0112-KDIL1-3.4012.554.2017.2.KB - Prawo do odliczenia VAT z tytułu nabycia usługi transportowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2017 r. (data wpływu 10 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usługi transportowej - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usługi transportowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w toku prowadzonej działalności gospodarczej (dojazd do klienta, do urzędów skarbowych czy inspektoratów zakładu ubezpieczeń społecznych) korzysta z dostępnych form komunikacji, w tym z obecnych na rynku podmiotów oferujących usługi transportowe świadczone przy współpracy z firmą X, zarejestrowaną dla celów podatku VAT pod numerem (...). Kierowca współpracujący z firmą X, świadczy na terenie Polski usługi zarobkowego przewozu osób, w ramach prowadzonej, zarejestrowanej działalności gospodarczej. Wykonawcą usługi na rzecz nabywcy jest kierowca, firma X świadczy zaś usługę pośrednictwa między kierowcą a nabywcą usługi, polegającą na wzajemnym skojarzeniu kierowcy i nabywcy usługi w celu wykonania przewozu. Jeśli kierowca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT to firma X wystawia w jego imieniu, na rzecz nabywcy usługi (czynnego podatnika VAT), fakturę VAT wedle której wykonano "usługę transportową", opodatkowując nabywcę należnym podatkiem VAT o stawce obniżonej 8%.

Zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwana dalej: ustawą o VAT), poz. 156, opodatkowanie stawką obniżoną 8% przysługuje "usługom taksówek osobowych". Zgodnie zaś z ustawą z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, art. 5b ust. 1 pkt 3, podjęcie i wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką, wymaga posiadania przez przedsiębiorcę licencji wydawanej na warunkach określonych w art. 6 tej ustawy.

Tymczasem, zgodnie z informacjami zawartymi na stronie internetowej firmy X, realizowana przez współpracujących z nią przedsiębiorców usługa zarobkowego przewozu osób nie jest usługą taksówek osobowych w rozumieniu ustawy o transporcie drogowym, gdyż jest świadczona bez wymaganej licencji. Pogląd ten znajduje odzwierciedlenie na fakturach VAT wystawianych przez firmę X w imieniu przedsiębiorców wykonujących usługę zarobkowego przewozu osób, w formie opisywania wykonanej usługi jako "usługa transportowa".

Zatem, nabywca usługi transportowej, jako czynny podatnik VAT prowadzący własną działalność gospodarczą i posiadający prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT w związku z powiązaniem usługi ze świadczeniem czynności opodatkowanych, staje przed wątpliwością poprawnego odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze wystawionej przez X w imieniu polskiego podatnika posługującego się numerem NIP z przedrostkiem PL.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazanego na fakturze wystawionej w imieniu polskiego podmiotu gospodarczego przez X.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym, tj. otrzymaniem przez podatnika (Wnioskodawcę) faktury wystawionej przez X w imieniu polskiego przedsiębiorcy (kierowcy), zarejestrowanego jako czynny podatnik VAT w Polsce, dokumentującej usługę transportową, opodatkowaną według stawki VAT 8% - polskiemu podatnikowi, będącemu czynnym podatnikiem VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazanego na fakturze zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez X w imieniu polskiego przedsiębiorcy, dokumentującej usługę transportową, przysługuje zgodnie z ogólną zasadą wskazaną w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli np. w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 3a ustawy - nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Należy podkreślić, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych tym podatkiem. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Analiza powołanego art. 88 ustawy prowadzi do wniosku, że w dyspozycji tego przepisu, jako przesłanki wyłączającej prawo nabywcy (podatnika) do odliczenia podatku naliczonego, nie ujęto przypadku, gdy podatek naliczony wynika z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, które podlegają opodatkowaniu inną niż przyjęta przez sprzedawcę stawką podatku od towarów i usług. Nie zostało również wyłączone prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia usług transportu pasażerów.

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem - art. 106b ust. 1 ustawy.

Jak wynika z powołanego powyżej przepisu, zasadą jest, że fakturę wystawia będący podatnikiem sprzedawca towarów lub usług. Niemniej jednak - w myśl art. 106d ust. 2 ustawy - faktury może wystawiać w imieniu i na rzecz podatnika również upoważniona przez niego osoba trzecia, w szczególności jego przedstawiciel podatkowy, o którym mowa w art. 18a.

Ustawodawca dopuszcza zatem możliwość wystawiania faktur przez podmiot trzeci w imieniu i na rzecz sprzedawcy, pod warunkiem jednak, że dysponuje on stosownym upoważnieniem.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w toku prowadzonej działalności gospodarczej (dojazd do klienta, do urzędów skarbowych czy inspektoratów zakładu ubezpieczeń społecznych) korzysta z dostępnych form komunikacji, w tym z obecnych na rynku podmiotów oferujących usługi transportowe świadczone przy współpracy z firmą X, zarejestrowaną dla celów podatku VAT. Kierowca współpracujący z firmą X, świadczy na terytorium Polski usługi zarobkowego przewozu osób, w ramach prowadzonej, zarejestrowanej działalności gospodarczej. Wykonawcą usługi na rzecz nabywcy jest kierowca, firma X, świadczy zaś usługę pośrednictwa między kierowcą a nabywcą usługi, polegającą na wzajemnym skojarzeniu kierowcy i nabywcy usługi w celu wykonania przewozu. Jeśli kierowca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT to firma X wystawia w jego imieniu, na rzecz nabywcy usługi (czynnego podatnika VAT), fakturę VAT wedle której wykonano "usługę transportową", opodatkowując nabywcę należnym podatkiem VAT o stawce obniżonej 8%.

Zgodnie z poz. 156 załącznika nr 3 do ustawy, opodatkowanie stawką obniżoną 8% przysługuje "usługom taksówek osobowych". Zgodnie z art. 5b ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, podjęcie i wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką, wymaga posiadania przez przedsiębiorcę licencji wydawanej na warunkach określonych w art. 6 tej ustawy.

Zgodnie z informacjami zawartymi na stronie internetowej firmy X, realizowana przez współpracujących z nią przedsiębiorców usługa zarobkowego przewozu osób nie jest usługą taksówek osobowych w rozumieniu ustawy o transporcie drogowym, gdyż jest świadczona bez wymaganej licencji. Pogląd ten znajduje odzwierciedlenie na fakturach VAT wystawianych przez firmę X w imieniu przedsiębiorców wykonujących usługę zarobkowego przewozu osób, w formie opisywania wykonanej usługi jako "usługa transportowa".

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia, czy w związku otrzymaniem przez niego faktury wystawionej przez X w imieniu polskiego przedsiębiorcy (kierowcy), zarejestrowanego jako czynny podatnik VAT w Polsce, dokumentującej usługę transportową, opodatkowaną według stawki VAT 8% - polskiemu podatnikowi, będącemu czynnym podatnikiem VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazanego na fakturze zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej świadczoną na jego rzecz usługę transportową, mającą związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zastosowanie niewłaściwej - zdaniem Wnioskodawcy - stawki podatku na wystawionej fakturze nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie stanowi to negatywnej przesłanki, uniemożliwiającej odliczenie tego podatku, wymienionej w art. 88 ustawy. Powyższe wynika z tego, że dla istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury (nawet w przypadku wskazanym wyżej), obok fundamentalnych przesłanek takich jak status odliczającego jako czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT i związek nabywanej usługi z wykonywaniem czynności opodatkowanych, najistotniejsze jest to, aby nabyta usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz nie korzystała ze zwolnienia od tego podatku. Kwestia stawki - z punktu widzenia podmiotu dokonującego odliczenia - ma drugorzędne znaczenie.

Reasumując, w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę faktury wystawionej przez X w imieniu polskiego przedsiębiorcy (kierowcy), zarejestrowanego jako czynny podatnik VAT w Polsce, dokumentującej usługę transportową, opodatkowaną według stawki VAT 8% - Wnioskodawcy, będącemu czynnym podatnikiem VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazanego na fakturze, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające ze stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii oceny, czy zastosowana na fakturze wystawionej przez X w imieniu polskiego przedsiębiorcy (kierowcy) stawka podatku od towarów i usług jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.