0112-KDIL1-3.4012.412.2018.1.IT - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2018 r. (data wpływu 20 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji pn. "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w D" - jest prawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji pn. "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w D".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Gmina realizuje zadania własne w zakresie wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Obowiązkiem Gminy jest m.in. tworzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych, o czym mówi art. 3 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Gmina realizuje zadanie inwestycyjne pn. "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w D". W ramach infrastruktury PSZOK stworzony zostanie punkt napraw i ponownego użycia. Będzie on stanowił miejsce, do którego mieszkańcy będą przynosić produkty uznane za odpady. W obiekcie tym nastąpi segregacja dostarczonych rzeczy i wydzielenie tych, które nadają się do ponownego użycia. Po sprawdzeniu ich przydatności, funkcjonalności i ewentualnej naprawie przedmioty te będą przekazywane nieodpłatnie mieszkańcom Gminy, zainteresowanym ich nabyciem. Czynności te będą należały do obowiązków pracownika zatrudnionego przez Urząd Gminy w gminnym Punkcie Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w D.

Mieszkańcy Gminy korzystający z PSZOK nie będą ponosić żadnych dodatkowych kosztów, poza ustaloną opłatą za gospodarowanie odpadami komunalnymi. PSZOK nie będzie stanowił przedmiotu umowy dzierżawy ani innej umowy cywilnoprawnej. Po oddaniu inwestycji do użytkowania, będzie ona wykorzystywana przez Gminę do realizacji jej zadań własnych w zakresie wysypisk, unieszkodliwiania odpadów komunalnych i utrzymania porządku, tj. w ramach reżimu publiczno-prawnego. W rezultacie Gmina będzie wykorzystywać PSZOK do czynności, które jej zdaniem pozostają poza zakresem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji pn. "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w D"?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie przysługiwać mu prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją ww. inwestycji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei art. 15 ust. 6 ww. ustawy mówi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy stanowi, że zadania własne gminy obejmują sprawy w zakresie wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych. W związku z powyższym budując Punkt Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych wraz z punktem napraw ponownego użycia Gmina będzie wykonywała zadania własne w ramach reżimu publiczno-prawnego.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach organy administracji publicznej, w zakresie swojej właściwości podejmują działania wspierające ponowne użycie i przygotowanie do ponownego użycia odpadów, w szczególności:

Pomimo, iż przepis wskazuje jedynie na zachęcanie do tworzenia sieci napraw i ponownego użycia, nie uniemożliwia to bezpośredniego tworzenia takich sieci lub pojedynczych punktów. W punktach tych wyselekcjonowane odpady będą przygotowywane do ponownego użycia.

Pojęcie ponownego użycia zdefiniowane jest w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, jako odzysk polegający na sprawdzeniu, czyszczeniu lub naprawie, w ramach którego produkty lub części produktów, które wcześniej stały się odpadami, są przygotowywane do tego, aby mogły być ponownie wykorzystywane (art. 3 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach). Do punktów napraw i ponownego użycia trafiają przedmioty, które są odpadami (ich dotychczasowi użytkownicy pozbywają się ich w sposób trwały) a po naprawie lub sprawdzeniu użyteczności i funkcjonalności, czy wyczyszczeniu stają się ponownie produktami.

Zgodnie z powyższym specjalnie utworzony punkt, którego zadaniem byłoby przygotowanie do ponownego użycia jest podmiotem działającym w stylu gospodarki odpadami i w związku z tym podlega przepisom ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. Odzyskane w ten sposób przedmioty będą nieodpłatnie przekazywane mieszkańcom Gminy. Za przekazywanie odpadów do PSZOK Gmina nie będzie pobierała od mieszkańców żadnych opłat, będzie ono przysługiwać w ramach uiszczanej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. PSZOK nie będzie też stanowił przedmiotu umowy dzierżawy ani innej umowy cywilnoprawnej. Po oddaniu inwestycji do użytkowania, Gmina będzie wykorzystywać ją do czynności, które pozostają poza zakresem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W związku z faktem, że realizując inwestycję pn. "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów w D" Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, lecz będzie wykonywała zadania własne, przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostaną spełnione. Ze względu na brak związku ponoszonych na inwestycję wydatków z występującymi po stronie Gminy czynnościami opodatkowanymi VAT, nie będzie miała ona możliwości odliczenia VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 2 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie nieodpłatne zrównane z odpłatnym świadczeniem), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Realizuje ona zadania własne w zakresie wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Obowiązkiem Gminy jest m.in. tworzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych, o czym mówi art. 3 ust. 2 pkt 6 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Gmina realizuje inwestycję pn. "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w D". W ramach infrastruktury PSZOK stworzony zostanie punkt napraw i ponownego użycia. Będzie on stanowił miejsce, do którego mieszkańcy będą przynosić produkty uznane za odpady. W obiekcie tym nastąpi segregacja dostarczonych rzeczy i wydzielenie tych, które nadają się do ponownego użycia. Po sprawdzeniu ich przydatności, funkcjonalności i ewentualnej naprawie, przedmioty te będą przekazywane nieodpłatnie mieszkańcom Gminy, zainteresowanym ich nabyciem. Czynności te będą należały do obowiązków pracownika zatrudnionego przez Urząd Gminy w gminnym Punkcie Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych.

Mieszkańcy Gminy korzystający z PSZOK nie będą ponosić żadnych dodatkowych kosztów, poza ustaloną opłatą za gospodarowanie odpadami komunalnymi. PSZOK nie będzie stanowił przedmiotu umowy dzierżawy ani innej umowy cywilnoprawnej. Po oddaniu inwestycji do użytkowania, będzie ona wykorzystywana przez Gminę do realizacji jej zadań własnych w zakresie wysypisk, unieszkodliwiania odpadów komunalnych i utrzymania porządku, tj. w ramach reżimu publiczno-prawnego.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT - w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Gmina realizując planowaną inwestycję nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione przez nią w celu realizacji inwestycji nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Podsumowując, Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji pn. "Budowa Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w D". Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.