0112-KDIL1-3.4012.44.2019.1.KS - VAT w zakresie zaklasyfikowania planowanych dostaw towarów jako eksportu opodatkowanego stawką podatku w wysokości 0%.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2019 r. (data wpływu 28 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaklasyfikowania planowanych dostaw towarów jako eksportu opodatkowanego stawką podatku w wysokości 0% - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaklasyfikowania planowanych dostaw towarów jako eksportu opodatkowanego stawką podatku w wysokości 0% oraz momentu powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest dystrybutorem drewnianych elementów do wykańczania wnętrz i jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

Spółka zamierza rozwijać sprzedaż swoich towarów w Chinach. Sprzedaż do Chin ma być prowadzona w następującym modelu:

a. towary Spółki będą sprzedawane do odbiorców (dalej: "finalni nabywcy") na terytorium Chin przez współpracujący ze Spółką podmiot chiński (dalej: "pośrednik");

b. Spółka będzie odpowiedzialna za dostarczenie towaru do Chin i umieszczenie go w składzie celnym, gdzie będzie on magazynowany w reżimie zawieszenia podatków obrotowych i ceł do czasu jego importu, tj. wyprowadzenia ze składu skutkującego dopuszczeniem do obrotu na terytorium Chin;

c. Spółka będzie eksporterem celnym w Polsce;

f. Spółka pozostanie właścicielem towaru do momentu jego sprzedaży w składzie celnym pośrednikowi i pobrania przez pośrednika.

Spółka będzie zatem sprzedawała swoje towary pośrednikowi, następnie pośrednik ten dokona importu celnego w Chinach i w kolejnym kroku sprzeda towary Spółki finalnym nabywcom.

Warunki dostawy towarów Spółki do jej pośrednika odpowiadają warunkom dostawy INCOTERMS DDU (delivery duty unpaid) lub w ramach INCOTERMS 2010 - DAT (delivered at terminal), w ramach których Spółka:

* zobowiązana jest do organizowania transportu na własny koszt i ryzyko,

* dostarcza towar do kraju przeznaczenia, bez dokonywania odprawy celnej w imporcie oraz bez opłacania cła w kraju importu,

* terminal oznacza magazyn o statusie składu celnego w Chinach.

Celem Spółki jest sprzedanie pośrednikowi wszystkich jej towarów, które trafią do Chin. Niemniej jednak Spółka przewiduje możliwość zaistnienia sytuacji, w której, w przypadku nieosiągnięcia zakładanej wysokości sprzedaży, przewiezie część jej towarów z powrotem do Polski lub przekieruje do innego kraju.

Spółka nie ma i nie planuje na ten moment założyć działalności gospodarczej w jakiejkolwiek formie organizacyjnej w Chinach.

Spółka zamierza korzystać ze składu celnego w Szanghaju, należącego do operatora chińskiego (podmiotu trzeciego).

W celu zastosowania stawki 0% VAT do opodatkowania dostaw eksportowych, Spółka będzie gromadziła dokumenty wymagane w ustawie o VAT potwierdzające wywóz towarów objętych dostawami eksportowymi, wystawione przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego dostawy, które mają być dokonywane przez Spółkę na rzecz pośrednika stanowią eksport towarów zdefiniowany w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT opodatkowany VAT z zastosowaniem stawki 0%?

2. Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca, czy opodatkowanie dostaw eksportowych powinno następować w momencie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel przez Spółkę na pośrednika?

3. Jeżeli odpowiedź na pytanie drugie jest przecząca, czy opodatkowanie dostaw eksportowych powinno następować w momencie wywozu towarów z Unii Europejskiej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko w zakresie pyt. 1

Przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego dostawy, które mają być dokonywane przez Spółkę na rzecz pośrednika stanowią eksport towarów zdefiniowany w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT opodatkowany VAT z zastosowaniem stawki 0%.

Stanowisko w zakresie pyt. 2 i 3

Opodatkowanie dostaw eksportowych powinno następować w momencie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel przez Spółkę na pośrednika, w związku z tym jej zdaniem opodatkowanie dostaw eksportowych nie powinno następować w momencie wywozu towarów z Unii Europejskiej.

UZASADNIENIE w zakresie pyt. 1

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, ilekroć w ustawie tej mowa jest o eksporcie towarów, rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

* dostawcę lub na jego rzecz lub

* nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Aby doszło do eksportu towarów, zgodnie z omawianą definicją, powinny zatem wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* dochodzi do dostawy towarów, tj. przeniesienia prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel;

* w związku z tą czynnością dochodzi do wysłania towaru z terytorium Polski poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz albo nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz.

Opodatkowanie VAT transakcji jako eksport w Polsce wymaga w kontekście ustawy o VAT, aby wywóz tego towaru poza obszar Unii Europejskiej nastąpił - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - w ramach transportu, który rozpoczął się na terytorium Polski, w wykonaniu dostawy towarów.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej dodaje, że: "eksport ma zastosowanie, gdy prawo do rozporządzania tym towarem jako właściciel zostanie przekazane nabywcy, a dostawca wykaże, że towar został wysłany lub przetransportowany poza Unię i że w następstwie tej wysyłki lub tego transportu opuści fizycznie terytorium Unii" (wyrok z dnia 19 grudnia 2013 r. w sprawie C-563/12, BDV Hungary Trading Kft., w stanie likwidacji, pkt 24).

W celu zastosowania stawki 0% VAT do opodatkowania eksportu, wywóz towarów musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Podsumowując, w celu opodatkowania VAT transakcji jako eksport w Polsce ze stawką 0% VAT niezbędne jest zatem zaistnienie następujących okoliczności:

* nastąpił wywóz towarów z Polski poza Unię Europejską w związku z dostawą towarów;

* podatnik posiada odpowiednie dokumenty, które potwierdzają, że wywóz towarów poza UE rzeczywiście nastąpił.

W planowanym przez Wnioskodawcę modelu dostaw spełnione są przesłanki wymagane do uznania, że transakcja jest opodatkowana w Polsce jako eksport, w szczególności:

* nastąpi wywóz towarów Spółki z Polski poza Unię Europejską w związku z ich dostawą dokonaną przez Spółkę do pośrednika, w tym:

* nastąpi dostawa towarów między dwoma podmiotami (Spółką i pośrednikiem) i na potrzeby dokonania tej dostawy, towary zostaną przetransportowane z Polski do Chin z zamiarem ich sprzedaży w ilości zaplanowanej, do określonego podmiotu (pośrednika),

* magazynowanie w składzie celnym jest zaplanowaną częścią procesu transportu,

* przed sprzedażą towaru nie dochodzi do jego dopuszczenia do obrotu na terytorium Chin (do importu),

* Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej w Chinach, nie posiada tam swojej reprezentacji;

* Spółka zbierze i będzie przechowywała odpowiednie dokumenty potwierdzające, że wywóz towarów poza UE rzeczywiście nastąpił.

Warunki dostawy towarów Spółki do jej pośrednika odpowiadają warunkom dostawy INCOTERMS DDU (delivery duty unpaid) lub w ramach INCOTERMS 2010 - DAT (delivered at terminal), w ramach których sprzedający dostarcza towar do kraju przeznaczenia, bez dokonywania odprawy celnej w imporcie oraz bez opłacania cła w kraju importu.

Planowane dostawy do pośrednika realizowane będą poprzez nieprzerwany transport, w ramach którego Spółka jako sprzedający w ostatniej fazie transportu, tuż przed zamierzoną dostawą w sposób zaplanowany i ustalony między stronami organizuje przerwę w transporcie polegającą na magazynowaniu, po czym dokonuje dostawy w ramach warunków dostawy odpowiadających INCOTERMS DDU/DAT.

W wydanym dnia 21 września 2018 r. wyroku (sygn. I FSK 1500/16) Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) potwierdził na przykładzie dostawy wewnątrzwspólnotowej, że z góry zaplanowana i ustalona pomiędzy stronami przerwa w transporcie związana z magazynowaniem nie powoduje przerwania dokonywanej dostawy i dostawa ta zachowuje status jednej dostawy towarów.

Magazynowanie towarów w reżimie składu celnego, przed ich pobraniem przez pośrednika nie naruszy zdaniem Spółki, w kontekście ww. wyroku NSA, ciągłości transportu towarów poza Unię Europejską w celu dokonania ich dostawy.

Towary Spółki zostaną przetransportowane do Chin w celu ich sprzedaży pośrednikowi. Mimo zamiaru sprzedaży towarów, mogą one zostać powrotnie przemieszczone do Polski lub do innego kraju - nie jest to jednak cel gospodarczy ich przetransportowania do Chin, ponieważ celem jest dokonanie ich dostawy do określonego pośrednika. Przewidzenie takiej okoliczności nie powinno zatem, w ocenie Spółki, rzutować na kwalifikację dostawy na gruncie przepisów ustawy o VAT.

W świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku zgodnie z którym, dostawy dokonywane przez niego do pośrednika, w modelu dostaw przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego, powinny być opodatkowane w Polsce jako eksport z zastosowaniem stawki 0% VAT.

UZASADNIENIE w zakresie pyt. 2 i 3

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowanie dostaw eksportowych powinno następować w momencie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel przez Spółkę na pośrednika, a w konsekwencji opodatkowanie dostaw eksportowych nie powinno następować w momencie wywozu towarów z Unii Europejskiej.

W ramach dostaw towaru do Chin na warunkach DDU/DAT, moment wywiezienia towaru z Unii Europejskiej będzie wyprzedzał w czasie moment przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (dostawy jako takiej). W związku z tym pojawia się pytanie o moment opodatkowania takiej dostawy eksportowej.

Jednym z kluczowych elementów do uznania transakcji za eksport jest wywiezienie towaru poza Unię Europejską. Wywóz towaru może być w związku z tym postrzegany, jako element decydujący o powstaniu obowiązku podatkowego w eksporcie. Z drugiej strony, opodatkowanie transakcji jako eksport wymaga jednocześnie spełnienia dwóch przesłanek - tj. musi nastąpić dostawa towaru i wywóz towaru. Zanim zatem nie nastąpi dostawa, dzięki czemu obydwie przesłanki do zaistnienia eksportu opodatkowanego VAT nie zostaną spełnione, to dostawca nie powinien wykazywać samego przemieszczenia towarów w celu dokonania ich dostawy, jako eksportu w deklaracji VAT.

Mając na uwadze istnienie dwóch przesłanek do zaistnienia eksportu opodatkowanego VAT, tj. dostawy towarów i przemieszczenia ich poza Unię Europejską, Wnioskodawca uważa, że w planowanym modelu dostaw eksport opodatkowany VAT nastąpi wraz ze spełnieniem drugiej i ostatniej przesłanki - czyli dokonaniem dostawy towarów.

Wnioskodawca uważa, że faktura sprzedażowa wraz z dokumentem celnym potwierdzającym wywóz towarów z danej faktury posłużą do prawidłowego wykazania eksportu danych towarów objętych dostawą (sprzedażą) w deklaracji VAT za okres, w którym dostawa (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) została dokonana. W rezultacie, w miesiącu (okresie rozliczeniowym) dokonania dostawy, a nie w miesiącu (okresie rozliczeniowym) wywozu towaru poza UE, Spółka powinna:

* wystawić fakturę potwierdzającą dokonanie dostawy i

* zadeklarować dostawę eksportową w swojej deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez terytorium kraju - stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast ilekroć jest mowa o terytorium państwa trzeciego - art. 2 pkt 5 ustawy - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy - przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a. dostawcę lub na jego rzecz, lub

b. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych - jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest dystrybutorem drewnianych elementów do wykańczania wnętrz i jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Zamierza ona rozwijać sprzedaż swoich towarów w Chinach. Sprzedaż do Chin ma być prowadzona w następującym modelu:

a. towary Spółki będą sprzedawane do odbiorców (dalej: "finalni nabywcy") na terytorium Chin przez współpracujący ze Spółką podmiot chiński (dalej: "pośrednik");

b. Spółka będzie odpowiedzialna za dostarczenie towaru do Chin i umieszczenie go w składzie celnym, gdzie będzie on magazynowany w reżimie zawieszenia podatków obrotowych i ceł do czasu jego importu, tj. wyprowadzenia ze składu skutkującego dopuszczeniem do obrotu na terytorium Chin;

c. Spółka będzie eksporterem celnym w Polsce;

f. Spółka pozostanie właścicielem towaru do momentu jego sprzedaży w składzie celnym pośrednikowi i pobrania przez pośrednika.

Celem Spółki jest sprzedanie pośrednikowi wszystkich jej towarów, które trafią do Chin. Niemniej jednak Spółka przewiduje możliwość zaistnienia sytuacji, w której, w przypadku nieosiągnięcia zakładanej wysokości sprzedaży, przewiezie część jej towarów z powrotem do Polski lub przekieruje do innego kraju. Spółka nie ma i nie planuje na ten moment założyć działalności gospodarczej w jakiejkolwiek formie organizacyjnej w Chinach. Spółka zamierza korzystać ze składu celnego w Szanghaju, należącego do operatora chińskiego (podmiotu trzeciego).

Spółka powzięła wątpliwość, czy przedmiotowe dostawy, które mają być dokonywane przez nią na rzecz pośrednika stanowią eksport towarów zdefiniowany w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy, opodatkowany stawką podatku w wysokości 0%.

Aby daną czynność uznać za eksport towarów muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

* ma miejsce dostawa towarów, czyli czynność określona w art. 7 ustawy,

* w konsekwencji tej czynności, dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),

* wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny w przepisach celnych.

W przedmiotowej sprawie Spółka wskazała, że przetransportuje ona swoje towary do Chin do magazynu należącego do podmiotu trzeciego. Spółka pozostanie właścicielem towarów do momentu ich sprzedaży pośrednikowi i ich pobrania przez pośrednika z magazynu. Pośrednik kupi natomiast towar dopiero po uzyskaniu zamówienia na konkretną partię towarów od finalnych nabywców. Spółka wskazała również na możliwość zaistnienia sytuacji, w której, w przypadku nieosiągnięcia zakładanej wysokości sprzedaży, przewiezie część swoich towarów z powrotem do Polski lub przekieruje do innego kraju.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wywóz towarów przez Spółkę z terytorium kraju do magazynu położonego na terytorium Chin nie będzie stanowił eksportu towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy. Wywóz towarów nie będzie wiązał się bowiem z przeniesieniem na pośrednika prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, czyli z ich dostawą. Towary cały czas będą pozostawały własnością Spółki. Takie przemieszczenie towarów będzie wyłącznie przemieszczeniem wewnętrznym, tj. dokonywanym w ramach przedsiębiorstwa Spółki, któremu nie będzie towarzyszyła transakcja sprzedaży. Dostawa towarów nastąpi dopiero po wywozie dokonanym przez Spółkę na terytorium Chin, tj. z chwilą jego sprzedaży w składzie celnym i pobrania przez pośrednika.

Spółka słusznie argumentuje, że opodatkowanie transakcji jako eksport towarów wymaga jednocześnie spełnienia dwóch przesłanek, tj. musi nastąpić dostawa i wywóz towaru. Jednakże tutejszy organ podkreśla, że obie te przesłanki muszą być spełnione łącznie. W przedmiotowej sprawie natomiast Spółka dopiero po przetransportowaniu towarów do magazynu w Chinach sprzeda je pośrednikowi, który zakupi je od Spółki dopiero po uzyskaniu zamówienia od finalnych nabywców. Powyższe oznacza, że wraz z wywozem towarów nie nastąpi ich dostawa rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Potwierdza to również to, że Spółka przewiduje możliwość przewiezienia z powrotem do Polski lub przekierowania do innego kraju swoich towarów, w przypadku nieosiągnięcia zakładanej wysokości sprzedaży.

Spółka w stanowisku własnym twierdzi, że towary zostaną przetransportowane z Polski do Chin z zamiarem ich sprzedaży w ilości zaplanowanej do pośrednika. W związku z powyższym należy wyjaśnić, że aby zdefiniować czynność jako eksport towarów nie wystarczy przetransportowanie ich z terytorium Polski na terytorium państwa trzeciego z zamiarem ich sprzedaży - wywóz towarów winien być konsekwencją ich dostawy, z czym jak wskazano powyżej, w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia.

Opowiadając zatem na pytanie Spółki należy stwierdzić, że przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego dostawy, które mają być dokonywane przez Spółkę na rzecz pośrednika, nie będą stanowiły eksportu towarów zdefiniowanego w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy opodatkowanego z zastosowaniem stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% (stawki stosowanej dla eksportu towarów).

W tym miejscu należy dodatkowo wyjaśnić - w związku ze wskazaniem przez Wnioskodawcę, że będzie "eksporterem celnym" w Polsce - że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie odnoszą się do pojęcia eksportera i jego rozumienia, czy definicji w prawie celnym. Istotnym z punktu widzenia przepisów art. 2 pkt 8 ustawy aspekcie podmiotowym jest jedynie to, kto dokonuje wywozu - dostawca (lub podmiot działający na jego rzecz), czy też nabywca mający siedzibę poza terytorium kraju (lub podmiot działający na jego rzecz).

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, że nie udziela się odpowiedzi na pytanie drugie, ponieważ Spółka oczekiwała na nie odpowiedzi, jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca.

Ponadto nie udziela się również odpowiedzi na pytanie trzecie, ponieważ Spółka oczekiwała na nie odpowiedzi, jeżeli odpowiedź na pytanie drugie jest przecząca.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.