0112-KDIL1-3.4012.768.2018.2.JN - Zwolnienie limitowe z VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2018 r. (data wpływu 17 grudnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 lutego 2019 r. (data wpływu 15 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 lutego 2019 r. (data wpływu 15 lutego 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowane pytanie oraz własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca został utworzony 29 czerwca 2018 r. jako nowy podmiot działalności gospodarczej. Został mu przyporządkowany dotychczasowy NIP o numerze (...).

W tym samym czasie dotychczasowy podmiot o nazwie X o tym samym numerze NIP (...) został przekształcony w trybie art. 584¹ Kodeksu Spółek Handlowych z osoby wykonującej we własnym imieniu działalność gospodarczą w spółkę prawa handlowego uzyskując NIP (...).

Zgodnie z obowiązującym prawem spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego, a spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem.

Nowa działalność Wnioskodawcy - wynikająca z określeń zawartych w CEIDG (PKD) różni się zdecydowanie od działalności X.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Jednoosobowa działalność gospodarcza X prowadzona była od dnia 29 lipca 2013 r. i w dniu 22 czerwca 2018 r. została przekształcona w spółkę z o.o. i jest prowadzona nadal.

Jednoosobowa działalność gospodarcza Wnioskodawcy prowadzona jest od dnia 29 czerwca 2018 r.

2. X był zarejestrowanym czynnym podatnikiem od towarów i usług.

3. W 2018 r. oraz 2019 r. Wnioskodawca nie planuje sprzedaży przekraczającej kwotę 200.000 zł netto.

4. Jako nowy podmiot - na dzień utworzenia firmy - nie był wcześniej zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

X był i jest nadal czynnym podatnikiem od towarów i usług.

5. Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu z dnia 13 lutego 2019 r.).

Czy Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie podmiotowe przewidziane w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT w dacie utworzenia firmy, tj. 29 czerwca 2018 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, został on utworzony dnia 29 czerwca 2018 r. jako nowy podmiot działalności gospodarczej. Został mu przyporządkowany dotychczasowy NIP o numerze (...).

W tym samym czasie dotychczasowy podmiot o nazwie X o tym samym numerze NIP (...) został przekształcony w trybie art. 5841 Kodeksu Spółek Handlowych z osoby wykonującej we własnym imieniu działalność gospodarczą w spółkę prawa handlowego, uzyskując NIP (...).

Zgodnie z obowiązującym prawem spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego, a spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem.

Nowa działalność Wnioskodawcy - wynikająca z określeń zawartych w CEIDG (PKD) różni się zdecydowanie od działalności spółki X.

Ponieważ spółka przejęła prawa i obowiązki wynikające z przekształcenia jednoosobowej działalności, a prawo nie przewiduje sukcesji po jednym podatniku przez kilka niezależnych podmiotów gospodarczych różniących się numerem NIP oraz charakterem wykonywanej działalności, zdaniem Wnioskodawcy przysługiwać mu powinno prawo do zwolnienia podmiotowego jako nowoutworzonemu podmiotowi, z dniem utworzenia jednostki, tj. w dniu 29 czerwca 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują zatem odrębnie kategorii podatnika rozpoczynającego sprzedaż (działalność), tym samym, nie precyzują kiedy mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług rozpoczynającym, a kiedy z podatnikiem kontynuującym działalność gospodarczą.

Jak wynika z treści art. 96 ust. 1 ustawy - podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3).

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy - naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 4 ustawy - podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy w przedmiotowej sprawie, istotnym staje się ustalenie bytu prawnopodatkowego Wnioskodawcy. Tym samym należy rozstrzygnąć kwestię, czy Wnioskodawca może być, w świetle przepisów prawa, uznany za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, czy też jest on, z racji prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikiem podatku od towarów i usług kontynuującym działalność.

W związku z powyższym należy podkreślić, że zmiana wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą nie powoduje, że mamy do czynienia z nowym podatnikiem - mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP).

Zmiana wykonywanych czynności przez Wnioskodawcę (w związku z przekształceniem w trybie art. 584¹ Kodeksu Spółek Handlowych z osoby wykonującej we własnym imieniu działalność gospodarczą w spółkę prawa handlowego - czyli odrębnego od Wnioskodawcy podatnika), nie ma zatem wpływu na byt Wnioskodawcy jako podatnika podatku od towarów i usług. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, z czym w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia, ponieważ Wnioskodawca nie zlikwidował działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna, lecz nadal ją wykonuje (bez znaczenia jest to, że różni się ona zdecydowanie od działalności prowadzonej pod nazwą X).

Zatem, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, prowadząc działalność gospodarczą w niezmienionej formie prawnej (jako osoba fizyczna), Wnioskodawca uczynił to jako podmiot kontynuujący działalność gospodarczą, a nie jako podmiot rozpoczynający wykonywanie nowej działalności gospodarczej. W związku z tym, że Wnioskodawca z tytułu prowadzenia działalności pod nazwą X był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - tylko w związku ze zmianą wykonywanych w ramach działalności czynności - nie może przestać być automatycznie czynnym podatnikiem tego podatku kontynuując jednoosobową działalność, pomimo zmiany jej nazwy.

Podsumowując, Wnioskodawca - w związku z wykonywanymi czynnościami - jest podatnikiem kontynuującym jednoosobową działalność gospodarczą i zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym nie przysługiwało mu zwolnienie przewidziane w art. 113 ust. 1 ustawy w dacie utworzenia firmy, tj. 29 czerwca 2018 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.