0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 sierpnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2019 r. (data wpływu 6 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką podatku w wysokości 0% w przypadku posiadania dokumentów przewozowych wyłącznie w formie elektronicznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką podatku w wysokości 0% w przypadku posiadania dokumentów przewozowych wyłącznie w formie elektronicznej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz jako podatnik VAT UE.

Spółka utrzymuje stosunki handlowe z kontrahentami zarówno z państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska jak i państw trzecich (spoza Unii Europejskiej). Część transakcji dokonywanych przez Spółkę stanowi wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o VAT (dalej: "WDT"), które Spółka opodatkowuje stawką VAT 0%, pod warunkiem zrealizowania wymogów, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, tj.:

* dokonania dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

* posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska;

* posiadania statusu zarejestrowanego podatnika VAT UE w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której wykazywana jest dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Zgodnie z art. 42 ustawy o VAT, Wnioskodawca gromadzi niezbędne dokumenty potwierdzające zrealizowanie transakcji WDT m.in. specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku, a także dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR).

Ze względu na skalę działalności i w związku z nakładami ponoszonymi na przesyłkę, gromadzenie i przechowywanie przedmiotowych dokumentów w postaci papierowej, Spółka rozważa odstąpienie od tej formy gromadzenia i przechowywania dokumentów potwierdzających zrealizowanie transakcji WDT na rzecz ich gromadzenia i przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania tych dokumentów w formie papierowej.

Zgodnie z tym modelem archiwizacji (digitalizacji), dokumenty potwierdzające zrealizowane transakcje WDT, tj. dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) zbierane będą przez Spółkę w formie elektronicznej: (i) jako skan dokumentu oryginalnego otrzymany od kontrahenta lub przewoźnika np. załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta Spółki bądź (ii) jako skan dokumentu oryginalnego otrzymanego od przewoźnika lub kontrahenta w oryginalnej wersji papierowej, zeskanowanego przez pracownika Spółki (dalej łącznie jako "Dokumenty elektroniczne"). Po zeskanowaniu oryginalne dokumenty przewozowe w formie papierowej nie będą przez Spółkę przechowywane - jedyną formą przechowywania tych dokumentów będzie zatem forma elektroniczna (skan).

Wszystkie Dokumenty elektroniczne przechowywane będą przez Spółkę przez okres wymagany przepisami prawa podatkowego (do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego).

Stosowany przez Spółkę system archiwizacji zapewniać będzie szybki i łatwy dostęp oraz odszukanie poszczególnych dokumentów z podziałem na okresy rozliczeniowe. Dzięki temu w sposób ciągły zapewniony będzie dostęp do wszystkich dokumentów w razie żądania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Wnioskodawca w piśmie z dnia 15 lipca 2019 r. wyjaśnił, że z dokumentów przewozowych przechowywanych w formie elektronicznej będzie jednoznacznie wynikać, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT i tym samym będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji WDT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji, tak samo jak dokumenty papierowe, będą one uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji WDT.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%. Aby podatnik mógł zastosować stawkę 0% dla WDT powinien przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające fakt, że towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa UE (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT). Dokumentami, o których mowa powyżej, są dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT).

W ocenie Spółki, za dokumenty przewozowe, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT można uznać w szczególności skan dokumentu przewozowego otrzymany od przewoźnika lub kontrahenta jak również wykonany przez pracownika Spółki skan dokumentu otrzymanego od przewoźnika lub kontrahenta w oryginalnej postaci papierowej (skan dokumentu CMR).

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, że przepisy ustawy o VAT nie stanowią o formie dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 pkt 1, każda forma tych dokumentów jest dopuszczalna. Należy zauważyć, że w przywołanym artykule nie wskazano, w jakiej formie dokumenty powinny występować, aby uznać je za wystarczające do zakwalifikowania ich jako dowody uprawniające do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla WDT. W rezultacie rozróżnienie dokumentów dla celów dowodowych na dokumenty w formie papierowej (podpisany przez nabywcę egzemplarz dokumentu CMR) czy elektronicznej (np. skan przesłany jako załącznik do wiadomości e-mail lub wykonany bezpośrednio przez Spółkę po otrzymaniu dokumentu w oryginalnej wersji papierowej), nie powinno mieć wpływu na możliwość zastosowania stawki podatku 0% dla WDT, o ile jednoznacznie będą dowodzić wywóz i dostarczenie towaru do nabywcy w kraju członkowskim UE innym niż Polska.

Prawidłowość takiego podejścia znalazła również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2014 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP4/443-465/ 13-3/ISN), w której organ podatkowy wskazał, że: "(...) w dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przysłanemu np. w formie elektronicznej, skanem czy faksem. Dla zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT nie jest konieczne posiadanie dokumentu przewozowego w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna (w szczególności skan - wraz z podpisem nabywcy potwierdzającym odbiór towaru) (...)".

Wobec powyższego uznać należy, że prawo Spółki do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT nie jest uzależnione od posiadania oryginałów dokumentów CMR w formie papierowej, stąd też nie ma podstaw do odmówienia mocy dowodowej dokumentom dostarczonym/przechowywanym w formie elektronicznej (skan). W związku z powyższym Spółka uważa, że będąc w posiadaniu listu przewozowego CMR jedynie w formie elektronicznej (tj. w formie skanu) będzie uprawniona do stosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla WDT.

Spółka pragnie zaznaczyć, iż powyższy pogląd wielokrotnie znajdował potwierdzenie również w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, w tym m.in.:

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 kwietnia 2016 r., sygn. IBPP2/4512-157/16/JJ,

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 sierpnia 2016 r., sygn. IBPP2/4512-397/16-1/WN,

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 lutego 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-3.4512.203.2016.1.JNa,

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 września 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.469.2017.1.JS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy - przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz jako podatnik VAT UE. Część transakcji dokonywanych przez Spółkę stanowi wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy, które opodatkowuje stawką podatku w wysokości 0%, pod warunkiem zrealizowania wymogów, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy, tj.:

* dokonania dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

* posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska;

* posiadania statusu zarejestrowanego podatnika VAT UE w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której wykazywana jest dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Wnioskodawca gromadzi niezbędne dokumenty potwierdzające zrealizowanie transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów m.in. specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku, a także dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR). Ze względu na skalę działalności i w związku z nakładami ponoszonymi na przesyłkę, gromadzenie i przechowywanie przedmiotowych dokumentów w postaci papierowej, Spółka rozważa odstąpienie od tej formy gromadzenia i przechowywania dokumentów potwierdzających zrealizowanie transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz ich gromadzenia i przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania tych dokumentów w formie papierowej. Zgodnie z tym modelem archiwizacji (digitalizacji), dokumenty potwierdzające zrealizowane transakcje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, tj. dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) zbierane będą przez Spółkę w formie elektronicznej:

(i) jako skan dokumentu oryginalnego otrzymany od kontrahenta lub przewoźnika, np. załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta Spółki bądź

(ii) jako skan dokumentu oryginalnego otrzymanego od przewoźnika lub kontrahenta w oryginalnej wersji papierowej, zeskanowanego przez pracownika Spółki

(dalej łącznie jako "Dokumenty elektroniczne").

Po zeskanowaniu oryginalne dokumenty przewozowe w formie papierowej nie będą przez Spółkę przechowywane - jedyną formą przechowywania tych dokumentów będzie zatem forma elektroniczna (skan). Wszystkie Dokumenty elektroniczne przechowywane będą przez Spółkę przez okres wymagany przepisami prawa podatkowego (do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego). Z dokumentów przewozowych przechowywanych w formie elektronicznej będzie jednoznacznie wynikać, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 (art. 41 ust. 3 ustawy).

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3.

podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy - są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

(uchylony),

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

4. (uchylony) - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy - w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza przedstawionych regulacji pozwala na ustalenie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest uznanie danej dostawy za dostawę o charakterze wewnątrzwspólnotowym. Uprawnia to w konsekwencji do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i jako taka zostanie tam faktycznie opodatkowana.

W przedmiotowej sprawie warunek ten będzie spełniony, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE i dokonuje dostaw towarów na rzecz kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany im przez właściwe państwo członkowskie Unii Europejskiej, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że rzeczywiście nastąpił wywóz towarów z terytorium kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Drugi z warunków dotyczy zatem faktycznych, a nie prawnych aspektów transakcji i został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jak wynika z opisu sprawy, z dokumentów przewozowych przechowywanych w formie elektronicznej będzie jednoznacznie wynikać, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Tym samym drugi ww. warunek także będzie spełniony.

Zgodnie z art. 112 ustawy - podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej czy skanowi dokumentu otrzymanego w formie papierowej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan, faks dokumentu lub jest to skan dokumentu otrzymanego w formie papierowej i dokumenty te nie budzą wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody, o których mowa w powołanych przepisach ustawy.

Ponadto należy wskazać, że przechowywanie dokumentów przewozowych (z których jednoznacznie wynika, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju) po ich zeskanowaniu wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej nie będzie miało negatywnego wpływu na możliwość zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że gromadzone przez Spółkę dokumenty, tj. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku oraz Dokumenty elektroniczne (dokumenty przewozowe - listy przewozowe CMR zbierane w formie elektronicznej:

(i) jako skan dokumentu oryginalnego otrzymany od kontrahenta lub przewoźnika, np. załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta Spółki bądź

(ii) jako skan dokumentu oryginalnego otrzymanego od przewoźnika lub kontrahenta w oryginalnej wersji papierowej, zeskanowanego przez pracownika Spółki)

będą łącznie upoważniać ją do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% do dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Podsumowując, dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy. Spółka gromadząc i przechowując dokumenty przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego będzie uprawniona do stosowania stawki podatku w wysokości 0% dla realizowanych przez nią transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięć, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl