0112-KDIL1-3.4012.15.2020.1.AKS - Miejsce opodatkowania podatkiem VAT usług pośrednictwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku sygnowanym datą 9 grudnia 2019 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcą usług pośrednictwa - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcą usług pośrednictwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - zwany w dalszej części Spółką - prowadzi przeważającą działalność polegającą się pośrednictwie w sprzedaży, za pomocą aukcji internetowych i ofert handlowych w internecie, oferując w imieniu dostawcy zagranicznego (dostawca pochodzi z Chin) przedmioty, w których posiadaniu się on nie znajduje, a są one zamawiane na rzecz klienta, bezpośrednio na adres klienta, dopiero po dokonaniu przez niego zakupu i płatności bezpośrednio na konto Spółki lub za pośrednictwem pośrednika płatności. Spółka jest pośrednikiem w transakcji. Model ten powszechnie funkcjonuje w ramach szeroko pojętego pośrednictwa w sprzedaży zwanego dropshippingiem.

Transakcje przebiegają w następujący sposób:

* Spółka nawiązuje kontakt z zagranicznym dostawcą towarów i oferuje mu usługę pośrednictwa handlowego.

* Dostawca zagraniczny przedstawia listę produktów wraz z cenami i poleca oferować produkty klientom polskim w jego imieniu, zastrzegając jednocześnie, że Spółka otrzymuje prowizję dopiero po sprzedaży oferowanego przedmiotu.

* Następnie, Spółka prezentuje dany towar na swojej stronie internetowej, stosownie do informacji otrzymanych od zagranicznego sprzedawcy.

* Po dokonaniu zakupu i płatności na rachunek bankowy Spółki przez klienta, Spółka zamawia określony towar u swojego kontrahenta, podając odpowiednie dane nabywcy (w szczególności adres do wysyłki towaru). Ponadto, dokonując zamówienia Spółka uiszcza odpowiednią kwotę na rachunek bankowy zagranicznego kontrahenta.

* Po otrzymaniu zapłaty, towar zostaje wysłany przez kontrahenta zagranicznego bezpośrednio do danego klienta, który zakupił towar za pośrednictwem strony internetowej (na żadnym etapie Spółka nie staje się właścicielem towaru).

* Zagraniczny dostawca przysyła produkt prosto do klienta (Spółka nie ma kontaktu z produktem, jest on skierowany prosto do klienta, który sam dokonuje ewentualnych czynności podatkowych i celnych).

Potwierdzeniem roli w przedmiotowym rodzaju działalności jest m.in.: regulamin, widniejący na prowadzonej przez Spółkę stronie internetowej. Wskazany dokument zawiera zapis, w myśl którego Spółka pośredniczy w zamówieniu towaru od kontrahenta zagranicznego w imieniu i na rzecz nabywcy. W omawianej sytuacji Spółka:

* jest pośrednikiem na zlecenie dostawcy zagranicznego,

* obowiązkiem Spółki jest pośredniczenie w płatnościach i zamówieniach,

* nie jest importerem towaru i nie sprowadza towaru na własny rachunek ani w niczyim imieniu,

* nie uzyskuje od zagranicznego dostawcy towaru rachunku ani faktury,

* nie nabywa towaru na swoją rzecz,

* nie jest ani nie chce być właścicielem towaru,

* jest usługodawcą podmiotu zagranicznego,

* płatności odbywają się w formie elektronicznej,

* warunki transakcji są dostępne dla klienta w regulaminie dostępnym do wglądu w siedzibie Spółki oraz zamieszonym na stronie internetowej Spółki.

W celu prawidłowego ustalenia wysokości należnej prowizji Spółka prowadzi zestawienia zrealizowanych transakcji w oparciu o wyciąg bankowy oraz kontrolnie, wewnętrzne ewidencje generowane przez system sprzedaży. W ewidencji są do siebie dopasowywane odpowiednio transakcje uznaniowe (kwoty odpowiadające wpłatom dokonywanym przez klientów) oraz transakcje obciążeniowe (kwoty odpowiadające wartości towaru i jego dostawy), odpowiadające im numery zamówień, za pomocą których można zidentyfikować poszczególne transakcje.

