0112-KDIL1-3.4012.484.2017.2.JN - Odliczenie VAT od wydatków na organizację konferencji przez jednostkę doradztwa rolniczego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 grudnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-3.4012.484.2017.2.JN Odliczenie VAT od wydatków na organizację konferencji przez jednostkę doradztwa rolniczego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2017 r. (data wpływu 16 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania oraz odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na organizację Konferencji pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania oraz odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na organizację Konferencji pn. "...".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną, działającą na podstawie ustawy z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego (Dz. U. z 2016 r. poz. 356 t.j.) oraz statutu nadanego zarządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Wnioskodawca realizuje zadania administracji rządowej w zakresie doradztwa rolniczego, na zasadach określonych w ustawie z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego. Ustawa stanowi, że jednostki doradztwa rolniczego realizują działania w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych oraz wiejskiego gospodarstwa domowego, mające na celu poprawę poziomu dochodów rolniczych oraz podnoszenie konkurencyjności rynkowej gospodarstw rolnych, wspieranie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, a także podnoszenie kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 tej ustawy, ośrodki wojewódzkie w ramach zadań z zakresu doradztwa rolniczego:

1.

prowadzą szkolenia dla rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich, w szczególności w zakresie:

a.

stosowania nowoczesnych metod agrotechnicznych, hodowli oraz przetwórstwa rolno-spożywczego,

b.

rozwiązywania problemów technologicznych i organizacyjno-ekonomicznych gospodarstw rolnych,

c.

rachunkowości w gospodarstwach rolnych,

d.

rolnictwa ekologicznego,

e.

rozwoju przedsiębiorczości na obszarach wiejskich,

f.

unowocześniania wiejskiego gospodarstwa domowego,

g.

ubiegania się o przyznanie pomocy finansowanej lub współfinansowanej ze środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej lub innych instytucji krajowych lub zagranicznych,

h.

modernizacji gospodarstw rolnych, poprawy jakości artykułów rolno-spożywczych i ich przetwórstwa oraz wzmocnienia pozycji rolników na rynku,

i.

zarządzania gospodarstwem rolnym,

j.

promocji produktów lokalnych i regionalnych;

2.

prowadzą działalność informacyjną wspierającą rozwój produkcji rolniczej;

3.

prowadzą działalność w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich;

4.

udzielają pomocy rolnikom i innym mieszkańcom obszarów wiejskich w zakresie sporządzania dokumentacji niezbędnej do uzyskania pomocy, o której mowa w pkt 1 lit. g;

5.

prowadzą analizy rynku artykułów rolno-spożywczych i środków produkcji oraz gromadzą i upowszechniają informacje rynkowe w tym zakresie;

6.

mogą prowadzić doświadczalnictwo odmianowe w ramach porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego;

7.

upowszechniają metody produkcji rolniczej i stylu życia przyjaznych dla środowiska;

8.

podejmują działania na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego wsi, ekologicznego i funkcjonalnego urządzania gospodarstwa rolnego;

9.

upowszechniają rozwój agroturystyki i turystyki wiejskiej oraz prowadzą promocję wsi jako atrakcyjnego miejsca wypoczynku;

10.

współdziałają w realizacji zadań wynikających z programów rolno-środowiskowych oraz programów działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych;

11.

prowadzą analizy przemian w zakresie poziomu i jakości produkcji rolniczej i funkcjonowania gospodarstw rolnych oraz upowszechniają wyniki tych analiz w pracy doradczej.

Ponadto, stosownie do art. 4 ust. 3 tej ustawy, jednostki doradztwa rolniczego realizują zadania z zakresu doradztwa rolniczego, o których mowa w ust. 1 i 2, nieodpłatnie.

Działalność statutowa Wnioskodawcy, określona w art. 4 ust. 2 cytowanej ustawy, finansowana jest z dotacji celowej, przyznawanej na podstawie umowy zawartej z Ministrem Rolnictwa Rozwoju Wsi, w oparciu o art. 150 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.), otrzymanej z budżetu państwa, w tym na wynagrodzenia dla pracowników i utrzymanie jednostki.

Ponadto, Wnioskodawca może uzyskiwać dofinansowanie tej działalności z funduszy europejskich bądź z budżetu jednostek samorządu terytorialnego.

Wnioskodawca w ramach realizowanej działalności statutowej, zawarł umowę na realizację operacji w ramach Planu Działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (dalej jako "KSOW"), Plan Operacyjny na lata 2016-2017.

Zgodnie z zawarta umową, Wnioskodawca ma uzyskać refundację kosztów poniesionych na realizację operacji polegającej na organizacji konferencji "..." (dalej jako "Konferencja"). Środki z refundacji stanowią dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich "Europa inwestująca w obszary wiejskie".

Konferencja jest skierowana do osób prowadzących lub zainteresowanych prowadzeniem działalności turystycznej i agroturystycznej oraz przetwórstwa produktów żywnościowych o charakterze regionalnym i lokalnym. W konferencji wezmą także udział pracownicy Wnioskodawcy zajmujący się tą tematyką. Uczestnicy Konferencji nie będą ponosili żadnej odpłatności za udział w Konferencji.

Wśród wydatków jakie Wnioskodawca poniesie na sfinansowanie Konferencji i które są objęte refundacją z funduszy KSOW i będą zwracane na podstawie umowy zawartej z Województwem, są wydatki na nabycie towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwolnionych z tego podatku, jak i niepodlegających temu podatkowi. Będą to wydatki na nabycie:

* usług pocztowych (Poczta Polska) - zwolnione z podatku VAT,

* zakup materiałów konferencyjnych (notatnik, długopis, torba) - opodatkowane podatkiem VAT,

* wynajem sali na potrzeby przeprowadzenia Konferencji - opodatkowane podatkiem VAT,

* usługę serwisu kawowego - opodatkowane podatkiem VAT,

* usługę gastronomiczną (lunch) - opodatkowane podatkiem VAT,

* wynagrodzenie wykładowców - nie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wydatki na Konferencję jakie poniesie Wnioskodawca będą związane z jego działalnością statutową, tj. realizacją zadań wynikających z ustawy z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego, które nie są objęte dotacją celową przeznaczoną na działalność Wnioskodawcy i jednocześnie Wnioskodawca z tytułu organizacji Konferencji nie będzie pobierał żadnej odpłatności od jej uczestników.

Jako Beneficjent, Wnioskodawca został zobowiązany do złożenia "oświadczenia o podatku VAT". W oświadczeniu tym Wnioskodawca zaznaczył, iż realizując powyższy projekt nie można odzyskać w żaden sposób podatku VAT.

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnia, iż jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie miał możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na organizację Konferencji, ewentualnie odzyskania tego podatku, które zostaną objęte refundacją na podstawie zawartej umowy opisanej w stanie faktycznym, w ramach Planu Działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał on możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na organizację Konferencji, jak i jego odzyskania w inny sposób wynikający z przepisów dot. podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o "VAT"), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT bądź też niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak to opisano w stanie faktycznym, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, więc co do zasady ma prawo do obniżenie podatku należnego o podatek naliczony związany z nabywanymi towarami i usługami. Nie mniej jednak, Wnioskodawca prowadzi różnego rodzaju działalność, zarówno podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bądź zwolnioną z tego podatku, jak i niepodlegającą opodatkowaniu tym podatkiem (ta ostatnia działalność dot. działalności statutowej Wnioskodawcy).

Dalej należy jednak wskazać, iż jak wynika to z przedstawionego opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca zawarł umowę o dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich "Europa inwestująca w obszary wiejskie", na realizację Konferencji w ramach Planu Działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 - Plan operacyjny na lata 2016-2017. Jednocześnie, Wnioskodawca nabywane - w ramach projektu - towary i usługi wykorzysta do działalności statutowej, a więc do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, gdyż towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu, o którym mowa we wniosku, będą wykorzystywane do czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Tym samym, Wnioskodawcy nie będzie także przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy - za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy).

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (art. 88 ust. 4 ustawy).

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli np. w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy - w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest on państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną, działającą na podstawie ustawy z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego oraz statutu nadanego zarządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Działalność statutowa Wnioskodawcy finansowana jest z dotacji celowej, przyznawanej na podstawie umowy zawartej z Ministrem Rolnictwa Rozwoju Wsi, otrzymanej z budżetu państwa, w tym na wynagrodzenia dla pracowników i utrzymanie jednostki. Ponadto, Wnioskodawca może uzyskiwać dofinansowanie tej działalności z funduszy europejskich bądź z budżetu jednostek samorządu terytorialnego.

Wnioskodawca w ramach realizowanej działalności statutowej, zawarł umowę na realizację operacji w ramach Planu Działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (dalej jako "KSOW"), Plan Operacyjny na lata 2016-2017.

Zgodnie z zawarta umową, Wnioskodawca ma uzyskać refundację kosztów poniesionych na realizację operacji polegającej na organizacji konferencji pn. "..." (dalej jako "Konferencja"). Środki z refundacji stanowią dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich "Europa inwestująca w obszary wiejskie". Wydatki na Konferencję jakie poniesie Wnioskodawca będą związane z jego działalnością statutową.

Konferencja będzie skierowana do osób prowadzących lub zainteresowanych prowadzeniem działalności turystycznej i agroturystycznej oraz przetwórstwa produktów żywnościowych o charakterze regionalnym i lokalnym. W konferencji wezmą także udział pracownicy Wnioskodawcy zajmujący się tą tematyką. Uczestnicy Konferencji nie będą ponosili żadnej odpłatności za udział w Konferencji.

Wśród wydatków jakie Wnioskodawca poniesie na sfinansowanie Konferencji są wydatki na nabycie: usług pocztowych (Poczta Polska), zakup materiałów konferencyjnych (notatnik, długopis, torba), wynajem sali na potrzeby przeprowadzenia Konferencji, usługę serwisu kawowego, usługę gastronomiczną (lunch), wynagrodzenie wykładowców.

Wnioskodawca wskazał, że nabywane w ramach projektu towary i usługi będą wykorzystywane do czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego lub odzyskania tego podatku w związku z realizacją operacji polegającej na organizacji Konferencji pn. "...".

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie ww. warunek uprawniający do odliczenia nie będzie spełniony, gdyż towary i usługi nabyte w ramach realizowanej operacji - jak wskazał Wnioskodawca - będą wykorzystywane do czynności nieopodatkowanych. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowej operacji.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie będzie spełniać ww. warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT.

Podsumowując Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania oraz odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na organizację Konferencji pn. "...". Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będzie spełniona - wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją ww. operacji nie będą służyć Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl