0112-KDIL1-3.4012.472.2017.1.KB - Miejsce opodatkowania usługi tłumaczenia.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 października 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-3.4012.472.2017.1.KB Miejsce opodatkowania usługi tłumaczenia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2017 r. (data wpływu 18 sierpnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 października 2017 r. (data wpływu 11 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonej usługi tłumaczenia na rzecz usługobiorcy nieprowadzącego działalności gospodarczej i posiadającego miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie opodatkowania świadczonej usługi tłumaczenia na rzecz usługobiorcy nieprowadzącego działalności gospodarczej i posiadającego miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 października 2017 r. (data wpływu 11 października 2017 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy oraz dowód wpłaty brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest tłumaczem języka angielskiego i niemieckiego i świadczy usługi tłumaczeń również na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, których siedziba lub miejsce zamieszkania znajduje się poza terytorium RP. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako dokonujący transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zdarza się, że Wnioskodawca świadczy usługi tłumaczeń na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w państwach członkowskich Unii Europejskiej, którzy nie posługują się dla takich transakcji NIP UE. Zdarza się również, że wykonuje usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej posiadających miejsce zamieszkania na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał m.in., że:

1. Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski.

2. Wnioskodawca świadczy usługi tłumaczenia ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej znajdującego się w miejscu siedziby jego działalności gospodarczej. Kontakt z usługobiorcami jest mailowy lub telefoniczny. Wnioskodawca dokonuje tłumaczeń wyłącznie pisemnych, które drogą mailową są wysyłane do usługobiorcy.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Jak należy opodatkować usługę tłumaczenia dokonywaną na rzecz usługobiorcy nieprowadzącego działalności gospodarczej i posiadającego miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim, który nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT tego państwa członkowskiego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku świadczenia usług tłumaczeń na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej z innych państw członkowskich nie ma zastosowania art. 28I pkt 4 u.p.t.u., gdyż ma on zastosowanie tylko w przypadku świadczenia usług tłumaczeń na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej. W konsekwencji miejsce świadczenia takich usług ustala się na zasadach ogólnych obowiązujących przy świadczeniu usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, a więc w oparciu o przepisy art. 28c u.p.t.u. Oznacza to, że miejsce świadczenia usług tłumaczeń na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej z innych państw członkowskich znajduje się na terytorium Polski na podstawie art. 28c ust. 1 u.p.t.u. (przepis ten stanowi, że miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej). Świadczenie tych usług stanowi sprzedaż podlegającą opodatkowaniu VAT w Polsce (według stawki podstawowej 23%).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest tłumaczem języka angielskiego i niemieckiego i świadczy usługi tłumaczeń również na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, których siedziba lub miejsce zamieszkania znajduje się poza terytorium RP. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako dokonujący transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zdarza się, że Wnioskodawca wykonuje usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej posiadających miejsce zamieszkania na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej. Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski oraz świadczy usługi tłumaczenia ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej znajdującego się w miejscu siedziby jego działalności gospodarczej. Kontakt z usługobiorcami jest mailowy lub telefoniczny. Wnioskodawca dokonuje tłumaczeń wyłącznie pisemnych, które drogą mailową są wysyłane do usługobiorcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia jak należy opodatkować usługę tłumaczenia dokonywaną na rzecz usługobiorcy nieprowadzącego działalności gospodarczej i posiadającego miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim, który nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT tego państwa członkowskiego.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy - na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Nabywcą usługi tłumaczenia od Wnioskodawcy jest podmiot, który nie spełnia definicji podatnika wprowadzonej art. 28a ustawy, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

W myśl art. 28c ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Jednym z zastrzeżeń wskazanych w art. 28c ust. 1 ustawy jest art. 28I pkt 4 ustawy, zgodnie z którym - w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, usług przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Jak wynika z opisu sprawy, osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej posiadają miejsce zamieszkania na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, zatem wyjątek określony w art. 28I pkt 4 ustawy nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania. Pozostałe wskazane w art. 28c ust. 1 ustawy zastrzeżenia również nie mają zastosowania dla świadczonej przez Wnioskodawcę usługi tłumaczenia.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania wykonywanej przez Wnioskodawcę usługi tłumaczenia jest państwo, na terytorium którego posiada on siedzibę działalności gospodarczej (oraz stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej), tj. terytorium Polski, zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednak zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Należy jednak wskazać, że ani przepisy ustawy ani przepisy wykonawcze do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku, jak również stawek obniżonych dla świadczonej przez Wnioskodawcę usługi tłumaczenia.

Reasumując należy stwierdzić, że usługa tłumaczenia dokonywana na rzecz usługobiorcy nieprowadzącego działalności gospodarczej i posiadającego miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim, który nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT tego państwa członkowskiego podlega opodatkowaniu na terytorium Polski wg stawki podatku w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tutejszy organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonej usługi tłumaczenia na rzecz usługobiorcy nieprowadzącego działalności gospodarczej i posiadającego miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim. Natomiast w pozostałym zakresie wniosku dotyczącym opodatkowania i udokumentowania świadczonej usługi tłumaczenia na rzecz usługobiorcy prowadzącego działalność gospodarczą oraz posiadającego siedzibę w innym państwie członkowskim, a także w zakresie dotyczącym wykazania w deklaracji VAT-UE świadczonej usługi tłumaczenia na rzecz usługobiorcy prowadzącego działalność gospodarczą oraz posiadającego siedzibę w innym państwie członkowskim zostało wydane postanowienie z dnia 19 października 2017 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.348.2017.2.KB.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl