0112-KDIL2-1.4011.33.2020.2.MKA - PIT w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 marca 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 24 lutego 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.33.2020.1.MKA, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 24 lutego 2020 r., natomiast 3 marca 2020 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej 2 marca 2020 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 9 stycznia 2019 r. sprzedał mieszkanie oddziedziczone po rodzicach (wypis - akt notarialny - z 10 stycznia 2019 r.) położone w (...) lokal nr 1. Mieszkanie zostało zakupione przez rodziców Wnioskodawcy 3 czerwca 1978 r. Ojciec Wnioskodawcy H. R. zmarł (...) grudnia 1988 r., natomiast matka Zainteresowanego K. R. zmarła (...) sierpnia 2017 r. Zgodnie z postanowieniem sądu - z dnia 5 grudnia 2017 r. spadek po H. R. nabyli żona K. R., dzieci: A. R. i R. R. w 1/3 części każda z tych osób. Natomiast spadek po K. R. nabył w całości Wnioskodawca - syn H. i K. R. Łącznie Zainteresowany otrzymał spadek w postaci własnościowego mieszkania spółdzielczego w wysokości 5/6 jego wartości. Udział w spadku w wysokości 1/6 przypadał bratu Wnioskodawcy - A., który zmarł w grudniu 2012 r. Brat Wnioskodawcy A. miał syna W, który zmarł (...) lipca 2010 r. oraz żonę E. zmarłą (...) października 2016 r. Spadek po A. R. nabyła jego żona E. R. - (akt poświadczenia dziedziczenia - wypis z dnia 8 stycznia 2013 r.). Natomiast spadek po E. R. zmarłej (...) października 2016 r. nabył bratanek E. R. - P. B. (postanowienie z dnia 27 marca 2017 r.). Na podstawie aktu notarialnego z 25 września 2018 r. - Wnioskodawca nabył cały przedmiotowy udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nr 1. W wyniku działu spadku dokonanego zgodnie z aktem notarialnym udział po H. R. w przedmiotowym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego przysługuje wyłącznie R. R. Ponadto, w wyniku dziedziczenia po K. R., R. R. przysługuje w całości spółdzielcze własnościowe prawo do przedmiotowego lokalu mieszkaniowego.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadczył, że podatek z tytułu dziedziczenia po H. R. został zapłacony, natomiast po K. R. nie należy się gdyż zastosowano zwolnienie od podatku.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że w wyniku działu spadku po ojcu - H. R. - nabył cały przedmiotowy udział w spółdzielczym prawie do lokalu na swoją wyłączną rzecz. Co oznacza, że wartość nabytego przez Wnioskodawcę w drodze działu spadku nie odpowiadała wartości udziału w masie spadkowej przypadającego Zainteresowanemu przed działem spadku. Nabycie to nastąpiło w drodze Umowy nieodpłatnego działu spadku sporządzonej przed notariuszem w formie aktu notarialnego. A zatem nabycie nastąpiło nieodpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca jest całkowicie zwolniony od podatku dochodowego z tytułu art. 10 u.p.d.o.f. ust. 7, w którym doprecyzowano, że źródła przychodów nie stanowią nabycia albo odpłatnego zbycia nieruchomości (oraz określonych praw majątkowych) dział spadku do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie aktu notarialnego z dnia 25 września 2018 r. repetytorium § 2 przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przysługuje wyłącznie Wnioskodawcy. Od 1 stycznia 2019 r. zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, wprowadzono odrębne zasady dla spadkobierców. W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w spadku, pięcioletni okres liczy się od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości przez spadkodawcę tj. w przypadku Wnioskodawcy pięcioletni okres liczy się od 1978 r. Dokonane przez Wnioskodawcę - R. R. w styczniu 2019 r. odpłatne zbycie lokalu nie powinno stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Na Wnioskodawcy - R. R. nie powinien ciążyć obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia odziedziczonych nieruchomości. W myśl przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 10 ust. 7 Wnioskodawca powinien być całkowicie zwolniony od podatku dochodowego wynikającego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nr 11 położonego w (...).

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że powołując się na przepisy ustawy o podatku od osób fizycznych (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c oraz art. 10 ust. 5 tejże ustawy) uważa, że powinny one znaleźć zastosowanie do całej zbywanej przez Zainteresowanego nieruchomości, gdyż została ona w całości nabyta w drodze dziedziczenia - na mocy ustawy (prawo spadkowe) oraz na mocy nieodpłatnego działu spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Poza tym, ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5 i ust. 7, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

W myśl art. 10 ust. 7 cyt. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. - od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca). Zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonają zbycia nieruchomości po dniu 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości.

Według art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Artykuł 30e ust. 2 przywołanej ustawy stanowi, że podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Z art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy wynika, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że rodzice Wnioskodawcy w dniu 3 czerwca 1978 r. zakupili mieszkanie. Ojciec Wnioskodawcy zmarł (...) grudnia 1988 r. i spadek po nim nabyli matka Wnioskodawcy, brat Wnioskodawcy oraz Wnioskodawca po 1/3 każdy. Matka Wnioskodawcy zmarła (...) sierpnia 2017 r. Spadek po matce w całości nabył Wnioskodawca. W wyniku powyższego Wnioskodawca posiadał prawo do 5/6 wartości mieszkania natomiast brat Wnioskodawcy do 1/6. Następnie w wyniku nieodpłatnego działu spadku dokonanego w dniu 25 września 2018 r. pomiędzy Wnioskodawcą a bratankiem Wnioskodawcy udział po ojcu w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabył w całości Wnioskodawca. Wartość nabytego przez Wnioskodawcę spadku w wyniku działu spadku nie odpowiadała wartości udziału w masie spadkowej przypadającej Wnioskodawcy przed działem spadku, nabycie nastąpiło nieodpłatnie.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w opisanym stanie faktycznym jest całkowicie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "nabycia"; należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 § 1 współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 powyższej ustawy.

Artykuł 210 ww. Kodeksu stanowi, że każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy - w wyniku tego zniesienia - podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat.

Powyższe potwierdza brzmienie art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Natomiast gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W niniejszej sprawie w wyniku działu spadku wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział w spadku, posiadany przed dokonaniem tych czynności. Wnioskodawca nabył składniki majątkowe o wartości przekraczającej udział w spadku. Oznacza to, że dla udziału w mieszkaniu nabytego w drodze działu spadku dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpił dział spadku.

Reasumując: na gruncie opisanego stanu faktycznego sprzedaż w 2019 r. przedmiotowej nieruchomości - w części przypadającej na nabycie przez Wnioskodawcę w drodze spadku po matce oraz ojcu nie stanowi dla Zainteresowanego źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. przepisie, ustalonego zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w tejże części analizowana sprzedaż nie skutkuje po stronie Zainteresowanego powstaniem obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Natomiast sprzedaż w 2019 r. przedmiotowej nieruchomości - w części przypadającej na nabycie przez Wnioskodawcę w drodze działu spadku z dnia 25 września 2018 r. (ponad pierwotny udział spadkowy) skutkuje dla Wnioskodawcy powstaniem przychodu kwalifikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, ponieważ sprzedaż w tejże części nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie (dział spadku).

Tym samym, dochód ze sprzedaży nieruchomości w części nabytej wskutek działu spadku ponad udział posiadany w wyniku spadkobrania, podlega - zgodnie z art. 30e ust. 1 ww. ustawy - opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, a Wnioskodawca obowiązany jest do rozliczenia tejże części sprzedaży w złożonym zeznaniu podatkowym za 2019 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.