0112-KDIL1-3.4012.441.2018.4.PR - Zwolnienie z VAT sprzedaży kryptowaluty.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2018 r. (data wpływu 5 lipca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2018 r. (data wpływu 19 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania sprzedaży kryptowaluty za waluty tradycyjne,

* prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów bezpośrednio związanych z procesem wydobywania oraz sprzedaży kryptowaluty

- jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży kryptowaluty za waluty tradycyjne oraz w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów bezpośrednio związanych z procesem wydobywania oraz sprzedaży kryptowaluty. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 września 2018 r. (data wpływu 19 września 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie telekomunikacji przewodowej. Spółka rozszerzyła swoją działalność o handel cyfrową walutą ethereum (dalej: kryptowaluta, waluta cyfrowa, waluta wirtualna), sklasyfikowany pod numerem PKD 64.19.Z "Pozostałe pośrednictwo pieniężne". Spółka będzie pozyskiwała kryptowalutę w drodze wytworzenia, czyli w tzw. procesie "wydobywania", "wykopywania". W tym celu Spółka zakupiła specjalny sprzęt komputerowy, tzw. "koparkę". Proces wydobywania kryptowaluty polega na naliczaniu jednostek wirtualnej waluty w zamian za udostępnienie mocy obliczeniowej posiadanego sprzętu. Pozyskane jednostki cyfrowej waluty przechowywane są w formie elektronicznej i pełnią m.in. funkcje zbliżone do pieniądza bezgotówkowego. Funkcja płatnicza ethereum jest tylko jedną z funkcji. Ethereum jest także platformą, na której pisze się zdecentralizowane aplikacje i uruchamia tzw. inteligentne kontrakty, które umożliwiają bezpiecznie zawieranie i wykonywanie umów w sposób zautomatyzowany na podstawie określonych warunków. Waluta wirtualna nie ma jednego emitenta, lecz jest tworzona bezpośrednio w sieci poprzez specjalny algorytm. Proces wydobywania jest zależny od mocy obliczeniowej sprzętu komputerowego, a złożoność tego procesu określona jest w algorytmach tworzenia danej kryptowaluty. Spółka planuje sprzedaż posiadanej kryptowaluty w zamian za walutę tradycyjną (USD, EUR, PLN itp.). Sprzedaż kryptowalut odbywać się będzie za pośrednictwem internetowych giełd wirtualnej waluty. Giełda oferuje usługi umożliwiające kupno i sprzedaż walut wirtualnych za waluty fiducjarne oraz wymianę walut wirtualnych na inne waluty wirtualne. Usługi te realizowane są poprzez umożliwienie przechowywania na koncie użytkownika założonym przez giełdę (tzw. portfel) środków finansowych i kryptowalut oraz składania ofert kupna i sprzedaży kryptowalut po wskazanym przez użytkownika kursie, a także realizację ofert kupna i sprzedaży o zbieżnym kursie. Dla każdego z użytkowników giełdy inni jej użytkownicy pozostają anonimowi. Obrót kryptowalutami odbywa się bez żadnego systemu bankowego, nie istnieje także żadna organizacja lub jednostka, która go kontroluje. Na gruncie polskiego prawa kryptowaluta nie jest uznawana za jednostkę walutową, czy pieniądz elektroniczny.

Wnioskodawca w piśmie z dnia 14 września 2018 r. wyjaśnił, że jedynym przeznaczeniem kryptowaluty będącej przedmiotem jego pytań jest funkcja środka płatniczego. Platforma pełni odrębne funkcje od kryptowaluty. Platforma jest odrębnym narzędziem o tej samej nazwie co kryptowaluta "ethereum". Platforma jest nośnikiem inteligentnych kontraktów, za które płaci się kryptowalutą będącą przedmiotem pytań Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż kryptowaluty w zamian za waluty tradycyjne stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która korzystać będzie ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

2. Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów bezpośrednio związanych z procesem wydobywania oraz sprzedaży kryptowaluty (w tym także od zakupu specjalnego sprzętu komputerowego)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż kryptowaluty w zamian za waluty tradycyjne stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie sprzedaż ta będzie mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Brzmienie powyższych przepisów prowadzi więc do stwierdzenia, że jednostki cyfrowej waluty nie stanowią towaru. Sprzedaż kryptowaluty w zamian za walutę tradycyjną należy więc uznać za świadczenie usług, które zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spełniony zostanie także warunek odpłatności za usługę, określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Pomiędzy Spółką a nabywcą kryptowaluty zaistnieje stosunek prawny, w ramach którego Spółka zobowiązuje się do przekazania określonej ilości kryptowaluty w zamian za otrzymanie wynagrodzenia w walucie tradycyjnej.

Ustawa o podatku o towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 zwalnia natomiast od podatku transakcje dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy.

Zdaniem Spółki, dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług kryptowaluty mogą zostać uznane za środek płatniczy. Stanowisko Spółki potwierdza wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 22 października 2015 r. w sprawie C-264/14 wskazując, że: "Transakcje dotyczące walut nietradycyjnych, czyli innych niż pieniądze, które są prawnymi środkami płatniczymi w jednym lub kilku krajach, o ile waluty te zostały zaakceptowane przez strony transakcji jako alternatywny środek płatniczy wobec prawnych środków płatniczych i ich jedynym przeznaczeniem jest funkcja środka płatniczego, stanowią transakcje finansowe".

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że sprzedaż kryptowaluty w zamian za walutę tradycyjną będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mu przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów bezpośrednio związanych z procesem wydobywania oraz sprzedaży kryptowaluty, w tym w szczególności od zakupu specjalnego sprzętu komputerowego, tzw. "koparki".

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę ustalenia w kwestii pytania nr 2 złożonego wniosku odnośnie zwolnienia z opodatkowania transakcji sprzedaży kryptowalut, należy uznać, że zakupy bezpośrednio związane z procesem wydobywania oraz sprzedaży kryptowalut będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania. Przytoczony wyżej przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z powyższym Spółka nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupu specjalnego sprzętu komputerowego tzw. "koparki" oraz innych zakupów bezpośrednio związanych z procesem wydobywania i sprzedaży kryptowalut.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z cytowanego wyżej przepisu ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie telekomunikacji przewodowej. Spółka rozszerzyła swoją działalność o handel cyfrową walutą ethereum (dalej: kryptowaluta), sklasyfikowany pod numerem PKD 64.19.Z "Pozostałe pośrednictwo pieniężne". Spółka będzie pozyskiwała kryptowalutę w drodze wytworzenia, czyli w tzw. procesie "wydobywania", "wykopywania". W tym celu Spółka zakupiła specjalny sprzęt komputerowy, tzw. "koparkę". Spółka planuje sprzedaż posiadanej kryptowaluty w zamian za walutę tradycyjną (USD, EUR, PLN itp.). Sprzedaż kryptowalut odbywać się będzie za pośrednictwem internetowych giełd wirtualnej waluty. Jedynym przeznaczeniem kryptowaluty będącej przedmiotem pytań Spółki jest funkcja środka płatniczego. Platforma pełni odrębne funkcje od kryptowaluty i jest odrębnym narzędziem o tej samej nazwie co kryptowaluta "ethereum". Platforma jest nośnikiem inteligentnych kontraktów, za które płaci się kryptowalutą będącą przedmiotem pytań Spółki.

Analiza okoliczności sprawy przedstawionych przez Spółkę w odniesieniu do obowiązujących w tym zakresie przepisów pozwala stwierdzić, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie będą stanowiły dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ponieważ kryptowaluty nie będą stanowiły towaru. Czynności te należy natomiast uznać za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Jak wyżej wskazano, w przepisie tym przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też należy uznać, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem, określeniem "usługi" w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Opisane przez Spółkę świadczenie, polegające na sprzedaży kryptowaluty, nabytej w procesie wydobywania, będzie wypełniało definicję odpłatnego świadczenia usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi jednak art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy - zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Powyższe zwolnienie od podatku stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. e dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) - zwanej dalej Dyrektywą.

I tak, zgodnie z art. 131 Dyrektywy - zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. e Dyrektywy - państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innych metali, jak również banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które przedstawiają wartość numizmatyczną.

W tym miejscu - w ślad za Wnioskodawcą - warto wskazać na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 22 października 2015 r. w sprawie C-264/14 Hedqvist, w którym TSUE rozpatrywał kwestię opodatkowania czynności wymiany waluty wirtualnej bitcoin na walutę tradycyjną i odwrotnie.

