0112-KDIL1-3.4012.666.2018.1.AK - 0% stawka VAT dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2018 r. (data wpływu 29 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w wysokości 0% dla dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w wysokości 0% dla dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma Wnioskodawcy dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (szkło, plastik, tekstylia) na teren Słowacji oraz Czech. Jest zarejestrowana jako podatnik VAT oraz VAT-UE i nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Nabywcą są zagraniczne spółki z o.o. reprezentowane w Polsce przez pełnomocnika, również spółkę z o.o., posiadają one ważny i właściwy numer identyfikacyjny dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Spółki te posiadają na terenie Czech i Słowacji sieć sklepów (pawilonów) na które dostarczane są towary Wnioskodawcy.

Odbiorcy towarów wskazali centrum logistyczne, które znajduje się na terenie Polski, do którego Wnioskodawca zobowiązał się dostarczyć towar w fazie początkowej wywozu. Mimo przekazania towaru do centrum logistycznego Wnioskodawca nadal jest jego właścicielem i odpowiada za wszystkie możliwe uszkodzenia towaru w trakcie transportu aż do momentu, kiedy trafi do docelowych pawilonów Czeskich i Słowackich.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia dokładny przebieg transakcji:

1. Odbiorca towarów wysyła drogą elektroniczną zamówienia towarów na każdy pawilon z osobna.

2. Towar zostaje składany na palety, które są dokładnie oznaczane na który Czeski czy Słowacki pawilon mają trafić.

3. Do każdego pawilonu zostaje wystawiony dokument wydania zewnętrznego, ze szczegółowym opisem towarów znajdujących się na paletach. Wystawiane jest również wydanie zewnętrzne zbiorcze, zawierające ilość palet z podziałem na Czeskie i Słowackie z wyszczególnieniem adresów pawilonów.

4. Zgodnie z umową do dokumentów wydania zewnętrznego zostają wystawione faktury w stawce 0%, które w formie elektronicznej nie później niż 1 dzień przed wysyłką przesyłane są na e-maile poszczególnych pawilonów w celu przygotowania się pawilonu na odbiór towaru.

5. Następnie Wnioskodawca organizuje transport poprzez zewnętrzne firmy transportowe, które przewożą palety do centrów logistycznych. Na dokumentach przewozu jako odbiorca widnieją spółka Słowacka oraz Czeska, jednak miejsce przeznaczenia znajduje się w Polsce. Towar wysyłany jest wraz z dokumentami WZ zbiorczymi oraz WZ szczegółowymi.

6. Po dotarciu do magazynów spółek w Polsce, ładunek zostaje zweryfikowany pod względem ilości palet i zgodności adresów pawilonów, na które ma trafić, podbijane są WZ zbiorcze, które firma transportowa dostarcza do Wnioskodawcy w oryginale. Następnie centrum logistyczne dostarcza towary na docelowe pawilony w przeciągu jednego tygodnia.

7. Na docelowych pawilonach na terenie Czech i Słowacji towar jest szczegółowo sprawdzany na podstawie wcześniej przesłanych elektronicznie faktur i akceptowany, w razie niezgodności wysyłane są protokoły braków lub nadwyżek.

8. Po weryfikacji towarów faktury, które trafiły w oryginale do centrali firmy, są podbijane, podpisywane i odsyłane do Wnioskodawcy oraz opłacane w terminie w formie przelewu.

Na potwierdzenie dostawy poza terytorium kraju firma posiada Umowę z odbiorcą, iż towary dostarczane będą na teren Słowacji i Czech, podbite i podpisane faktury, korespondencję mailową, potwierdzenia zapłaty za faktury na koncie bankowym przez oddziały zagraniczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji, czy jako podatnik w tej sytuacji jest uprawniony do wystawiania faktur dokumentujących wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w stawce 0% VAT, i czy posiadane dokumenty są wystarczającym dowodem na potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium kraju i dostarczenia ich do nabywcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadana przez niego dokumentacja zgodnie z art. 42 ust. 11 oraz ust. 3 jest wystarczająca do zastosowanie stawki 0% VAT na wystawianych fakturach do zagranicznych kontrahentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy - ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy - przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Artykuł 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 (art. 41 ust. 3 ustawy).

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora za wywóz z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy - są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

4. (uchylony) - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy - w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Analiza przedstawionych regulacji pozwala na ustalenie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest uznanie danej dostawy za dostawę o charakterze wewnątrzwspólnotowym. Uprawnia to w konsekwencji do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i jako taka zostanie tam faktycznie opodatkowana.

W przedmiotowej sprawie warunek ten jest spełniony, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE i dokonuje dostawy towarów na rzecz kontrahentów, także zarejestrowanych dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, które w wyniku danej dostawy są transportowane z terytorium kraju na terytorium państw członkowskich innych niż terytorium kraju.

W niniejszej sprawie należy również wskazać, że wywóz towarów z terytorium kraju w wyniku ich dostawy nie musi koniecznie oznaczać bezpośredniego transportu towarów od sprzedawcy do nabywcy. Na taką transakcję należy patrzeć globalnie, z punktu widzenia celu gospodarczego przyświecającego stronom i jego rezultatu w postaci ostatecznej dostawy towaru nabywcy. W przedmiotowej sprawie wywóz towarów do pawilonów znajdujących się na terytorium Słowacji i Czech odbywa się w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze, pomimo że Wnioskodawca zobowiązał się dostarczyć towar do centrum logistycznego na terytorium kraju.

Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienia pozwala na przyjecie, że rzeczywiście nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Drugi warunek dotyczy zatem faktycznych, a nie prawnych aspektów transakcji i został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r. sygn. akt I FPS 1/10, Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca posiada następujące dokumenty:

* umowę z odbiorcą, że towary dostarczone będą na terytorium Słowacji i Czech,

* zamówienie towarów wysłane drogą elektroniczną przez odbiorcę, na każdy pawilon z osobna,

* wydanie zewnętrzne ze szczegółowym opisem towarów znajdujących się na paletach,

* wydanie zewnętrzne zbiorcze zawierające ilość palet z podziałem na Czeskie i Słowackie (z wyszczególnieniem adresów pawilonów),

* podbite i podpisane (po weryfikacji towarów w pawilonach na terytorium Słowacji i Czech) oryginały faktur w stawce 0%, które w formie elektronicznej nie później niż 1 dzień przed wysyłką przesyłane są na e-maile poszczególnych pawilonów w celu przygotowania się pawilonu na odbiór towaru,

* korespondencję mailową,

* potwierdzenia zapłaty za faktury na koncie bankowym przez oddziały zagraniczne.

Z powyższych dokumentów wynika (w szczególności z podbitych i podpisanych - po weryfikacji towarów w pawilonach na terytorium Słowacji i Czech - oryginałów faktur), że sprzedawane towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone na terytorium Słowacji i Czech. Należy zatem stwierdzić, że zostaną spełnione wszystkie warunki do uznania przedmiotowej sprzedaży za wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 0%.

Reasumując, Wnioskodawca w sytuacji będącej przedmiotem wniosku jest uprawniony do wystawiania faktur dokumentujących wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w stawce 0%, ponieważ posiadane przez niego dokumenty są wystarczającym dowodem na potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium kraju i dostarczenia ich do nabywcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.