Otrzymane płatności po pomniejszeniu o należną prowizję przekazywane są na rachunek bankowy właściwego dostawcy. Przychodem jest w tym modelu prowizja, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Usługi pośrednictwa są świadczone przy zakupie towarów takich jak odzież, obuwie, zegarki, galanteria, torebki, portfele, elektronika, gadżety elektroniczne. Transakcje są dokonywane z kontrahentami z Chin.

Pomiędzy Spółką a dostawcami zagranicznymi jest zawarta umowa poprzez dostępne środki kontaktu oraz komunikatory, tj. poczta e-mail, umowa ustna zawarta telefonicznie, umowa zawarta poprzez komunikatory tekstowe.

Umowa zawarta między Spółką a zagranicznym kontrahentem, obejmuje m.in. rolę Spółki jako pośrednika przy transakcji sprzedaży, obowiązki stron w zakresie wysyłki towaru, czy sposobu dokonywania rozliczenia itp.

Zatem, kwotą stanowiącą wynagrodzenie jest prowizja (marża) pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe od klienta a kwotą przekazaną do dostawcy (właściciel towaru) tytułem poszczególnych transakcji. Podkreślić należy, że prowizja jest wypłacana jedynie w przypadku sprzedaży danego produktu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi świadczone przez Spółkę podlegają opodatkowaniu w Polsce podatkiem VAT związku z tym, że usługobiorcy (dostawcy zagraniczni) są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, a miejscami świadczenia usług są na podstawie art. 28b ustawy kraje w których dostawcy mają siedzibę - w przypadku Spółki - Chiny?

Zdaniem Wnioskodawcy, opierając się na dotychczas wydanych interpretacjach indywidualnych w tożsamych stanach faktycznych, m.in.: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 czerwca 2019 r., sygn. ILPP4/4512-1-119/6-4/BA, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL1-3.4012.405.82.2019.3.JN, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL1-3.4012.405.2019.1.AKS, Spółka uważa, iż nie jest zobowiązana do rozliczenia w kraju VAT należnego z tytułu świadczonych usług pośrednictwa handlowego z uwagi na to, że miejscem świadczenia tych usług jest państwo siedziby usługobiorcy - tj. Chiny.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu powyższego wynika zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym państwie. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28I ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

W art. 28a ustawy o VAT wskazano, iż na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników będą uznawane również podmioty wykonujące działalność uznawaną za działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28I ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Analizując treść przytoczonych wyżej przepisów Wnioskodawca uważa, że usługa pośrednictwa świadczona przez niego nie będzie opodatkowana w Polsce z uwagi na fakt, że firmy zagraniczne, będące nabywcami usług spełniają definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, co oznacza że miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - są państwa, w których usługobiorcy posiadają siedziby.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.82.2019.3.JN: "Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie będą miały one zastosowania.

Wnioskodawca będzie świadczył usługi pośrednictwa na rzecz podatników - dostawców z Chin. Wobec powyższego usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem VAT z uwagi na to, że usługobiorcy (dostawcy zagraniczni) będą podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, a miejscem świadczenia (opodatkowania) usług - na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy - będą kraje, w których dostawcy mają swoje siedziby, tj. Chiny".

Analogiczne stanowisko przyjął również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 11 kwietnia 2016 r., sygn. ITPP2/4512-84/16/AD: "Należy zauważyć, że dropshipping stanowi sposób sprzedaży internetowej, która polega na przeniesieniu na dostawcę procedur wiążących się z wysyłką towaru do odbiorcy. W warunkach takiej sprzedaży rolą sprzedawcy jest zebranie zamówień, a następnie przekazanie ich do dostawcy. Dostawca natomiast przyjmuje na siebie wysyłkę zamówionego towaru do odbiorcy. W przedmiotowej sprawie zatem w istocie pośredniczy Pani w dostawie towarów, nie będąc właścicielem tych towarów, ani nie dysponując nimi w żaden inny sposób.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro działa Pani jako podmiot świadczący usługę pośrednictwa w internetowej sprzedaży towaru na zasadzie dropshippingu na rzecz podmiotu z siedzibą w Chinach, to - na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - czynność ta podlega opodatkowaniu w kraju siedziby tego usługobiorcy. W konsekwencji, usługi te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski".

Podobne wnioski płyną również z poniższych interpretacji indywidualnych: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 czerwca 2016 r., sygn. ILPP4/4512-1-119/16-4/BA; Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 kwietnia 2016 r., sygn. ITPP2/4512-84/16/AD; Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 lipca 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.160.2017.2.RD; Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 października 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.333.2017.1.KM; Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 kwietnia 2018 r., sygn. 0114-KDIPI-2.4012.120.2018.3.RD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność polegającą na pośrednictwie w sprzedaży, za pomocą aukcji internetowych i ofert handlowych w internecie, oferując w imieniu dostawcy zagranicznego (dostawca pochodzi z Chin) przedmioty, w których posiadaniu się on nie znajduje, a są one zamawiane na rzecz klienta, bezpośrednio na adres klienta, dopiero po dokonaniu przez niego zakupu i płatności bezpośrednio na konto Spółki lub za pośrednictwem pośrednika płatności. Spółka jest pośrednikiem w transakcji. Model ten powszechnie funkcjonuje w ramach szeroko pojętego pośrednictwa w sprzedaży zwanego dropshippingiem.

Transakcje przebiegają w następujący sposób:

* Spółka nawiązuje kontakt z zagranicznym dostawcą towarów i oferuje mu usługę pośrednictwa handlowego.

* Dostawca zagraniczny przedstawia listę produktów wraz z cenami i poleca oferować produkty klientom polskim w jego imieniu, zastrzegając jednocześnie, że Spółka otrzymuje prowizję dopiero po sprzedaży oferowanego przedmiotu.

* Następnie, Spółka prezentuje dany towar na swojej stronie internetowej, stosownie do informacji otrzymanych od zagranicznego sprzedawcy.

* Po dokonaniu zakupu i płatności na rachunek bankowy Spółki przez klienta, Spółka zamawia określony towar u swojego kontrahenta, podając odpowiednie dane nabywcy (w szczególności adres do wysyłki towaru). Ponadto, dokonując zamówienia Spółka uiszcza odpowiednią kwotę na rachunek bankowy zagranicznego kontrahenta.

* Po otrzymaniu zapłaty, towar zostaje wysłany przez kontrahenta zagranicznego bezpośrednio do danego klienta, który zakupił towar za pośrednictwem strony internetowej (na żadnym etapie Spółka nie staje się właścicielem towaru).

* Zagraniczny dostawca przysyła produkt prosto do klienta (Spółka nie ma kontaktu z produktem, jest on skierowany prosto do klienta, który sam dokonuje ewentualnych czynności podatkowych i celnych).

Potwierdzeniem roli w przedmiotowym rodzaju działalności jest m.in.: regulamin widniejący na prowadzonej przez Spółkę stronie internetowej. Wskazany dokument zawiera zapis, w myśl którego Spółka pośredniczy w zamówieniu towaru od kontrahenta zagranicznego w imieniu i na rzecz nabywcy. W omawianej sytuacji Spółka:

* jest pośrednikiem na zlecenie dostawcy zagranicznego,

* obowiązkiem Spółki jest pośredniczenie w płatnościach i zamówieniach,

* nie jest importerem towaru i nie sprowadza towaru na własny rachunek ani w niczyim imieniu,

* nie uzyskuje od zagranicznego dostawcy towaru rachunku ani faktury,

* nie nabywa towaru na swoją rzecz,

* nie jest ani nie chce być właścicielem towaru,

* jest usługodawcą podmiotu zagranicznego,

* płatności odbywają się w formie elektronicznej,

* warunki transakcji są dostępne dla klienta w regulaminie dostępnym do wglądu w siedzibie Spółki oraz zamieszonym na stronie internetowej Spółki.

W celu prawidłowego ustalenia wysokości należnej prowizji Spółka prowadzi zestawienia zrealizowanych transakcji w oparciu o wyciąg bankowy oraz kontrolnie, wewnętrzne ewidencje generowane przez system sprzedaży. W ewidencji są do siebie dopasowywane odpowiednio transakcje uznaniowe (kwoty odpowiadające wpłatom dokonywanym przez klientów) oraz transakcje obciążeniowe (kwoty odpowiadające wartości towaru i jego dostawy), odpowiadające im numery zamówień, za pomocą których można zidentyfikować poszczególne transakcje.

Otrzymane płatności po pomniejszeniu o należną prowizję przekazywane są na rachunek bankowy właściwego dostawcy. Przychodem jest w tym modelu prowizja, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Usługi pośrednictwa są świadczone przy zakupie towarów takich jak odzież, obuwie, zegarki, galanteria, torebki, portfele, elektronika, gadżety elektroniczne. Transakcje są dokonywane z kontrahentami z Chin.

Pomiędzy Spółką a dostawcami zagranicznymi jest zawarta umowa poprzez dostępne środki kontaktu oraz komunikatory, tj. poczta e-mail, umowa ustna zawarta telefonicznie, umowa zawarta poprzez komunikatory tekstowe.

Umowa zawarta między Spółką a zagranicznym kontrahentem, obejmuje m.in. rolę Spółki jako pośrednika przy transakcji sprzedaży, obowiązki stron w zakresie wysyłki towaru, czy sposobu dokonywania rozliczenia itp.

Zatem, kwotą stanowiącą wynagrodzenie jest prowizja (marża) pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe od klienta a kwotą przekazaną do dostawcy (właściciel towaru) tytułem poszczególnych transakcji. Podkreślić należy, że prowizja jest wypłacana jedynie w przypadku sprzedaży danego produktu.

Wątpliwości Spółki dotyczą miejsca opodatkowania wykonywanych przez nią usług pośrednictwa.

W świetle powyższego należy wskazać, że "dropshipping" stanowi sposób sprzedaży internetowej. Sprzedaż ta polega na przeniesieniu na dostawcę procedur wiążących się z wysyłką towaru do odbiorcy. W warunkach takiej sprzedaży rolą sprzedawcy jest zebranie zamówień, a następnie przekazanie ich do dostawcy. Dostawca natomiast przyjmuje na siebie wysyłkę zamówionego towaru do odbiorcy. W niniejszej sprawie zatem Wnioskodawca w istocie pośredniczy w dostawie towarów, nie będąc właścicielem tych towarów, ani nie dysponując nimi w żaden inny sposób. Rolą Wnioskodawcy jest więc świadczenie usług pośrednictwa między podmiotami.

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ważne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

I tak, stosownie do art. 28a ustawy - na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Jak wskazał Wnioskodawca, dostawcy zagraniczni z Chin, dla których świadczy usługi, spełniają definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

Wobec powyższego, miejscem świadczenia usługi pośrednictwa wykonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z Chin - na podstawie art. 28b ustawy - będzie siedziba działalności gospodarczej kontrahenta z Chin, tym samym usługa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, usługi świadczone przez Spółkę nie podlegają opodatkowaniu w Polsce podatkiem VAT z uwagi na to, że usługobiorcy (dostawcy zagraniczni) są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, a miejscem świadczenia usług jest - na podstawie art. 28b ustawy - terytorium Chin.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.