W ww. wyroku TSUE orzekł, że transakcje polegające na wymianie waluty tradycyjnej na walutę wirtualną "bitcoin" i odwrotnie dokonywane za zapłatą kwoty marży, którą stanowi różnica pomiędzy ceną, po której nabywana jest waluta, a ceną, po jakiej jest sprzedawana, stanowią odpłatne świadczenie usług. Usługi takie są zwolnione od podatku na mocy art. 135 ust. 1 lit. e Dyrektywy.

Co istotne, tezy wyroku nie ograniczają się wyłącznie do waluty bitcoin i dotyczą (po spełnieniu warunków wskazanych w wyroku) także innych kryptowalut. W pkt 49 wyroku TSUE stwierdził bowiem, że: "transakcje dotyczące walut nietradycyjnych, czyli innych niż pieniądze, które są prawnymi środkami płatniczymi w jednym lub kilku krajach, o ile waluty te zostały zaakceptowane przez strony transakcji jako alternatywny środek płatniczy wobec prawnych środków płatniczych i ich jedynym przeznaczeniem jest funkcja środka płatniczego, stanowią transakcje finansowe". TSUE stwierdził, że: "Z kontekstu i celu art. 135 ust. 1 lit. e Dyrektywy wynika, że wykładnia tego przepisu, według której obejmuje on transakcje dotyczące tylko walut tradycyjnych, częściowo pozbawiłaby go skutków. (...) jedynym przeznaczeniem wirtualnej waluty »Bitcoin« jest funkcja środka płatniczego oraz że jest ona w tym celu akceptowana przez niektórych przedsiębiorców. W konsekwencji należy dojść do wniosku, że art. 135 ust. 1 lit. e dyrektywy VAT obejmuje również świadczenie usług takich jak w postępowaniu głównym, które polegają na wymianie walut tradycyjnych na jednostki wirtualnej waluty »bitcoin« i odwrotnie, dokonywane za zapłatą kwoty odpowiadającej marży wynikającej z różnicy pomiędzy ceną, po jakiej dany przedsiębiorca nabywa waluty, a ceną, po jakiej je sprzedaje klientom" (pkt 51-53 wyroku).

Analiza przywołanych wyżej przepisów w kontekście przedmiotowej sprawy pozwala stwierdzić, że kryptowaluty - które Wnioskodawca w ramach własnej działalności gospodarczej będzie pozyskiwał w procesie wydobywania oraz będzie sprzedawał za pośrednictwem giełdy internetowej - będą wpisywać się w formę prawnego środka płatniczego (dla celów VAT). Kryptowaluty poprzez akceptację stron transakcji jako alternatywnego środka płatniczego będą służyły jako nośnik wartości pieniężnej oraz środek płatniczy podobnie jak waluty używane jako prawny środek płatniczy.

Zatem sprzedaż kryptowaluty za wynagrodzeniem w formie waluty tradycyjnej, będąca świadczeniem usługi, w ramach której pojęcie walut używanych jako prawny środek płatniczy obejmować będzie również kryptowaluty, może być uznana za usługę zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż kryptowaluty w zamian za waluty tradycyjne stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która korzystać będzie ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem

art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przedmiotowej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, ponieważ zakupy związane bezpośrednio z procesem wydobywania oraz sprzedaży kryptowaluty będą wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku. Zatem Spółce nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego, co wynika z art. 86 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Spółce nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów bezpośrednio związanych z procesem wydobywania oraz sprzedaży kryptowaluty (w tym także od zakupu specjalnego sprzętu komputerowego).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie także jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzeń przyszłych podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W szczególności dotyczy to określenia miejsca świadczenia czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym niniejszą interpretację wydano w oparciu o założenie, że dotyczy ona tylko sprzedaży, która zgodnie z przepisami regulującymi miejsce świadczenia (opodatkowania) usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Jednocześnie informuje się, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego do osób prawnych zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

W tym miejscu także należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna to odpowiedź na konkretne pytanie/pytania dotyczące podatków, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku, nie ma natomiast uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez Wnioskodawcę. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co wskazał Wnioskodawca we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów jego działalności. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.