dniu 20 maja 2020 r., doręczono w dniu 25 maja 2020 r., natomiast w dniu 4 czerwca 2020 r. (data nadania 30 maja 2020 r.), do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie (...) (Wnioskodawca) jest organizacją, o której mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, w którym trenują zawodnicy, będący uczniami lub studentami. Zawodnicy otrzymują stypendia. Wysokość, warunki i tryb ich przyznawania określa w uchwale Rada Miasta (...) i w uchwale Sejmik Województwa (...).

Stypendia powyższe przyznane zostały na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1468, z późn. zm.). Uchwały powyższe są udostępniane do publicznej wiadomości za pomocą Internetu. Stypendia przyznane są na podstawie wyników/osiągnięć sportowych. Wysokość przyznawanego stypendium dla niektórych zawodników przekracza kwotę 3 800 zł, a dla niektórych nie przekracza. Jest to uzależnione od wysokości przyznanego stypendium i okresu jego przyznawania. Stowarzyszenie zastosowało do wypłaty stypendiów, które nie przekraczają kwoty 3 800 zł art. 21 ust. 1 pkt 40b. Powyżej tej kwoty naliczony został podatek i odprowadzony do urzędu skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przeformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy Wnioskodawca jako płatnik zgodnie z art. 41 ust. 1 oraz 42 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., może odstąpić od poboru podatku z tytułu wypłat stypendiów dla zawodników w przypadku, gdy kwota nie przekracza 3 800 zł zgodnie z art. 21 ust. 40b ustawy o p.d.o.f.?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata stypendiów dla zawodników, którzy się uczą lub studiują są zwolnione z opodatkowania do kwoty 3 800 zł na podstawie art. 21 ust. 40b ustawy o p.d.o.f., gdyż wysokość i zasady przydzielenia stypendium określone są w uchwale jednostki samorządu terytorialnego, czyli Rady Miasta i Sejmiku Województwa oraz udostępniane do publicznej wiadomości za pomocą Internetu.

Stowarzyszenie (...) jako płatnik, zgodnie z art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., z tytułu wypłat stypendiów dla zawodników, którzy uczą się i studiują nie będzie zobowiązany do poboru podatku do kwoty 3 800 zł, na podstawie art. 21 ust. 40b, gdyż wysokość i zasady przydzielenia stypendium określone są w uchwale jednostek samorządu terytorialnego, czyli Rady Miasta i Sejmiku Województwa oraz udostępniane do publicznej wiadomości za pomocą Internetu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy źródłem przychodu jest działalność wykonywana osobiście.

Na mocy art. 13 pkt 2 tejże ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Konsekwencją takiej klasyfikacji przychodu jest obowiązek płatnika określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ustawy).

Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ustawy).

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (o czym stanowi art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z uregulowań zawartych w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem tych, które ustawodawca enumeratywnie wymienił jako zwolnione od podatku oraz od których ustawodawca zaniechał poboru podatku. Jednocześnie wskazać należy, że art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przepisem, w którym ustawodawca sformułował katalog zwolnień podatkowych. Przepis ten, jako stanowiący odstępstwo od zasady równości opodatkowania powinien być w pierwszej kolejności interpretowany według reguł wykładni językowej, gramatycznej.

Jak stanowi art. 84 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) wyrażający zasadę powszechności opodatkowania, każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Norma ta zawiera regułę, w myśl której w przypadku zaistnienia stanów określonych w ustawie podmioty objęte zakresem opodatkowania są zobowiązane do poniesienia ciężaru podatkowego. Norma wynikająca z art. 84 ustawy Konstytucja RP stanowi również dyrektywę interpretacyjną tekstu prawnego nakazującą traktować opodatkowanie jako zasadę, natomiast wszelkie przywileje w postaci zwolnień, ulg lub wyłączeń podatkowych jako wyjątek od tej zasady, a tym samym jako odstępstwo od normy konstytucyjnej. Tak rozumiana zasada powszechności opodatkowania wywodzona z przepisów Konstytucji zakazuje w szczególności domniemania istnienia przywileju podatkowego. Zastosowanie jakiegokolwiek przywileju winno wprost wynikać z przepisów ustawy podatkowej.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 40b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są stypendia dla uczniów i studentów, których wysokość i zasady udzielania zostały określone w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, oraz stypendia dla uczniów i studentów przyznane przez organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego, na podstawie regulaminów zatwierdzonych przez organy statutowe udostępnianych do publicznej wiadomości za pomocą Internetu, środków masowego przekazu lub wykładanych (wywieszanych) dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3800 zł.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest organizacją, o której mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, w którym trenują zawodnicy, będący uczniami lub studentami. Zawodnicy otrzymują stypendia, których wysokość, warunki i tryb ich przyznawania określa w uchwale Rada Miasta (...) i w uchwale Sejmik Województwa (...). Stypendia powyższe przyznane zostały na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie. Uchwały powyższe są udostępniane do publicznej wiadomości za pomocą Internetu. Stypendia przyznane są na podstawie wyników/osiągnięć sportowych, a ich wysokość dla niektórych zawodników przekracza kwotę 3 800 zł, a dla niektórych nie przekracza. Jest to uzależnione od wysokości przyznanego stypendium i okresu jego przyznawania. Stowarzyszenie zastosowało do wypłaty stypendiów, które nie przekraczają kwoty 3 800 zł art. 21 ust. 1 pkt 40b. Powyżej tej kwoty naliczony został podatek i odprowadzony do urzędu skarbowego.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy Wnioskodawca jako płatnik zgodnie z art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może odstąpić od poboru podatku z tytułu wypłat stypendiów dla zawodników, będących uczniami lub studentami w przypadku, gdy kwota ta nie przekracza 3 800 zł (na podstawie art. 21 ust. 40b ww. ustawy).

Przystępując do ustalenia obowiązków Wnioskodawcy związanych z wypłatą stypendiów w kwocie nieprzekraczającej 3 800 zł dla zawodników, którzy się uczą lub studiują w pierwszej kolejności wskazać należy na przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1468, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy, działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Szczególnym rodzajem klubu sportowego jest uczniowski klub sportowy (art. 4 ust. 1 ustawy o sporcie). W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy, uczniowski klub sportowy działa na zasadach przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2019 r. poz. 713), z wyłączeniem przepisów dotyczących rejestracji. Natomiast na podstawie art. 4 ust. 7 ustawy o sporcie, przepisy ust. 2 i 4-6 stosuje się odpowiednio do innych niż uczniowskie klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 5 tej ustawy, klub sportowy może ustanawiać i finansować okresowe stypendia sportowe dla zawodników. Natomiast zgodnie z art. 31 ust. 1 tejże ustawy, jednostki samorządu terytorialnego mogą ustanawiać i finansować okresowe stypendia sportowe oraz nagrody i wyróżnienia dla osób fizycznych za osiągnięte wyniki sportowe.

Stosownie do treści art. 28 ust. 1 ww. ustawy, klub sportowy, działający na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego, niedziałający w celu osiągnięcia zysku, może otrzymywać dotację celową z budżetu tej jednostki na podstawie uchwały, o której mowa w art. 27 ust. 2, z zastosowaniem przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869) w zakresie udzielania dotacji celowych dla podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych i niedziałających w celu osiągnięcia zysku.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:

˗ jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące regulacje prawne zauważyć należy, że z przywołanego przepisu art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za przychody z osobiście wykonywanej działalności uważa się m.in. przychody z uprawiania sportu oraz stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów. Wobec tego uzyskiwane przez zawodników - sportowców trenujących w klubie przychody z uprawiania sportu - w tym przyznane zawodnikom, będącym uczniami lub studentami stypendia na podstawie odrębnych przepisów (np. ustawy o sporcie) - należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei w myśl art. 21 ust. 1 pkt 40b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są stypendia dla uczniów i studentów, których wysokość i zasady udzielania zostały określone w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, oraz stypendia dla uczniów i studentów przyznane przez organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego, na podstawie regulaminów zatwierdzonych przez organy statutowe udostępnianych do publicznej wiadomości za pomocą Internetu, środków masowego przekazu lub wykładanych (wywieszanych) dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 800 zł.

Zatem, zwolnienie z opodatkowania stypendiów - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 800 zł - zawarte w przywołanym wyżej przepisie ustawy, może być zastosowane w sytuacji, jeżeli:

* świadczenia te otrzymają osoby posiadające status ucznia lub studenta,

* wysokość i zasady udzielania tych świadczeń są określone w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, bądź

* świadczenia te są przyznane przez organizacje, o których mowa we wskazanych przepisach ustawy o działalności pożytku publicznego na podstawie regulaminów zatwierdzających przez organy statutowe udostępnionych do publicznej wiadomości we wskazanych formach.

Omawiane zwolnienie uzależnione jest jednak od wysokości rocznego stypendium. Wolna od podatku dochodowego jest bowiem kwota nieprzekraczająca 3 800 zł rocznie. Jeżeli wypłacane stypendium przekracza powyższą kwotę, nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu.

W analizowanej sprawie - jak wskazano w opisie stanu faktycznego - Wnioskodawca jest organizacją, o której mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, a regulamin wypłacania stypendium sportowego jest udostępniony do publicznej wiadomości za pomocą Internetu. Zawodnicy, będący uczniami lub studentami. otrzymują stypendia, których wysokość, warunki i tryb ich przyznawania określa w uchwale Rada Miasta (...) i w uchwale Sejmik Województwa (...). Stypendia powyższe przyznane zostały na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie.

Podkreślić należy, że zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa - zwolnienia podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz przywołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przyznane i wypłacone przez Wnioskodawcę stypendia dla zawodników, którzy uczą się i studiują stanowią przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym. Jednakże, do wypłacanych stypendiów do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 800 zł będzie miało zastosowanie zwolnienie unormowane w art. 21 ust. 1 pkt 40b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w myśl powyższego przepisu na Zainteresowanym wypłacającym stypendia, których wysokość nie przekroczy w roku podatkowym łącznej kwoty 3 800 zł, nie ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem Wnioskodawca nie będzie obowiązany, jako płatnik do obliczenia i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych stypendiów w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 3 800 zł.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.